ไม่ได้เขียนถือว่าไม่ได้ทำ เป็นประโยคที่ดูน่าสนใจนะคะ วันนี้ไม่รู้ว่าจะเขียนออกมาอย่างไรก็เลยเริ่มด้วยคำถามที่อยู่ในใจก็แล้วกันค่ะ
คิดอย่างไรเมื่อเพื่อนร่วมงาน คนทำงานบริการเหมือนกัน เลือกที่จะทำงานด้านที่ตรงใจผู้บริหาร
ยกตัวอย่างสักหน่อยก็ได้ เช่น เราทำงานด้านค้นบัตรผู้ป่วย งานแบบนี้สำคัญนะ ทำดีเท่าไรก็ประทับใจผู้รับบริการเท่านั้น แต่เพื่อนบางคนเลือกที่จะทำงานตรงนี้เท่าที่มอบหมายและใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการทำงานที่สามารถเพิ่มเม็ดเงินให้กับองค์กร ช่วงแรกๆ ก็ไม่เห็นจะมีอะไรแต่พอนานไป ๆ งานตรงนี้คนที่ทำงานตรงนี้สำคัญมากๆ แบบนี้ก็ถือว่าเป็นการทำงานที่สุดยอดของเพื่อนร่วมงานคนนั้น
เจ้านายจะชอบ โดนใจและปูนบำเหน็จให้ ที่ท่านทำก็ชอบด้วยเหตุผลนะ
แล้วอีกคนล่ะ ก็เหนื่อยมากเหมือนกัน ยังต้องปฏิสัมพันธ์กับผู้รับบริการหลากหลายประเภทตลอดเวลาจนหมดเวลาราชการไป ผลลัพธ์ที่ได้คือทำงานได้ 1 วันไม่มีอะไรบกพร่อง ถือว่า ปกติ
..หากสถานการณ์เป็นแบบนี้ไป ให้คุณทายซิว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
ก็จะมีคนทำงานตรงนี้ทุกคนพยายามถอยห่างออกจากงานในหน้าที่ และออกไปทำงานที่ง่ายและให้ผลตอบแทนสูง เรื่อยไป
ทีนี้ก็มาดูซิว่า พอจะมีทางมั๊ยที่งานประจำจะสร้างความโดนใจผู้บริหารได้น่ะ
จริงๆ มันอาจจะเกิดจากสาเหตุที่ว่า ผู้บริหารเขาไม่รู้ว่าเราได้ทำงานบริการที่สำคัญซึ่งก็ตรงใจผู้บริหารเช่นกัน ??
วิธีหนึ่งที่จะใช้แก้ไขปัญหานี้ได้ก็น่าจะเป็น การเขียนเรื่องเล่าความประทับใจในการให้บริการของเรานี่นะช่วยได้ เพิ่มจากช่องทางที่สร้างชื่อเสียงให้คุณผ่าน การบอกต่อแบบปากต่อปากของผู้รับบริการ
เราเขียนแล้วไปไว้ หรือนำเสนอที่ไหนเล่า ?
จริงๆ วันนี้เองก็มีให้เขียนในการประเมินผลงานนะ
นั่นก็เป็นช่องทางหนึ่ง แต่อาจจะมองไม่เห็นเรื่องของปริมาณ การเขียนเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้นี่ก็น่าจะเป็นเวทีได้นะ ถ้าเจ้านายเปิดกว้างและรับฟังคุณ
และนี่ก็คือหนทางเพื่อความอยู่รอดในการทำงาน เพื่อที่จะยังทำงานบริการให้ผู้ป่วยและญาติประทับใจต่อไปได้
ตรงนี้ต้องขีดเส้นใต้ไว้..เพื่ออานิสงค์จากคำตอบนี้จะส่งผลให้ทั้งระบบของงานบริการมีคุณภาพมากขึ้น
บันทึกนี้เขียนขึ้นเพื่อตอบโจทย์ว่า Gotoknow มีประโยชน์อย่างนี้ด้วยค่ะ
คิดว่าความสุขคุณได้ตั้งแต่การทำให้คนอื่นมีความสุขแล้วล่ะครับ คุณทำให้เขาคลายจากการป่วยไข้ คลายจากความทุกข์กังวลแล้ว
แต่่ต้องบอกเลยว่าทำแค่นี้ เหนื่อยแทบตายนี่ก็ยังไม่พอ !!
จริงๆ คุณต้องจับงานที่หลายคนทำไม่ถนัด ทำไม่เป็นเสริมเข้ามาด้วย ก็จะทำให้ผลงานของคุณโดดเด่นขึ้นมาในบัดดลเลย
เช่น การสร้างนวัตกรรมใช้ในหอในตึกของเรา หรือการนำดอกบัวซึ่งมีมากมายในพิจิตรมาเป็นธรรมชาติเยียวยาให้แก่ผู้ป่วย เป็นต้น
จากนั้นจัดทำรูปเล่มตามรูปแบบของเอกสารคุณภาพ ก็นำไปเผยแพร่สู่สาธารณชน ต่อไป