ต้อยติ่ง...ทิ้งระเบิด

ยามร้อน...ยามแล้ง...ยามหนาว...ยามฝน

ฉันมักเห็นพืชพรรณต้นเล็ก ๆ ขนาดพุ่มย่อม ๆ เสมอ

เห็นตั้งแต่เล็กจนโต...ไม่เห็นจะมีวี่แววว่า...จะสูญพันธุ์สักที

ตอนเด็ก ๆ  ฉันมีความสุขกับต้นเล็ก ๆ ต้นนี้

แต่ปัจจุบัน ...ฉันรำคาญมันนิดหน่อย

แต่อย่างไร...ก็ตาม มันก็มีประโยชน์ในการให้ความหมายต่อมุมมองชีวิตของฉันมากมาย

เจ้าต้นต้อยติ่ง... ผู้แสนเรียบง่ายและธรรมดา

ตอนเด็ก ๆ ที่ชอบ เพราะพวกเราจะเอามันไปลอยน้ำ

เอาฝักแก่ ๆ เรียวเล็ก ๆ สีดำ  ไปลอยน้ำ ไม่ถึงนาทีก็จะแตกดังเปาะแปะ

ต่อเนื่องกัน ตามจำนวนฝักที่เราโยนไป...

แต่ยามใด...ไม่มีน้ำ ก็อาศัยน้ำลายของเรา ต้องรีบอมแล้ววาง

เพราะกลัวจะแตกในปาก แต่เมื่ออมแล้ววางแล้ว เวลาผ่านไปนานยังไม่มีแตก

จึงเอามันมาอมใหม่ และหลายหนที่มันระเบิดที่ปากเราเอง

ถึงแม้เจ้า เป็นพรรณพืชที่ต่ำต้อย...

แต่ก็ให้การเรียนรู้ต่อโลกที่กว้างใหญ่ของฉัน

สิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นบนโลก ต่างมีหน้าที่และสร้างความสมดุลต่อกัน

ทุกสิ่งทุกอย่างมีมุมมองเสมอ เฉกเช่นเจ้ามีรูปดอก กลีบดอก สีม่วงสวยงาม

และเจ้าต้อยติ่ง...ผู้แสนเงียบง่ายและธรรมดา ถึงแม้จะถูกถอน ...ถาง และเหยียบย่ำ

เจ้ายังลุกขึ้นสู้ตลอดเวลา เหมือนไม่มีวันตาย

ฉันอยากเป็นเช่นเจ้านัก....

และฉันอยากทิ้งระเบิดเหมือนเจ้า...

แม้จะไม่มีคุณค่าและมีความหมายมากมายนัก

แต่ฉันก็พร้อมที่จะเรียนรู้และแบ่งปันประสบการณ์ที่เกิดขึ้น

กับชีวิต และโลกใบนี้ของฉัน...

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

สวัสดีค่ะคุณหมอ'ทิมดาบ'

การเล่นวัยเด็กที่สนุกที่สุดคือ'ต้อยติ่ง...ทิ้งระเบิด'เหมือนกันค่ะ

แต่ก็ไม่ค่อยได้เล่นเพราะแย่งเก็บฝักต้อยติ่งไม่ทัน...

เลยเป็นแค่กองเชียร์...คอยลุ้นเท่านั้น.

[โสภณ เปียสนิท]

• ลีลาสำนวนกวีคล้ายกับกวีฝรั่งเชียวครับ
• เจ้าดอกแดฟโฟดิลล เจ้างดงาม
• เจ้าเติบโต ทำประโยชน์
• เจ้าเหี่ยวเฉา
• เจ้าจากจร 
• นะครับ

[โสภณ เปียสนิท]

เอาบทกวีโด่งดังของฝรั่ง วิลเลียม เวิอดสเวิอร์ธ มาฝากไว้

ดูหรืออ่านเล่นเพลินๆ ครับ

"Daffodils" (1804)

I WANDER'D lonely as a cloud

That floats on high o'er vales and hills,

When all at once I saw a crowd,

A host, of golden daffodils;

Beside the lake, beneath the trees,
Fluttering and dancing in the breeze.

Continuous as the stars that shine

And twinkle on the Milky Way,

They stretch'd in never-ending line

Along the margin of a bay:

Ten thousand saw I at a glance,
Tossing their heads in sprightly dance.

The waves beside them danced; but they

Out-did the sparkling waves in glee:

A poet could not but be gay,

In such a jocund company:

I gazed -- and gazed -- but little thought
What wealth the show to me had brought:

For oft, when on my couch I lie

In vacant or in pensive mood,

They flash upon that inward eye

Which is the bliss of solitude;

And then my heart with pleasure fills,
And dances with the daffodils.

 

By William Wordsworth (1770-1850).

 

 

__

[ลำดวน]

• สวัสดีค่ะ
• เชื่อไหมคะลำดวนเข้าใจผิดว่าต้อยติ่งคืออัญชัญ
• อัญชันคือต้อยติ่งมาตั้งนาน
• เคยเอาต้อยติ่งไปขยำน้ำทำสีน้ำ ระบายภาพวาดค่ะ

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

ยายคิม..เคยเล่นเหมือนกันค่ะ

เอามันมาลอยในโอ่ง  ยิ่งสนุกนะคะ

เวลานี้มีปัญหาที่มันขึ้นแล้วถอนยากเพราะรากหยั่งลึก

[ขจิต ฝอยทอง]

• ชอบดูตอนมันแตก
• เอาไปใส่น้ำให้หลานดูหลานชอบใจใหญ่เลย
• เคยขุดรากเขาดูเหมือนกระชายเลยครับ

[Boo]

แหม คุณหมอ เข้าใจตั้งชื่อ น่าติดตามนะคะ กำลังเตรียมมาช่วยกู้ระเบิด แล้วเชียว ๕ ๕

ที่ไหนได้ ระเบิดน้องติ่ง งั้นเปลี่ยนใจให้ทิ้งได้บ่อยๆ นะคะ เสียงของเค้า สร้างสีสันจริงๆ :) ตอนแรกปลูกสีม่วง แล้วไปเจอติ่งสีส้มข้างบ้านอีก ประทับใจค่ะ

[ครูใจดี]

สวัสดีค่ะน้องหมอ

รู้มั้ยว่าบันทึกนี้น่ารักมากๆ 

ต้อยติ่งมีกลีบดอกสวย สีม่วงชวนหลงไหล 

ที่บ้านพี่ต้อยติ่งเยอะเชียวแหละ...

มันทำให้รำคาญอยู่เหมือนกัน..

คิดกำจัดมันอยู่หลายครั้ง แต่ไม่เคยชนะมันสักที ....

ฉันอยากเป็นเช่นเจ้านัก....

และฉันอยากทิ้งระเบิดเหมือนเจ้า...

แม้จะไม่มีคุณค่าและมีความหมายมากมายนัก

แต่ฉันก็พร้อมที่จะเรียนรู้และแบ่งปันประสบการณ์ที่เกิดขึ้น

กับชีวิต และโลกใบนี้ของฉัน...

สุขสันต์วันหยุดนะคะ 

ยังคิดถึงเสมอค่ะ

[สายนที"๑๙]

สวัสดีค่ะ คุณหมอ

                แรกอ่านชื่อบันทึกนึกสงสัย จึงตามมาดู

                นำดอกไม้หลังฝนโปรยปรายมาขอบคุณค่ะ