ร้าวรานใจในวัน 21 ตุลา


ตั้งแต่สวมเสื้อเทากระเป๋าเขียว  ตามแบบของมูลนิธิ พอ.สว.  ออกหน่วยให้บริการทันตกรรม  มีบ้างเหนื่อยกาย  ปวดหลังปวดเอว  พักเดี๋ยวเดียวก็หาย 

แต่วันนี้เหนื่อยใจ  ดึงลมหายใจไม่ให้ว่อกแว่ก  สนใจคนตรงหน้า  ทำคนไข้ให้ดีที่สุด  สมกับความไว้วางใจที่คนไข้เดินเข้ามาหา

คอยตั้งสติตัดเสียงรบกวนจากพิธีกรของงาน  ที่เชิญชวนข้าราชการผู้หลักผู้ใหญ่ของอำเภอ  นักการเมืองท้องถิ่นมอบรางวัลจากการจับฉลาก  ให้กับผู้มาร่วมงาน  ผู้เฒ่าคนแก่  ผู้พิการ  หญิงตั้งครรภ์ 

ถ่วง....ดึงเวลารอคอยประธานมาเปิดงาน  ไม่ให้ผู้มาร่วมงานหนีกลับบ้านก่อน

.......

กลไกการใช้ผลประโยชน์ต่างตอบแทน  แทรกแซงอำนาจการเมืองท้องถิ่น  ซึมซาบเคลื่อนตัวครอบงำราชการส่วนภูมิภาค 

หลักการและเหตุผล  ทำเพื่อประชาชน   ไม่ได้ไร้เดียงสา  หรือค้านหัวชนฝา....จนไม่ทำอะไร

ยังเข้าใจบางส่วน  หน้าที่ คือ หน้าที่  ที่มีต่อประชาชน  ยังคงเต็มใจให้การรักษาคนไข้  ยิ้มแย้มแจ่มใส  ให้บริการในส่วนที่ตนรับผิดชอบอย่างเต็มที่ 

.......

การใช้ภาษีอากรของประชาชน  110,000  บาท  ไม่ได้บอกว่าละลายทิ้งใน (ครึ่ง) วันเดียว 

ส่วนที่คนไข้ได้ประโยชน์  จากบริการของโรงพยาบาลเคลื่อนที่ก็พอมี 

แต่เมื่อคูณ  62  ตำบลทั้งจังหวัด  แลกกับมีคนนั่งฟังการปราศัยอย่างต่ำจุดละ  600  คน 

ไม่เคยคิดเป็นนักการเมือง  แต่ลองคิดแบบนักคณิตศาสตร์  183.33  บาทต่อหัว 

น่าจะถูกกว่าจ่ายครั้งเดียวช่วงฤดูเลือกตั้ง

(หลายปีมาแล้ว  ช่วงเลือกตั้งสมาชิกสภาเทศบาล  เคยมีซองใส่เงิน  500  บาท มาให้เฉยเลย)

........

ความภาคภูมิใจในการเป็นอาสาสมัครมูลนิธิ พอ.สว.ไม่ได้ลดน้อยลง   แนวคิดพระราชบิดา  ยึดประโยชน์ส่วนตนเป็นที่สอง  ประโยชน์ของประชาชนเป็นที่หนึ่ง  ไม่ได้หายไปไหน 

หากร้าวรานใจใน  2  ประเด็นหลัก   คือ  การถูกสั่งให้นำวิชาชีพที่ควรทำเพื่อประชาชนโดยบริสุทธ์ใจ 

ไปรับใช้คนที่ทำเพื่อประชาชนโดยดีดลูกคิดรางแก้ว  แล้วแนวคิดตรงข้ามพระราชบิดา

ประเด็นที่สองเจ็บกว่า  ข้าราชการคนเล็กคนน้อย  ที่เคยยืดอกพกคำพูด “ข้าราชการในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว”  อสม.ที่ย่อมาจาก  อาสาสมัครสาธารณสุข 

ที่แนวคิดเริ่มต้นสร้างมาด้วยความดีงาม  จากจิตสาธารณะ  ความเสียสละ  สั่งสมเป็นทุนทางสังคม 

จะถูกทำให้ลดทอนความภาคภูมิใจ  กลายเป็นแค่เครื่องมือประเภทหนึ่ง

ประเด็นต่อเนื่อง  ทั้งข้าราชการคนเล็กคนน้อยและ อสม.  มีส่วนขับเน้นกระบวนการลดทอนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ 

จากผู้เฒ่าผู้แก่อยู่กับบ้าน  ยืนหยัดทำมาหากินด้วยสองลำแข้งมาตลอดชีวิต  เป็นหลักชัยศูนย์รวมจิตใจให้ลูกหลาน 

กลายเป็นผู้มานั่งทนทรมานจากละอองไอแดด  แบมือรอรับของชำร่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ 

........

ทำใจได้แล้ว (ก็ได้ระบายความคับข้องใจแล้วน่ะซิ) 

การออกหน่วยทันตกรรมวันนี้  วันที่  21  ตุลาคม  วันทันตสาธารณสุขแห่งชาติ  ที่ภาคภูมิใจในการเป็นอาสาสมัคร พอ.สว.มาโดยตลอด 

ก็ยังมีความทรงจำดี ๆ ที่ทำให้คุณพี่ผู้หญิงวัย  43  ปี  หายปวดฟัน  ดวงตาสดใสเป็นประกาย  ทั้งไหว้  จับมือจับแขนหมอด้วยความขอบคุณ   รวมอีกหลายคน

ทำให้คุณตาวัย  77  ปี  หายทรมาน  “ตาลาเมือบ้านก่อนเด้อ”  รับไหว้ขอบคุณแทบไม่ทัน 

คืนนี้หลับฝันดีแล้วล่ะค่ะ

หมายเลขบันทึก: 465588เขียนเมื่อ 22 ตุลาคม 2011 01:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 03:31 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (31)

 สวัสดีค่ะ
Ico64
            อ่านถึง ' จากผู้เฒ่าผู้แก่อยู่กับบ้าน  ยืนหยัดทำมาหากินด้วยสองลำแข้งมาตลอดชีวิต  เป็นหลักชัยศูนย์รวมจิตใจให้ลูกหลาน
กลายเป็นผู้มานั่งทนทรมานจากละอองไอแดด แบมือรอรับของชำร่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ ' แล้ว มองเห็นภาพ...ในชีวิตนี้...ถ้ามีโอกาสจะจัดของชำร่วยเล็ก ๆ น้อย ๆนำไปให้ผู้เฒ่าผู้แก่ที่อยู่กับบ้านหรือตามโรงพยาบาล...ขอเป็นกำลังใจให้กับการเป็นอาสาสมัครมูลนิธิ พอ.สว. ด้วยความดีงาม  จากจิตสาธารณะ  ความเสียสละ และให้ประโยชน์แก่สังคมต่อไปนะคะ... โชคดีที่มีโอกาสได้ทำสิ่งที่มีคุณค่าค่ะ...

เป็นกำลังใจให้คะ

พอจะเข้าใจความรู้สึกการเป็น "เครื่องมือ"

แล้วก็ปลงว่า เป็นเครื่องมือ ก็เป็นเครื่องมือ..

เพราะ สิ่งที่มีค่ากว่า

"..ก็ยังมีความทรงจำดี ๆ ที่ทำให้คุณพี่ผู้หญิงวัย 43 ปี หายปวดฟัน ดวงตาสดใสเป็นประกาย ทั้งไหว้ จับมือจับแขนหมอด้วยความขอบคุณ"

ขอบคุณ บันทึกสะท้อนสังคมคะ

อ. ดร. พจนา แย้มนัยนา คะ ใช่ค่ะ ยังพอมีโชค ที่ได้ทำในสิ่งที่มีความสุขค่ะ

แม่นแล้ว อาจารย์หมอ ป. คะ ก็ได้แต่ปลง ปลง ปลง เท่านั้น (ฮัมเป็นเพลงด้วยนะคะเนี่ย)

สิ่งที่มีคุณค่า ไม่ใช่มีใครมาไหว้

แต่ที่เห็นประกายจากดวงตาคุณพี่ คุณตา คุณยาย ...รับรู้ว่ามีความสุขแล้วนะ

จะกลับบ้าน ก็ยังนึกถึงเรา นั่นน่ะชื่นใจเป็นที่สุด

ขอบคุณทุกกำลังใจ ....รับไว้ด้วยยินดีนะคะ

อาจารย์หมอ ป.

คุณ หญ้า @ แสนฝน

คุณ ใบบุญ

อาจารย์ ดร. พจนา แย้มนัยนา

และ อาจารย์ วิรัตน์ คำศรีจันทร์

มาเป็นกำลังใจให้คุณหมอ

โชคดี และจงภาคภูมิใจในการเป็นอาสาสมัคร พอ.สว.

เรื่องที่ทำงานกับนักการเมือง จงทำใจเพราะเป็นเรื่องปกติ เนื่องจากพวกเขาเข้ามาเล่นการเมือง มันเป็นอาชีพของเขาเหมือนนักพนันที่เข้ามาเพื่อผลประโยชน์ อยู่ที่พวกเราต้องทำใจ มองดูละครโรงใหญ่ อย่าไปเล่นกับนักแสดงอาชีพพวกนี้

เป็น "การทำความดี" ครับ คุณหมอ ;)...

"ความสุขใจ" มีคุณค่าเหนือสิ่งใด ;)...

อยากเข้าร่วมทำงานเป็นอาสาสมัครพอ.สว.บ้างแต่ไม่มีโอกาส

พี่ทพญ.สมร บุญเกษม ที่รพ.พิจิตรแกเคยเล่าประสบการณ์ให้ฟัง

ดีใจแทนหมอนะคะที่มีโอกาสได้ทำ..สิ่งดีดี..ในชีวิตการเป็นข้าราชการ

  • ขอเชิดชูคนทำงานเพื่อการกุศลค่ะ
  • อิ่มอก อิ่มใจ หลับตาทีไร ถึงเหนื่อยก็เบิกบานค่ะ
  • ขอให้มีความสุขกับการทำดีในทุก ๆ วันค่ะ

ชอบจัง...

มันเป็นอาชีพของเขาเหมือนนักพนันที่เข้ามาเพื่อผลประโยชน์

ค่ะ อาจารย์  จะท่องไว้....จงทำใจ  จงทำใจ  และ จงทำใจ

อาจารย์เข้มแข็งจังเลย  ยังอุตส่าห์ให้กำลังใจคนอื่นได้ด้วย

ขอบคุณมากนะคะ  ท่านอาจารย์ Todsapol

ยินดีเข้ามาอ่าน คนหัวอกเดียวกัน

ระบายความในใจ

คนเขียน เขียนแล้วหลับฝันดี

คนอ่าน อ่านแล้ว ...เออ..เจอคนที่คิดเหมือนเราแล้ว 

คืนนี้หลับสบายเช่นกันเจ้า 

ได้ท่องอีกละ....ทำความดี ทำความดี ทำความดี

ความสุขใจ ความสุขใจ ความสุขใจ

ยินดีมากค่ะ อาจารย์ Wasawat Deemarn ;)...

เพิ่มโอกาสทำสิ่งดีดี...ต่อไป

ตราบเท่า...ลมหายใจเอื้ออำนวย

ขอบคุณมากค่ะ คุณ Oraphan ^_^

ได้อีกหลายคำล่ะ

เบิกบาน อิ่มสุข ทุกวัน ทำดี

ยินดีรับด้วยหัวใจจากท่านอาจารย์ Sila Phu-Chaya นะคะ

ดีใจจัง ดีใจจัง ดีใจจัง

เป็นยานอนหลับได้ด้วย

ขอบคุณมาก ๆ นะคะ คุณ มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)

นั่นแน่ !!! ได้พวกเพิ่มอีกคนสินะคะ

กำลังใจในการทำงาน มาจากตรงนี้นะครับ

 

ก็ยังมีความทรงจำดี ๆ ที่ทำให้คุณพี่ผู้หญิงวัย  43  ปี  หายปวดฟัน  ดวงตาสดใสเป็นประกาย  ทั้งไหว้  จับมือจับแขนหมอด้วยความขอบคุณ   รวมอีกหลายคน

ทำให้คุณตาวัย  77  ปี  หายทรมาน  “ตาลาเมือบ้านก่อนเด้อ”  รับไหว้ขอบคุณแทบไม่ทัน

 

    เป็นดั่งน้ำทิพย์ชโลมใจ  ให้หายเหนื่อยได้เป็นอย่างดีครับ

อ่านแล้วเข้าใจ  เห็นใจ   เป็นกำลังใจให้นะคะคุณหมอ

 

สวัสดีค่ะคุณหมอ

  • คุณยายมาเป็นกำลังใจให้คนหัวใจสีเดียวกันค่ะ (หัวอกเดียวกันด้วย)
  • มีดอกไม้สวยๆจากวันที่ 21 ตุลาคมมาฝากด้วยค่ะ

เป็นบันทึกที่สะท้อนความคิดของผู้ทำงานแบบเราอย่างยิ่งครับ

ซึ่งต่อไปต้องมีอยู่...และเพิ่มดีกรีเรื่อย ๆ

แต่ขอให้ทุกท่านตั้งสติว่าเราทำเพื่อใคร

มันก็จบ

คนไข้เราสุขสบาย

เรามีความสุข

แต่ผมก็ตั้งสติไล่ไม่ทันบ้าง

ต้องพยายามครับ

ขอบคุณบันทึกที่เป็นเงาส่องเห็นผมในนั้นด้วยครับ

เข้าใจจริงๆค่ะ เคยทำงานที่หน่วยงานต้องสัมผัสนักการเมืองอย่างยิ่ง เห็นความต้องการของเขาที่เพื่อชื่อเสียง แต่เอางานของคนที่ทุ่มเททำเพื่อประชาชนเพื่อแผ่นดินกวาดๆไปให้สร้างรัศมีบารมีแก่ตนเอง แต่ก็ย่อมไม่ได้อะไรยั่งยืนหรอกค่ะ ทุกวันนี้คนก็รู้เท่าทันเยอะขึ้นเรื่อยๆ เมือเจอเรื่องไม่ดีช่วยกันใช้สื่อประจาน คงพอทำให้เขาจะทำอะไรก็ต้องคิดให้มากกว่าเดิม อย่างไรก็ตามวงจรอุบาทว์มันตายยากเหมือนกัน หากชุมชนไม่เข้มแข็งมาจากภายใน

เป็นกำลังใจให้คุณหมอและผู้เสียสละอย่างแท้จริงทุกท่านค่ะ

กลับมาอ่านอีกรอบ

ขอบคุณมากนะคะ

ที่ช่วยสะท้อนความจริงแบบตรงไปตรงมา  

มิใช่เพียงรู้ทันเกส์มร้ายซ่อนในภาพ...ใครต่อใครสร้าง

หากยังรู้ทันใจ ร้าวราน แต่... วางได้ แถมหลับสบาย

อย่างน่าอิจฉาจริงๆ

บันทึกนี้ ไม่ถือเป็นการระบาย

แต่เป็นการ "แสกนไวรัสสังคม" ค่ะ 555

ขอคารวะด้วยใจจริงๆเน้ออออ 

สวัสดีค่ะคุณหมออ้อ

เป็นกำลังใจค่ะคุณหมอ

สู้ๆค่ะ

ใช่แล้วค่ะท่านอาจารย์ small man

น้ำทิพย์ชโลมใจมาจากคนไข้ที่น่ารัก....ผู้ใช้บริการของเรานี่เอง

ขอบคุณมากค่ะ

ขอบพระคุณกำลังใจ จาก อาจารย์ อิงจันทร์ ณ กระท่อมอิงจันทร์

และช่อดอกไม้สวย ๆ จากคุณยายพยาบาลคนงามน้ำใจ...

ดีใจที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันนะคะ

ขอบคุณกระจกเงาคุณภาพดี  คุณ ทิมดาบ มาก ๆ นะคะ

ค่อยยังชั่ว......มีคนเข้าใจความเป็นไปของวงจรอุบาทว์   และแน่นอนค่ะ  มีส่วนตรงไหนที่ชุมชนจะเข้มแข็งและรู้เท่าทัน  นิด ๆ หน่อย ๆ  ได้กระตุกบ้าง...ก็ยังดี 

ยินดีมากค่ะ  ที่อาจารย์ คุณนายดอกเตอร์  มาเยือน

ขอบพระคุณความมีชีวิตชีวา  เอ !!! อาจารย์โสภณ  จะสื่อว่า  ผีเสื้อกระพือปีกที่นี่  แต่เกิดพายุที่โน่น  หรือเปล่าคะ (Butterfly effect)

โอ !!! ชอบมากกกกกกกก  คุณ  หญ้า @ แสนฝน  "แสกนไวรัสสังคม"  .....คมจริง ๆถาวร

ยินดีเสมอนะคะ  พี่อุ้ม  พี่ ถาวร  พยาบาลใจดี

อ่านแล้ว...เจ็บลึก
แต่เมื่อหวนคิดถึง "ต้นน้ำ" ก็พลอยให้หัวใจแช่มชื่น
ใจนำพา...ศรัทธานำทาง..

เป็นแรงใจในทุกภารกิจของการงานนะครับ

เจ็บ....ยิ่งลึก มีความรู้สึกรู้สา...ร่วม

ยินดีที่อาจารย์ แผ่นดิน  ผ่านมา

ให้รู้ว่ายังมีคนที่...."ใจนำพา ศรัทธานำทาง" เป็นเพื่อนร่วมทาง

"ต้นน้ำ"  คือ เบ้าหลอม  กล่อมเกลา....ออกมาเป็นเรา

น้ำแรก  คือ น้ำหลัก  คือ ความรักที่มั่นคง

คือ สายธารที่ชุ่มชื้น....คืนสู่ผืนแผ่นดิน

ขอบคุณทุก ๆ แรงใจที่ส่งมานะคะ

สวัสดีค่ะ  ขอให้มีความสุขใจที่ได้ทำความดีค่ะ  ...และเชื่อมั่นในตนเองเสมอ  ...ความดีทำแล้วไม่สูญ.

ขอบพระคุณมากค่ะ  คุณครูสุภาภรณ์  Ico48

ความดีในใจ

ยืนนานมั่นคง

ก้าวย่างต่อไป

  • สวัสดีค่ะคุณหมอ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
  • ขอขอบพระคุณมากนะค่ะคุณหมอที่ให้กำลังใจสู้ภัยน้ำท่วมและขอเป็นกำลังใจให้ทำความดีไปเรื่อยๆ นะค่ะ
  • น้อยคนนักนะค่ะที่สนใจจะทำความดีกับมูลนิธี พอ.สว.การทำความดีให้คนอื่นมีความสุข เป็นบุญกุศลที่ส่งให้คนทำ และคนรับมีความสุขเหมือนกันค่ะ
  • สู้ๆๆๆๆ  นะคุ่ะ

                    

ขอบคุณมากนะคะ คุณครูลักษณ์ กศน.ตำบลเกาะเรียน

สู้ ๆ ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท