บันทึกริมทาง (11)

 

 

 

 

51
หากจะเปรียบชีวิตของเราเป็นเหมือนดั่งรถยนต์คันหนึ่ง
เราจะพบว่าแท้ที่จริงแล้ว

ชีวิตของเราไม่ได้ต่างไปจากรถยนต์สักเท่าใดนัก
ด้วยว่าต่างก็มีหน้าที่ที่จะต้องทำ
มีหน้าที่ที่จะต้องเดินทาง
เพื่อนำตนเองไปสู่จุดหมายปลายทางที่วางไว้
จะแตกต่างกันอยู่บ้าง
ก็ตรงที่ว่า การเดินทางของรถยนต์ในแต่ละครั้งนั้น
มีจุดหมายปลายทางที่แน่นอน

แต่ชีวิตของเราล่ะ
สิ่งใดหรือ คือ คุณค่าของการเดินทาง
อะไรเล่า คือ จุดหมายปลายทางของชีวิต
ที่เราต่างปรารถนาและใฝ่หา…ตลอดมา

 

 

52
หากคุณเคยรอคอย
การรอคอยอาจจะทำให้คุณต้องผิดหวังหรือสมหวัง
แต่ถึงกระนั้นคุณก็ยังคงคิดจะรอต่อไป
ด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมด้วยความหวัง
ปี๊ด! ปี๊ด ! ปี๊ด !
ไชโย ! ไปรษณีย์แขกขับมอเตอร์ไซค์มาแล้ว
นานแล้วนะ ที่ไม่มีจดหมายของฉันเลย
วันนี้จะมีของใครบ้าง
ของฉันจะมีหรือเปล่าหนอ ?
ปิ๊ด ! ปี๊ด ! ปิ๊ด !
ไปแล้วน่ะ ไปรษณีย์จากไปแล้ว
มีจดหมายมาหลายฉบับ
แต่ในจำนวนนั้นไม่มีจดหมายของฉันเลย
ไม่เป็นไรหรอกน่ะ …ไม่เป็นไร

แล้วฉันจะอดทน…รอคอยอยู่ตรงนี้

บางที….พรุ่งนี้จดหมายอาจจะมา

                    (New Delhi,India)

 

[ทิมดาบ]

บันทึกนี้

ผมชอบตรงลีลาการเขียน

ชอบครับ

ขออีกนะครับ

[คุณมะเดื่อ]

• ในชีวิตของคุณมะเดื่อช่วงหนึ่งก็เคยอยู่กับการ "รอคอย" และการปลอบใจ
• ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ยังมี  ไม่เป็นไรพรุ่งนี้คงไม่ต้องรอคอย
• แต่...จนบัดนี้ ก็ยังไม่ถึง " พรุ่งนี้ " สักทีจ้ะ
• แต่...สิ่งที่คุณมะเดื่อได้จากการรอคอย คือ " ความหวัง" + " ความอดทน"
• ก็คุ้มค่าเนาะ
• ขอบคุณจ้ะ

[โสภณ เปียสนิท]

• หากทนรอขืนข่มไม่สมหวัง
• แต่ก็ยังดีได้ด้วยใจหวัง
• ดีกว่าคนรันทดหมดกำลัง
• เพราะไร้หวังสิ่งใดไม่มีเลย