น้องนางบ้านนา : ( ตอนที่ 14)ครั้งแรกกับความรู้สึก " สูญเสีย "


      หลังจากที่พี่สาวคนโตคลอดลูกคนที่ 2 แม่จะเป็นคนดูแลอยู่ที่บ้านอย่างใกล้ชิด ส่วนพวกเราและพี่เขยก็จะออกไปทำไร่ไถนากันตามปกติ

 

   อาการป่วยของพี่เขยมีแต่"ทรง"กับ"ทรุด"แต่ก็ไม่ยอมหยุดงานยังคงช่วยน้องๆทำงานตามสภาพ ถ้าเหนื่อยมากจะนั่งพัก นางมองดูพี่บ่อยครั้งเพราะความเป็นห่วง

 

       เนื่องจากเริ่มหัดถอนกล้าทำให้นางรู้สึกปวดเมื่อยตามตัวเลยหยุดพักบ่อย สายลมพัดมาเอื่อยๆสัมผัสกับผิวหน้าที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ นางใช้แขนเสื้อซับเบาๆพร้อมกับบิดตัวไปมา

 

     พี่สาวทั้งสามคนยังคงจดจ่ออยู่กับงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย  ฟังวิทยุไปด้วย คุยกันไปด้วยอย่างออกรส ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องหนุ่มๆที่เข้ามาจีบนั่นเอง

 

     พี่ยิ้มเงยหน้าขึ้นมาเจอนางบิดขี้เกียจพอดี ก็ยิ้มให้สมกับชื่อเค๊านั่นแหละ 

 

     " อยากเมือบ้านแม่นบ่ ไปก่อนเอื้อยกะได้เด้อ"

 

      นางวางมัดกล้าในมือพร้อมกับมองไปทางด้านทิศตะวันตก ดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า แสงสีส้มอ่อนๆทอดยาวอยู่ระดับแนวป่า ฝูงนกบินกลับรังทีละกลุ่มเป็นช่วงๆ บางกลุ่มก็ทอดยาวเป็นสาย

 

    นางยืนนิ่งเพราะรู้สึกแปลกๆ จะว่าสังหรณ์ใจก็ไม่ใช่ แต่เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก มันเหงาๆ หวิวๆยังไงก็ไม่ทราบ  พี่เขยยังคงไอเป็นระยะๆ  นางจึงพูดขึ้นว่า 

 

    " เมือนำกันเหมิดทุกคนโลดป๊ะ " 

 

     พี่ๆมองหน้ากันและวางมัดกล้าลงอย่างว่าง่าย แล้วทุกคนก็ช่วยกันเก็บข้าวของใส่ตะกร้า พี่คนรองไปต้อนควายนำหน้า พี่สาวคนกลางหาบตะกร้าสัมภาระ นางกับพี่เขยเดินตาม ส่วนพี่ยิ้มถือวิทยุเดินรั้งท้ายเพราะเป็นคนที่ทำอะไรเชื่องช้าที่สุด

 

    ขณะที่เดินคุยกันไปเรื่อยๆนั้นพี่เขยไอและหยุดยืนใช้มือเกาะรั้วที่เราล้อมกั้นเขตแดนที่นาไว้ ทุกคนหยุดตามแล้วก็ต้องชะงักเพราะตกใจกับภาพที่เห็นเบื้องหน้า พี่หายใจถี่ขึ้น ไอติดกันเป็นชุดและมีเลือดสีแดงสดออกมาด้วย

 

    นางร้องไห้โฮเพราะตกใจสุดขีด นั่งลงกอดขาพี่ไว้ ส่วนคนอื่นๆก็เข้ามารุมล้อม   พี่เขยเข้มแข็งและมีความอดทนมากจริงๆ

 

      หลังจากที่เช็ดเลือดออกหมดแล้วพี่ก็ยิ้มให้กับทุกคนพร้อมกับพูดว่า 

 

     " อ้ายเซาเมือยแล่ว" (พี่หายเหนื่อยแล้ว)

 

      ทุกคนยังมีสีหน้ากังวลแต่ก็เดินกลับบ้านแต่โดยดี ไม่มีเสียงพูดคุยกันอีก นางจับแขนพี่เขยเดินไปช้าๆจนถึงบ้าน โชคดีที่นาเราอยู่ใกล้บ้าน พอแม่รู้เรื่องก็เอ็ดเบาๆว่า 

 

    " แมบอกแล่ว วาบ่ให่ไปกะบ่ฟัง ต่อไปหนี่ ห่ามเด็ดขาดเด้อ"

 

    จากวันนั้นอาการของพี่ก็ทรุดลงเรื่อยๆ ในที่สุดมัจจุราชก็พรากพี่เขยไปจากพวกเราจนได้ ความเศร้าแผ่คลุมไปทุกพื้นที่ของบ้าน ถึงพี่จะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันแต่ก็มาอยู่กับครอบครัวเราตั้งแต่นางยังไม่เกิด จำความได้นางก็เห็นหน้าพี่แล้วจนเข้าใจผิดคิดว่าเป็นพี่ชายจริงๆ ความรักความผูกพันจึงมีมาก พี่เป็นวีรบุรุษในสายตาของนาง เพราะเป็นคนขยัน พูดน้อย ใจดีด้วย

 

     หลังจากพบกับความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ บรรยากาศที่บ้านก็เปลี่ยนไป ไม่มีเสียงแซวและหยอกล้อกันเล่นเช่นที่ผ่านมา ความที่เป็นคนร่าเริงและขี้เล่นของนางก็หายไปด้วย แต่ละวันจะนั่งเฝ้าน้องและร้องไห้ด้วยความสงสารเมื่อนำมาเปรียบกับตัวเองที่เกิดมาแค่ 2 เดือนพ่อก็ล้มป่วยและจากไปก่อนวัยอันควร เวลาแม่กับพี่มาปลอบ จะยิ่งร้องหนักขึ้น นางบอกกับทุกคนว่าขอเวลาทำใจสักระยะทุกอย่างน่าจะดีขึ้น

 

    แต่เวลาช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้าและเต็มไปด้วยความทรมานเหลือเกิน..... 

 

      หลังจากงานศพผ่านไปพวกเราก็ช่วยกันปัดกวาดบ้านและเก็บของให้เข้าที่แล้วแม่ก็เรียกพวกเรามารวมกัน แม่กวาดสายตามองลูกทุกคนอย่างอ่อนโยน  และสุดท้ายก็มาหยุดอยู่ที่นางพร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า.......

 

หมายเลขบันทึก: 439942เขียนเมื่อ 20 พฤษภาคม 2011 05:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2013 23:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (50)
  • มาอ่านเรื่องความสูญเสีย
  • การพลัดพรากจากลา
  • โดยไม่อยากจาก
  • ทำให้เกิดความเศร้าเสมอ

สวัสดีครับ

"พี่เขย" อยู่ในความทรงจำเสมอครับ

อ่านไปเศร้าไปจังเลยครับ

จะรออ่านตอนต่อไปครับ

สบายดีนะครับ

เรียนท่านอาจารย์Ico48

  • ครอบครัวของเรารักและผูกพันกันมากค่ะอาจารย์ พี่เขยดูแลพวกเราแทนพ่อค่ะ เพราะแม่อายุมากแล้ว
  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ

สวัสดีค่ะน้องทิมดาบIco48

  • นางสนิทกับพี่เขยมากที่สุดค่ะ แม่บอกว่าพี่สาวแต่งงาน 9 ปีไม่มีลูกก็เลยนำนางไปเลี้ยงตั้งแต่เด็กๆค่ะ
  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ

สวัสดีค่ะคุณแสงฯIco48

  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ
  • ขอให้มีความสุขทุกๆวันค่ะ

สวัสดีค่ะพี่คิมIco24

  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ
  • ขอให้มีความสุขทุกวันค่ะพี่

สวัสดีค่ะน้องบุษราIco24

  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ
  • ขอให้มีความสุขทุกวันค่ะ
  • เสียใจด้วยที่คุณยายต้องสูญเสียพี่เขย
  •  ท่านหมดเวรหมดกรรม ไปสู่สุคติแล้ว
  • เป็นกำลังใจให้ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณยายมาทักทายด้วยความคิดถึงเช่นกันค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ เกิด แก่ เจ็บ และ การจากไปเป็นสิ่งที่ห้ามไม่ได้ คุณยายสบายดีนะคะ

สวัสดีค่ะพี่เอื้องแซะIco48

  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะพี่
  • ตอนนี้พี่สาวอายุ เจ็ดสิบกว่าแล้วค่ะพี่ ทุกวันนี้พวกเรายังคุยกันเรื่องพี่เขยอยู่เลยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครู RindaIco48

  • ช่วงนี้งานยุ่งมากๆทั้งกายและใจเลยค่ะก็เลยไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาคุยกับเพื่อนๆเท่าไหร่ กิจกรรมยาวเหยียดเลย แต่ก้ยังนึกถึงทุกคนอยู่เสมอนะคะ
  • ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะพี่คุณยาย ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาออกกำลังกาย ได้แต่ยืดเส้นสาย คิดถึงพี่คุณยายจัง มาส่งกำลังใจ ให้นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะคะ พรุ่งนี้เจอกัน :)

สวัสดีค่ะน้องปูจ๋าIco48

  • พี่ยิ่งแล้วใหญ่เลยค่ะ ไม่มีเวลาแม้แต่จะยืดเส้นยืดสายด้วยซ้ำ
  • ขอบคุณที่ยังนึกถึงกันนะคะ
  • ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

เราล้วนมีวิถีการเดินทางของตัวเอง
สิ่งวิเศษสุดคือการพบพานและได้ร่วมเดินทางไปด้วยกัน
เรื่องราวระหว่างการเดินทางด้วยกันนั้น
คือความทรงจำที่เป็นนิจนิรันดร์

...เป็นกำลังใจให้นะครับ...

พี่เขยเป็นคนดี จากไปก็ทำให้เสียใจ

น้องคุณยายเล่าได้เห็นภาพเลยค่ะ

ได้เรียนรู้ภาษาอีสานด้วยค่ะ

เรียนท่านอาจารย์Ico48

  • ความรัก ความผูกพันของบุคคลในครอบครัวเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ให้นางก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคงค่ะ
  • ขอบคุณมากนะคะอาจารย์ที่มาให้กำลังใจ
  • ขอให้มีความสุขทุกวันค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ครูดาหลาที่คิดถึงIco48

  • พี่เป็นคนใจดีมากค่ะ พูดเพราะ ใจเย็น น้องไม่เคยเห็นพี่โกรธและหงุดหงิดเลยค่ะ
  • ขอบคุณมากนะคะพี่สำหรับกำลังใจ
  • สุขสันต์วันหยุดนะคะ

สวัสดีค่ะคุณยาย

ส่งกำลังใจไปให้ตอนนี้ คงไม่ช้าเกินไปนะคะ...^_^

สวัสดีค่ะน้องชาดาIco48

  • มาตอนไหนก็ได้ค่ะ เพราะกำลังใจคือพลังอันยิ่งใหญ่ ขอบคุณมากมายที่แวะมานะคะ
  • สุขสันต์วันหยุดค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ครูใจดีIco48

  • ขอบคุณสำหรับดอกไม้สวยๆ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กัน ใจส่งถึงใจสายใยรักมั่นคงค่ะพี่
  • สุขสันต์วันครอบครัวนะคะ
  • สวัสดีค่ะ
  • ลำดวนเข้าใจความรู้สึกของผู้สูญเสียค่ะ
  • คิดว่าท่านจะไปสบายขึ้น เราจะทุกข์น้อยลงนะคะ
  • เป็นกำลังใจค่ะ

ตามมาอ่านครับ เป็นตอนเศร้าเสียด้วย สบายดีไหมครับเงียบๆๆไป

เรียนคุณครูลำดวนIco48ที่นับถือ

  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะพี่
  • ถ้าตอนนั้นคุณยายเรียนพยาบาลมาแล้ว คงยืดอายุพี่เค๊าได้อีกนานค่ะ เพราะการปฏิบัติตัวไม่ถูกต้องสักอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการรับประทานยา การพักผ่อน ไม่ได้ยึดหลักแนวทางที่ถูกต้องเลยค่ะ
  • สุขสันต์วันครอบครัวค่ะพี่

เรียนท่านอาจารย์Ico48

  • คุณยายเพิ่งกลับจากบ้านอาจารย์เมื่อครู่นี้เองค่ะ เวลาตรงกันเป๊ะกับที่อาจารย์มาบ้านคุณยายเลยนะ คราวก่อนก็ตรงกันกับพี่ครูใจดีมาแล้ว ไม่น่าเชื่อเนาะว่ากระแสจิตของครอบครัวโกทูโนส่งถึงกันได้จริงๆ
  • ช่วงนี้ยุ่งหลายอย่างค่ะอาจารย์ เรื่องแรกคือคุณยายขอย้ายที่ทำงานค่ะ กำลังรอลุ้นอยู่จึงไม่มีใจที่จะขยับทำอะไร ผลปรากฏว่าท่าผอ.ไม่อนุมัติ ก็เลยต้องทำอยู่ที่เดิมต่อ กำลังรวบรวมสมาธิค่ะ
  • เรื่องที่สองก็กำลังยุ่งอยู่กับการทำวิจัยค่ะ ยังไม่ไปถึงไหนเลย ได้แค่บทที่ 1-3 เท่านั้นเอง
  • ต่อมาก็สรุปผลการดำเนินงานฯ ทำแผนฯปีต่อไปและอีกหลายอย่างมากทั้งประชุม ทั้งอบรม ฯลฯ เฮ้อ!!!!
  • ฮ่า ฮ่า มาได้เวลาฟังคุณยายบ่นพอดีเลย

ส่งความคิดถึงและกำลังใจมาที่นี่ค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณเกดที่คิดถึงIco48

  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
  • มีความสุขทุกๆวันนะคะ
  • คิดถึงเสมอค่ะ

  พี่เขาไปสบายไม่ทรมานกับการไม่สบายแล้ว

แล้วจะมาอ่านคุณแม่บอกว่าอะไร  คิดถึงเสมอนะคะ

 

สวัสดีค่ะคุณยายสบายดีนะคะ

  • แวะมาเติมกำลังใจให้เต็มร้อย
  • ยังคิดถึงครับ

สวัสดีค่ะพี่ดาIco48ที่คิดถึง

  • ขอบคุณมากค่ะพี่ กำลังใจที่ได้มาคือพลังอันยิ่งใหญ่ค่ะ
  • ขอบคุณยำมะเขือยาว อาหารจานโปรดอีกอย่างของน้องค่ะ ชอบกินแต่ทำไม่เป็นค่ะพี่ อยากกินเมื่อไหร่ก็ไปร้านอาหารโน่นแหละค่ะ
  • มีความสุขมากๆค่ะพี่ดา
  • ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะน้องใหม่Ico48ที่คิดถึง

  • หมากหยังน๊อ ดูไม่ออกเลยค่ะ
  • ขอบคุณที่แวะมานะคะ
  • มีความสุขทุกวันค่ะ
  • มาอ่านและมาให้กำลังใจครับผม
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ

สวัสดีค่ะพี่มหาIco48

  • มีคนคิดถึงก็ดีใจที่สุดแล้วค่ะ
  • ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจ รับมาแล้ว และเก็บไว้อย่างดีด้วยค่ะ
  • มีความสุขทุกวันนะคะ

สวัสดีค่ะคุณปณิธิIco48

  • ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจ
  • มีความสุขกับช่วงเปิดเทอมใหม่นะคะ

พี่ใหญ่เข้าใจความรู้สึกเช่นนี้ค่ะ...ได้คติธรรมของความไม่เที่ยงแท้แห่งสังขาร..ที่ยังประทับในความทรงจำคือคุณงามความดีและความรักผูกพันที่มีต่อกัน..

ภาพดอกมะเขือสีขาวที่สวนในบ้าน รับแสงในช่วงเช้า..วันที่ร้อนๆไม่มีฝนตก

ขอเป็นกำลังใจให้ สำหรับน้องนางบ้านนาขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ การสูญเสียเกิดได้กับทุกคนค่ะ คนที่ยังอยู่ต้องก้าวเดินต่อไปทำไงได้หล่ะคะชีวิตต้องเป็นแบบนี้ ขอเป็นกำลังใจให้สู้ๆๆต่อไปนะค่ะ

พี่เกดเก่งที่สุดเลยภูมิใจในตัวพี่มากค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่Ico48ที่คิดถึง

  • ขอบคุณมากค่ะพี่ใหญ่ ที่มาให้กำลังใจน้อง
  • เมื่อสัปดาห์ที่แล้วน้องไปประชุมที่เขตจตุจักรค่ะ อยากมาเยี่ยมพี่ใหญ่ที่บ้านมากๆเลย แต่เกรงใจค่ะไม่กล้ารบกวน ออกจากห้องประชุมก็ขลุกอยู่แต่ในห้องพักทุกวันเลยค่ะ
  • คิดถึงเสมอค่ะ

สวัสดีค่ะคุณโศภิษฐ์Ico48

  • ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
  • ขอบคุณมากนะคะที่มาให้กำลังใจ
  • ขอให้มีความสุขทุกๆวันค่ะ

                   "เวลา...มันทำลายทุกอย่างแหละครับน้องนางบ้านนา"

  • ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาแบ่งปันแก่กัลยาณมิตรทุกๆท่าน
  • ขอบคุณสำหรับมิตรภาพตลอดมา
  • โชคดีมีสุขนะครับ

สวัสดีค่ะพี่ครูจ่อย

  • ดีใจที่พี่แวะมาค่ะ
  • ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจ
  • ขอให้มีความสุขทุกวันค่ะ

ไม่ใช่หมากอะไรหรอกค่ะมันเป็นฝักของผีเสื้อยักษ์ค่ะ

เป็นใบไม้ของต้นตะกู ต้นไม่ชนิดหนึ่ง เป็นอาหารของหนอนผีเสื้อตัวนี้ค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

สวัสดีค่ะน้องใหม่Ico48

  • ขอบคุณที่มาให้ข้อมูลนะคะ
  • สุขสันต์วันทำงานค่ะ

พี่จรรย์ทายไว้ในใจแล้ว ว่าแม่เอ่ยขึ้นว่า...........
ต้องติดตามต่อแล้วค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณทองหยอดIco48

  • ขอบพระคุณมากนะคะ ตอนนี้บ้านกลายเป็นบ้านสาวโสดไปแล้วค่ะ
  • ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

สวัสดีค่ะพี่จรรย์ที่คิดถึงIco48

  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะพี่
  • งานยุ่งไหม? หายไปนานเลยนะคะ
  • คิดถึงเสมอค่ะ
  • อ่านแล้วก็พลอยซึมซับอารมณ์เศร้า
    "คนดีแม้จากไกลก็ไม่มีใครลืม  ต่างจากคนชั่วที่อยู่ก็เหมือนตายทั้งเป็น" นะคะ
  • แวะมาเยี่ยมด้วยความคิดถึงค่ะ

สวัสดีค่ะพี่Ico48

  • เรื่องมันเศร้าจริงๆค่ะพี่ นางเป็นคนชอบอ่าน ชอบบันทึกค่ะได้บันทึกเรื่องราวต่างๆไว้มากมาย บางตอนไม่ได้นำมาเล่าทั้งหมดเพราะชีวิตเธอเศร้าจริงๆค่ะ
  • ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจนะคะพี่
  • สุขสันต์วันหยุดค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท