มนุษย์เราต่างจากสัตว์โลกทั่วไปหลายประการแต่ส่งที่เด่นที่สุดคือมนุษย์เรามีความรู้สึกรัก และห่วงใยกันและกัน ในสังคมชนบทสมัยเรา ๆ เป็นเด็ก จะเห็นภาพความห่วงใย รักกัน มีความผูกพันธ์กันอย่างชัดเจน การแบ่งปันอาหารกันและกัน การลงแรง ลงแขก ทำงานช่วยกันและกัน การเคารพผู้หลักผูใหญ่ความเอื้ออาธรต่อกันและกัน
สภาพสังคมมนุษย์ในปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมากมาย ผู้คนเห็นแก่ตัว เบียดเบียนกันเอง ทำร้ายกันทั้งทางร่างกายและจิตใจ การเอารัดเอาเปรียบกับผู้ที่ลำบาก กดขี่ข่มเหง คนที่ด้อยกว่า อะไรทำให้มนุษย์เราถึงได้ มีใจโหดร้าย อย่างนี้ ... กรณีผุ้หญิงและคนแก่โดนชายฉกรรกระทืบ ที่ห้างสรรพสินค้าสยามพารากอน เลือดอาบหน้าเป็นภาพที่น่ากลัว ...ทำไมคนไทยเราจึงแตกแยก และทำร้ายกันเอง ผมเห็นแล้วสงสาร พระเจ้าอยู่หัว สงสารพระนเรศวรมหาราช และบรรพบุรุษของเราที่เสียสละชีวิตเลือดเนื้อรักษาประเทศเราไว้ให้พวกเราได้มีที่ซุกหัวนอน พวกเราลืมวีระบุรุษของประเทศเราไปแล้วจริง ๆ ไม่รักประเทศเราเลย ประชาชนในประเทศเกิดความแตกแยก แบ่งเป็นกลุ่ม ขัดแย้งกันรุนแรง และยาวนาน
ความจริงแล้วคนเราเกิดมาอยู่บนโลกนี้ไม่นานไม่เกิน 100ปี ทุกคนเกิดมา ดำรงอยู่ และก็ดับไป เมื่อละสังขารไปร่างกายเราก็แตกสลายแยกออกไปเป็นธาตทั้ง 4 คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ไม่เหลืออะไรเลยจริง ๆ เอาทรัพย์สมบัติเงินทอง ลูกเมีย ญาติพี่น้องไปด้วยไม่ได้เลย สิ่งที่เหลือมีเพียงความรู้สึกและคำกล่าวขานถึงคน ๆ นั้นว่าช่วงที่เขามีชีวิตอยู่เขาทำอะไรไว้บ้าง เป็นคุณงามความดีต่อเพื่อนมนุษย์ และสรรพสิ่งในโลกหรือว่า ช่วงตลอดชีวิตมีแต่การเบียดเบียนคนอื่น เอารัดเอาเปรียบ สร้างความมีศักดิ์ศรีอำนาจ และความเป็นมนุษย์ให้กับตัวเอง ในขณะเดียวกัน ก็ทำลายศักด์ศรีความเป็นมนุษย์ของคนอื่น พยายามครอบครองพื้นที่ของคนอื่นไม่ว่าพื้นที่ทางความคิด พื้นที่ทางการเข้าถึงทรัพยากร พื้นที่ความรักความผูกพันธ์ของครอบครัวเขา การกระทำของบุคคลเหล่านี้เป็นการ "ข่มขืนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษยของคนอื่น "อย่างอำมหิตและโหดร้าย ตายไปแล้วไม่ควรกลับมาเกิดเป็นคนไทยอีก.....สาธุ
ไม่มีความเห็น