คือ..การรู้สึกรู้สมรู้สาของชีวิตผู้คน…ถือเป็น สุนทรียภาพของชีวิต
คำว่าสุนทรียภาพ คนมักจะรู้ว่ามันแปลว่า…การรู้จักดื่มด่ำในความงามของงานศิลปะ
แต่ความจริงคำว่าสุนทรียภาพ…ภาษาอังกฤษ เขาใช้คำว่า Aesthetics…แปลว่า สุนทรียภาพหรือสุนทรียศาสตร์
แต่มีการแพทย์หนึ่งที่เราเรียกว่า Anesthetic ก็คือ การแพทย์วิสัญญีวิทยา ก็คือหมอดมยานี่แหละ
เวลาเราดมยาคน คน ๆ นั้นก็จะเป็นสภาวะที่เรียกว่า Anesthetic คือตรงกันข้ามกับ Aesthetics
คำว่า Anesthetic แปลว่า โดนดมยา ไม่รู้สึกรู้สมกับอะไร ไม่มีประสาทสัมผัสที่จะรับรู้เรื่องของโลก
สังคมทุกวันนี้...ฝึกให้เราอยู่ในสภาวะโดนดมยา
ไม่ต้องไปรู้สึกรู้สมความทุกข์ยากของผู้คนในแผ่นดิน…ไม่รู้สึกรู้สม ไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไม่มีสุนทรียภาพของชีวิต
ถ้าเราอยากมีสุนทรียภาพ เราต้องรู้สึกไปกับเรื่องราว ซึ่งมันเกิดขึ้นล้อมรอบตัวเรา
ถ้าคุณไม่รู้สึกแบบนี้เลย…
การเยียวยารักษาผู้คน ก็เหมือนกับการซ่อมรถมอเตอร์ไซด์…ก็คือ เครื่องจักรเครื่องกล
ถ้าคุณไม่รู้สึกแบบนี้เลย…
มันจะหาอะไรมาหล่อเลี้ยงวิชาชีพและการทำงาน
ทำไปแค่ความเบื่อหน่าย...หรือว่าทำไปเพราะไปหาความสุขจากที่อื่น
หาความสุขจากเงินค่าตอบแทน…ตัวเลข...บัญชี
ซึ่งมันคงหล่อเลี้ยงไม่ได้เท่าไหร่
เพราะถึงวันจันทร์...กลับมาทำงานอีก…ก็จะรู้สึกว่างานมันน่าเบื่อเหมือนเดิม
แต่ถ้าได้เรียนรู้...ที่จะมีสุนทรียภาพในงานที่ทำอยู่บ้าง…งานการทุกวันมันก็หล่อเลี้ยงได้ทุกวัน
จนบางทีอาจจะ...ไม่ต้องไปหาความสุขจากที่อื่น
มันอาจจะมีอยู่แล้วในงานก็ได้…
ที่มา...
ผมนำมาจากรายการล้อเล่นโลก – เทปสัมภาษณ์ น.พ.โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์ 4Sep11 2/2
http://www.youtube.com/watch?v=OHg5kjk_B1c&list=PLFB1A20AF32B1F529&index=52
...เพราะคิดถึงครูครับ...ครูในดวงใจของผมครับ...น.พ.โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์ ท่านโด่งดังมากนานครับ ผมติดตามท่านจากหนังสือ
เป็นต้นแบบการเรียนรู้และมุมมองต่อโลก...ผมภาวนาให้เจอท่านครับ
เจอท่านตอนรับรางวัล R2R ของ สวรส. ครั้งที่ 2 และ 3 และการประชุมของสำนัก ฯ เดือน สิงหาคม 2554
สองครั้งที่ผ่านมา...ท่านทวงคำตอบที่ท่านให้ได้โอกาสผมโบยบินสู่การเรียนรู้โลกของผมเองและคนอื่น
ผมภาวนาตลอดเวลาว่า จะได้รับโอกาสนั้น...เพื่อค้นพบความมหัศจรรย์ของชีวิต...ว่าชีวิตเรามีไว้ให้ทุ่มเทอะไร ...และพยายามทุ่มเทกับสิ่งนั้นให้เต็มที่
แต่ถ้าโชคชะตา....ทำให้ผมไม่ได้รับโอกาสที่ครูมอบนั้น...อย่างน้อยสิ่งที่ได้รับจากครู คือ สุนทรียภาพที่จะหล่อเลี้ยงชีวิตให้ผมอยู่ได้ในทุก ๆ วัน…ขอบพระคุณครูมากครับ
ร่วมชื่นชม อาจารย์หมอโกมาตร ด้วยคะ ท่านเป็นคนกล้าคิดนอกกรอบ และนำ "ความรู้สมรู้สา" มาสู่หัวใจ นักศึกษาแพทย์รุ่นใหม่..
แต่ คุณลักษณะ (ฉันทะ) พัฒนายากกว่า ทักษะ (ความรู้)
ข้อคิดนี้ได้จากอ่านข้อความวิจัย ของ ท่าน ผศ.วิไล แพงศรีคะ
แต่ถ้าได้เรียนรู้...ที่จะมีสุนทรียภาพในงานที่ทำอยู่บ้าง…งานการทุกวันมันก็หล่อเลี้ยงได้ทุกวัน
จนบางทีอาจจะ...ไม่ต้องไปหาความสุขจากที่อื่น
ถ้าทำงานโดยไม่มีความสุข...มันจะยิ่งทุกข์มากที่สุดในโลก เพราะงานนั้นคือสิ่งที่ช่วยให้เรามีอยู่ มีกิน มีสุข
เคยมีโอกาสฟังอาจารย์เล่าเรื่อง น่าสนใจมากคะ