ตลอดระยะเวลากว่า ๖๕ ปี แห่งการครองแผ่นดิน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงทำอย่างเดียว นั่นคือ ทรงทำเพื่อคนไทยทั้งปวง

เขียนบันทึกมา ๔ ปีกว่า ๆ กับ บันทึกที่ ๙๙๙

เลข ๙ คือ เลขมงคลสำคัญในความเชื่อถือและเชื่อมั่นของหลาย ๆ คน

สำหรับบันทึกที่ ๙๙๙ นี้ ผมอยากเขียนบันทึกลงในบล็อก "ผมรักในหลวง" ที่ใช้เทิดทูนในหลวง ผู้ซึ่งเป็นต้นแบบของคนดีที่สุดในโลก อีกทั้งในวันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔ ที่จะถึงนี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเราจะมีพระชนมมายุ ๗ รอบ

ผมโชคดีที่เกิดมาอยู่ในแผ่นดินของพระองค์ แผ่นดินที่ประเสริฐกว่าชาติใดในโลก

หนังสือเล่มหนึ่งเพิ่งเปิดตัวเร็ว ๆ นี้ ที่เป็นหนังสือชื่อ "ธรรมดีที่พ่อทำ" เรียบเรียงโดย คุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย แห่งสำนักพิมพ์ DMG สำหรับเทิดพระเกียรติในหลวงของเรา

เราหลงลืมอะไรไปหรือเปล่า

เราลืมไปว่า คนไทยโชคดีแค่ไหนที่มีพระเจ้าอยู่หัว

... พระเจ้าอยู่หัวผู้ทรงรักคนไทยมากที่สุด ...

ผมขออนุญาตนำบางส่วนของเนื้อหาในตอนแรก มานำเสนอในบันทึกหมายเลข ๙๙๙ นี้ โดยคุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย เขียนไว้ดังต่อไปนี้ครับ

โอกาสทองของชีวิต

7 พ.ย.50 ... วันที่ "ในหลวง" เสด็จออกจากศิริราช

เช่นเดียวกับคนไทยกว่า ๖๐ ล้านคนทั่วประเทศ ผมรู้สึกเสมอว่าเป็นคนที่โชคดีที่มีบุญ ที่ได้เกิดมาอยู่ในแผ่นดินของ พระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก ผู้ทรงได้รับการบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์โลกในหลากหลายมิติ...

แต่ในมิติที่สำคัญสุด คือ ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ผู้ทรงเป็นที่รักยิ่งของคนไทยและชาวต่างประเทศทั่วโลก ทรงเป็นที่สุดในด้านคุณธรรมความดีงาม ความวิริยอุตสาหะ ทรงเป็นภาพลักษณ์ที่โดดเด่นงดงามเมื่อชาวต่างประเทศได้ยินคำว่า ประเทศไทย จะนึกถึง "คิงภูมิพล" ทันที นอกจากนี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวยังทรงเป็นต้นแบบของโลกด้านนวัตกรรม ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและพระอัจฉริยภาพอันเป็นเอกอีกหลายสาขา ที่นานาอารยประเทศพร้อมใจกันถวายพระเกียรติยศสูงสุด

ตลอดชีวิตการเกิดมมา ผมเห็นพระองค์ท่านทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจนานัปการอย่างไม่ทรงเหน็ดเหนื่อย เสด็จฯ ไปทุกหนแห่งในถิ่นทุรกันดาร โครงการแล้วโครงการเล่าถูกสร้างขึ้นเพื่อให้คนไทยมีสถานที่ทำมาหากิน สร้างพื้นฐานของชีวิตด้วยความสุขและความพอเพียง ภูเขาหัวโล้นกลับกลายเป็นป่าไม้อันอุดมสมบูรณ์ มีต้นน้ำลำธารชุบเลี้ยงชีวิต ฉ่ำเย็นด้วยธรรมะแห่งพระราชาที่ทรงนำมาใช้ในการดูแลประชาชนอย่างเท่าเทียม

คำพูดที่พวกเรามักจะได้ยินบ่อย ๆ ไม่ว่าจะจากปากคนไทยด้วยกันเอง หรือจากชาวต่างประเทศที่มีความคุ้นเคยกับเมืองไทย คือ

"คนไทยโชคดีที่สุดในโลก...ที่มีพระเจ้าอยู่หัว"

ในฐานะคนไทยคนหนึ่งผู้มีความภาคภูมิใจในตัวตนและผืนแผ่นดินเกิด ผมมีความสุขและปลื้มปีติทุกครั้งที่ได้ยินคำพูดประโยคนี้ โดยเฉพาะเมื่อเดินทางไปต่างประเทศ หรือได้พบปะชาวต่างประเทศที่เดินทางเข้ามาในเมืองไทย หลายคนจะคะยั้นคะยอให้พาไปลงนามถวายพระพรที่โรงพยาบาลศิริราช เพื่อแสดงถึงความรักที่พวกเขามีต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว หลายคนน้ำตาซึมด้วยความอิ่มเอมใจที่ได้ถวายความเคารพต่อพระบรมสาทิสลักษณ์และยังพูดซ้ำว่า

"พวกคุณโชคดีมาที่มีพระมหากษัตริย์พระองค์นี้..."

ฟังแค่นี้ผมก็รู้สึกซาบซึ้ง ตื้นตัน ภาคภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย รวมถึงดีใจแทนคนไทย ทุกคนที่มีพระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก ทว่าชาวต่างประเทศหลายคนก็มีคำถามต่อว่า

"...แต่ทำไมประเทศไทยถึงเป็นแบบนี้"

ผมฟังแล้วสะอึกกับคำถามที่ชวนสะกิดใจ ประโยคนี้ นั่นสิครับ คนไทยโชคดีเหลือเกินที่มีพระเจ้าอยู่หัว แต่ทำไมประเทศไทยจึงเป็นแบบนี้

ภาพประทับใจ ... ทำความสะอาดรองพระบาทในหลวง

คนเรามักมองข้ามสิ่งใกล้ตัวที่มีคุณค่าต่อชีวิตและจิตใจ เฉกเช่นอากาศ ตราบเท่าที่เรายังมีอากาศหายใจ เราคงไม่ตระหนักถึงคุณค่าของอากาศ บางคนแทบไม่เคยสังเกตและรู้สึกด้วยซ้ำว่ามีอากาศหมุนวนอยู่รอบตัว ทำให้เรามีลมหายใจ มีพลังงานหล่อเลี้ยงชีวิตให้สามารถรักษาธาตุขันธ์ให้สมบูรณ์เป็นปกติสุข แต่หากวันใดวันหนึ่ง หรือในบางสถานที่ที่ไม่มีอากาศเพียงพอ เราจะเริ่มรู้ซึ้งถึงคุณค่าและความสำคัญของอากาศที่เป็นพลังหล่อเลี้ยงชีวิตอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน เราไม่เคยมองเห็น ไม่เคยสัมผัส หรือให้คุณค่าแต่อย่างใด

เช่นเดียวกัน หากวันใดวันหนึ่งเราขาดน้ำดื่มน้ำใช้ ขาดผืนแผ่นดินให้เราได้ทำกิน ตั้งหลักปักฐานอย่างมั่นคงและอบอุ่น ขาดป่าอันอุดมสมบูรณ์ด้วยต้นไม้ ลำธาร รวมทั้งสรรพสิ่งที่เป็นธรรมชาติเกื้อกูลชีวิตรอบตัว คงเป็นวันนั้นที่เราได้ตระหนักว่า บางสิ่งบางอย่างที่สำคัญและจำเป็นต่อชีวิตได้ขาดหายไป

ดอกบัวในใจยังคงบานอยู่ ไม่มีวันโรยรา (แม่เฒ่าตุ้ม)

ผมรู้สึกเสียดาย ... ที่คนไทยมีสิ่งประเสริฐสูงสุดอยู่ในแผ่นดิน แต่กลับไม่ตระหนักถึงคุณค่าในสิ่งที่เรามี

เสียดาย... ที่เรามี Idol ที่ดีที่สุดในโลก แต่เราไม่เคย I do

เสียดาย... ที่เรามีบุคคลต้นแบบที่คนทั่วโลกพากันยกย่องชื่นชม แต่แทบไม่มีใครลุกขึ้นมาทำตามบุคคลต้นแบบของเราอย่างจริงจั

คนไทยจำนวนมากได้แต่รักและศรัทธาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พากันเปล่งคำว่า "ทรงพระเจริญ" เพื่อแสดงความจงรักภักดี บางคนปลื้มปีติจนหลั่งน้ำตาเมื่อมีโอกาสเห็นแม้เพียงพระพักตร์ของพระเจ้าอยู่หัวทางโทรทัศน์ แต่จะมีสักกี่คนที่ลุกขึ้นมาเดินตามรอยพระยุคลบาท ปฏิบัติตัวดำรงตนตามที่พระองค์ทรงทำให้ดูตลอดระยะเวลา ๖๕ กว่าปีที่ผ่านมา

คงไม่เป็นการกล่าวเกินจริงที่จะบอกว่า
คนไทย มี Idol ที่ดีที่สุดในโลก
แต่เราไม่เคย I do !

ย้อนไปสี่สิบกว่าปีก่อน พระเจ้าอยู่หัวเคยมีรับสั่งแก่บรรดาครูและนักเรียนที่เข้าเฝ้าฯ ถวายพระพรให้ "ทรงพระเจริญ" ให้วันเฉลิมพระชนมพรรษา ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน ในวันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๑๑ ว่า

"...ต้องขอร้องทุกคนที่ขอให้ ทรงพระเจริญ ให้ทำหน้าที่
เพราะถ้าพูดหรือคิดขึ้นมาว่า ขอให้ทรงพระเจริญ เป็นคำลอย ๆ เก๋ ๆ ตามสมัย
โดยเฉพาะในวันเฉลิมพระชนมพรรษายิ่งต้องพูด อย่างนั้นแล้วก็จะไม่ได้ผล
แต่ถ้านึกว่าทรงพระเจริญ หมายความว่าประเทศของเราจงเจริญ ก็เกิดหน้าที่ขึ้นมา
แต่ละคนเกิดหน้าที่ต่อประเทศชาติ..."

จากพระราชดำรัสที่พระราชทานให้คนไทยทั้งมวล ผมขออนุญาตสรุปใจความสำคัญ หากเราต้องการให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระเจริญ พวกเราคนไทยต้องรวมพลัง ร่วมมือกันทำให้ประเทศชาติเจริญ ด้วยการทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด

พระราชดำรัสเมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๓๔ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเน้นย้ำถึงหน้าที่บุคคล แม้แต่เด็กก็มีหน้าที่ ไว้ว่า

"...คนทุกคน
มีหน้าที่ต้องทำ แม้เป็นเด็กก็มีหน้าที่อย่างเด็ก..."

ในพระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เรื่อง "พระมหาชนก" บทที่ ๓๔ ได้กล่าวถึงการทำหน้าที่ไว้อย่างชัดเจนยิ่ง มีใจความตอนหนึ่งว่า

"...ทุกบุคคล...จะเป็นพ่อค้าวาณิช เกษตรกร กษัตริย์ หรือสมณะ ต้องทำหน้าที่ทั้งนั้น..."

สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี ทรงเปิดพระทัยอย่างตรงไปตรงมา ผ่านหนังสือ "ความในใจของข้าพเจ้า" จากบทพระราชทานสัมภาษณ์ในรายการวู้ดดี้เกิดมาคุย เนื่องในโอกาสเสด็จฯ เป็นองค์ประธานในงานเปิดตัวหนังสือ เพื่อนำรายได้สมทบทุนมูลนิธิจุฬาภรณ์ช่วยเหลือผู้ป่วยโรคมะเร็ง ที่ศูนย์การค้าสยามพารากอน ในวันที่ ๒๔ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๔ โดยตอนหนึ่งมีรับสั่งถึงธรรมะที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ทรงสอนและเน้นอยู่เสมอ นั่นคือ

"...ให้มีสติและสำคัญที่สุดให้สำนึกรู้ในหน้าที่ที่ตัวเองมี ในฐานะที่ข้าพเจ้าเกิดเป็นลูกของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ท่านสอนให้รำลึกรู้ถึงหน้าที่ที่มีต่อประชาชนเป็นอย่างยิ่ง เพราะท่านบอกว่าพวกเราอยู่ได้ก็เพราะประชาชน เพราะฉะนั้นต้องทำทุกอย่างเพื่อประชาชนคนไทย..."

...เกิดเป็นเจ้าต้องรับใช้ประชาชน...

พร้อมทั้งทรงตอบคำถามถึงพลังใจยิ่งใหญ่ที่ทำให้ทรงทำงานลุล่วง แม้ว่าจะประชวร

"...พลังใจใหญ่มีจากสามพระองค์ด้วยกันที่เป็นแบบอย่างในการทำงานเพื่อส่วนรวม พระองค์แรก คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระองค์ที่สอง คือ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เพราะว่าตั้งแต่เด็กมา เห็นตัวอย่างจากพ่อจากแม่ที่ทำงานทุกอย่างเพื่อประชาชน เราทำตัวให้เป็นแก่นสารของชีวิต ยิ่งเราทำให้เพื่อนมนุษย์ได้มากแค่ไหน มันเป็นความปลาบปลื้มที่ย้อนเข้ามาหาเรา ทำให้มีพลังใจยิ่งขึ้นที่จะทำงาน และองค์ที่สาม ที่เป็นแรงบันดาลใจของข้าพเจ้าคือ หลวงตามหาบัว ซึ่งท่านเป็นพ่อบุญธรรม

จะเห็นได้ว่า ทั้งสามพระองค์ทรงทำเพื่อผู้อื่นตลอดเวลา ไม่เคยทำสิ่งใดเพื่อพระองค์เลย... ตอนเด็ก ๆ ก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมทูลกระหม่อมพ่อต้องทรงงานหนักขนาดนี้ แต่ตอนนี้โตขึ้น ก็เข้าใจมากขึ้นและเห็นว่าพระองค์ทรงมีพระชนมายุมากแล้ว แก่แล้ว จะให้ทรงงานหนัก เสด็จฯ ไปตามสถานที่ต่าง ๆ เหมือนแต่ก่อนก็คงไม่ไหวแล้ว..."

"แววตาของประชาชน" กับ "ความหมายที่ชั้น ๑๖"

เป็นความรู้สึกปลาบปลื้มปีติเป็นอย่างยิ่ง ในฐานะพสกนิกรผู้หนึ่งที่ได้เฝ้าฯ รับเสด็จฯ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี ในโอกาสเสด็จฯ เปิดตัวหนังสือ "ความในใจของข้าพเจ้า" ได้มีโอกาสร่วมนั่งเจริญสมาธิพร้อมกับพระองค์ และรับฟังเรื่องราวที่ทำให้พวกเราทุกคนได้สำนึกในการทำหน้าที่ ที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย อาศัยอยู่บนผืนแผ่นดินนี้ ดังนั้น ทุกครั้งที่เราเปล่งคำว่า "ทรงพระเจริญ" ขอให้ทุกคนลุกขึ้นมาทำหน้าที่ของตนให้สุดกำลังความสามารถเท่าที่จะทำได้ เพียงเท่านี้เราก็สามารถเปล่งคำ ๆ นี้ได้อย่างไม่ขัดเขิน เป็นการระลึกไว้เสมอว่า เมื่อมี Idol แล้วเราต้อง I do !

พระมหากษัตริย์ที่ประเสริฐที่สุดในโลก ... ซาบซึ้งเป็นที่สุด

I do คือ
การคิด ๑ เปอร์เซ็นต์
พูด ๔ เปอร์เซ็นต์
ลงมือทำ ๙๕ เปอร์เซ็นต์

หมดเวลาที่เราจะมามัวแต่คิด มัวแต่พูด แต่ไม่เคยลงมือกระทำ การกระทำกิจการงานสิ่งใดให้บังเกิดผลนั้น ควรคิดน้อย พูดน้อย แล้วลงมือทำให้มาก เป็นการทำด้วยมือและหัวใจ ไม่ใช่ทำด้วยปาก ดังพระบรมราโชวาทที่กล่าวไว้ในหนังสือ "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกับงานด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี" ความตอนหนึ่งว่า...

"...ถ้ามัวแต่ไปคิดอย่างนักวิทยาศาสตร์ ทำอะไรไม่สำเร็จหรอก คิดอะไรก็ทำไปเลย ผิดถูกค่อยแก้ไป แล้วเดี๋ยวมันก็ค่อย ๆ ได้ออกมาเอง ถ้ามัวแต่คิด แล้วไม่กล้าทำ มันจะไม่มีอะไรสำเร็จขึ้นมาสักอย่าง..."

บุญยิ่งใหญ่ที่ได้เกิดมาอยู่ใต้ร่มพระบารมี

การเกิดมาเป็นมนุษย์นั้นยากยิ่ง พระพุทธเจ้าทรงเปรียบภาพให้เราเห็นว่า การได้เกิดเป็นมนุษย์นั้นเป็นเรื่องยากยิ่ง ต้องมีบุญมาก อุปมาเหมือนเต่าตาบอดตัวหนึ่งดำน้ำอยู่ในทะเล ทุก ๆ ๑๐๐ ปี เต่าตาบอดจะโผล่หัวขึ้นมาหายใจหนึ่งเฮือก ในท้องทะเลกว้างใหญ่ไพศาลมีห่วงเล็ก ๆ ขนาดใหญ่กว่าหัวเต่าลอยอยู่ ๑ ห่วง โอกาสที่เต่าตาบอดตัวนั้นจะโผล่ขึ้นมา แล้วเผอิญหัวเต่าสวมเข้าพอดีกับห่วงนั้นยากเพียงใด โอกาสนั้นก็ยังมีมากกว่าการที่เหล่าสรรพสัตว์จะได้มาเกิดเป็นมนุษย์

หลังพระพุทธองค์เสด็จดับขันธปรินิพพาน กาลเวลาล่วงมากว่าสองพันห้าร้อยปี คนไทยในปัจจุบัน นับได้ว่าเป็นผู้ที่มีบุญสูง ที่ได้เกิดในดินแดนที่ยังมีพระพุทธศาสนาและหลักธรรมคำสอนอย่างสมบูรณ์ ที่สำคัญยิ่ง หากเราไม่สั่งสมบุญมามากพอ เราคงไม่ได้เกิดมาทันแผ่นดินของพระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกพระองค์นี้

นี่คือ ประวัติศาสตร์ครั้งสำคัญของประเทศไทยที่มี
พระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ทรงเปี่ยมล้นด้วยพระเมตตาต่อพสกนิกร
หากพิจารณาอย่างถ่องแท้ ทุกคนจะประจักษ์
ความจริงแก่ใจว่า ...

ภาพวาดพระราชกรณียกิจของในหลวง ... ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

ตลอดระยะเวลากว่า ๖๕ ปี แห่งการครองแผ่นดิน
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงทำอย่างเดียว
นั่นคือ ทรงทำเพื่อคนไทยทั้งปวง

...

เมื่อเรารู้อยู่แก่ใจว่า "เราโชคดี" มีสิ่งประเสริฐสูงสุด ได้เกิดทันในแผ่นดินนี้ เกิดทันในแผ่นดินที่พระเจ้าอยู่หัวทรงรักประชาชนมากที่สุด ทรงเป็นผู้มีบุญญาธิการสูง เป็นมหาบุรุษผู้เป็นพลังแห่งแผ่นดิน นี่คือโอกาสทองของชีวิต เราไม่ควรปล่อยให้จังหวะสำคัญของชีวิตผ่านเลยไป โดยที่เราไม่เคยลุกขึ้นมาทำอะไร ตอนนี้เรายังมีโอกาสอยู่ อยากให้คนไทยลุกขึ้นมา

เพราะว่า...

บุญเก่า ... นำเรามาส่งตรงนี้

บุญเก่า ... นำเรามาส่งเป็น "คนไทย" ในแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระองค์นี้

นี่คือ โอกาสทองของชีวิตที่เราจะร่วมกันสร้าง "บุญใหม่" ตามรอยพระยุคลบาท

คนไทยทั้งชาติต้อง "ลุก" ขึ้นมาสร้าง "บุญใหม่"
ตามรอยพระองค์ท่าน
เพื่อไม่ให้โอกาสทองของชีวิตผ่านเลยไป
นี่คือ ช่วงเวลาสำคัญที่จะเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในสังสารวัฏ
ไม่สามารถย้อนกลับมาได้อีก และไม่สามารถเกิดซ้ำได้อีก

...

ภาพในหลวงที่ผมประทับใจ หมายเลข ๑

หน้าที่ของคนไทย คือ
ทำตามสิ่งที่พระเจ้าอยู่หัว
ทรง "ทำให้ดู"
ทรง "อยู่ด้วยการให้"
ด้วยหัวใจสีขาวของพวกเราทุกคน

.....................................................................................................

ผมเคยวาดฝันว่า อยากจะรับพระราชทานปริญญาบัตรจากพระหัตถ์ของในหลวงสักครั้ง แต่ผมเรียนช้า จบช้าเกินไป ท่านตรากตรำพระวรกายหนักมาก ทำให้ผมไม่มีโอกาส

แต่สิ่งที่ผมมีโอกาส คือ โอกาสที่จะทำความดีถวายพระองค์ ส่งจิตส่งใจไปบอกพระองค์ว่า ความดีนี้ผมขอถวายให้กับพระองค์ ถึงแม้จะเป็นความดีเพียงเศษเสี้ยวธุลีที่พระองค์ทำเท่านั้นก็ตาม

ใครไม่ทำความดี ผมทำ

ใครไม่สอนคน ผมสอน

ใครไม่กตัญญูต่อพระองค์ ต่อแผ่นดิน ผมกตัญญู

"... การทำความดีนั้น
สำคัญที่สุดอยู่ที่ตัวเอง ผู้อื่นไม่สำคัญ
และไม่มีความจำเป็นอันใด
ที่จะต้องเป็นห่วงหรือต้องรอคอยเขาด้วย
เมื่อได้ลงมือลงแรงแล้ว
ถึงแม้จะมีใครร่วมมือด้วยหรือไม่ก็ตาม
ผลดีจะต้องเกิดขึ้นแน่นอน ..."