เยี่ยมบ้าน : ชื่นชมความงามระหว่างทาง


ยามบ่าย ๆ ....งานหลัก ๆ ของผม และเพื่อนหมออนามัยทุก ๆ ท่าน

ที่ต้องทำ และต้องดูแล ถ้าไม่มีงานอื่น ๆ และติดประชุม

นั้นคือ การเยี่ยมบ้าน

 

การเยี่ยมบ้านในพื้นที่ของผม จะแบ่งบทบาทการชัดเจนในการเยี่ยม

 

หมออนามัย เยี่ยมบ้านผู้ป่วยหลังผ่าตัด  หลังคลอด เยี่ยมคนไข้โรคติดต่อ เช่น วัณโรค เอดส์  ไข้เลือดออก  นอกจากนั้น ผู้บำบัดยาเสพติด  ผู้พิการ  ผู้ป่วยอัมพฤกษ์ อัมพาต และผู้ป่วยที่มีหัตถกรรมต่าง ๆ เช่น มีแผลใหญ่ ๆ มีสายสวนปัสสาวะ รวมถึงการให้อาหารทางสายยาง

 

อสม. จะเยี่ยมบ้านกลุ่มปกติ  กลุ่มเสี่ยงด้านสุขภาพ และครอบครัวที่ อสม. รับผิดชอบ ประมาณคนละ 10 - 15 หลังคาเรือน

 

ผู้ดูแลผู้ป่วย (care giver) ดูแลผู้ป่วยต่อจากหมออนามัย ซึ่งหมออนามัยจะประเมินว่า ดำเนินการได้ แต่ในเรื่องหัตถกรรมหมออนามัยต้องดำเนินการ

 

อผส. อาสาสมัครผู้ดูแลผู้สูงอายุ  จะมีหมู่บ้านละ 1 ท่าน ดูแลผู้สูงอายุเกือบทั้งหมด ถ้ามีผู้สูงอายุที่ป่วย ก็ต้องทำงานร่วมกับ หมออนามัย และ care giver

 

อบต. มีหน้าที่กำหนดงบประมาณให้กับกลุ่มคนต่าง ๆ เช่น ผู้สูงอายุ ได้เบี้ยยังชีพ คนละ 500 บาท ผู้ป่วยเอดส์ (ที่แสดงตัว)  คนละ 500 บาท และผู้พิการ คนละ 500 บาท ต่อเดือน

 

 

สำหรับผม น่าจะเป็นคนที่มีความสุขในการเยี่ยมบ้านคนหนึ่ง

 

เพราะผมได้บทเรียนในการเยี่ยมบ้าน หลายบทเรียน เช่น คุณค่าความเป็นมนุษย์  ความรักระหว่างพ่อ แม่ ลูก และคนในครอบครัว  ความรักระหว่างคนกับสัตว์ และต้นไม้  การกลับตัวกลับใจของผู้เสพยา  และสัจจธรรมของชีวิตของผู้ป่วยเอดส์ ผู้พิการ

 

ทำให้ผมเข้าใจตนเอง และเข้าใจโลกมากขึ้น

และทุก ๆ ท่าน ในการไปเยี่ยมบ้านของผม นับเป็นครูของผมด้วย

 

นอกจาก ความงามของชีวิตมนุษย์แล้ว ผมได้เจอะเจอความงามของธรรมชาติ ทำให้ผมได้ชื่นชมความงามระหว่างทาง

 

วันนี้เช่นกัน ( 7 กรกฏาคม 2554) ผมได้ไปเยี่ยมผู้ป่วยโรคตับอักเสบ ซึ่งกลับมาจากโรงพยาบาลศรีนครินทร์ ขอนแก่น ผมได้พบเห็นต้นมะเขือยักษ์ต้นนี้ ผมไม่เคยเห็นเลยในชีวิต สูงประมาณเมตรกว่า ๆ ดอกสีม่วงปนขาวจาง ๆ งดงามมากครับ

 

  

 

พบลูกมะเขือยักษ์ด้วย หลายลูกมาก  ลูกโตขนาดไข่เป็ดครับ

 

 

ดอกของมะเขือสีม่วงเข้ม ไล่ความเจือจางของสีม่วง ท้าทายแสงแดด และสายตาผู้พบเห็น

 

 

ผมถามเจ้าของบ้านว่า... เป็นต้นมะเขือยักษ์ใช่ไหมครับ

 

เจ้าของบ้าน ...คุณหมอ เคยได้เห็นเพลงไหม ที่เขาร้องว่า ผูกคอตายใต้ต้นมะเขือ  ต้นนี้แหละคุณหมอ ผูกคอตายได้แน่

 

ผมถามเพราะฉงน...ตกลงเป็นต้นมะเขือจริง ๆ หรือเปล่าคุณตา

 

คุณตาตอบ...จริงๆ ครับ เป็นต้นมะเขือบ้า ...เกิดเฉพาะในป่า ...ตอนนี้แทบไม่เหลือแล้ว ผมจึงเอามาปลูกไว้ที่บ้าน ลูกมันไม่ได้ตามชื่อมันครับ

 

ผมถามต่อ...แล้วคนไม่รู้...เก็บมันไปกินหรือเปล่า

 

คุณตาตอบ...เขาคงเหมือนคุณหมอมั้ง เพราะต้องถามก่อน...คุณหมอสนใจไหม ผมจะกล้าเผื่อคุณหมอนะครับ

 

ผมก็นึกในใจว่า...คงเหมือนคุณตาว่า...เขาต้องถามต่อ...และผมภาวนาต่ออีกว่า อย่าให้มีใครไปหลงเก็บมาจิ้มกับน้ำพริกนะครับ

 

หมายเลขบันทึก: 448143เขียนเมื่อ 8 กรกฎาคม 2011 12:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

ขอบคุณค่ะ..ได้ความรู้เรื่องต้นมะเขือยักษ์..เพิ่งเคยเห็นค่ะ..เก็บภาพต้นมะเขือลูกดกช่วงหน้าฝนที่บ้านมาฝาก..ต้นนี้กินผลได้ค่ะ..

......อ่านเรื่องของคุณหมอแล้ว..ทำให้หวลนึกถึง...อดีต..ที่เคยมีเพื่อนเป็นเจ้าหน้าที่อนามัย เคยร่วมกันทำงานแถว ๆ ชายแดนไทย/พม่..ทองผาภูมิ กาญจนบุรี เมื่อครั้งเข้าไปในพ้ืนที่ต้องนั่งรถจากตัวอำเภอไป ต่อด้วยเรือที่ท่าแพ เข้าไปเหนือเขื่อนเขาแหลมประมาณ ชั่วโมงครึ่ง และเดินเท้าอีกเกือบ 20 โล เพื่อเข้าไปที่ศูนย์การเรียนชุมชนแม่ฟ้าหลวงบ้านทิไร่ป้า ของกศน.ทองผาภูมิ เพื่อนหมอเอาวัคซีนใส่กระติกแช่น้ำแข็งเข้าไปด้วย เพื่อหยดให้กับกระเหรี่ยง พม่า ที่หลบหนีเข้ามา อีกกระเป๋าหนึ่งใส่ขนมไว้ล่อเด็ก ๆ เพราะเมื่อเจอกันจะวิ่งหนีกลัวคนแปลกหน้า ท่ามกลางขุนเขา และพงไพร เดินไปนาน ๆ จะเจอกลุ่มบ้านหลังหนึ่ง ส่วนรองเท้าผ้าใบไม่เคยได้ใส่ผูกไว้กับเอว เพราะทางทั้งเละทั้งลื่น เส้นทางเดินที่คดเคี้ยว ขึ้นลง ตามรอยเกวียนและควายย่ำ กลายเป็นคลองใส่ไก่ ฝนพรำตลอด ทำให้หมอกลง พาดยาวตลอดแนวเขา ยิ่งเพิ่มรสชาดในการเดินทางเข้าไปอีก กว่าจะถึงจุดหมายก็เกือบค่ำ...

วันได้มีโอกาสพบเรื่องของคณหมอทำให้คิดถึงบรรยากาศเก่า ๆ วันนั้มาอยู่ในป่าคอนกรีตด้วยความจำเป็นตามภาระหน้าที่...ก็อยากเป็นกำลังใจให้คนทำงาน และดีใจแทนท่านที่ได้เก็บเกี่ยวและเรียนรู้ประสบการณ์และสิ่งรอบข้าง ซึ่งเป็นโอกาสที่ดีอย่างยิ่งครับ

เรียนคุณหมอครับ

ผมเคยพบและนำลงบันทึกไว้บ้างเหมือนกัน

แต่ต้นและลูก ถ่ายภาพระยะไกลไปหน่อยจึงไม่ค่อยชัด

แต่ผลก็กินไม่ได้เหมือนกัน

ต้องถามผู้สันทัดกรณีว่าทำอย่างไรให้กินได้

จะได้เกิดประโยชน์ ส่วนผูกคอตายได้นั้น

ไม่ถือว่าเป็นประโยชน์ก็แล้วกันนะครับ

เป็นดอกมะเขือที่สวยมาก เท่าที่เคยเห็นมาก่อนเลยครับ

ได้ทำงานแบบนี้ _ บอกนัยของความสุขเต็มเปี่ยมหัวใจเลยนะครับ คุณทิบดาบ

ขอบคุณนะครับ

ได้ชื่นชมมะเขือยักษ์วันนี้เองค่ะ เกิดมายังไม่เคยเห้นเลยใหญ่จริงๆๆ

งดงามดีจริงๆ ค่ะ

ระหว่างทำงาน เราได้เรียนรู้และเบิกบานกับสิ่งที่ได้พบและได้เจอ ^_^

ชื่อที่เป็นทางการของต้นมะเขอนี้มีไหมคะ

ที่บ้านมีเหมือนกัน ขอเค้ามาปลูกถามเจ้าของก็ตอบว่ามะเขือบ้าเหมือนกัน

อยากทราบคุณสมบัติของมันค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท