ค่าวประวัติพระอุปคุต


ค่าวพระอุปคุต โดย...หนานอ้วน ขันทะวงศ์

 

วันตามิหัง        ปุ๊ดธัง  ธัมมะ                                      ก้มกราบสังฆะ   พระศาสนา

พระอุปคุต              อรหันต๋า                                                   ลูกสิกข์สัมมา   สัมพุทธเจ้า

ม่อนขอเล่าขาน      ต๋ำนานแบบเบ้า                                         เถ้าหม่อนล้านนา   ว่าเพราะ

            ผิดพลาดอย่างใด   อภัยจิ่มเนาะ                                   ติดต๋ามบาทถ้อย   ตวยไป

เอาเจ็ดตั๋วก๊ำ        เอาสามตั๋วไหล                                            ค่าวล้านนาไท    สดใสเป่งป้อย

เมื่อ อตี๋เต๋                ก๋าเล ยอดสร้อย                                         สลีโกดม   เจื่องจั๊น

            อัญญดิตถี     ผีเปื๋อยก่อนนั้น                                        หากิ๋นหลอกต้ม   ลวงคน

ลาภสักก๋าระ              บำรุงตั๋วต๋น                                           พระทศพล   เมตต๋าจาวบ้าน

จึ่งเตศนา                  ไขจ๋ากล่าวต้าน                                       หลักก๋ารความจริง  แม่นตั๊ด

            สาวะกะสงฆ์   ต๋นองค์เคร่งครัด                                 บ่เปลื๋อยปล่อยผ้า  ครัวทรง

นุ่งห่มเรียบร้อย        อุตราสงค์                                                            จีวรสบง    สามผืนแผ่นผ้า

หมู่เดียระถี           ผีเปลื๋อยเฮียงหน้า                                        ผ้าผ่อนครัวใบ   บ่ตุ๊ม

            ด่าหย้อสัตถา   ว่าหนีจากคุ้ม                                       ย้อนเป๋นตุ๊ดอั้น  กะเทย

สัตถานั่งนึก            หากกูทำเฉย                                             ปล่อยปละละเลย  ผลเสียใหญ่กว้าง

ศรัทธาตังหลาย        จักไขกล่าวอ้าง                                       ว่าเป๋นปู๊เมีย   แต๊ก๊า

            สลีโกดม           ฮับคารมต๊า                                        จึ่งเปิดแผ่นผ้า   หื้อแยง

หื้อหันสับป๊ะ     หม่าเต้าหม่าแต๋ง                                            เก๊าดำป๋ายแดง    หื้อแยงกู่ด้าน

สัตถาแถลง           จี๊แจ๋งกล่าวต้าน                                          จ๋นอันธพาล   หมดปิ๊ด

            ปล่อยเจื๊อก๋าเม     ด้วยเนรมิต                                       ลงในบาตรหื้อ   อานนท์

เดียร์ถีเสี้ยงฤทธิ์     หมดปิ๊ด สับสน                                         บ่อาจจักทน   ดึ้งถ้าอยู่ได้

ปากั๋นหลบหนี            หลีกลี้ ไจ้ ๆ                                          บ่หันมาใจ   แถมซ้ำ

            บาตรเจื๊อก๋าเม     ถอกเทลงน้ำ                                     นทีใหญ่กว้าง   คงคา

ในก๋าละนั้น      มีนางมัจฉา                                                     หว้ายน้ำผ่านมา  มาบลืนจ๋นเสี้ยง

บ่เมินเต่าใด       แม่ใบหน้าเกลี้ยง                                            แม่ปล๋าปามาน  เต๋มต๊อง

            อยู่น้ำวังหลวง    กับจุมปี่น้อง                                      สิบเดือนไคว่ได้   เกิดมา

ลูกเป๋นมนุษย์           แม่นั้นเป๋นป๋า                                          อยู่กับนากา   พิภพนากกว้าง

ย้อนบุญกุศล         ป๋างหลังได้สร้าง                                        ต๋ามวิถีตาง  ปุ๊ดธะ

        ต่องเตียวสัญจ๋ร   บกดอนสับป๊ะ                                 ป๊บพระจึ่งได้    ฟังธรรม

เหลื้อมใสธรรมะ     ผละผลก๋รรม                                            จ่วยจ่องจั๊กนำ   บวชเป๋นตุ๊เจ้า

นี้แหละวงศา           อาวอาหนุ่มเถ้า                                         กุศลคนเฮา   มนุษย์

            เมื่อบวชเป๋นสงฆ์    องค์อุปคุต                                                จ๋ำศีลนั่งเฝ้า   เข้าฌาน

เมื่อแกว่นกล้าแล้ว   กราบลาอาจ๋ารย์                                       ไปเมืองบาดาล  จ๋ำศีลอยู่หั้น

ฝึกกั๋มมัฏฐาน           บ่ นานด่วนสั้น                                        สำเร็จเร็วปัน    บรรลุ

            อรหันต๋า           มัคคาแห่งตุ๊                                        สาวกพระเจ้า  โกดม

สั่งสอนธรรมะ           อยู่อาศรม                                               นาคน้ำอินทร์พรหม  นิยมชอบสู้

โบราณอาจ๋ารย์          ต๋ำนานเล่าอู้                                           เป๋นผู้มีฌาน   เดชฤทธิ์

            ป้องกั๋นสัตถู       จตุรทิศ                                             หื้อคนอยู่ได้   สุขเย็น

มารและยักษ์ฮ้าย        ต่องผ้ายเตียวเข็น                                   ฮู้ข่าวสะเด็น    บ่ กล้ามาใกล้

พระเจ้าธรรมา            อโศก เปิ่นได้                                         จัดก๋ารทำบุญ   เจื่องจั๊น

            เจ็ดปี๋ เจ็ดเดือน   เจ็ดวัน เมื่อนั้น                                  เกียมก๋ารใหญ่ถ้า  ดาตาน

กลั๋วเกิดภัยยะ          จักมาล้างผลาญ                                       กลั๋วเสนามาร  ขัดขวางต่านเจ้า

จึ่งมอบ เถรา             สองต๋น ต่องเต้า                                      ติดต๋ามตวยไป  รีบรุด

            ยังมหาเถร          จื่ออุปคุต                                           แผวห้องนาคใต้   บาดาล

ต่านฮับแจ้งแล้ว       ทุกเยื่องประก๋าร                                      จึ่งลาบาดาล    พิภพนาคใต้

ขึ้นมาฮักษา                ราชา อยู่ใกล้                                         อโศกธรรมา  ต่านต๊าว

            เจ็ดปี๋ เจ็ดเดือน    บ่ได้ฟั่งฟ้าว                                      ซ้ำป๋ายต่อส้าว   เจ็ดวัน

คนเมืองมนุษย์       สนุกสุขสันต์                                             อยู่ม่วนกิ๋นงัน   มารบ่มาต้อง

เพราะพระกี๋สา         นากา อยู่ป้อง                                          หมู่ผองคนเฮา  มนุษย์

            จาวเหนือเรียกขาน  ต่านอุปคุต                                                เถระจ่วยป้อง   มวลภัย

ทำมังก๊ะละ            บ่ว่าตี่ไหน                                                 นิมนต์ต่านไป   ฮักษาผ่อเฝ้า

มีกิ๋นมีตาน            ลูกหลาน ต๋านเต้า                                       พระเถระเฮา   จ่วยคุ้ม

            สับป๊ะว่าภัย     หนีไปลุ้ม ๆ                                         เต๋จ๊ะเก่งกล้า   ฤทธี

บุญกุณเตี่ยงเต๊า           หนุ่มเถ้า สุขี                                         เถระเปิ่นมี   เมตต๋าอว่ายหน้า

ป๋กป้องหมู่เฮา           ตึงเจ้าและข้า                                          มวลฝูงจ๊ะนา   มนุษย์

            เมืองเหนือเจื่อกั๋น  ต่านอุปคุต                                      มาโผดโลกหล้า  เดือนเป็ง

ตี่ตั๊ดวันปุ๊ด           มนุษย์ก๋ะเก๋ง                                                           กันเป๋นปุ๊ดเป็ง    เตี่ยงคืนเดือนแจ้ง

ตักบาตรข้าวสาร   และอาหารแห้ง                                          กุศลบุญแฮง   อย่างกึ๊ด

            บ้านนอกในเวียง   เสียงดัง บึ๊ด ๆ                                 ต๋ามฮีตเก่าเกื้อ   โบราณ

เดือนเป็งวันปุ๊ด       เถ้าแก่ ลูกหลาน                                       มาฮ่วมทำตาน   ตักบาตรใส่เข้า

จักมีโจ้กไจย                  สดใส บ่เศร้า                                     ตุ๊กข์โศกบางเบา   สว่างวะ

            อานิสงส์บุญ    ตักบาตรกับพระ                                  เถระตุ๊เจ้า   มีธรรม

ม่อนเขียนค่าวจ๊อย     บาทถ้อยหลงหลำ                                  ยกโต้ษหื้อกำ   ปี่น้องจาวบ้าน

กำใดบ่เหลียว            บึดเตียวบึดห้าน                                     กราบขอไหว้วาน   ปี่น้อง

            จ่วยแก้ จ่วยไข    หื้อได้สอดก๊อง                                 เปื่อนป๊องอย่าได้  มีมาร

ตักบาตรเป็งปุ๊ด       สุขสามประก๋าร                                       ค่าวสร้อยต๋ำนาน  อวสานเต่าอี้ ๆ

……………………………………………………………………………………………………………

แต่งโดย...หนานอ้วน ขันทะวงศ์  น.ธ.เอก, ป.ธ.๕    ครู ร.ร.พญาลอวิทยาคม  อ.จุน จ.พะเยา  

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 464605เขียนเมื่อ 13 ตุลาคม 2011 09:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม 2012 09:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท