ขอบคุณ...ที่รักกัน

ขอบคุณทุก ๆ ท่านมากครับ

หลายคนคงอาจจะดูหนังเรื่องขอบคุณที่รักกันมาแล้วนะครับ ผมก็ได้ดูแค่ตัวอย่างหนังครับก็หลายคนเมื่อมีคนที่รักอยู่ใกล้ ๆ แต่เรามักจะมองไม่ค่อยเห็นและไม่เห็นคุณค่าของมันเลยจนกว่ามันจะจากเราไป เรามักไม่ค่อยพูดจาดี ๆ ด้วย ทั้ง ๆ ที่ควรจะพูดจาดี ๆ ด้วย ทั้งนี้ชีวิตคนเรามันไม่แน่ไม่นอนเสมอไปครับ
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่อยากจะขอบคุณหลาย ๆ ท่าน สิ่งแรกคือ

พ่อแม่ พ่อแม่เป็นผู้ให้กำเนิดเรามา เป็นผู้มีพระคุณสูงสุด หากไม่มีท่านก็ไม่มีเรา เราได้เกิดมาเป็นคน นี่ยากเย็นแสนเข็นขนาดไหน ดังพระพุทธเจ้าท่านก็บอกว่ายากเหลือเกินได้เป็นคนแล้ว บางอย่างมักจะทำไม่ดีกับพ่อแม่ มักเถียงท่าน ต้องยอมรับเลยว่าตัวเองตอนนั้นโง่มาก เพราะยังคิดไม่ได้ เราไม่ควรจะไปทะเลาะกัน ควรรักและพูดจาดี ๆ กับท่าน

ครูบาอาจารย์ทุกท่าน ที่ได้สั่งสอนผมมาตั้งแต่ผมเกิดจนกระทั่งปัจจุบันนี้ที่เรียน ป.บัณฑิต นี้ ทุกท่านมีพระคุณอย่างมากที่ทำให้ผมก้าวมาถึงจุดนี้ได้ ทำให้ผมสามารถเขียนภาษาไทยในบล็อกนี้ได้ เขียนหนังสือเป็น พูดภาษาไทยได้ ขอบคุณมาก ๆ ครับ และเป็นเครื่องมือในการแสวงหาความรู้และดำรงชีพอยู่ได้ครับ ขอบคุณอาจารย์ทุกท่านจริง ๆ ครับ

ญาติ พี่น้อง ต้องยอมรับว่าพ่อแม่ผมก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร ก็ได้ญาติ ๆ ที่คอยช่วยเหลือในหลาย ๆ ด้าน ทั้งเรื่องเงินทอง การช่วยเหลือ แนะนำ และกำลังใจที่มีให้ตลอดเวลา ตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบันนี้ครับ แม้ว่าบางครั้งอาจจะทำให้ปวดหัวหรือเกเรบ้างในตอนเด็กก็ตาม ก็ต้องขอบอกว่า ยังไม่ค่อยรู้เท่าทันและนิสัยเด็กครับ

คุณย่า ผมได้อยู่กับคุณย่ามาตั้งแต่เล็ก สนิทกับท่านมาก เวลามีอะไรก็จะคุยกับย่าเวลาหิวบางทีก็ขอเงินย่า ย่าดูแลผมมาตั้งแต่เล็ก จนตอนนี้ก็ประมาณยี่สิบกว่าปีมาแล้ว ย่าเหนื่อยมากซึ่งบางทีท่านก็อารมณ์เสีย อยากให้ท่านไม่เหนื่อย และเดินเหินได้สบาย แต่ทั้งนี้ก็เป็นไปตามความไม่เที่ยง ร่างกายคนเรามีเงินขนาดไหน ก็ย่อมต้องแก่ต้องเดินเหินไม่สะดวกเป็นธรรมดา สิ่งหนึ่งคือให้ท่านมีจิตใจ ที่ยังคงมีจิตใจที่ผ่องใสอยู่เสมอ

อาจารย์และพี่ ๆ ในห้องปฏิบัติการวิจัย ขณะกำลังเรียนปริญญาตรี ผมก็ไม่ได้รู้จักใครเลยและต้องทำเล่มจบ ต้องหาห้องแลป อยุ่ ผมก็รู้จักอาจารย์ที่สอนผม ผมเลยไปขออยู่ ท่านก็ใจดีมาก ตอนแรก ๆ ผมก็เกร็งและไม่กล้าเข้าห้องแลป เพราะไม่รู้จักใครเลย จนสุดท้าย อาจารย์ช่วยเหลือแนะนำเป็นกันเองกับผมมากรวมถึงพี่ ๆ ทุกคนในห้องแลป ดีมากครับ ตอนเรียนต่อ ก็อยู่แลปเดิมครับและสนิทมากขึ้น อาจารย์ให้หลายอย่างแก่ผมต้องขอขอบคุณห้องแลปนี้เป็นอย่างมากครับ ขอบคุณจริง ๆ ครับ

เพื่อนสมัยปริญญาตรี ต้องขอบคุณมาก ที่ช่วยเป็นห่วงเป็นใย และช่วยเหลือกันเสมอมา ก็ต้องยอมรับเลยว่าเราอยู่ในสังคมนี้ยากหากเราไม่มีเพื่อนมิตรที่ดีเลย ต้องขอขอบคุณเขามากที่ ไปกินข้าว เช่าหออยุ่ด้วยกันทำให้มีคนปรึกษาเวลามีปัญหาทุกข์ใจ หรือเวลามีอะไรก็ไถ่ถามและช่วยเหลือกันทำให้ไม่โดดเดี่ยว ต้องขอบคุณมากครับเพื่อนคนนี้

พระพุทธเจ้า ขอบคุณพระพุทธเจ้ามาก ๆ มากที่สุดเลยครับ ที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบความจริงที่มีอยู่แล้วในธรรมชาติด้วยพระองค์เองและนำมาบอกพวกเราให้เห็นแล้วพิจารณาตาม แล้วค่อยเชื่อ ขอบคุณครับ พระพุทธองค์ทรงมีเมตตาและกรุณาต่อโลกทั้งสามเลยครับ ขอบคุณครับที่ทำให้ผมรู้อะไรบางอย่างครับ

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ขอบคุณสาวกของพระพุทธเจ้าครับ หลวงพ่อฤาษี เป็นหลวงพ่อที่ผมได้ศึกษาแล้วรู้สึกทราบซึ้งครับ เหมือนว่าเป็นคนถ่ายทอดคำสอนของพระพุทธองค์แล้วทำให้ผมเข้าใจได้ง่าย มากขึ้นครับ ต้องขอขอบคุณหลวงพ่อมากนะครับ

ท่านอาจารย์ ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา ขอบคุณท่านมากครับที่แม้จะไม่ได้เจอตัวจริงและพูดคุยด้วย แต่จากการศึกษาผลงานก็ทำให้ผมได้ศรัทธาท่านและมีแรงบันดาลใจหลายอย่างที่จะมีจุดยืนเป็นของตัวเองว่า เราจะทำอะไรอย่างไร และทำเพื่ออะไรครับ

ตัวเอง สุดท้ายนี้ก็ต้องขอขอบคุณตัวเอง ที่นำพาตัวเองไปในทางที่ควร ไม่นำตัวเองไปสู่วงจรของอบายมุขทั้งหลาย นำพาตัวเองให้มีวินัย มีสติ ความจริงทุกอย่างนั้นเป็นสิ่งแวดล้อมภายนอกกายทั้งสิ้นหากเราไม่สนใจและนำเข้ามาปฏิบัติเองแล้ว ใครก็ไม่สามารถทำให้เราประสบความสำเร็จในด้านที่เราหวังไว้ได้ ดังนั้นตัวเราเองนั่นแหละที่เป็นตัวแปรสำคัญที่จะทำให้ชีวิตเราดีขึ้นหรือเลวลง หากดีขึ้น ก็ต้องขอขอบคุณที่มีจุดยืนของตัวเอง

ขอบคุณจริง ๆ ครับ ที่รักกัน

เขียนใน GotoKnow โดย Quantumphysics
ใน เปิดใจไปกับ...Surat...

คำสำคัญ (Tags): #eti 5701#surat#ญาติ#นวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษา#นักศึกษา ป.บัณฑิต (สควค.)#ประกาศนียบัตรบัณฑิตวิชาชีพครู#พระ#พ่อแม่#รหัส 54#อ.ดร. อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา#เพื่อน#ขอบคุณที่รักกัน

หมายเลขบันทึก: 439875เขียนเมื่อ 19 พฤษภาคม 2011 19:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน