โปรแกรมเมอร์ติดเกาะ


อยู่คนเดียวก็มีความสุขได้ ส่วนหนึ่งของ ธรรมะฮาเฮ

บันทึกที่ 6 หัวข้อ อิสระ คิดอยู่หลายตลบว่าตนเองอยากเขียน คิดไปคิดมาก็มีอยู่แต่ไม่สามารถเรียบเรียงออกมาเป็นคำที่สละสลวยได้ นึกขึ้นได้ว่าคราวก่อนอยากจะนำเรื่องราวในหนังสือเล่มหนึ่งมาเขียนลงในบันทึก เพราะตนเองอ่านแล้วเพลินใจ ได้แง่คิดดี ๆ มากมายเกี่ยวกับ ความสุข ความทุกข์

ก่อนอื่นขอแนะนำหนังสือเล่มนี้ก่อน

ชื่อหนังสือ  ธรรมะฮาเฮ ฉบับขอให้มั่งมีศรีสุขกันทุกวัน

โดย           พระมหาสมปอง ตาลปุตฺโต  และทีมธรรมะเดลิเวอรี่

สำนักพิมพ์  Think Beyound

เรื่องราวที่จะนำมาให้อ่านกันเป็นส่วนเล็ก ๆ ที่อยู่ในหนังสือเล่มนี้ มีชื่อว่า โปรแกรมเมอร์ติดเกาะ

ชายคนหนึ่งมีอาชีพเป็นโปรแกรมเมอร์ บังเอิญติดเกาะอยู่คนเดียว แต่ด้วยความโชคดีมีชาวบ้านออกเรือไปพบเข้า รีบหันหัวเรือเข้าไปที่เกาะเพื่อช่วยชีวิตเขา

แต่พอชายหนุ่มขึ้นเรือได้ แทนที่จะขอบคุณเจ้าของเรือ กลับเอ่ยปากถามเจ้าของเรือซะงั้นว่า "ลุงรู้จักอินเทอร์เน็ตไหม" ชายแก่เจ้าของเรือตอบว่า "ไม่รู้จักหรอก หลานเอ๊ย อินเทอร์เน็ตมันคืออะไรหรอ"

ชายหนุ่มถามต่อ "แล้วนี่ลุงอ่านหนังสือออกไหมเนี่ย" ลุงส่ายหัวตอบเหมือนเดิม "หนังสือลุงก็อ่านไม่ออก"

"เฮ้อ...ลุงรู้ไหมว่า ชีวิตลุงน่ะ ตายไปแล้วอย่างละสามสิบเปอร์เซ็นต์นะ" เจ้าของเรือได้ยินชายหนุ่มบอกอย่างนั้นก็ตกใจ "โอ้โห ถึงขั้นนั้นเลยเหรอ" ระหว่างที่เรือกำลังมุ่งหน้ากลับเข้าฝั่ง จู่ ๆ ก็มีคลื่นน้ำทะเลขนาดยักษ์โถมเข้าหาเรือ เรือก็เก่าคนก็แก่ เห็นทีจะไม่รอดแน่ ๆ แต่ด้วยความเป็นห่วง ลุงแก่เจ้าของเรือหันไปถามว่า "พ่อหนุ่มเอ๊ย เอ็งว่ายน้ำเป็นไหมละเนี่ย"

ชายหนุ่มเสียงสั่น ก่อนจะตอบ คลื่นยักษ์ลูกสุดท้ายก็ซัดเรือโครมใหญ่ เขาตะโกนลั่น "ลุง...ช่วยผมด้วย ผมว่ายน้ำไม่เป็นช่วยด้วย" ชายแก่ยิ้มอย่างเวทนาก่อนจะตอบช้า ๆ "ไอ้หนุ่มเอ๋ยข้าน่ะยังโชคดีที่ว่ายน้ำเป็น เพราะชีวิตที่เหลืออีกสี่สิบเปอร์เซ็นต์อะไรของเอ็งนี่แหละ แต่ที่เอ็งว่ายไม่เป็น ชีวิตเอ็งน่ะ ยังงัย ๆ ก็ดับแน่ ๆ ร้อยเปอร์เซ็นต์เต็ม เห็นทีจะรอดยากว่ะ เฮ้อ...."

ท่านมหาสมปองท่านก็เลยต่อท้ายเรื่องนี้ว่า "ยังดีนะคุณโยม ที่คุณลุงคนนั้นไม่ตอบว่า เอ็งลองใช้กูเกิ้ลเสิร์ชหาวิธีเอาตัวรอดจากคลื่นยักษ์ดูสิ ว่ามันแนะนำอย่างไรบ้าง"

สุดท้ายข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้คืออะไร ลองคิดหาคำตอบกันดูค่ะ นี่แหละค่ะเรื่องราวจากหนังสือที่อยากนำมาแบ่งปัน

คิดให้สุข ใจเป็นสุข ชีวิตก็สุขเอง  ขอบคุณค่ะ

หมายเลขบันทึก: 439984เขียนเมื่อ 20 พฤษภาคม 2011 11:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

สวัสดีค่ะ คุณ fragrance

เรื่องโปรแกรมเมอร์ติดเกาะให้แง่คิดในการใช้ชีวิตได้ดีมากเลยคะ

ขอบคุณคะ

สวัสดีครับ และขอขอบคุณครับ

บันทึกนี้ชวนได้คิดมากครับ

ชอบครับ

เขียนทุกวันนะครับ

จะได้ตามอ่าน

สวัสดีค่ะ คุณ fragrance

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆที่ได้

แบ่งปันพร้อมข้อคิดดีๆจากคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ Sithasinee

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านบทความค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ ทิมดาบ

จะพยายามเขียนให้ได้สม่ำเสมอค่ะ อาจจะเป็นอาทิตย์ละครั้งก็ได้ค่ะ

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ dekdeeka

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านบทความค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับคุณ fragrace

ความคิดน่าจะเป็นใหญ่ครับ

และขอบคุณบทความดี ๆ ครับ

ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ คุณ fragrance

ขอบคุณสำหรับบทความดี ๆ และข้อคิดดี ๆ ที่แบ่งปันให้กันค่ะ

ขอบคุณค่ะ

เรื่องนี้ใช้เล่าให้เด็ก ๆ ฟังได้ครับ ;)...

สวัสดีค่ะ คุณ Surat

น่าจะเป็นเช่นนั้นค่ะ ถ้าเราคิดบวกอะไร ๆ ดี ๆ ก็จะตามมาเองค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณparichat

ต้องอาศัยบทความหรือเรื่องราวจากหนังสือมาแบ่งปันค่ะ

เพราะเขียนไม่เก่ง ขอบคุณสำหรับการเข้ามาเยี่อมและอ่านบันทึกค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ อ.Ongkuleemarn

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ

หนูจะลองนำไปใช้ดูค่ะ

ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท