วันที่ 2 มิถุนายน 2554
ผมและคณะ อสม. รวม 10 ชีวิต เดินทางมาตำบลบ้านดอน อำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ เพื่อมาสุ่มลูกน้ำยุงลายแบบไขว้ ซึ่งกันและกันครับ พวกผมรู้สึกสนุกมาก จนเวลาเข้าสู่เที่ยงวัน พี่ผู้อำนวยการ รพ.สต. และคณะ อสม.ตำบลบ้านดอน ขออาสาเลี้ยงข้าวเที่ยง แต่พวกผมไม่ยอมครับ
ไหน ๆ ก็ได้ออกมานอกบ้าน พี่น้อง อสม. (อาศัยหมอ) จริง ๆ แล้ว อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านครับ จนอยากไปทานข้าวบนริมเขื่อนลำปะทาว อำเภอแก้งคร้อ และเลยขึ้นเขา ไปที่ มอหินขาว ที่โด่งดังไปทั่วประเทศและทั่วโลกแล้วครับ
ผมเลยจัดให้ผม ไม่เหลือบ่ากว่าแรง เพื่อพี่น้อง อสม. ผมทำได้เสมอ เพราะระยะทางห่างจากบ้านของพวกเรา คือ อำเภอภูเขียว ไม่น่าจะเกิน 50 กิโลเมตร
ผมมาหลายเที่ยวแล้วครับ ทุก ๆ ครั้ง ผมชอบมานั่งและนอนดูท้องฟ้าที่มอหินขาว
ยามทุกข์ และยามสุข มองแล้วทำให้ได้สัจธรรม
ลดอัตตาของผมได้ไม่น้อย
เพราะตัวเราเหมือนจุดเล็ก ๆ ท่ามกลางท้องฟ้า มวลเมฆที่ฟู่ฟ่อง แผ่คลุมจักรวาล
ผมนึกถึงเพลงนี้จังครับ...ถึงแม้จะไม่มีทะเลสีคราม บนมอหินขาว
แต่ที่นี้ และสำหรับผม มีกำลังใจ และมีความรักให้ทุกคนนะครับ
ทุกคนคงเห็นความรักของผมแล้วนะครับ
และผมดีใจมาก...ที่หมออนามัย และ อสม. ได้มาชมท้องฟ้าด้วยกันครับ
เพลง... เธอเห็นท้องฟ้านั้นไหม
เธอเห็นท้องฟ้านั้นไหม ฉันเก็บเอาไว้ให้เธอ
และจะเป็นเช่นนั้นเสมอ
ถนนสายนั้นที่ทอดยาว มีเรื่องราวของความเป็นจริง
มีเงาไม้เอาไว้ให้พักพิง มีให้เธอเอาไว้ยามอ่อนล้า
เธอเห็นท้องฟ้านั้นไหม เห็นเงาของเมฆหรือเปล่า
ทะเลสีครามที่ทอดยาว เห็นความรักฉันบ้างไหม
เธอเห็นท้องฟ้านั้นไหม ฉันเก็บเอาไว้ให้เธอ
และจะเป็นเช่นนั้นเสมอ
ถนนสายนั้นที่ทอดยาว มีเรื่องราวของความเป็นจริง
มีเงาไม้เอาไว้ให้พักพิง มีให้เธอเอาไว้ยามอ่อนล้า
เธอเห็นท้องฟ้านั้นไหม เห็นเงาของเมฆหรือเปล่า
ทะเลสีครามที่ทอดยาว เห็นความรักฉันบ้างไหม
เธอเห็นท้องฟ้านั้นไหม เห็นเงาของเมฆหรือเปล่า
ทะเลสีครามที่ทอดยาว เห็นความรักฉันบ้างไหม
เธอเห็นท้องฟ้านั้นไหม เห็นเงาของเมฆหรือเปล่า
ทะเลสีครามที่ทอดยาว เห็นความรักฉันบ้างไหม
เธอเห็นท้องฟ้านั้นไหม เห็นเงาของเมฆหรือเปล่า
ทะเลสีครามที่ทอดยาว....
เห็นความรักฉันบ้างไหม....
- ท้องฟ้าสวยงามกว้างใหญ่ไพศาล
- หินดินขอดกิ่วขรุขระบอกร่องรอยของกาลเวลา
- นานแสนนานเหมือนเส้นทางยาวไกลไม่สิ้นสุด
- ร่องรอยของคน รอยเท้าเล็กฝากไว้บนพื้นโลก
- ครั้งหนึ่ง ครั้งนั้น แล้วก็เลือนหายไป
- เหมือนไม่เคยมาเยือน
- เลือนหายไปเหมือนภัสมธุลี
มาชมภาพสวยจากฝีมือน้องพี่
สวัสดีค่ะ
เพิ่งจะมีเวลามาทักทายคุณหมอ คนอื่น ๆยังไม่ได้ไปทักทายใครเลย บรรยากาศสวยสดงดงาม ธรรมชาติทำให้เราพบความจริงบางอย่างนะคะ
ยามคิมชอบเนื้อเพลงตรงนี้ค่ะ..
ถนนสายนั้นที่ทอดยาว มีเรื่องราวของความเป็นจริง
มาชมเมฆและท้องฟ้า ที่ชัยภูมิค่ะ
ครั้งหนึ่งเคยไปออกค่ายอาสาฯ กับเพื่อนๆ สมัยเป็นนักศึกษา ไปเจออากาศหนาวเย็นเดือนธันวา พอดี
ชอบขึ้นไปยืนบนภูเขาสูงแล้วมองลงมายังผืนดินที่กว้างไกล...ตัวเราเล็กนิ๊ดเดียว