บันทึกความในใจ

บ่นกับกัลยาณมิตรที่ทำงานเรื่องความหนักใจที่มีความรับผิดชอบเพิ่มซึ่งอาจจะทำให้เสียสมดุลย์ของชีวิตซึ่งเพิ่งจะปรับให้ลงตัว และรู้สึกชัดเจนแล้วของตัวเองว่าปัจจุบันจะเอาอย่างไร และอนาคตจะมุ่งสิ่งไหน ก็ได้บมอบหมายให้รับงานที่หนักใจมากๆ ทั้งที่ก็ตั้งสติบอกตัวเองมาตลอดเมื่อแรกได้รับการทาบทาม อย่าเพิ่งคิดมาก ทำเท่าที่ทำได้ อีกใจหนึ่งก็บอกว่า นี่ไงแบบฝึกหัดเพื่อทิ้งทวนก่อนไปต่อยอดอนาคตที่เป็นเป้าหมาย ลำพังตัวเราเองใช้ KM เป็นเครื่องมือพัฒนาระบบชีวิตและงานประจำทั้งชดเชยระบบและCQIระบบ แต่นั่นเราคิดและก็เหมาะกับเรา แล้วใครเล่าจะคิดแบบนี้บ้าง