สภาพปัจจุบันปัญหากับการพัฒนาโอเน็ต
สภาพปัจจุบันปัญหากับการพัฒนาโอเน็ต
เมื่อสัปดาห์ก่อนไปประชุมสัมมนาเกี่ยวกับการเรียนการสอนโดยใช้กระบวนการวิจัยที่กรุงเทพฯ จัดโดย สพฐ. พิธีเปิดบรรยายพิเศษโดยนักวิชาการ พูดถึงกลยุทธ์จุดเน้นของสพฐ.ประจำปี ๒๕๕๔ และผลสัมฤทธฺ์ทางการเรียนที่ตกต่ำในรอบหลายสิบปี ทั้งประถมและมัธยม เมื่อเทียบกับงบประมาณหลายพันล้าน ที่ทุ่มให้กับโรงเรียนทั่วประเทศ ดูแล้ว ไม่คุ้มทุน ผู้บรรยายไม่ได้โทษข้อสอบ ไม่ได้ต่อว่าครูบาอาจารย์ แต่ขอร้องครูในที่ประชุม ให้สู้ต่อ อย่าท้อถอย ให้มีกำลังใจ เราเป็นข้าราชการ ต้องทำงานรับใช้พระเจ้าอยู่หัว และด้วยอุดมการณ์ทุี่มุ่งมั่น
ความประทับใจเกิดขึ้น ความรู้สึกดีๆตามมา ความคิดถึงปัจจัยแวดล้อมที่ฉุดดึงความคิดสร้างสรรค์ ทำให้เสียเวลา ต้องเลิกคิดทันที เหลือเพียงฟันเฟืองที่จะช่วย สพฐ. และเขตพื้นที่ ในด้านผลสัมฤทธิ์ที่สูงขึ้นกว่าเดิม แข่งกับตัวเอง และแข่งกับเกณฑ์(เป้าหมาย)ที่ส่วนกลางตั้งไว้ และจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำงานเพื่อให้เกิดคุณภาพงาน กู้ศักดิ์ศรีโรงเรียนขนาดเล็กคืนมา
เริ่มต้น ด้วยการปรับยุทธศาสตร์และพันธกิจของโรงเรียน ปรับสภาพแวดล้อมในห้องเรียนและแหล่งเรียนรู้ สอบถามปัญหาและความต้องการของครูเกี่ยวกับสื่อ นวัตกรรมและเครื่องมือต่างๆ ใช้การบริหารจัดการที่รวดเร็ว อำนวยการและประสานงานกับครูด้านการสอนให้มากขึ้น กำหนดประชุมวิชาการเดือนละ ๒ ครั้ง และเสนอแนะครูให้ศึกษาและใช้ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนอย่างจริงจัง
ผู้บริหารเองก็จะดูข้อมูลและช่วยเหลือนักเรียน ป.๖ เริ่มจากการไปเยี่ยมบ้านเมื่อวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา และไปอีกครั้งในวันอังคารที่ ๓๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔ ข้อมูลที่ได้ นับว่า ยังไม่สายกับการเริ่มต้น ภาพที่เห็นคิดว่าเราน่าจะแก้ปัญหาและเดินมาถูกทางแล้ว สภาพครอบครัวของนักเรียนยากจนมาก อยู่กับปู่กับย่า บางคนอยู่กับตายาย พ่อแม่หย่าร้างกัน บางบ้านไม่มีมุมที่จะเขียนจะอ่าน ต้องทำการบ้านบนฟูกเก่า นอนคว่ำหน้าเขียนหนังสือกับพื้นสกปรก อาหารการกินขาดแคลน มิหนำซ้ำเด็กนักเรียนหญิงตัวเล็กๆ ในบ้านหลังสุดท้าย ซึ่งเป็นภูมิแพ้ ต้องกินยาอยู่เสมอ ขาดเรียนมาแล้ว ๒ วัน ไม่พบตัว แม่บอกให้ไปดายหญ้า ได้เงินวันละ ๑๘๐ บาท เอาเงินมาเลี้ยงครอบครัว พ่อทำงานคนเดียว มีลูก ๔ คน แม่ทำงานไม่ไหว เพราะมีลูกอ่อน บอกขอโทษครูด้วยที่ไม่ทันได้ไปบอกลาครู
ความรู้สึกตอนนั้น พูดอะไรไม่ออก คำพูดของคนบางคน ที่ว่าเรียนฟรี อย่างมีคุณภาพ ก้องอยู่ในรูหู ตั้งสติและประมวลปัญหาที่พบมา ๒ วัน ตัดสินใจและคิดแนวทางแก้ไขได้ทันที ด้วยแนวคิดที่ว่า เรา..อยากเป็น ผอ.ร.ร.เอง ไม่มีใครเชิญชวน และเขาแต่งตั้งให้มาเป็น เพื่อให้มาแก้ปัญหา มิใช่ให้หนีปัญหา....
