๗๓๒.เรื่องเล็กน้อย


         เมื่อวานตอนบ่ายฉันมีโอกาสไปตลาดสดใกล้บ้าน    ต้องขับรถวนถึง ๒ รอบ  เพราะไม่มีที่จอดรถ   แต่เรื่องที่จะนำมาเล่าก็เกี่ยวกับปัญหาการจอดรถนี่แหละ   หากเราพบว่า "ห้ามจอดขวางประตู  ห้ามจอดขวางทางเข้า หรืออื่น ๆ แล้วแต่กรณีจำเป็น"  ทุกคนที่อ่านหนังสือไทยออก  ย่อมเคารพต่อกฏเกณฑ์อยู่แล้ว 

 

          เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่หน้าร้านกาแฟสด   ใกล้ทางเข้าตลาดสด  ซึ่งเป็นที่จอดรถยนต์  และฉันก็เคยจอดเสมอ   "วันนี้มีเก้าอี้สองตัวตั้งวางขวางไว้"  หมายความว่าไม่สามารถจอดได้   รอบแรกฉันขับผ่านไป   และแวะมาหาที่จอดอีกรอบ  ยังเหมือนเดิม   

 

        "แบบนี้ก็มีหรือ"  หรือว่าร้านกาแฟเช่าที่จอดรถหน้าร้านของตนเองด้วย     จึงลองโทรศัพท์ไปถามสารวัตรจราจรดูบ้าง  เพื่อความเข้าใจอันดีในสิทธิของคนใช้รถใช้ถนนคนหนึ่ง 

 

         ฉันได้ขับรถวนเข้าไปจอดในสถานที่ส่วนบุคคลพบป้าย "ค่าจอดรถยนต์ ๑๕ บาท  มอร์เตอร์ไซค์ ๕ บาท  ตั้งแต่เวลา ๗.๐๐ น.ถึง๑๗.๐๐ น."  ฉันนั่งคิดอยู่ในรถว่าแค่จะเข้าไปซื้อของไม่เกิน ๑๐ นาที   แล้วสาวน้อยผู้เป็นเจ้าของสถานที่ก็วิ่งมาเก็บตังค์   "พี่คะ ๑๕   บาทค่ะ

 

        เพื่อความยุติธรรมและรักษาคุณภาพของกระเป๋าแบน ๆ ของฉัน  จึงตัดสินใจถามดูว่า   "น้องคะรถคันนี้จะจอดไม่เกิน ๑๐ หรือ ๒๐ นาทีค่ะ  ต้องจ่าย ๑๕ บาทหรือเปล่าคะ"  เด็กสาวทำท่าอึดอัดเล็กน้อยแล้วบอกว่า  "ขอแค่  ๕ บาทค่ะ

 

         ฉันทำเป็นอวดรวยขึ้นมาบ้าง    ตัดใจหยิบเหรียญ  ๑๐  บาทส่งให้สาวน้อย  และบอกว่า  "ให้ ๑๐ บาทเลยค่ะ

 

          ขณะที่จ่ายค่าจอดรถแล้ว    และเดินกำลังเข้าไปในตลาดสด   สารวัตรจราจรได้ทำหน้าที่บริการประชาชนทุกระดับประทับใจ   โดยโทรศัพท์เข้ามาบอกว่า "ให้ไปจอดได้เลยดูแลให้แล้วหละ

 

         นอกจากการตอบขอบคุณแล้ว   และทำให้เข้าใจว่า "ไม่มีใครมีอภิสิทธิ์ในที่สาธารณะหรือท้องถนน"   แม้ว่าฉันไม่ได้รับสิทธิ์นี้   และต้องเสียเงินค่าจอดไปอย่างน่าเสียดาย  ไม่สมเหตุสมผล  แต่ฉันก็คิดว่าผู้ใช้รถใช้ถนนคนอื่น ๆ จะไม่ถูกกันที่แบบเอารัดเอาเปรียบจากขยะสังคมอีกต่อไป   

 

