ฉันฝึกตนเองให้เป็นพุทธะ
สติจุดสว่าง แสงแห่งทางภาวนา
ซอกหลืบจิตกายา ธรรมชาติที่แท้จริง
สติมีพลัง ให้รู้หยั่งสรรพสิ่ง
ปัญญาบังเกิดนิ่ง ปลดพันธะที่ทุกข์ทน
โซ่ตรวนจักถูกคลาย โกรธมลายลดกังวล
ความกลัวที่ลุกลน คงความกล้าเผชิญการณ์
วัตถุที่กระทบ แม้พานพบบุคคลพาล
ผ่อนคลายจิตเบิกบาน ท้อสิ้นหวังจะเปลี่ยนแปร
ชีวิตอิสรภาพ อิ่มเอิบอาบให้เกิดแก่
เติบกล้าอย่างแน่แท้ ดำรงอยู่แต่ละวัน
ระหว่างภาวนา พลังกล้าจะสร้างสรรคื์
งอกงามปรากฏพลัน ดั่งดอกบัวที่บานแย้ม
พุทธะส่งมนุษย์ เปรียบประดุจการแต่งแต้ม
พรรณไม้สวยสอดแซม งามสดชื่นชั่วกัปกัลป์
ทุกคนคือพุทธะ ศีรษะค้อมมิตรฉันท์
ดอกบัวมอบแก่กัน หายใจเข้าตื่นพุทธา
บัวงามสำหรับเธอ ยิ้มเสมอเสน่หา
หายใจออกเมตตา ยิ้มผู้จักเป็นพุทธะ
ชาวพุทธประเพณี พุทธะมีน้อมธรรมะ
บูชาองค์สังฆะ จิตตั้งในภาวนา
ฉันเพียรฝึกฝนตน เพื่อหลุดพ้นความมายา
บทธรรมที่กล่าวมา ฝึกร้อยเรียงเสียงกวี
ขอบคุณท่านผู้อ่าน จงเบิกบานสู่วิถี
มีสุขท้นทวี ขอน้อมนำสาธุการ
คำสำคัญ (Tags): #พุทธะ ธรรมะ สังฆะ
หมายเลขบันทึก: 437713เขียนเมื่อ 1 พฤษภาคม 2011 12:26 น. ()ความเห็น (8)
แวะมาให้กำลังใจครับพี่ ;)...
สวัสดีค่ะคุณWasawat Deemarn
วันนี้นั่งอ่านอะไรอยู่หน้าจอ จึงถือโอกาสตอบขอบคุณทันทีค่ะ
สวัสดีค่ะ
ติดตามคำกลอน ที่มีคติเตือนใจ
ด้วยความขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ...
งดงามทั้งถ้อยวจี และความหมายครับ...
ขออนุโมทนา กับกาพย์ยานีที่กลั่นกรองจากใจ. พระมหา
ครูบาอาจารย์ท่านพูดเสมอ ธรรมะที่ได้จากวิชาการที่จำจากตำรา กับธรรมะที่รู้จากประสบการณ์การปฏิบัติแล้วออกจากใจ ความรู้จากใจจะซึ้งกว่า ท่านบอกแบบนี้
สวัสดีค่ะ
คุณลำดวน
คุณหนานเกียรติ
ขอขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ เขียนจากการที่ได้ฝึกปฏิบัติมา และเอาไว้อ่านเตือนตนเองไปเรื่อย ๆค่ะ และฝึกร้อยกรองอีกอย่างค่ะ
นมัสการพระคุณเจ้า
การฝึกขั้นต้น ๆ แรกก็กางตำราฝึกไปเหมือนกันเจ้าค่ะ ภายหลังเขียนติดไว้บนบอร์ด ลืมตาฝึกเมื่อจำได้ก็ค่อย ๆหลับตา จะพยายามเพียรเจ้าค่ะ