เพียงเธอ (ใครสักคน) ... (บทกวีอารมณ์เก็บใจ)
เพียงเธอ (ใครสักคน)
...
ใบไม้ปลิว พลิ้วหล่น บนยอดหญ้า
สายลมพา พลิ้วไหว กลางสายฝน
น้ำจากฟ้า หล่นผ่าน สายธารดล
ได้ยินยล เสียงฝน เป็นดนตรีธรรมชาติ วาดไว้ ที่ปลายฟ้า
เทวดา วาดไว้ ที่ปลายฝัน
นางฟ้า วาดไว้ ที่ปลายจันทร์
เธอกับฉัน วาดไว้ ที่ปลายใจ...
บนหน้าปัด เห็นเข็ม นาฬิกา
เดินผ่านไป ช้าช้า ไม่หวนกลับ
ฤดูกาล ผ่านไป ไม่เคยนับ
กาลเวลา ผ่านลับ ไม่หวนคืนประวัติศาสตร์ ยังมีวัน ที่ซ้ำรอย
ความด่างพร้อย ของโลก ไม่อาจฝึน
เส้นทางเดิน ของคน มีจุดยืน
ยากจะคืน หัวใจ กลับให้เธอ...
อยากให้โลก หยุดอยู่ ที่ตรงนี้
อยากให้โลก หยุดที่ ตรงนี้ก่อน
อยากให้โลก หยุดทำ ฉันอาวรณ์
อยากให้โลก มาร้าวรอน แทนฉันทีฉันมีเธอ อยู่เต็ม ในหัวใจ
ไม่มีใคร เดินเข้ามา อยู่แทนที่
กาลเวลา ผ่านไป นานนับปี
ฉันยังเลือก ที่จะมี เธอคนเดียว...
บ้านปลายดง อยู่หางดอย
ณ เชียงใหม่
๑๐ กันยายน ๒๕๕๔
๐๑.๒๙ น.
......................................................................................................................................................................
อารมณ์เก็บใจ ...
แรงบันดาลใจจากการฟังเพลง "นาฬิกาตาย" ของ BodySlam
ฟังหลายรอบจนอยากเขียนระบายอะไรลงไปบ้าง
"... หลับตาทุกครั้ง ก็ยังเห็นเพียงแต่เธอ ฉันคิดถึงเธอเสมอ ไม่เคยเปลี่ยน ..."
ขอบคุณ ธรรมชาติที่วาดไว้
ขอบคุณ หัวใจที่ถามถึง
ขอบคุณ เธอในความคิดคำนึง
ขอบคุณ เธอ ... ซึ่ง (แอบ) อยู่ในใจ (เสมอมา)
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)
......................................................................................................................................................................
ความเห็น (10)
สวัสดีค่ะ
ต้องขอเข้ามาชื่นชม 'พริ้วจริงๆ' อาจารย์...
- ตามอารมณ์และตามความรู้สึก
- ที่อยู่ลึกในจิตคิดสั่งสม
- ท่ามกลางความวุ่นวายในสังคม
- ใจยังตรมหมดตัวทั้งหัวใจ
มีคำแนะนำคำว่า "พริ้ว" กับ "พลิ้ว" ไหมครับ อาจารย์ ดร. พจนา แย้มนัยนา ;)...
ค้นพบคำว่า "พลิ้วไหว" ที่ใช้กับ ใบไม้ปลิวตามแรงลม อะไรพวกนี้ แต่คำว่า "พริ้ว" นี่ยังไม่แน่ใจครับ
ขอบคุณครับ ;)...
หมดหัวใจ ดีกว่า หมดหน้าตัก นะครับ ท่านอาจารย์ โสภณ เปียสนิท ;)... 555
ขอบคุณครับ
อิ อิ ยังร่ายกลอน อารมณ์ บ่ม เดอะ คลาสสิค อยู่เลยนะคะ :)
...
อยากให้โลกหยุดหมุนตรงจุดนี้
ให้คนดีที่ไกลลับกลับมาหา
กลับมาเป็นเพื่อนใจไปทุกครา
อยากบอกว่าคิดถึงจึงยังคอย (รอ)
...
the classic :)
แหม ... Classic ไม่เลิกรา ครับ คุณ Poo ;)...
ขอบคุณมากครับ
เขียนกลอนเป็นกลอนได้ดีขึ้นเรื่อยๆแล้วนะคะคุณน้อง(จาน)เสือ (ขออนุญาตเรียกตามน้องปู)
ขอบคุณครับ คุณครู せんせい ;)
สวัสดีค่ะ
ก็ต้องขอโทษนะคะ...ผิดเองค่ะอาจารย์...คือที่จริงแล้วลักษณะการปลิวของใบไม้ก็คือพลิ้ว แต่มักจะเขียนผิดเสมอเพราะชอบตัว 'ร' มากกว่า เวลาพูดหรือร้องเพลง ที่มีคำว่า พลิ้ว มักกระดกลิ้นเป็นพริ้ว ฟังแล้วนุ่มกว่า พลิ้ว ...เหลือง เหลือง รวงข้าวพริ้ว (พลิ้ว)... หวิว หวิว หวั่นใจรัว ... รัก รัก หนักพันพัว ....
อ๋อ เป็นเช่นนี้เองนะครับ อาจารย์ ดร. พจนา แย้มนัยนา ;)...
ขอบคุณมากครับอาจารย์ที่ย้อนกลับมาให้คำตอบเอาไว้ ;)...