ยิ้มให้กับแม่ของเด็กนักเรียน กล่าวขอโทษที่มารบกวน ก่อนลากลับบอกแม่เด็กไปว่า "ขอร้องแม่ อย่าให้ลูกไปดายหญ้าเลย..ผมจะดูแลอาหารกลางวันและให้ค่าขนมลูกแม่ทุกวัน..อยากให้เด็กแข็งแรงและมีกำลังใจไปโรงเรียน"
แม่ยิ้มและพยักหน้าช้าๆ แค่แม่เข้าใจ ผมก็ดีใจแล้ว
ความเห็น (8)
สวัสดีค่ะท่านผอ.
ขอบคุณที่แวะไปทักทายค่ะ
ตอนนี้การศึกษาไทยพัฒนาไกลรุดหน้า แต่บางอย่างในการพัฒนามักทิ้งร่องรอยให้ตามแก้ไข
ชอบจังค่ะไปเยี่ยมบ้านเด็ก เห็นความเป็นอยู่ เห็นปัญหาและเป็นกำลังใจให้ครอบครัว
สมัยก่อนเป็นครูมัธยมศึกษา พบว่าเด็กไปรับจ้างฉีดยาในไร่ผักและในสวน ไม่นานเด็กก็ตาย ... ในบริบทของโรงเรียนนั้นไม่มีใครรู้ดีไปกว่าครูและผอ.หรอกครับ เชื่อผมเถอะ ลองแข่งกับตัวเอง การพัฒนาโรงเรียน O-Net ไม่ใช่คำตอบสุดท้าย ทำอย่างไรที่จะให้นักเรียนเรียนรู้อย่างมีความสุข และ เป็นคนดีของชาติก็พอแล้ว มาให้กำลังใจครับ...
กำลังจะช่วยกันกับพี่หัวหน้าลำดวน สร้างและพัฒนาครูที่สอนแล้วเด็กมีความสุข สนใจมาดูไหมครับ...
ไม่สนใจครับ ครับ ไม่สนใจครับ
เพราะ โดยหลักการแล้ว คนเป็นคนชั้นครู ย่อมจะรู้ว่าอะไรคือสุข อะไรคือทุกข์
สิ่งที่เราไม่ชอบ เด็กก็ไม่ชอบเหมือนกัน ลูกเขาลูกเรา ความรู้สึกไม่ได้แตกต่าง
เพียงแต่ว่าเราได้้ใช้วิทยายุทธครบถ้วนแล้ว หรือยัง ต้องใช้การประเมินตนเอง
สิ่งที่สนใจก็คือ ทำอย่างไร เด็กจะรักการอ่าน และอ่านคล่องมากกว่านี้
ตลอดจน สนใจ อาจารย์ขจิต มากกว่า ว่า ทำไม ถึงทำงานได้มาก และทำอย่างมีความสุขด้วย ใช่ไหม
- สวัสดีค่ะท่าน ผอ.
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ - ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ
เยี่ยมจริงๆครับ เลาขวัญเมื่อประมาณ สัก 10 กว่าปีก่อน เคยได้ไปเยือน แถบนั้นส่วนมากจะทำไร่ ไม่ทราบว่าในปัจจุบันยังคงเดิมหรือเปล่าครับ
- เอาอันนี้มาฝาก
- สมัยสอนมัธยมฯ
- เพื่อให้เข้ากับเรื่องผอ.
- ใครๆก็ว่าผมเกเร
- http://www.gotoknow.org/blog/yahoo/71149
ครอบครัวยังเป็นปัญหาสำหรับนักเรียนของเรามากค่ะ
พื้นฐานทางบ้าน..ส่งผลอย่างมากกับเด็กๆของเรา
บ้านเราไม่ไกลกันนะคะ...สภาพเด็กๆ บ้านเราจึงไม่แตกต่างกัน
อนาคตของลูกๆถูกฝังด้วยพ่อแม่
ครู ป.1 รู้ว่า เด็กบางคนถูกฝัง ตั้งแต่ยังไม่ได้เกิด
สวัสดีค่ะท่านผอ. 
ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยม น้องนางบ้านนา
เข้ามาอ่านเรื่องดีๆของท่านผอ.ค่ะเด็กในชนบทน่าสงสารมากนะคะ
ได้มีโอกาสได้พัฒนานักเรียนที่อ่านไม่ออกเขียนไม่คล่อง
และนักเรียนที่บกพร่องทางการเรียนรู้
เพราะที่โรงเรียนเข้าร่วมโครงการของเขตพื้นที่
ปีนี้ผลการสอบโอเน็ตวิชาภาษาไทยทั้ง ๒ ระดับสูงขึ้น
เป็นความภาคภูมิใจของครูภาษาไทยที่โรงเรียนค่ะ