โสภณ เปียสนิท
นาย โสภณ เปียสนิท ตึ๋ง เปียสนิท

คุยกับครูคนแรกในความทรงจำ5


ครูอยู่วัดปากน้ำกี่ปีครับ 4ปี เรียนนักธรรมตรีโท และเอก

(บ้านหลังกลางของครู จากบ้านทั้ง3 หลัง)

คุยกับครูคนแรกในความทรงจำ5

โสภณ เปียสนิท

..................................

 

การอยู่กับหลวงปู่วัดปากน้ำ พระมหาเถระผู้มีบุญญาธิการเลื่องลือ “ครูอยู่วัดปากน้ำกี่ปีครับ” “4 ปี เรียนนักธรรมตรี โท และเอก ตอนสอบนักธรรมเอก ตอนสอบซ้อมครูทำได้ดีเป็นที่หนึ่งของสนามสอบ พอสอบจริงกลับตก มารู้ทีหลังว่า เพราะเขียนลายมือไม่สวย กรรมการไม่อ่าน ให้ตกทันที” แอบนึกถึงคำโบราณที่กล่าวไว้ว่า ลูกผู้ชายลายมือนั้นคือยศ คำกล่าวนี้น่าจะจริง แต่อีกใจหนึ่งก็สงสารครู “เสียใจหรือเปล่าครับ" “มันก็มีบ้างนะ มันผิดหวัง ความรู้เราได้แล้ว แต่ไม่มีคำยืนยัน”

 

การเดินทางออกจากวัดปากน้ำมหานครแห่งการศึกษา ย่อมเป็นเรื่องลำบากใจ “แล้วครูลาท่านออกจากวัดเลยหรือครับ” “ตอนนั้นน้องชายจะบวช แต่ไม่รู้หนังสือเลย จึงลาหลวงปู่ ขอกลับไปสอนหนังสือน้องชาย ท่านฟังเหตุผลแล้วไม่ว่าอะไร” คิดในใจว่า หลวงปู่มีเมตตาต่อศิษย์ทุกคนอย่างไม่มีประมาณ “ท่านสั่งอย่างไรหรือไม่” “ท่านสั่งว่า ไปแล้วกลับมานะ ถ้าไม่กลับวิชาไม่มีวิชาไม่เกิด” “แล้วครูกลับไปวัดปากน้ำอีกหรือเปล่าครับ” “ไม่ได้กลับไปอยู่อีกเลย” “อ้าว แล้วครูทำอะไรอยู่ที่วัดที่สุพรรณ ครับ” “เป็นครูสอน นธ. ตรี โท เอก สมภารวัดจระเข้ปัจจุบันเคยเป็นศิษย์ของครู น้องชายจบนักธรรมเอก ต่อมาสึกไปทำงานที่ศาลเยาวชน ในบางกอก” “แล้วครูไม่คิดกลับไปวัดปากน้ำเลยหรือ” “คิดอยู่ แต่ป้าเงี้ยว ซึ่งเป็นคนเลี้ยงดูครูมา คอยเป็นห่วงเป็นใย มาติดต่อให้ไปเป็นครูเพราะมีญาติเป็นศึกษาธิการจังหวัดกาญจนบุรีชื่อ ทวี สุนทรวิภาค โดยแจ้งให้ทราบว่า แค่ให้ครูมาสอบก่อน สอบได้แล้วค่อยสึกออกมาทำงาน” “ครูไปสอบปีไหนครับ” “วันที่ 15 พฤษภาคม ปี 2496” โอ้โห ครูช่างจำแม่นเสียจริง

 

การสอบเป็นครูสมัยโน้นน่าจะลำบากกว่าสมัยนี้มาก “สอบได้แล้วบรรจุเป็นครูที่ไหนก่อนครับ” ครูชี้มือลงดินข้างโต๊ะก๋วยเตี๋ยวที่นั่งอยู่ “ก็ที่นี่เลย” “สภาพหมู่บ้านท่ามะนาวตอนนั้นเป็นอย่างไรบ้างครับ” ครูจำเหตุการณ์บ้านเมืองสมัยได้ดี “มี 12 หลังคาเรือน” “มาครั้งแรกพักที่ไหนครับ” “พักบ้านยายอับ จำได้หรือเปล่าว่าใคร” “จำไม่ได้ครับ” “ต่อมากลายเป็นแม่ยายของครูเอง” “อ๋อ...พอนึกออกแล้วครับ” ความทรงจำสมัยเด็กของผมเริ่มกลับคืนมา

 

อดนึกถึงถนนหนทางสมัยนั้นไม่ได้ “ครูเดินทางมาอย่างไร” “นั่งรถของบริษัทรถเมล์ ศรีอุบลถึงลาดหญ้า เข้าไปหาครูใหญ่สุทัศน์ ตามคำสั่งของศึกษาธิการจังหวัด” “พบครูใหญ่หรือเปล่าครับ” “พบ ยื่นจดหมายของศึกษาธิการจังหวัดให้อ่าน ระหว่างคุยกันอยู่ที่ตลาดลาดหญ้า พบป้าซินญาติของครูทัศน์กำลังคุยกับยายอับที่เดินทางมาจากท่ามะนาวเพื่อขายไม้วันรุ่งขึ้นจึงจะกลับ ครูใหญ่สุทัศน์ จึงฝากครูให้เดินทางไปท่ามะนาวพร้อมกับยายอับ แถมสงสารพาไปพักที่บ้าน ซึ่งก็คือบ้านแม่ยายของครูในเวลาต่อมา”

 

ตอนที่ 3

ตอนที่4

ตอนที่5

ตอนที่6

ตอนที่7

หมายเลขบันทึก: 439101เขียนเมื่อ 12 พฤษภาคม 2011 21:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (19)

'' อยู่กับหลวงปู่วัดปากน้ำ ......''

นี่คือคุรุอย่างแท้จริง ครับ ติดตามอ่านครับคุณครูโสภณ ขอส่งพลังใจให้คนูช่วยถ่ายทอดเรื่องราวอย่างต่อเนื่องต่อไปครับ

....

ขอบพระคุณมากครับ

อีกครั้งครับ จิตปราถนาให้บันทึกนี้อยู่หน้าบอร์ดนาน ๆ ครับ งานเขียนของครู

สวัสดีครับ...

ผมอยากเขียนแบบที่อาจารย์เขียน ...

และเมื่ออ่านแล้วคิดถึงคุณครูของผมจังครับ

ขอบพระคุณอาจารย์มากครับ

ผมดีใจที่มีอาจารย์อยู่ในชีวิตผมครับ

เรียน อาจารย์โสภณ

สุดยอดนะคะอาจารย์ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

เรียน อาจารย์โสภณ

สุดยอดนะคะอาจารย์ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

Ico48เรียนคุณเนิ่มครับ

  • ขอบคุณที่มาเยือนเสมอ
  • วงล้อแห่งจักรยานแห่งชีวิตของคุณ
  • คงหมุนไปเรื่อยๆ ตามเท่าที่ใจยังแสวงหา
  • เด็กน้อยที่ได้รับผลจากสิ่งที่ได้กระทำ
  • ย่อมเป็นความดีงาม ที่สร้างสรรค์ตลอดไป

Ico48เรียนคุณทิมดาบครับ

  • คำที่เขียนทำให้นึกถึงเอกลักษณ์อัตลักษณ์ของแต่ละคน
  • ที่เป็นนักเขียน ผมเองได้แค่ฝึกเขียน
  • เมื่อไรจะพัฒนาให้ลึกซึ้งถึงระดับเชิงบันได
  • ยังคงเป็นความหวังที่รอคอย
  • คงสักวัน
  • ต้องมีสักวัน นะครับ

Ico48เรียนครูอิ๊ดครับ

  • แม้ว่าไม่มีเวลาบันทึก
  • ก็ยังเข้ามาเยือนกัน
  • เหมือนว่า มาในช่วงพักผ่อน
  • ทำให้ไม่เหนื่อยจนเกินไป

 

Ico256

 เรียนคุณยายคิมครับ

ขอบคุณที่มามอบกำลังใจวางไว้ให้นะครับ

การหวนคิดถึงเรื่องราวในอดีต เป็นพลังชีวิตของวันนี้และพรุ่งนี้ได้อย่างดียิ่ง..
เพราะมันคือการทบทวนเส้นทางชีวิตของการเติบโตที่ถูกบ่มจากสรรพสิ่งรอบกาย...

ชื่นชมครับ..

สวัสดีค่ะอาจารย์โสภณ

เข้ามาอ่านค่ะ วัดปากน้ำ...ภาษีเจริญ..หรือที่ไหนคะ

ชอบอ่านเรื่องของอาจารย์ค่ะ..

  • สวัสดีค่ะอาจารย์ 
  • อาจารย์สบายดีนะคะ
  • ขอบพระคุณมากนะคะที่ให้ดอกไม้เป็นกำลังใจ
  • ช่วงนี้ห่างหายมาเนิ่นนานค่ะ  งานเยอะค่ะ พร้อมๆ กับสุขภาพอันย่ำแย่ค่ะ
  • ที่อยุธยาร้อนมากๆๆๆๆ..ค่ะ  เมื่อคืนฝนตกมากพอสมควร  แต่อากาศก็ยังคงร้อนเหมือนเดิมค่ะ
  • ช่วงนี้เร่งรีบรับสมัคร นักศึกษา  กศน. ค่ะ
  • อากาศเปลี่ยนแปลง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

Ico48เรียนคุณแผ่นดินครับ

  • ชีวิตเหมือนหยดน้ำ
  • เป็นเมฆกลั่นเป็นหยาดฝน
  • ตกลงสู่พื้นเมทนีดล
  • กลั่นเป็นหิมะเหนือยอดเขาสูง
  • เป็นน้ำบำรุงดินดูดซึมเข้าสู่ลำต้นของแมกไม้
  • คายออกทางใบ
  • บ้างไหลออกสู่ทะเล
  • แต่ในที่สุดกลับคืนสู่เมฆ ดั่งเดิม

Ico48เรียนครูปอครับ

วัดปากน้ำภาษีเจริญ กทม. http://www.watpaknam.org/

หลวงปู่วัดปากน้ำรูปเก่า เป็นพระอุปัชฌาย์ของครูครับ

      

Ico48เรียนครูบังอรครับ

  • ฝนตกบ่อยรักษาสุขภาพให้ดีครับ
  • ออกกำลังกายให้แข็งแรงเข้าไว้
  • ไม่อย่างนั้นไม่มีแรงสู้โลก และ โรค
  • รักษาใจด้วยการสวดมนต์นั่งสมาธินะครับ เป็นการซ่อมเสริมสุขภาพ

Ico48เรียนคุณปณิธิครับ

  • ขอบคุณสำหรับดอกไม้
  • เพื่อเป็นกำลังใจแก่กันและกัน

สวัสดีค่ะ ที่เข้ามาให้กำลังใจในการทำงาน ตามหน้าที่ จะว่างก็เวลาที่ได้เข้ามาอ่านบทความของ อจ. ขอบคุณที่แบ่งบันความรู้ให้ค่ะ

Ico48เรียนท่านผอ.วาสนาครับ

  • ขอบคุณที่มอบดอกไม้
  • มาให้ไว้ ณ ที่แห่งนี้
  • ฝนตกหรือเปล่าครับทางโน้น

Ico48เรียนคุณเนิ่มครับ

เป็นความปรารถนาที่ตรงกันครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท