๗๔๓.ไม่มีคำถามจึงไม่มีคำตอบ


         "ถ้างั้น จะไปช่วยก็ได้ค่ะ ด้วยความยินดีค่ะ"  ฉันได้บอกผู้อำนวยการโรงเรียนและเพื่อนครู ที่กำลังปรึกษาหารือกันเรื่องงานของโรงเรียนที่คั่งค้างและรีบเร่งอยู่  ตั้งแต่ต้นเดือนพฤษภาคมเป็นต้นมา  วันนั้นเราพบกันทุกคนเพราะไปส่งน้องครูที่ย้ายไปโรงเรียนไปอยู่อำเภอเนินมะปราง 

 

         ตั้งแต่วันที่ ๒ พฤษภาคม เป็นต้นมาทำให้ฉันได้ไปช่วยงานที่โรงเรียนทุกวัน  และเว้นวันหยุดราชการ  เพราะทุกคนเหนื่อยมาก  หากมีกำลังวังชาพอคงไม่มีใครอยากหยุดพัก  และการที่ฉันไปช่วยด้วยความเต็มอกเต็มใจ ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันเป็นคนว่างงาน  อย่างแรกหนังสือรอให้ฉันอ่านอยู่เป็นกองและบางส่วนก็ยังไม่ได้นำออกใส่ตู้  งานบ้านอื่น ๆ ก็ยังมีให้ทำ  เพียงแต่ไม่มีงานในตำแหน่งเท่านั้นเอง  

 

        การทำงานในแต่ละวันทุ่มเทกันมาก  ล้นความสามารถมากกว่าเต็มความสามารถ  เพราะไม่รู้หรือไม่มีก็ดิ้นรนที่จะรู้และหามาเพิ่ม    เดิมที่ฉันอยู่ในราชการก็จะรู้สึกว่า "งานหนัก น้อยเนื้อ ต่ำใจเป็นบางที"  เพราะการติดกรอบและการได้รับความกดดันในตัวบ่งชี้และความเป็นมาตรฐานของแต่ละงาน  รวมทั้งหน้าที่รับผิดชอบต่อ "อนาคตของคน" ที่รอวันเติบโตไปข้างหน้า 

 

       หากขับรถติดฝน ติดน้ำท่วมหรือไฟป่าก็จะท้อแท้ และอยากจะย้ายโรงเรียนให้ไปอยู่ในที่สะดวกสบาย  แม้ว่ามีสิทธิ์ย้ายก็ไม่สามารถย้ายได้ด้วยตนเอง  และที่สำคัญ "ติดที่เด็ก"  เมื่อเห็นเด็กความตั้งใจก็เปลี่ยนไป  จนสุดท้ายแรงกดดันบางประการที่ทำให้ไม่สามารถทำอะไรได้ตามต้องการ  ทำให้ต้อง "ลาออก" ก่อนเกษียณ  และในหัวใจมีแต่ปรัศนีย์ตลอดชีวิตการรับราชการ ?????

 

         ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาฉันต้องตื่นนอนแต่เช้าออกจากบ้านไปช่วยงานโรงเรียน  และกลับเย็นค่ำมืดกว่าปกติทุกวัน  ตลอดระยะการเดินทางเจอปัญหาความวุ่นวายของการใช้รถใช้ถนนมากขึ้น   พบรถเกิดอุบัติเหตุทุกวัน โดยเฉพาะวันที่ฝนตกถนนลื่น   ขณะเดียวกันฉันไม่รู้สึกว่าจะต้องถามหรือค้นหาคำตอบแต่อย่างใด

 

        เย็นวันพฤหัสบดีท้องฟ้ามืดคลื้มมาตั้งแต่ออกจากโรงเรียน  ระหว่างทางฝนตกหนักมากแทบจะมองอะไรไม่เห็น  อยากจะจอดรถข้างทางก็มีแต่ต้นไม้กลัวกิ่งไม้หรือต้นไม้จะหักโค่นลงมา  และได้พบกับการเกิดอุบัติเหตุอีกเหมือนกัน  รถกระบะคันหนึ่งขาดออกเป็นสองท่อน  แต่ฝนยังตกหนักอยู่  พอมีคนลงไปช่วยกันอยู่บ้าง  รถตำรวจมาถึงพอดี  ฉันได้ชลอรถและภาวนาว่าอย่าให้ใครเป็นอะไร  ก็เห็นคนนอนหงายตากฝนอยู่ ๒ คนและกำลังช่วยงัดออกจากรถอีกส่วนหนึ่ง เช่นเดียวกับวันก่อนคือไม่มีคำถามและไม่ต้องการคำตอบ

