ถ้าจะพูดถึงภาพอิริยาบถที่งดงามที่สุดของน้องหนานเกียรติสุภาพบุรุษสุดที่รักของพวกเราทุกคนแล้ว แน่นอนว่า น่าจะเป็นภาพคุณพ่อผู้รักและดูแลน้องเฌวาอย่างสุดหัวใจ ทุกภาพล้วนสวยงามในความรู้สึก ในอิริยาบถอันงดงามของความเป็นพ่อนี้ มักจะเกี่ยวข้องและเต็มไปด้วยธรรมชาติ เลี้ยงลูกให้อยู่กับธรรมชาติ รักแมกไม้ ขุนเขา อีกสิ่งหนึ่งที่น้องหนานเกียรติรักและเชิญชวนให้พวกเราได้ไปซึมซับความสวยงาม ความเป็นป่าเขาลำเนาไพร ก็คือ de' Musoi ที่ดอยมูเซอ
ฉันเองก็ได้รับเกียรตินั้น น้องหนานเกียรติเอ่ยชวนเสมอ "ผมไม่ได้ไปทานปูม้าบ้านพี่อิง งั้นพี่อิงก็มาเที่ยว de' Musoi ก่อนก็ได้" ฉันตอบรับ แต่ก็ตามประสาคนมีภาระหน้าที่มากมายอย่างฉัน จึงมิอาจไปตามคำเชิญของเจ้าของ de' Musoi ได้
จึงได้แต่ชม บรรยากาศของ de' Musoi จากการแบ่งปันด้วยถ้อยคำ และภาพของน้องอยู่เสมอ ๆ ดอกไม้ที่ de' Musoi งดงามยิ่งนัก น้องหนานเกียรติกล่าวไว้เมื่อครั้งดอกไม้บานรับลมหนาวเมื่อหนาวที่ผ่านมาว่า
"จะว่าไปแล้วเหตุที่ผมไม่ค่อยตื่นเต้นมากนักกับความละลานตาจากสีสันของดอกไม้ไม่ว่าจะที่ใด นั่นน่าจะเป็นเพราะชีวิตตั้งแต่เด็กผมก็อยู่ใกล้ชิดกับดอกไม้นานาชนิดมาโดยตลอด
จำได้ว่าเมื่อสมัยเป็นเด็กผมจะเป็นผู้นำดอกไม้จากบ้านไปใส่แจกันที่โต๊ะครูแทบทุกวันครับ... บ้านผมที่ดอยมูเซอ มันคือดงดอกไม้ดี ๆ นี่เอง
นอกจากดอกไม้ซึ่งเป็นไม้เมืองหนาวแล้ว ยังมีดอกไม้ป่า และหากย้อนไปในวัยเด็กดอกฝิ่นก็มีให้เห็นละลานตา ปู่และย่าเฌวาเป็นคนชอบปลูกต้นไม้ โดยเฉพาะจำพวกไม้ดอก และน้องชายคนเล็กก็ชื่นชอบกล้วยไม้เป็นพิเศษ ที่บ้านจึงมีไม้ดอกและกล้วยไม้จำนวนมาก
บรรดาพืชพรรณเหล่านี้ทยอยออกดอกสร้างมีสันให้กับบ้านตลอดทั้งปี ไปดูดอกไม้ที่ไหนก็ไม่ “งาม” เท่าที่บ้านครับพูดแล้วจะหาว่าคุย..."
วันนี้พี่อิงจึงถือโอกาส นำเอารอยอาลัย ที่หลาย ๆ ท่านได้จารึกไว้ มาบรรจงแซมแทรกไว้ในกลีบดอกไม้ของน้อง เพื่อเก็บดอกไม้ของน้องให้คงอยู่คู่กับคำอาลัยนี้ตลอดไป
(ภาพดอกดาหลา : ฝีมือการถ่ายภาพโดยหนานเกียรติ
บทกลอนจากคอมเม้นท์ของอิงจันทร์ จากบันทึก
"หนานเกียรติเล่าด้วยภาพ")
(ภาพดอกกุหลาบ : ฝึมือการถ่ายภาพของหนานเกียรติ
บทกลอนจากคอมเม้นท์ของท่าน ผศ. โสภณ เปียสนิท
จากบันทึก ดวงใจแห่งท้องฟ้า ของ น้องหนูรี)
อ้างอิง :http://www.gotoknow.org/blog/kiat08/400573
ถ่ายภาพโดยหนานเกียรติ บทกลอนจากคอมเม้นท์ของท่าน วิโรจน์ พูลสุข
จากบันทึก"คุณหนานเกียรติครับผมยังติดหนี้คุณอยู่นะ ของ คุณเบดูอิน
ถ่ายภาพโดย หนานเกียรคิ บทกลอนจากคอมเม้นท์ท่าน วิโรจน์ พูลสุข
ในแสนล้านสานร้อยรรยอาลัย ฤาไกลเกิดปลายปีก ของอิงจันทร์
สวัสดีค่ะ
รอรับหนังสือที่ระลึกนะคะ จะจัดส่งให้ทุกคนค่ะ
จิตใจของน้องหนานเกียรติอ่อนโยน..การกระทำคุณงามความดีในทุกบริบทที่ผ่านมา..คือแบบอย่างที่น่าชื่นชมค่ะ..
ภาพตกแต่งจากหนังสืออนุสรณ์ คุณหนานเกียรติ ม่วงมิตร
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
ขอบพระคุณดอกไม้กำลังใจจาก
สมาชิกที่ให้กำลังใจ: ขจิต ฝอยทอง , คิม นพวรรณ, และ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ.
เรียกว่า 4 ประสานเลยนะครับ
1. ภาพดอกกุหลาบ : ฝึมือการถ่ายภาพของหนานเกียรติ
2. บทกลอนจากคอมเม้นท์ของท่าน ผศ. โสภณ เปียสนิท
3. จากบันทึก ดวงใจแห่งท้องฟ้า ของ น้องหนูรี
4. อิงจันทร์ เจ้าของ creative idea นะครับ
ไปเดินสายหลายเพลากว่าจะกลับ เพื่อขยับชาววิทยุรู้ภัยเขา
จากร้อยเอ็ดไปอุบลพ้นลำเนา ย้อนตีเข้ากาฬสินธุิ์ถิ่นแพรวา
หลายร้อยคนรู้ชะตาว่าใกล้ขาด ความอุบาทว์การประมูลนายทุนบ้า
รัฐบาลอภิสิทธิ์คิดนำพา กสทช.ใกล้จะมาประหารคน
แข่งเวลาภารกิจคิดแล้วห่วง เกมหนักหน่วงเปลี่ยนกฏหมายให้เป็นผล
แสนยากเย็นแก้ปัญหาประชาชน นี่แหละคนอาสานำพาไทย
นักกินเมืองเผด็จการมารตะกละ ตัวขยะโกงแผ่นดินกินยัดไส้
คนอาสาต้องเหนื่อยยากฝากเพื่อนไทย เหมือน "หนานเกียรติ" นั้นไซร้ไม่พอมือ
พวกนายทุนเผด็จการมันกินหัว เห็นแก่ตัวตะกละพวกกระสือ
มีทางเดียวแก้ได้ไม่รามือ นั่นก็คือสร้างประชาธิปไตยให้เป็นจริง
แวะเข้ามาอ่าน แล้วรู้สึกซาบซึ้งใจแทนอาจารย์ และครอบครัวจริงๆ ครับ...
คนดีแม้ร่างจาก
ดีมิพลากตามไปด้วย
กายาแม้ร่วงโรย
ชื่อเสียงโชยกระจอนกระจาย....