กับดักหลุมพรางทางชีวิต ตอนพิษรัก
ชีวิตจากจุดเริ่มต้นจนถึงจุดสุดท้ายของคนแต่ละคน ล้วนต้องผ่านพบกับดักหลุมพรางระหว่างทางก้าว นั่นคือเล่ห์กลอุบายที่หลอกเราให้ลุ่มหลง บางคนอาจเพลี่ยงพล้ำไม่สามารถลุกขึ้นจากกับดักชั่วชีวิต บางคนอาจมีสติคิดหาวิธีการที่จะก้าวข้ามด้วยความสงบนิ่ง ขณะที่ใครบางคนอาจ "สติแตก" ฟูมฟายทุรนทุุรายแทบทนไม่ได้ เฉกเช่นเรื่องราวที่ฉันพบเห็นต่อไปนี้
"...อาจารย์ให้มันมากราบตีนหนู หนูถึงจะหายแค้น.... อาจารย์ไม่เข้าใจหนูหรอก หนูให้มันทุกอย่าง ทำไมมันทำกับหนูได้ เพื่อนหนูว่ามันไม่ดีหนูก็คอยปกป้องมัน..." เด็กสาววัยรุ่นร้องไห้สะอึกสะอื้นจนตัวโยนประหนึ่งเด็กถูกแย่งของรักไปจากอก
ฉันไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น เพียงแค่เดินผ่านศาลาไทยที่ให้เด็กนั่งพักผ่อน เห็นลูกศิษย์หญิง ชาย ชั้น ม.ปลายที่ฉันสอนนั่งคุยกันอยู่ ในเวลาต่อมาเด็กสาววัยรุ่นเดินมาพร้อมกลุ่มเพื่อน หญิงสาวรูปร่างผอมสูุงปรี่เข้าหาชายหนุ่ม ชี้หน้าต่อว่า ปากคอสั่นเทาแสดงอารมณ์ภายในที่คุกรุ่นเกินควบคุม
"กูไม่ได้หึง ไม่ได้หวงมึง แต่กูแค้นใจทำไมมึงถึงทำกับกูอย่างนี้..." ว่าแล้วก็ก้าวเข้าไปในศาลาทุบตีด้วยความคลั่งแค้น แม้ว่าเพื่อน ๆ จะพยายามห้ามปราม และกระซิบบอกว่า "อาจารย์ยืนอยู่ข้างหลัง" ก็ไม่เป็นผล
ฉันเห็นท่าไม่ดีจึงเข้าไปแยกเด็กออก และเตือนสติให้ควบคุมอารมณ์แต่ดูเหมือนไม่เกิดประโยชน์ เธอคงร้องไห้เสียงดัง เพื่อน ๆ พยายามห้ามยิ่งไร้ผล เมื่อเพื่อนห้ามไม่สำเร็จ เพื่อนทั้งห้าคนก็พลอยร้องไห้เพราะสงสารเพื่อนจับใจไปด้วย...
หนึ่งชั่วโมงที่ผ่านไป หญิงสาวยังไม่หยุดร้องไห้ไม่ว่าฉันจะปลอบโยนเพียงใดก็ตามที เธอคงทำใจไม่ได้ ส่วนชายหนุ่มยังคงนั่งดูอยู่ห่าง ๆ เหมือนสำนึกผิด ฉันได้แต่ถามฝ่ายชายทราบแต่ว่าเคยคบกันมาก่อนหลายปี ช่วงหลังได้บอกเลิกกันแล้วเพราะผู้ชายมีพฤติกรรมนอกใจ....แต่เธอยังทนเห็นภาพบาดใจไม่ได้
ฉันไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่เด็กวัยรุ่นเรียกกันว่าความรัก แท้จริงมันคือ"ความรัก" หรือ "ความหลง" กันแน่ ความรักในมุมมองของฉันคือความเข้าใจ เสียสละ ห่วงหาอาทร มีเมตตาและปรารถนาดีต่อกัน พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้คนที่เรารักมีความสุข หาใช่การยึดมั่นถือมั่นเป็น "ตัวกูของกู" เหมือนที่คนยุคใหม่แสดงออกกัน
บนถนนชีวิตที่ฉันก้าวเดินฉันได้สัมผัสความรักหลายรูปแบบ ไม่ว่าจากครอบครัว ญาติมิตร ครู อาจารย์ เพื่อนสนิท ล้วนเกิดจากการเติมเต็ม และหลั่งรินหัวใจให้กันและกันทั้งสิ้น ดอกรักจักเบ่งบาน แท้จริงต้องเรียนรู้ธรรมชาติของกันและกันบนทางเดินแห่งความเมตตา และเมื่อไรก็ตามที่เข้าสู่ภาวะ"รักเหนือรัก" เราจะพบกับสันติสุขอย่างยั่งยืน
เด็กเอ๋ยเด็กน้อยเมื่อฉันวัยเท่าเธอ ฉันต้องทำงานส่งตัวเองเรียนหนังสือ ฉันศึกษาความรักที่ยิ่งใหญ่ของพระพุทธเจ้าจนรักพระพุทธเจ้าจับใจและพัฒนาความรักในมิติที่สูงขึ้นเพื่อมิให้ใจเป็นทุกข์
ฉันได้แต่หวังว่ากาลเวลาจะช่วยเยียวยาบาดแผลทางใจ แม้จะทิ้งแผลเป็นที่ร้าวลึกบนความทรงจำอันขมขื่น ขอเพียงเธอก้าวข้ามกับดักหลุมพรางชีวิตหลุมนี้ให้พ้น อนาคตมันจะเพิ่มบทเรียนและภูมิคุ้มกันอันเแข็งแกร่งที่ทำให้เธอไม่ต้องร้องไห้อีกต่อไป.... ค่ำคืนนี้เธอหยุดร้องไห้หรือยังหนอ ?
....................................
ธรรมทิพย์
๓ มิถุนายน ๒๕๕๔
ความเห็น (30)
- สวัสดีตอนเช้าครับ
- เรื่องของเด็กวัยรุ่นสมัยใหม่ การควบคุมอารมณ์และการแสดงออกเมื่อรู้สึกผิดหวัง หรือโกรธดูลดลง เป็นไปตามสมัยที่ครอบครัวส่วนใหญ่ต้องวุ่นวายอยู่กับการหาเงิน ไม่ค่อยได้ให้ความสำคัญกับการสร้างความรักในครอบครัว การอบรมบ่มนิสัยที่ดีให้เด็กๆ ขณะเดียวกันสังคมเปลี่ยนไปมีสื่อทันสมัย ไม่เหมาะสมที่เด็กๆได้เห็น มากขึ้นผลที่ตามมาก็เป็นอย่างที่เห็นครับ
- ให้เวลา ฝึกวิธีการเผชิญปัญหา ด้วยความรัก ความเข้าใจอาจพอช่วยได้บ้างครับ
- ขอบคุณที่พี่แวะไปทักทาย และดอกไม้กำลังใจที่มอบให้ พี่ธรรมทิพย์สบายดีนะครับ
- สวัสดีค่ะ น้องชำนาญ
- ขอบพระคุณที่แวะมาให้กำลังใจพร้อมข้อคิดมุมมองที่ละเอียดลึกซึ้งเสมอ
จนมีคนเพื่อนคนหนึ่งถึงกับชื่นชมว่า "คุณชำนาญเป็นคนเข้าถึงธรรม" - บางทีเราต้องศึกษาชีวิตเด็กตั้งแต่วัยเยาว์และการอบรมเลี้ยงดู สังคมเปลี่ยนมาก
เท่าไรใจเด็กยิ่งอ่อนแอมากเพียงนั้น - พี่สบายดีค่ะ งานยุ่งนิดหน่อยค่ะ ไม่ได้เขียนบันทึกมานานกว่าจะเขียนเสร็จ
ก็ใช้เวลานาน
สวัสดีครับคุณธรรมทิพย์
- ห่างหายกันไป มีความสุขดีนะครับ
- เด็กผู้หญิงมักเสี่ยงต่อการตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงอยู่เสมอ แต่ก็ไม่ค่อยระมัดระวังตัวเอง ให้ไม่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์เสี่ยงนี้
- ครอบครัว โรงเรียน วัดและชุมชนจะช่วยกันเสริมสร้างทักษะชีวิตอย่างไร ให้เด็กผู้หญิง รักและเห็นคุณค่าในตนเองให้มากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
- ขอบคุณครับ
- สวัสดีค่ะ คุณสันติสุข
- ห่างหายไปนานดังว่า งานยุ่งเล็กน้อยค่ะ ชีวิตยังพอทนได้อยู่ค่ะ
- ขอบพระคุณที่แวะมามอบดอกไม้กำลังใจพร้อมข้อคิดมุมมองประสาผู้ใหญ่
ที่ผ่านร้อนเย็นจนเห็นก้นบึ้งแห่งปัญหา - ตราบใดที่ผู้หญิงรักนวลสงวนตัว รักศักดิ์ศรีและเห็นคุณค่าของตนเอง
ตราบนั้นก็คงไม่ต้องร้องไห้เพราะผู้ชาย - สังคมขาดรัก ยิ่งแสวงหายิ่งว้าเหว่ น่าเป็นห่วงจริง ๆ ค่ะ
...กว่าต้นไม้หนึ่งจะเติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่ได้ ต้องผ่านพบเจอสิ่งต่าง ๆ มามากมาย ทั้งพายุฝน ความแห้งแล้ง ไฟป่าหรือแม้กระทั่งฝีมือมนุษย์ ... ชีวิตถ้ามีความผิดพลาดมักจะเจ็บปวดถ้ามันเกิดขึ้น แต่ความผิดพลาดที่สั่งสมมาเป็นเวลานานเรียกว่า "ประสบการณ์" ซึ่งเป็นหนทางไปสู่ความสำเร็จ...
- สวัสดีค่ะ พี่ระเบียบ
- นับเป็นความเปรียบที่แยบยลมองเห็นภาพ "ประสบการณ์ คือกำไรชีวิต"
ที่ทำให้เราเข้มแข็งนะคะ - ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกและเห็นใจเธอ เป็นกำลังใจให้เธอก้าวข้ามหลุมพรางนี้ไปให้ได้ค่ะ เวลาที่ผ่านไป ประสบการณ์ชีวิตที่มากขึ้น ความรักเอาใจใส่ ความเข้าใจและกำลังใจจากคนรอบข้างคงช่วยเยี่ยวยารักษาแผลใจได้บ้าง
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวค่ะ
สบายดีนะค่ะอาจารย์
- สวัสดีค่ะ คุณถาวร
- ความรักฝังใจของผู้หญิงคือรักแรก ส่วนผู้ชายคือรักสุดท้าย คงจะจริงนะคะ
- ขอบพระคุณสำหรับคำแนะนำดี ๆ คงต้องพยายามเยียวยาบาดแผลทางใจของเธอ
ให้มากที่สุดนะคะ
เรื่องของนักเรียน บางอย่างเข้าใจยาก แต่ครูเป็นผู้ช่วยเหลือเด็กๆๆได้ดีมาก มาให้กำลังใจพี่ครูครับ...
- สวัสดีค่ะ อาจารย์ ดร.ขจิต
- ...เรื่องของเด็ก ๆ อาจเป็นเรื่องเล็ก ๆ ในใจครูแต่เป็นเรื่องยิ่งใหญ่ในใจเด็ก
บางทีครูผู้มากประสบการณ์ก็เข้าไม่ถึง... - ขอบพระคุณที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะ
บางทีประสบการณ์ที่เจออาจจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นนะค่ะ(ขอให้เป็นเช่นนั้น)
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณกอหญ้า
- ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
- หวังไว้เช่นนั้นนะคะ
แวะมาชื่นชม และ เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ
รักนะคะคนดี รักในความปารถนาดีของผู้ที่เข้ามาสนทนาในบัทึกนี้ครับ น่ารักจริงๆ
- สวัสดีค่ะ คุณธนาวีร์
- ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจ และ
ความปรารถนาดีที่มีให้ค่ะ - "โลกไม่ได้รุ่งโรจน์เพราะแสงสี
แต่ด้วยมิตรไมตรีแห่งความรัก" - ในยามที่มีคนหัวเราะเราร่วมหัวเราะ
แต่ยามใดที่มีคนเศร้าเงียบเหงาสิ่งที่เราทำได้คือการปลอบใจ...นะคะ
- ขอบพระคุณบันทึกดีดี
- มาด้วยความระลึกถึงพี่ค่ะ
สวัสดีค่ะ
เด็กวัยรุ่นสมัยนี้ถ้ามองในแง่ดีเขาก็เปิดเผยดีนะ ทำให้เรามองเข้าไปถึงจุดอ่อน
ของเขาได้ง่ายถ้าเราสัมผัสกับเขามากพอ
รวมทั้งพ่อแม่ครูอาจารย์ต้องร่วมมือกันใส่ใจดูแลและสร้างความไว้วางใจให้กับ
พวกเขาได้ ปัญหาทุกอย่างจะคลี่คลายได้ง่ายและเร็วพอก่อนที่จะเกิดอะไรมาก
มายไปกว่านั้น
ความรักความอบอุ่นและความเข้าใจคงช่วยได้ระดับหนึ่งนะคะ...
- สวัสดีค่ะ คุณอุ้มบุญ
- ขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมเยือนให้กำลังใจ
ระลึกถึงเช่นเดียวกันค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณครูkrugui Chutima
- ขอบพระคุณสำหรับข้อคิดเห็นดี ๆ มีประโยชน์ค่ะ ปัญหาเด็กในวันนี้มีมากมาย
"สุขยากทุกข์ง่าย" คงต้องช่วยกันดังว่านะคะ
ไม่ได้อ่านงานของน้องวราภรณ์มานาน พออ่านเรื่องนี้ก็เข้าใจประสบการณ์ชีวิตกับช่วงวัยนั้นต้องเรียนรู้เอง แค่บอกก็ไม่ลึกซึ้งเท่าเจอกับตัวเอง แต่คนรอบข้างในวัยต้นที่เป็นต้นทุนของประสบการณ์น่าจะช่วยให้เขาแกร่งได้ และอาจไม่เจอปัญหาเช่นนี้ ถ้าสิ่งแวดล้อมของชีวิตดี
อย่างวันก่อนไปเยี่ยมบ้านเด็กหญิง ม. ๑ เห็นแล้วใจหาย เด็กอยู่กับครอบครัวที่มีญาติ ๆ อยู่กันเป็นคู่ ๆ หลายคู่ นอนมุ้งใกล้ ๆ กัน และทำพฤติกรรมกับคู่รักต่อหน้าเด็ก คุณคิดดูอะไรจะเกิดขึ้นกับเด็กในอนาคต แต่คนเหล่านั้นพยายามพูดให้เด็กตั้งใจเรียน เรียนสูง ๆ
สวัสดีค่ะพี่ธรรมทิพย์
- สงสารนะคะ ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี คงต้องขอให้เวลาเป็นยารักษาแผลใจค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้น้องเค๊าด้วยค่ะพี่
ดีใจกับครู
สำหรับวันพิเศษของครูนะครับ
- สวัสดีค่ะ คุณหมอทิมดาบ
- "รางวัลคือผลพลอยได้ของการทำดี"
- ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจดี ๆ ที่มีให้ค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- สำหรับเด็กๆ ความรักเป็นความหลง และยึดมั่นว่าเป็นของตน
- เมื่อไม่เป็นดังหวัง จึงเสียใจมาก และเข้าใจว่าเพราะรักแต่แท้จริงเพราะหวงไว้เป็นของตนมากกว่าค่ะ
- สวัสดีค่ะ ครูวิ
- ขอบพระคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจให้เสมอ
ขอบพระคุณประสบการณ์ชีวิตที่แบ่งปัน ปัญหาทุกเรื่องล้วนมีที่มา
หากเรียนรู้วิธีป้องกันคงไม่ต้องตามแก้ไขดังที่เป็นอยู่ พ่อแม่ผู้ปกครองต้อง
ร่วมมือกันสร้างภูมิคุ้มกันที่เข้มแข็งให้เด็ก ๆ นะคะ
- สวัสดีค่ะ คุณมนัสดา
- ขอบพระคุณที่แวะมาให้กำลังใจ
- หวังว่ากาลเวลาจะช่วยเธอว่าดังว่านะคะ
สวัสดีค่ะ อ. วราภรณ์
คงจำกันได้นะคะ อ่านเรื่องแล้ว...สงสารว่าอนาคตน้องคนนี้จะเป็นอย่างไร...อกหักรักคุด
แทนที่จะเตรียมตัวสอบ ...ชีวิตกลับต้องมาวุ่นวาย สงสารคนที่เป็นพ่อแม่นะคะ
นับวันปัญหา วัยรุ่นจะมีให้ครูแก้ไข...ต่อเนื่องไม่สิ้นสุด...
เป็นกำลังใจให้นะคะ...
- สวัสดีค่ะ ศน.ลำดวน
- ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจและข้อคิดดี ๆ ค่ะ
เด็ก ๆ ยังอ่อนต่อโลกและความรัก หากได้รับการดูแลเอาใจใส่
จากครอบครัวคงไม่เป็นโรคหิวรัก อย่างที่เป็นอยู่นะคะ
- สวัสดีค่ะ คุณแดง
- ยังจำได้ดีค่ะ ระลึกถึงเสมอ
- ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจ และข้อคิดเห็นดี ๆ
อันเกิดจากมุมมองของผู้ใหญ่ที่มีคุณค่า... - วิธีเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งค่ะ ถ้าคิดเป็นคงเลือกทำในสิ่งที่เหมาะสมในช่วงวัยที่สมควรนะคะ
- สวัสดีค่ะมาอีกรอบค่ะ
- สบายดีนะคะ