 

        ขับรถได้ไม่เกิน ๒๐ กม./ชั่วโมง  เกินกว่านั้นมีหวังตกเขาหรือลื่นออกนอกถนน  อีกอย่างมองไม่เห็นเส้นทาง  มองที่ปัดน้ำฝนน่าสงสารที่มันทำงานหนักแทบจะหลุดออกจากตัวรถ  นิ้วต้องคอยตีไฟให้กระพริบหรือไฟสูงสลับกันตลอดเวลา  จากจุดเกิดเหตุจนถึงบ้านจะพบรถของหน่วยกู้ภัยและรถโรงพยาบาลวิ่งสวนไปติด ๆ กันประมาณ ๑๐ กว่าคัน  ในใจได้แต่คิดและคาดเดาว่าคงมีการเกิดเหตุหลายจุด  แต่ก็ไม่มีคำถามส่วนตัว

 

        เมื่อวานเป็นวันศุกร์การทำงานก็เหมือนเดิม  บางเวลาเราผลัดกันนอนเอนหลัง  ช่วยบีบนวดผ่อนคลายให้กันและกัน  น้ำดื่ม กาแฟ และขอคบเคี้ยวหากใครลุกจากที่ก็จะทำหน้าที่บริการให้เพื่อน ๆ งานส่วนรวมแบบมีส่วนร่วมสำเร็จไปแล้วเกือบ ๙๐ %  แต่ละคนก็พูดกันเบา ๆ ที่สื่อว่า "เหนื่อยเหลือเกิน" แต่ใบหน้ายังสู้มีรอยยิ้มให้เห็นเสมอ ฉันรู้สึกเหนื่อยเหมือนกันแต่มีพลังอย่างบอกไม่ถูก  ไม่มีคำถามและไม่ต้องการคำตอบ

 

        เมื่อวาน...ฉันกลับถึงบ้านแล้ว  ตั้งใจว่าจะอาบน้ำและอ่านหนังสือสักเรื่อง  แต่ไม่ถึง ๒๐ นาที  ก็ต้องเข้าห้องนอน  และไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน  มีเพื่อนโทรศัพท์มาถามไถ่ด้วยความห่วงใย  ก่อนนอนฉันได้คิดทบทวนเหตุการณ์  แต่พบว่า "ไม่มีคำถามจึงไม่มีคำตอบ" พร้อมรับที่จะไปช่วยโรงเรียนทำงานและแก้ไขปัญหาต่อไป  วันนี้จึงได้ตื่นจากการนอนหลับแบบสนิทม้วนเดียวจบ

 

หมายเลขบันทึก: 440108เขียนเมื่อ 21 พฤษภาคม 2011 08:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (43)

สวัสดียามเช้าค่ะพี่คิม

เรื่องบางเรื่องหรือบางสิ่งบางอย่างที่ทำ  ที่เกิด ที่พบที่เห็น.....

บางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องมีคำตอบหรือหาคำตอบ

เพราะเราเข้าใจได้ด้วยใจของเราเอง ใช้ความรู้สึกของเราเอง

รู้แต่ว่า...อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดและเป็นไป  เราสบายใจก็เป็นพอนะคะ

มีความสุขกับสิ่งที่ทำค่ะ...

  • มีเรื่องแปลกมาบอก
  • ด้วยความคิดถึง
  • จิตอาสาตัวจริง

สวัสดีค่ะ

ขอขอบคุณ

คุณ ยายธี. และ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ที่กรุณามอบดอกไม้ให้เป็นกำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะน้องkrugui Chutima

จริงเหมือนน้องว่าค่ะ  เมื่อเราไม่ต้องการสิ่งนั้นก็ไม่มีความจำเป็นต่อเรานะคะ  จะมีความหมายเป็นไปอย่างไร  เราก็ไม่ได้รู้สึก  เพียงแต่มันเกิดขึ้นที่ใจเราลึก ๆ ว่าเราได้ทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ มีโอกาสทำเพื่อส่วนรวมแล้วนั่นเอง

อีกอย่างการกระทำที่ไม่ติดกรอบ จึงไม่มีความกดดันค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเบดูอิน

ขอขอบคุณที่คิดถึง และแวะมาอ่านค่ะ

ยังระลึกถึงเสมอค่ะ รวมทั้งคุณแม่ของน้องแพะด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะพี่คิม

...ตอนนี้สภาพของคุณครูโรงเรียนหนู ก็มีสีหน้าและแววตาที่บอกว่า "เหนื่อยเหลือเกินค่ะ"

วันนี้ ก็เพิ่งกลับจากทำงาน ในวันหยุด จนบางครั้งน้องปอ พูดกับแม่ว่า แม่ไม่ไปได้ไหม...

แม่ไม่ต้องเป็นครูก็ได้ อ้าว.....เป็นงั้นไปลูกหนอลูก

...ทำงานติดกรอบ เหมือนพี่คิมว่า หันไปทางไหน ก็เจอกับตัวบ่งชี้ และมาตรฐาน บางครั้งก็อึดอัด ไม่มีเวลาทำในสิ่งที่อยากจะทำ ในชั้นเรียนให้เป็นปัจจุบันได้อย่างเต็มที่ เพราะมัวแต่ไปทำเรื่องที่ผ่านมาในอดีต...

....ฝนตกถนนลื่น ขับรถด้วยความระมัดระวังนะคะ....

....คิดถึงค่ะ.......

สวัสดีค่ะ พี่ครูคิม

อาชีพครูทำงานกับคน...เหนื่อย...แต่หวังให้เป็นเหนื่อยที่พักหายมากกว่าเหนื่อยแบบอื่นๆค่ะ

  • อ่านและเอาตัวเองเป็นครู" เหนื่อยมากนะคะ "
  • เหนื่อยหนักพักบ้าง...นะคะ
  • ขอบคุณแทน...โรงเรียน แทนครู แทนเด็กๆ ของโรงเรียนวิทยสัมพันธ์ค่ะ

เหนื่อยกายไม่เท่าไหร่ ขอให้อย่าเหนื่อยใจ ส่งกำลังใจด้วยคิดถึงค่ะพี่คิม

แวะมาส่งกำลังใจให้พี่ครูคิมค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะพี่คิม

ไม่มีคำถามไม่มีคำตอบ

แต่มีแรงใจแรงกาย..เดินหน้าทำงานแก้ไขปัญหาต่อไป

หนทาง "มรรค"..ง่าย ดี จริงใจที่สุดค่ะพี่

นำตำแหน่งนางฟ้าในดวงใจครูกายมามอบให้พี่คิมค่ะ

 

สวัสดีค่ะน้องปิ่นธิดา

พี่คิม  รู้สึกเห็นใจคุณครูทุกโรงเรียน ทั่วประเทศไทยค่ะ  ที่ไปช่วยงานก็เพราะสงสารและเห็นใจโรงเรียนค่ะ

เหมือนข้างบ้านเลยค่ะ  ลูกสาวบอกว่าแม่ทำงานครูเป็นราชการ แต่ทำไมไม่หยุดวันราชการ 

ขอขอบคุณในความห่วงใยค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์   อ.นุ

ขอขอบพระคุณ

ที่กรุณามอบดอกไม้ให้เป็นกำลังใจค่ะ

  •   ถ้าในสังคมมีคนอย่างพี่ครูคิมสักหนึ่งในสาม  โลกนี้คงน่าอยู่ขึ้นเยอ
  •   เป็นกำลังใจให้พี่ครูคิมคนเก่งค่ะ

สวัสดีค่ะ 

มาส่งกำลังใจและความคิดถึง มีความสุขกับงานนะคะ เหนื่อยก็พักบ้างและรักษาสุขภาพด้วยค่ะ  ระลึกถึงเสมอค่ะ

  • ขอบคุณพี่คิมที่มามอบดอกไม้ให้กำลังใจค่ะ
  • จริงด้วยค่ะไม่มีคำถาม จึงไม่มีคำตอบ

                   

สวัสดีครับคุณครูคิม นพวรรณ

    มามอบหนึ่ง กำลังใจให้นักสู้

    คนที่จิตวิญญาณครู ไม่เสื่อมหาย

    ฝ่าลมฝน อุปสรรคอันตราย

    เพียงเพื่อมอบน้ำใจให้โรงเรียน

--------------------- ขอให้มีความสุขกับการให้ และมีพลังกายพลังใจในการเสียสละเพื่อสังคม ครับ

 

เพราะไม่อยากรู้ว่าตัวเองทำไปทำไม

พี่คิมจึงทำ ทำ และทำ โดยไม่ต้องแวะหาคำตอบ

 

แต่ติกคิดว่า  สุดท้ายแล้ว พี่คิมคงได้คำตอบโดยไม่ต้องถามคะ

สวัสดี วันเสาร์คะ

 

ขอเป็นกำลังใจค่ะพี่คิม

ชื่นชมกับ คุณครูคนดีที่หนึ่ง ชื่นใจมากค่ะ

สวัสดีค่ะ

ขอขอบคุณ  คุณ Tum Laksana Rodtrakul

ที่มอบดอกไม้ให้กำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะ

ยังมีคนคิดถึงเราในเวลาที่ต้องการความช่วยยเหลือ และครูคิมก็ไม่รอช้า

นั่นไงชีวิตที่มีคุณค่า แม้เหนื่อยก็ภูมิใจ...

ขอบคุณนะคะที่ไปแชร์...กับบันทึกความปวด เด็กๆที่หายจากมะเร็งมีบ้าง...แต่หายไม่นานนะ มันกลับมาอีก...มันดื้อยา...

ขอบคุณกำลังใจค่ะ...

 

สวัสดีค่ะคุณครูคิม

     พลังใจ กำลังใจส่งมามากมายนับเป็นแรงพลังที่มหัศจรรย์อย่างยิ่ง แต่พลังใจก็ต้องควบคู่ไปกับสุขภาพของร่างกายด้วยนะคะ  รักษาสุขภาพ มีสมาธิในการขับรถบนถนน เส้นทางนั้นต้นไม้ร่มรื่นจริงๆค่ะ...เป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะคะ..

ระลึกถึงค่ะ..

สวัสดีครัย ยายคิม ที่เคารพ...

"ไม่มีคำถามจึงไม่มีคำตอบ"ของยาย

คงคล้ายกับ "มีเหตุผลที่เหตุผลไม่รู้จัก" ของผม

แต่สิ่งหนึ่งที่เห็น คือ ความรักและความตั้งใจของยายคิมครับ

ช่างงดงามและเต็มเปี่ยมไปด้วยจิตใจที่งดงามของยาย

.....

ขอบพระคุณที่คุณยายไปเยี่ยมเยียนผมเสมอ ๆ

แม้แต่บันทึกที่ผมเขียนไปแล้ว ยังไม่อยากอ่าน เพราะอาย

ยายก็เล่นอวย จนผมอดที่จะเขียนทุกวันไม่ได้

ความมีวินัยของผม มียายเป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจครับ

.......

ที่คุณยาย ให้ผมไปถามน้องที่ทำงาน น้องสายชล

และบอกไปอ่านเวป เปิดไม่ได้เลยครับ

พรุ่งนี้ต้องโทรไปถามน้องแล้ว ว่าคุณยายมีความเกี่ยวข้องกันอย่างไงครับ

ที่ต้องโทร เพราะไม่ได้เข้าอนามัย ไปประชุมครับ

.......

คุณยายสบายดีนะครับ ผมเป็นกำลังใจให้เสมอครับ

....ฝนตกถนนลื่น ขับรถด้วยความระมัดระวังนะคะ....

วันนี้ทำงานเอกสารดึกมากจนตาค้าง

มาอ่านบันทึกนี้แล้วให้รู้สึกเป็นห่วง คนขยัน มีจิตอาสาเกินร้อย

ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ พี่คิม

สวัสดีค่ะคุณnoktalay

เปิดเรียนแล้วพี่คิมขอเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ  สู้ ๆ ๆ ค่ะ

พี่คิมยังต้องไปช่วยงานที่โรงเรียนทุกวันค่ะ  จนกว่าเขาจะไม่ต้องการค่ะ

เหนื่อยกายพักแล้วก็หายค่ะ

สวัสดีค่ะคุณลำดวน

เหนื่อยค่ะ  แต่บนความเหนื่อยก็รู้สึกดีนะคะที่วันหนึ่งเห็นดอกเห็นผล

วันนี้เด็กชาย ม.๔ คนหนึ่งเดินสวัสดีคุณครูทุกคน ผ่านเข้ามาใต้อาคารพอถึงครูคิมเขานั่งพับเพียบลงแล้วกราบค่ะ

ผอ.บอกว่า...เด็กเขารู้ว่าใครสอนเขามาแบบไหน

สวัสดีค่ะน้องPoo

สนุกไหมคะ  อากาศที่เชียงรายคงเย็นสบายนะคะ 

จริงค่ะ เหนื่อยกายพักก็หายค่ะ  ขอขอบคุณในความห่วงใยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณชาดา ~natadee

ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

จากสามแยกเลี้ยวซ้ายไปโรงเรียนพี่คิมอีก ๑๐ กม.  ไปจังหวัดเลยได้ค่ะ 

สวัสดีค่ะคุณกุลมาตา

ต้องขอบคุณโอกาสค่ะ  ที่ให้พี่คิมได้รับใช้โรงเรียนเก่า

และขอขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะคุณวิญญาณ

ยินดีที่ได้รู้จักคุณ  ขอเป็นกำลังใจนะคะ

และขอขอบคุณสำหรับความรู้สึกดี ๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณKRUDALA

ขอขอบคุณค่ะ

พี่คิมไม่ใช่คนดี คนเก่งนักหนาหรอกนะคะ  เพียงแต่มีโอกาสได้ทำบ้างเท่านั้นค่ะ

สวัสดีค่ะน้องmena

เปิดเรียนแล้ว  ขอเป็นกำลังใจให้ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ

พี่คิมขอขอบคุณในความห่วงใยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเก๋ พระนครศรีอยุธยา

ขอขอบคุณค่ะ

พี่คิมขอเป็นกำลังใจให้คุณเก๋  เช่นกันค่ะ

สวัสดีค่ะคุณสันติสุข สันติศาสนสุข

ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ 

ตอนนี้พี่คิม  ก็ยังไปช่วยโรงเรียน  มีการเกี่ยวข้องกับคนในชุมชนบ้าง  ทำให้ครูที่โรงเรียนมองเห็นแนวทางชักชวนกันไปทำวิจัยเพื่อท้องถิ่น  ก็รู้สึกว่าเต็มที่ดีค่ะ

สวัสดีค่ะน้องกระติก~natachoei ที่ ~natadee

ตอนที่เราไม่รู้จักพอ  มีแต่โหยหาและคำถามคำตอบมากมาย สับสนมากนะคะ  เมื่อถึงจุดหนึ่งดูเหมือนเราไม่ต้องการอะไรเลยค่ะ

ขอขอบคุณสำหรับความห่วงใยค่ะ

สวัสดีค่ะน้องkrukorkai

ขอขอบคุณค่ะ

สำหรับความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้พี่คิม  ทำให้มีพลังใจในการทำดีต่อไปมากมายค่ะ

พี่คิมขอเป็นกำลังใจให้น้องวันเปิดภาคเรียนใหม่ด้วยนะคะ

สวัสดีค่ะแดง

กว่าจะได้รู้ตัวตน  พี่คิมใช้เวลานานเหมือนกันค่ะ  เมื่อรู้แล้วก็พยายามที่จะเปลี่ยนรูปแบบให้เป็นตัวของตัวเอง 

ภายหลังที่รู้และเปลี่ยนได้แล้ว  ก็ดูเหมือนจะว่างเปล่าลงทุกที

ขอขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้พี่คิมค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณครูเมียวดี

ขอขอบคุณค่ะ

สำหรับกำลังใจที่เป็นพลังให้พี่คิมได้มีเรี่ยวแรงในการทำดีอีกเยอะเลยค่ะ   หน้านี้อากาศดี ถนนครื้มและร่มเย็นมากค่ะ  ตอนฝนตกก็ต้องระวังเป็นพิเศษ

ด้วยความคิดถึงเสมอนะคะ

สวัสดีค่ะหมอทิมดาบ

ยายขอขอบคุณที่มีความรู้สึกดีต่อยายเสมอ 

กำลังใจ ไม่ต้องมากมายนะคะ  เพียงแต่มีสัมผัสที่รับรู้ได้ว่าเป็นความรู้สึกดี  ก็มากเกินพอที่จะทำให้มีพลังทำอะไร ๆ ได้

ยายขอเป็นกำลังใจให้ในการทำงาน การเล่า การเขียนเรื่องดี ๆ ถ่ายทอดผ่านตัวหนังสือ  ยายจะติดตามไปอ่านค่ะ

สำหรับเรื่องที่บอกให้ไปถามคุณสายชล....ก็คงผ่านแล้วนะคะ

สวัสดีค่ะคุณหมอเล็กภูสุภา

คิดถึงคุณหมอเล็กหลายวันมาแล้วค่ะ  วันนี้ดีใจที่แวะมาส่งกำลังใจและความห่วงใย  ขอขอบคุณค่ะ

ยังต้องไปช่วยงานโรงเรียนและชุมชนต่อไปค่ะ

ขอให้กำลังใจกับคำว่า "เหนื่อยเหลือเกิน"...เข้าใจความรู้สึกนี้ค่ะ..เหนื่อยกายแต่สุขใจ..นับว่าคุ้มเหนื่อยนะคะ..

สวัสดีค่ะนาง นงนาท สนธิสุวรรณ

วันนี้น้องมาทำงานเหมือนเคยค่ะ  งานหนัก ซับซ้อน ก็เป็นเรื่องยุ่งยากธรรมดา  แต่ทุกคนสู้ค่ะ

มีการสร้างพลังก่อนการทำงานทุกครั้ง

ส่วนงานชุมชนได้เกิดประกายการทำวิจัยกันบ้างแล้วค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท