วัฒนธรรมท้องถิ่น : ชีวิตสามเณร 6

ทุกชีวิตล้วนอยู่ภายใต้การเปลี่ยนแปลงคือกฎแห่งไตรลักษณ์

เมื่อฤดูหนาวมาเยือน...ช่วงตี 4 ตี 5 อรุโณทัย...ชั่งหนาวจริง ๆพวกสามเณร...นอนเสื่อ...มีผ้าห่มขาด ๆได้แบ่งกัน...นอนเรียงแถวตอนยาวครับ...ผมนอนอยู่ริม ๆ พอใกล้สว่าง...พื้นที่นอนเย็นมาก...วันหนึ่ง...พระหนุ่ม ๆมาเรียกให้สามเณรตื่น...เพื่อลงไปกวาดลานวัด...

พวกสามเณรยังครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่...รวมทั้งผมด้วย...ได้ผล...เสียงดัง...ซ่า ๆ ๆ...มาทางหน้าต่างที่ถูกเปิดออกอย่างตั้งใจ...พวกสามเณรลุกทั้งยืน...เพราะโดนพระสาดน้ำเข้ามาในห้องนอน...ฮา ๆ เอิก ๆ...ไม่อยากตื่นดีนัก...เสียงพระหนุ่ม ๆบ่นอยู่ในความมืด...

ที่บ้านเกิดผมมีงานบุญ...สมภารจึงบอกให้เตรียมตัว...ไปกับท่าน...ผมดีใจตามแบบเด็ก ๆ

พอผมไปที่บ้านพบพ่อ...แม่...พี่น้องแล้ว...บรรดาญาติ ๆต่างก็มากันมีอุ้มลูกจูงหลานมา..คุยกันมันเป็นวัฒนธรรมท้องถิ่นครับ...ต่อมาผมทราบว่า...มีญาติ ๆที่ใช้นามสกุลนี้อยู่ทั่วไปทั้ง 3 จังหวัด

คือ นครพนม...สกลนคร...หนองคาย...ครับ

พอกลับถึงวัดที่อยู่...ก็เกิดจุดเปลี่ยน ที่สำคัญในทางชีวิตคือ...สมภารเรียกไปคุยว่า...ท่านต้องส่งผมไปเรียน...ครับ

ท่านมีลูกศิษย์เป็นสมภาร...เจ้าสำนักเรียนนักธรรมอยู่เมืองท่าอุเทน...ผมอยู่กับพระอาจารย์ได้ 2 ปี ก็ถูกส่งต้วไปเรียนหนังสือ คือเรียน นักธรรมตรี...โท...เอก...ที่เมืองท่าอุเทนแห่งนั้น

ที่นี้...เวลา 6.00 น. พระเณรเดินเรียงแถวออกไปบิณฑบาตรครับ...ชาวบ้านใส่ข้าวจ้าว...สำหรับเครื่องแกงก็ใส่ถุง...ช่วงบ่ายโมงก็เริ่มเรียนนักธรรมครับ...และเมืองนี้มีแม่น้ำโขงไหล

ผ่าน...

ผมและเพื่อน ๆสามเณร...หลบสมภาร...ลงอาบน้ำในแม่น้ำโขง...เวลาดำลงไปนิดเดียว...ตอนหยอกล้อเล่นกัน...เมื่อโผล่ขึ้นมา...ใจหายเลย...เพราะโดนกระแสน้ำพัดพาไป 10 กว่าเมตร...บางครั้งขณะดำลงไป...นึกถึงพญานาค...ฮา ๆ เอิก ๆ...จะมารัดข้อเท้า...พวกสามเณรจึงพากันขึ้นจากน้ำนั้น...

เวลามีงานบุญ...ชาวบ้านนำขนมมากันเยอะ...วันหนึ่งผมทานมากจริง ๆ...จนอึดอัดพุง

เมื่อชาวบ้านกลับไปแล้ว...ผมต้องนอนกลิ้งไปมาอยู่บนศาลา...ฮา ๆ เอิก ๆเรื่องนี้ผมรู้คนเดียว...จุ๊ ๆๆ อย่าบอกใคร...

เพราะความโง่เขลาตนเองที่ไม่รู้จักประมาณในการกินอาหาร...อีกครั้งหนึ่ง...เมื่อสอบนักธรรมเสร็จแล้ว...โยมนำน้ำอัดลมมาบริการ...ดื่มได้ไม่อั้น...ผมจำได้ว่า...ดื่มไป 7 ขวดขนาดกลาง

คือดื่มไป...เรอ...ไป...ครับ ผลแน่นท้องเอามาก ๆสิ่งเหล่านี้จำติดตามาจนทุกวันนี้ครับ

วิถีชีวิตของคุณเป็นอย่างไรบ้างครับผม...โปรดติดตามตอนต่อไป

ด้วยความปรารถนาดี

จาก...umi

เขียนใน GotoKnow โดย ยูมิ
ใน วัฒนธรรมท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #แนวคิดทางพุทธศาสนา

หมายเลขบันทึก: 46007เขียนเมื่อ 23 สิงหาคม 2006 15:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:42 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน