หนึ่งอำเภอหนึ่งชมรมผู้สูงอายุ ส่งเสริมทันตสุขภาพ พัทลุง 2.(สันทนาการในรถ)
ปากพะยูนเรามีข้อจำกัดในเรื่องการเข้าประชุม ที่จังหวัดเพราะระยะไกล จึงไม่มักมีไครอาสาไปประชุมกับจังหวัด วันนี้ทางแผนกทันตสาธารณสุขของโรงพยาบาล ต้องไปนำเสนอรายงานผลการจัดตั้ง หนึ่งอำเภอ "หนึ่งชมรมผู้สูงอายุดูแลสุขภาพช่องปาก"
ตามโครงการทีมงานที่เดินทางร่วมกัน มีเจ้าหน้า นำโดย คุณ มลกิจ สุทธิพันธ์ เจ้าพนักงานทันตชำนาญการ ท่านที่ปรึกษานายกเทศบาลอ่าวพะยูน
นายสวง ทองเรืองสุกใส อีตผู้ใหญ่บ้านตำบลฝาละมี
นาย สรรเสริญ เขียวทองอดีตกำนัน
และสองเกษตรกรผู้สูงอายุจากชมรมผู้สูงอายุบ้านห้วยเรือ
พวกเราสื่อสารไม่ตรงกันผิดพลาดการนัดหมายทำให้เสียเวลาต้อง วน กลับแวะไปรับตามจุดนัดหมายที่พลาดผิด แต่เมื่อทุกคนได้ขึ้นมาบนรถแล้วผู้เขียนชวนสันทนาการ ด้วยการชวนผู้เฒ่าเล่าความหลัง ทำความคุ้นชินกัน เป็นการสร้างบรรยากาศในการเดินทางให้หฤหรรษ์ บรรเทาความเครียดจากการประสานงานผิดพลาด
ผู้เขียนจึงเปิดประเด็นด้วยปริศนาคำทาย ตามด้วย นิยายพื้นบ้าน นิทานพื้นเมือง บรรยากาศในการเดินทางมีความสุขมีเสียงหัวเราะ คุณ มลกิจ คงอาการหนักเพราะนั่งหน้ากับพลขับ แต่ต้องขยับเอี่ยวหันมาคุยตลอดเวลา
คุณมลกิจ สุทธิพันธ์ คนนำทีมปากพะยูน
กำนันเล่าว่า เด็กที่อยู่วัดสมัยก่อนทุกคนจะเป็นมิตรกันหมด คือเป็น"มิตรแห"(แม่หิด)
ตามด้วยปริศนาคำทาย ว่า"อะไรเอ่ย/
"นกขายไม่ขาด/
นกในไม่อยู่/
นกคู้ไม่เข้า /
นกใส่เหล้า/
นกเข้าด้ามพร้า"
เพียงปริศนานี้ก็นั่งคิด นั่งมึนถึงพัทลุง แล้วกำนันท่านก็คลายเครียดให้ด้วยการเล่านิทานพื้นถิ่น ที่ได้ยินมาว่า .....
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีวัวอยู่สองตัว มีหมาอยู่สองตัว มีไก่อยู่สองตัว .....
ต่อมาแม่วัวออกลูกมีเขามีขามีหน้ามีตาเหมือนวัว หมากับไก่ก็มาชื่นชม ....
อยู่ๆมาแม่หมาออกลูก มีหู มีตามีหน้ามีปาก มีฟันเหมือนแม่หมา ไก่ก็มาชื่นชม ...
อยู่ๆมาแม่ไก่ออกลูกมาเป็นไข่ กลมๆรีๆไม่เหมือน แม่ไ่ก่ เห็น ลูกตัวเองไม่เหมือนไก่ ก็ตกใจ ร้องออกมาว่า...."แปลกประหลาดๆๆๆๆๆๆๆ
พ่อไก่ได้ยิน ก็มาปลอบใจแม่ไก่ว่า"ค่อยแลมันเถิดๆๆๆๆๆๆๆ ตั้งแต่นั้นมา แม่ไก่และพ่อไก่ จะร้องให้ได้ยินตามจินตนาการของเสียง แปลกประหลาดๆๆๆๆ ค่อยแลมันเถิดๆๆๆๆ
ทุกคนที่ร่วมเดินทางมีความสุข แม้ว่าเราจะมาสายกว่าทุกชมรม แต่เราก็พกความสุขมาแบ่งปันเต็มเปี่ยม สุขของผู้สูงวัยเต็มไปด้วยภูมิปัญญา
ต้นแบบในการแข่งหัวเราะ
ผสว.จากปากพะยูน (คนซ้ายสุดอดีตกำนันตำบลหารเทา) หรือหารเตาในอดีต
ความเห็น (7)
นกขายไม่ขาดคือ นกเขา (ไม่ใช่นกเรา)
นกในไม่อยู่คือ นกออก
นกคู้ไม่เข้าคือ นกกุลา
นกใส่เหล้า คือ นกกระจอก
นกเข้าด้าพร้า คือ นกชัน(ใช้ชันยาก่อนเข้าด้ามพร้า จะทำให้ติดแน่เวลาใช้จะไม่หลุด)
พี่บังคะ
กำลังจะมีจัดอบรมใช้งานที่ ม.อ. อีกแล้ว อยากจะให้พี่บังมาโม้ให้ฟังอีกนิ ทางผู้จัดเค้าติดใจอ่ะค่ะ ^_^
น้องมะปรางครับด้วยความยินดี
แต่งานอิกไนท์ที่มอ.หลงเวทีตั้งนาน โทรหาน้องมะปรางและน้องอาร์มก็ไม่รับสาย
สุดท้ายต้องแบกหนังสือ ด้วยเกียรติ ยี่สิบกว่าเล่ม เดินๆๆๆๆเพราะมอไซค์ในม.หายาก
วันนั้นไม่พบคนรู้จักสักคน(คนเขียนบล็อก)
ต้องพาหนังสือกลับ
พลังบวก อยากให้หลายๆคนมาฟังพลังบวก
เอ้า...เสียดายจังพี่บัง พอดีว่าหนูต้องเฝ้าพ่อ เพราะแกท้องเสียก็เลยไม่ได้ไปคะ เสียดายจริงๆ นิ
รอบหน้าไม่พลาด เรื่องรายละเอียดหนูจะโทรแจ้งพี่บังอีกครั้งนะค่ะ
ครับน้องมะปรางจะรอครับ ยินดีที่จะได้ไปร่วมเรียนรู้กับพี่น้องชาวมอ.ครับ
- อิอิ วงการเรา ได้ผู้เฒ่าเล่านิทานอีกท่านหนึ่งแล้ว
- ขอบคุณนะคะ
ครับคุณหมอเพื่อนร่วมงาน กำนันท่านมีประสบการณ์มาก ลงพื้นที่คงได้ข้อมูลมาแบ่งปันเพิ่มครับ