พอรุ่งเช้ามองฟ้ากว้างแดนไกลล้วนเต็มไปด้วยเมฆหมอกดอกฝนตกลงมาห่าใหญ่บ้างเล็กบ้าง สร้างความชุ่มชื่นรื่นเริงบันเทิงใจในป่าเขาลำเนาไพร ดูกิ่งใบต้นไม้สดเขียวตามฤดูฝนที่เทลงมาทางภาคใต้ของประเทศไทยนี้...
หลังบ่ายห้าโมงเย็นไปแล้วเกือบถึงสองทุ่ม ผมเองได้ให้เวลาส่วนนี้ไปร่วมกิจกรรมชมรมพุทธ ฯ ม. ทักษิณ ที่จัดขึ้นมาต้อนรับขวัญน้อง ๆ ที่เข้ามาสมัครเป็นสมาชิกของชมรม มากันทุกคณะ มาร่วมด้วยช่วยกันสานต่อในวัฒนธรรมประเพณีทางพระพุทธศาสนา
มีการแนะนำตัวรุ่นพี่ นี้รุ่นน้องที่สานต่อ ๆ กันไป จากนั้นเชิญอาจารย์ที่ปรึกษาของชมรมมีสองท่านคือยูมิเองและคุณป้าศรีของน้อง ๆ ได้มาให้ข้อคิดคติธรรม
ต่อด้วยการเชิญชวนตอบปัญหาตบรางวัลสินน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วไหว้พระสวดพระพุทธมนต์ ทำสมาธิ แผ่เมตตา กราบลาพระ แล้วทำพิธีรับขวัญโดยมีด้ายผูกข้อมือให้
เรื่องรับขวัญนี้เป็นประเพณีไทยมานมนาน ได้ยินมาว่า...คนเผ่าไทยมีมากทั่วเอเชีย ถ้าสาวไปถึงต้นรากของคนไทย เขาว่าคือชนเผ่าไทยดำหรือลาวโซ้ง นับว่าเป็นคนไทยแต่ต้นเค้า
พวกไทยดำนี้ถอยมาจากจีนตามแม่น้ำเหลืองมาลงหลักปักฐานที่เวียตนามใช้การเดินเท้าในยุคนั้น กลุ่มคนไทยเดินต่อมาจนถึงทางใต้สุดแหลมมลายู ที่เรียกว่าไทยดำเพราะพวกเขาชอบสีดำเสื้อผ้าย้อมสีดำ...
ได้เวลาเป็นประธานจุดเทียนธูปบูชาพระรัตนตรัย
ด้วยการเดินทางมาแสนไกลพบเจออุปสรรครบราฆ่าฟันกันเลยไม่มีแม้ตัวอักษรจะมีเพียงภาษาพูดสื่อสารกันเท่านั้น อย่างคนใต้ของไทยไม่รู้จักขวัญ ขณะคนอีสานยังทำบายศรีสู่ขวัญ เรียกขวัญให้มาอยู่กับเนื้อกับตัว บางทีตกใจขวัญหายก็ต้องทำบุญเรียกขวัญมา
คนเรามีอาการครบ 32 ทางกลุ่มคนไทยดั้งเดิมเรียกว่าคนเรามี 32 ขวัญ คนไทยดำนี้ยังนับถือเรื่องขวัญมากที่สุดคือยังไม่ทิ้งประเพณีทำบุญรับขวัญ
ดังนั้นการรับขวัญน้อง ๆ ชมรมพุทธวันนี้จึงมีด้ายผูกข้อมือตามประเพณีไทยดำเป็นต้นมานั้นแล
ไม่มีความเห็น