เวลาที่ได้ยินคนคุยกันในวงสนทนาเรื่องลูก ส่วนใหญ่ตนเองก็จะเป็นฝ่ายนั่งฟัง ไม่ค่อยจะมีข้อมูลไปแลกเปลี่ยนในวงสนทนา อันนี้ เป็นจากหลายสาเหตุ ทั้งเราให้เวลากับลูกค่อนข้างน้อย ถึงน้อยมาก ไม่ค่อยได้ใกล้ชิดเขา แล้วก็ตนเองไม่ค่อยมีความจำ จำรายละเอียดบทสนทนาต่างๆ ไม่ได้
แต่วันนี้ ขอแจมเรื่องลูกด้วยคน ในวาระพิเศษแบบนี้ คงไม่ผิดกติกาแต่อย่างใด
เมื่อช่วงต้นสัปดาห์ ลูกสาวคนโต-ลูกเกด อยู่ ป.5 มาถามโน่น ถามนี่ หลายอย่าง บอกว่าทำโครงงานวันแม่ ไม่ว่าจะเป็น ที่เกิด ที่อยู่ในอดีต ประวัติการศึกษา ชื่อโรงเรียนต่างๆ ที่แม่เคยเรียนตั้งแต่อนุบาล ชื่อพี่น้องและครอบครัวของพี่น้องของแม่ทุกคน ช่วงชีวิตในวัยต่างๆ แถมท้ายด้วย สิ่งที่แม่ชอบ ถามหลายเรื่องจนชักจะรำคาญ ถามว่า โครงงานอะไร ต้องการรายละเอียดขนาดนี้เชียวหรือ
จริงๆ แล้ว เขาก็พยายามปิด จะให้แม่ดูในวันแม่ แต่ต้องเอาไป print เพื่อส่งครู ที่บ้านไม่มี printer จึงต้องฝากแม่ไป print ความลับก็เลยเปิดเผยก่อนวันแม่
ตนเองจึงได้เห็นรายละเอียดโครงงาน ทึ่งมากๆ เป็นโครงงานที่สมบูรณ์ในเรื่องรูปแบบ มีหัวข้อต่างๆ ครบถ้วน ถามลูก ลูกบอกว่า หัวข้อและข้อความต่างๆ ในหัวข้อ ไม่ว่าจะเป็น หลักการและเหตุผล วัตถุประสงค์ วิธีการศึกษา คุณครูเขียนให้หมด บอกว่า ครั้งนี้ ทำให้ดูเป็นตัวอย่างก่อน แต่ในส่วนผลการศึกษา ต้องทำเอง ทั้งการสัมภาษณ์แม่ และหาข้อมูลจากญาติ เท่าที่ดู ตนเองพูดอย่างไร ลูกก็จดและนำไปพิมพ์เท่าที่แม่พูด ไม่ได้เพิ่มเติมอะไร แต่มีที่ลูกเขียนเพิ่มเอง ที่เห็นแล้วอดยิ้มแล้วยิ้มอีกไม่ได้ เรื่อง ชีวิตในวัยต่างๆ ลูกเขียนว่า...
ชีวิตในวัยเด็ก
ในวัยเด็กฐานะจะไม่ค่อยดีนัก ต้องประหยัดเงินเพราะว่าคุณยายมีลูกเยอะมากมีถึงเก้าคน จึงต้องช่วยกันทำงานกันทั้งเก้าคน แต่ว่าคุณยายก็ภูมิใจมาก เพราะว่าคุณแม่สอบได้ที่หนึ่งเกือบทุกปี คุณแม่ไม่เคยสอบถึงที่ห้าเลยตั้งแต่เป็นเด็ก นั้นคือเหตุผลที่ทำให้คุณยายภูมิใจในตัวคุณแม่
ชีวิตในวัยรุ่น
ไม่มีอะไรหวือหวา ชีวิตดำเนินไปแบบเรียบง่าย คุณแม่เน้นเรื่องเรียนหนังสือเป็นหลัก ไม่ชอบไปเที่ยวกับเพื่อนฝูง
ชีวิตในวัยผู้ใหญ่
คุณแม่ได้เป็นคุณหมอและเป็นอาจารย์แพทย์อยู่ในโรงพยาบาลสงขลานครินทร์ คุณแม่ทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลสงขลานครินทร์มาหลายปีก็ได้เป็นหัวหน้าภาควิชาพยาธิวิทยา ซึ่งเป็นความสำเร็จอย่างสูงสุดซึ่งทุกคนในภาควิชาอยากเป็น แต่ว่าต้องทำงานหนักมาก คุณแม่เป็นคนที่ทำงานหนัก
..............................................................
ค่ะ แสดงว่า สิ่งที่เราทำ ลูกเขาก็เห็น และ แอบภูมิใจในตัวแม่เช่นกัน
สวัสดีคะอาจารย์...
มาขอร่วมรับซึมซับ...ความรัก...ของแม่ที่มีต่อลูก..
และของลูกที่มีต่อแม่คะ...
....
กะปุ๋มไม่เคยเป็นแม่หรอกคะ...แต่ได้มีโอกาสเป็นลูกมาร่วมหลายสิบปี...ตลอดเวลาในบทบาทนี้...บอกได้คำเดียวคะ..ว่า"รักแม่"...
โครงงานนี้เป็นโครงงานที่มีดีมาก จึงนำรายละเอียดมาให้อ่านกันด้วย ที่นี่
เรา 2 คน(ตัวเองและพี่วั้น-เจ้าคนโต) อ่านบันทึกนี้ ถึงตรงที่ว่า "ถามหลายเรื่องจนชักจะรำคาญ ถามว่า โครงงานอะไร ต้องการรายละเอียดขนาดนี้เชียวหรือ"
ก็หัวเราะกันทั้งคู่ว่า คุณแม่คนนี้ดุจริงๆ แต่ขอยืนยันจากการได้สัมผัสโดยตรงเวลาไปไหนกับอาจารย์แล้วได้ (บังเอิญแอบ)ฟังอาจารย์คุยกับลูก เชื่อว่าทั้งน้องเกดและน้องแก้ว รับรู้ได้แน่ว่าคุณแม่รักและคิดถึงหนูๆอยู่เสมอ ไม่ว่าจะยุ่งขนาดไหน เอารูปน่ารักๆมาฝากค่ะ
ขอบคุณคุณโอ๋ค่ะ ที่เอารูปมาฝาก ชอบมากเลยค่ะ
อรุณสวัสดิ์คะอาจารย์...
น้องเกดและน้องแกวน่ารักมากคะ....
ตัวโตกว่าคุณแม่...แล้ว
*^__^*
สวัสดีค่ะ คุณ Ka-Poom
ขอแก้นิดนะคะ น้องแก้ว ค่ะ
พี่เม่ย
ขอบคุณแทนน้องเกด น้องแก้วค่ะ สำหรับคำชม
ลูกชายชื่อน้องสบาย อายุ 6 เดือนแล้วค่ะ กลางคืนน้องจะนานมากจะตื่นกินนมแค่ครั้งเดียวเอง จะกินตอน 3 ทุ่ม ตื่นขึ้นมากินอีกครั้งประมาณ ตี 4-5 พยายามให้กินเค้าก็ไม่ยอมกิน ไม่ทราบว่าน้องจะได้รับนมน้อยไปหรือเปล่า กินครั้งละประมาณ 3 - 4 ออนซ์