กลอนตลาด...พอกันที

ราวแรกรุ่นอุ่นไมตรีมีแม่พ่อ

กรรมเกิดก่อต่อเติมเต็มตามไต่ฝัน

อายุน้อยค่อยเรียนรู้อยู่ทุกวัน

ตั้งแต่จันทร์ยันวันศุกร์ทุกสัปดาห์

 

คราวสาวหนุ่มรุมล้อมรักปักใจเพื่อน

คอยย้ำเตือนเหมือนมิ่งมิตรจิตใฝ่หา

อุปสรรคจักวางได้ด้วยเพื่อนยา

รู้รักษาพาเพื่อนรอดปลอดภัยพาล

 

เพียงเพื่อนพร้อมยอมมีรักประจักษ์จิต

ได้ชูชิดมิตรเคียงคู่อยู่สถาน

เฝ้าเอาใจให้เธอฉันสุขสำราญ

ทั้งวันวานผ่านวันนี้มีสุขใจ

 

กรรมเกิดก่อต่อลูกรักภักดีมั่น

เรารักกันหมั่นพูนเพิ่มเสริมสดใส

รักลูกน้อยคอยต่อเติมเสริมฤทัย

อยู่ใกล้ไกลใจสองเราเฝ้าพะนอ

 

ยามแก่เฒ่าเราเร่งรู้เลิกลดละ

ดุจดังพระพุทธองค์ทรงสอนหนอ

อยู่ให้เห็นเย็นให้จริงยิ่งเพียงพอ

ไม่รีรอพอกันทีเท่านี้..เอย.

[ทิมดาบ]

สวัสดีครับ

ภาษางดงาม

เพลินกับลีลาสัมผัส

มีความหมายมากครับอาจารย์

เข้ามาตอนแรกเพราะชื่อ

แต่อ่านแล้วประทับใจครับ

[กิติยา เตชะวรรณวุฒิ]

สวัสดีค่ะอาจารย์

*** อ่านแล้วประทับใจค่ะ

[โสภณ เปียสนิท]

แวะมาอ่าน "พอกันที" ครับผม

แถมเอากวีมาวางต่อไว้ด้วย

 สิ่งนี้หรือคือประชาธิปไตย?

ที่คนไทยปรารถนาพาสู่ฝัน

แล้วจึงคอยร้องขอวันต่อวัน

จะคอยกันถึงไหนใครตอบที

[ยูมิ]

สวัสดีครับ คุณทิมดาบ

ช่วงนี้ครื้มฝนครับทางใต้ วันนี้ยังไร้แสงแห่งดวงตะวัน...

ช่วงบ่ายเข้าประชุมคณะกรรมการเกี่ยวกับพิจารณาทุนเพื่อให้มวลนิสิตที่ยื่นขอทุนทำวิจัยจาก บัณฑิตวิทยาลัย ม. ทักษิณ

ก็ทำหน้าที่นี้เสร็จไปแล้วละ...

มีความสุขมาก ๆ นะครับผม

ขอบคุณครับ

[ยูมิ]

สวัสดีครับ คุณกิติยา เตชะวรรณวุฒิ

เป็นไปตามอารมณ์บางช่วงแห่งมุมมองนะครับผม

ขอบคุณครับ

[ยูมิ]

สวัสดีครับ คุณโสภณ เปียสนิท

เป็นความพอดี พอเพียง รู้จักประมาณตนเองนะครับผม...อิ อิ อิ

เกี่ยวกับการเมืองรึเปล่าละนี่...อิ อิ อิ

ขอบคุณครับ