         ฉันซื้อของในเวลา ๑๐  นาทีจริง ๆ   จึงรีบกลับมาที่รถและเข้าไปนั่งในรถแล้ว   มีผู้มาเคาะกระจก   มองดูเป็นสาวน้อยคนเดิม  คิดว่าจะมาบริการถอยรถให้  หรือจะมาเก็บตังค์เพิ่ม  คาดคะเนผิด   ที่จริงเธอมาแสดงน้ำใจและมอบความยุติธรรมให้พร้อมกับบอกว่า "หนูมาคืนตังค์ ๕ บาทค่ะ  คุณแม่บอกว่าคันนี้คิดแค่ ๕ บาทเหมือนเดิม"  

 

       นึกถึงความสมเหตุสมผลก็น่าเกินคุ้ม  ถ้าไม่เสียตังค์ ๕ บาท  เป็นค่าจอดรถ  ฉันก็อาจเสียวิชา  และไม่ได้ทำหน้าที่ของการเป็นส่วนหนึ่งในการปกป้องการเอารัดเอาเปรียบของคนบางประเภทในสังคม  

 

        ฉันขับรถวนกลับมาหน้าร้านกาแฟเหมือนเดิม  เพราะอย่างไรก็ย้อนศรไม่ได้อยู่แล้ว   ได้เห็นรถคันอื่นจอดแทนเก้าอี้สองตัว  เพราะได้รับการดูแลจากเจ้าหน้าที่จราจรนั่นเอง   

 

        ความจริงเป็นเรื่องเล็กน้อย  หากมองข้ามมันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่   การที่จะจัดการเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่  ขึ้นอยู่กับสถานการณ์และดุลยพินิจ  ดีกว่าเก็บอารมณ์เสียมาบ่นว่า  แต่ไม่สามารถช่วยอะไรกันได้เลย 

  

คำสำคัญ (Tags): #การจอดรถ
หมายเลขบันทึก: 436652เขียนเมื่อ 23 เมษายน 2011 14:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (31)

สวัสดีค่ะครูคิม

        มาเยี่ยมค่ะ และก็ได้รู้หน้าที่ของผู้ที่มีสิทธิ์เช่นนี้

        ชีวิตคนเมือง กับคนชนบทต่างกันนะคะ  ในเมืองใหญ่เห็นเป็นประจำค่ะเก้าอี้วางบนผิวถนน แต่เผอิญว่าไม่ได้สัมผัสและเกี่ยวข้องดังครูคิมจึงไม่รู้ว่าเขามีการจองได้...

        เหมือนกับการเลือกปฏิบัติซึ่งยังเป็นปัญหาในสังคมอยู่เสมอในทุกๆๆที่ทุกๆๆเรื่องค่ะ บางทีเราก็ต้องยอมก็เพราะเราก็ต้องยอมก็เป็นปัญหาเหมือนกันอีกแหละค่ะ..

ระลึกถึงเสมอค่ะ...

สวัสดีครับพี่คิม...

แวะมาเยี่ยมครับ...

ผมเจอปัญหาแบบนี้บ่อย ๆ พวกที่เอาเก้าอี้มาขวางไว้ ระยะหลังผมยกเก้าอี้ออกแล้วก็เอารถเข้าไปจอด (คิดในใจว่ากรูจะจอดมรึงจะทำไม) เพราะเขาไม่ใช่เจ้าของที่ เอาเก้าอี้มากั้นไว้จริง ๆ แล้วผิดกฏหมายกีดขวางครับ

วันนี้ไปสอบมาครับ

แหะ แหะ ข้อสอบ ๘๐ ข้อ ทำได้ไม่ถึง ๒๐ ข้อ...

สวัสดีค่ะ

แบบนี้เจอบ้าง แต่ส่วนมากที่เจอตอนนี้คือป้ายแขวนหน้าบ้านบ้าง เอาติดไว้ถาวรตรงที่ๆเห็นชัดบ้างว่า "ห้ามจอดรถขวางประตู"ค่ะ และอีกแบบคือ "มีรถเข้าออก ห้ามจอด" แต่ที่จอดรถตอนนี้หายากเหลือเกิน ก็จะต้องให้มีคนรอในรถแล้วเราก็รีบไปจัดการธุระ

เห็นด้วยนะคะบางครั้งก็คงต้องยอม ตาต่อตา บ้างแต่บางทีเขาก็ดุจังค่ะ

สวัสดีครับคุณครูคิม นพวรรณ

  • ปัญหาใหญ่ๆ ยากๆ ในบ้านเมืองเรามาจากการเพิกเฉย หรือไม่ก็คิดว่าธุระไม่ใช่ อย่าไปยุ่งกับมันเลย เสียเวล่ำเวลาทำมาหากินเปล่าๆ เรื่องเล็กน้อย
  • เรื่องเล็กน้อยจึงกลายเป็นช่องทางให้คนขี้โกงประสบความสำเร็จ จนเคยตัวและได้ใจ
  • การให้บทเรียนทำนองนี้กับคนเห็นแก่ได้ เป็นสิ่งที่ควรช่วยกัน ไม่ใช่เฉพาะเรื่องที่จอดรถ เรื่องอื่นๆก็ต้องแสดงออกให้สังคมร่วมกันตระหนักและเรียนรู้ด้วยเช่นเดียวกัน
  • เพราะเราอยู่ในสังคมประชาธิปไตย  ไม่ใช่นึกจะทำอะไรตามใจฉัน แล้วบอกว่าเป็นสิทธิของคนในสังคมประชาธิปไตย
  • ขอบคุณครับที่นำเรื่องดีๆมาแบ่งปัน

สวัสดีค่ะพี่คิม

  • เคยมั้ยคะ ที่เรากำลังถอยหน้าถอยหลังขยับรถเพื่อเข้าที่จอด
  • จู่ ๆ ก็มีรถคันอื่นที่มาจากทางตรงกันข้ามกับเรา ป๊าบ เข้ามาจอดหน้าตาเฉย
  • ครูอิงเจอบ่อย ใบ้กินเล่ยอ่ะค่ะ  ไม่รู้จะพูดว่าอย่างไร นอกจากหาที่จอดใหม่คิดเสียว่า อือ  เราช้ากว่าเขา 
  • ขอบพระคุณค่ะ บันทึกนี้อ่านเพลินดีค่ะ  ลุ้นไปด้วยว่าจะจบลงอย่างไร 

มหา บอกให้ขี่มอเตอร์ไซ เวลาไปตลาดจะได้ไม่มีปัญหาเรื่องที่จอดรถ

แวะมาชื่นชมค่ะ...คุณ'คิม'

มาเยี่ยมคุณยายคิม

มาอ่านเรื่องเล็กน้อย

เล็กน้อยจริงด้วย

แต่ลำคัญนะครับ 


  • สวัสดีค่ะ
  • เคยเจอปํญหาแบบนี้บ่อยๆค่ะ
  • และคุยกับกรรมการตลาด
  • บอกว่านี่คือปํญหาที่คนหนีไปซื้อของในห้าง
  • ทางตลาดก็บอกว่า แต่ก็มักมีคนมาจอดแช่เป็นวันด้วยเหมือนกันค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ
  • สวัสดีครับ ครูคิม
  • ยอดเยี่ยมครับ ผมก็เจอบ่อยปัญหานี้ เอาเก้าอี้ไปวางไว้
  • วันหลังต้องใช้วิธีการครูคิมบ้างแล้วครับ
  • มีความสุข สดชื่น สดใส ครับผม

สวัสดีค่ะพี่คิม

  • ปัญหาแบบนี้น้องเจอบ่อยมากค่ะ แต่ไม่กล้าหือ เค๊าเรียกเท่าไหร่ก็จ่ายไปค่ะ
  • ขอบคุณพี่คิมที่แบ่งปันนะคะ

สวัสดีค่ะ ครูคิม

  •    เคยเห็นเหมือนกัน แต่ไม่เคยแวะจอดค่ะ
  •    คิดอยู่เหมือนกันค่ะว่าอย่างนี้ก็มีด้วย
  •    ครูดาหลาเป็นคนใจร้อนถ้ารู้ว่าจะมีปัญหาจะไม่เข้าไปค่ะ
  •   ขอบคุณที่เล่าสู่กันฟังค่ะ

สวัสดีค่ะเมียวดี

ขอขอบคุณค่ะ  ยังคิดถึงเสมอนะคะ  แต่จงใจที่มาเข้าบล็อกน้อยลงค่ะ  เอาเวลาไปทำอย่างอื่น ๆ นั่ง ๆ นอน ๆ เดินเล่น ดูหนัง อ่านหนังสือ

เขียนบันทึกแล้วก็ออกไป  กะว่าจะเข้ามาตอบเม้นท์บ้างเป็นบางเวลาที่พอมี ไม่อยากกำหนดกฏเกณฑ์อะไรมากไปค่ะ  ทำตัวแบบสบาย ๆ ก็รู้สึกดีค่ะ

พฤติกรรมของคนเอารัดเอาเปรียบสังคมีต่าง ๆนานา  นะคะ  หากเรารู้จักปฏิเสธบ้าง  บางทีเสียงเล็ก ๆ แม้นไม่ดังก็มีความหมายนะคะ  เขาจะได้ไม่ไปทำกับคนอื่นอีกหลายคนค่ะ

สวัสดีค่ะหนานเกียรติ

ถูกแล้วหละ   บางคนที่เขาหน้าบาง ๆ ไม่เข้าเรื่อง เขาก็จะหาว่าเราเรื่องมากก็ได้นะคะ   หากเราอ่อนข้อและกลัวคนชั่ว  คนเลว  จะทำให้สังคมนี้เต็มไปด้วยคนฉกฉวยโอกาส  เอาเปรียบสังคมมากขึ้น

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะกับอนาคตอันสุกใสเหมือนดาวประจำเมือง  ได้ดีแล้วอย่าลืมคนแก่ ๆ คนหนึ่งด้วยนะคะ

โปรดทราบตอนนี้ไม่ใช้โทรศัพท์ทุกระบบ  บ้าน มือถือเลิกใช้แล้วค่ะ

สวัสดีค่ะคุณmee_pole

ขออภัยค่ะที่มาตอบช้าเกินไป   เพราะตั้งใจว่าจะเข้าสัปดาห์ละ ๒ วันค่ะ  ใช้เวลากับตัวเองรู้สึกว่าดีกว่าค่ะ

กรณีแบบนี้มีให้เห็นอยู่ทั่วไปนะคะ   พี่คิมเคยคิดว่าหากมีบ้านอยู่ริมถนนหรือสาธารณะต้องการประโยชน์  จะบริจาคแบ่งปันให้เลยค่ะ

การที่เราจะทำอะไรที่มันถูกต้อง  เพื่อส่วนรวมแล้วพี่คิมทำได้เสมอค่ะ ไม่กลัวค่ะ

สวัสดีค่ะคุณสันติสุข สันติศาสนสุข

จริงค่ะ ธุระไม่ใช่ ทำไปก็เดือดร้อนเสียเวลา เสียเล็กเสียน้อยก็เสียไป  ยอมกันเพราะความมักง่าย  จึงเป็นช่องว่างให้คนมีช่องทางหากินบนความเดือดร้อนของคนอื่นมากขึ้นค่ะ

หากเราช่วยกันจัดการคนละมือคนละไม้   ก็อาจคลี่คลายปัญหาเหล่านี้ได้บ้าง ดีกว่าเรารู้แล้วไม่ทำอะไรเลยนะคะ

ขอขอบคุณที่มาร่วมแสดงความคิดเห็นค่ะ

สวัสดีค่ะคุณอิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล

เคยค่ะ  พี่คิมเปิดไฟเลี้ยวรอ  และให้ทางคันหน้าถอยเพื่อเดินหน้า  ปรากฏว่าคันหลังปาดซ้ายมาเลี้ยวเข้าไปจอดหน้าตาเฉยเลยค่ะ

นาน ๆ ได้ทำวีรกรรมวีรเวรช่วยเหลือสังคมสักครั้งก็รู้สึกดีค่ะ   วันนี้ก็ไปรับของที่ตลาด  หน้าร้านกาแฟว่าง  ไม่มีเก้าอี้แล้วค่ะแต่พี่คิมไม่จอด  กลัวโดนขูดสีค่ะ  เลยไปจอดอีกฝั่ง 

สวัสดีค่ะมหาเหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์

อย่าเอาหน้าเฟสบุ๊คมาขายหน้ากันสิคะ  "ก็คนมันขับมอเตอร์ไซค์ไม่เป็น"   นึกจะหัดเสียหน่อยก็อายเด๊ะ ๆ ค่ะ

ปั่นจักรยานก็ด๊าย ..  แต่อากาศมันร้อนจัดค่ะ

แล้วมหาจะทำอย่างไรหากเจอแบบนี้  หรือว่าแถวบ้านมหามีแต่พลเมืองดีมีคุณภาพ  ไม่ทำแบบนี้  น่าอิจฉาค่ะ

สวัสดีค่ะดร. พจนา - แย้มนัยนา

ทุกวันสังคมจะเต็มไปด้วยการฉกฉวยโอกาส เอารัดเอาเปรียบ  เพราะเขาไม่ได้รับการอบรมจากครอบครัว จากสถาบัน 

เพราะฉะนั้นเขาก็ควรได้รับการอบรม การลงโทษ  การสร้างบทเรียนจากคนในสังคมด้วยกันเสียบ้าง

คนเรามุ่งหาผลประโยชน์ให้ตนเองมากเกินไป  ลืมนึกถึงประโยชน์ของสังคมและส่วนรวมค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์โสภณ เปียสนิท

ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเล็กน้อยหรือเป็นเรื่องใหญ่  แต่มันเป็นเรื่องกระทบกระเทือนต่อสังคมและส่วนรวม  พี่คิมว่าเราควรช่วยกันนะคะ  

แม้ว่าเราจะตกเป็นเหยื่อไปแล้วก็ตามต้องนำบทเรียนมาแบ่งปัน   วิธีการซับซ้อนยังมีอีกมากมาย  ที่บางคนรู้แล้ว เห็นแล้วก็ทำเฉย  ผลเสียจึงตกอยู่กับสังคมต่อไปค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ

 

ห้างที่บ้านบางห้างก็เอาเรื่องเหมือนกันค่ะ  หากไปจอดโดยไม่ซื้อของหรือไม่มีใบเสร็จมาแสดงต้องจ่ายค่าจอดค่ะ   มันขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่เราเต็มใจหรือไม่

แต่การจอดรถทั้งวัน ๑๕ บาท   เราจอดไม่นานก็ลองถามดู  มิใช่หวงตังค์หรอกนะคะ  ดูมันไม่ยุติธรรม  ต่อไปเขาจะไม่กล้าเก็บคนอื่นอีกด้วยค่ะ  เพราะทุกคนมีสามัญสำนึกในความเป็นคนอยู่ก่อนแล้ว

การที่เราได้ทำประโยชน์ให้กับสังคมบ้างแม้ทางอ้อมก็รู้สึกดีค่ะ

สวัสดีค่ะนาย ฐานิศวร์ ผลเจริญ

หากคนเราไม่ยอมกันบ้าง  ต่อสู้เพื่อขจัดปัญหาเล็ก ๆ ได้  มันก็จะไม่รุกลามใหญ่โต   พี่คิมไม่ได้ทำเพื่ออยากจอดนี่คะ  เพื่ออยากจะดูอิทธิฤทธิ์บางอย่าง....ฮา ๆ ๆ ๆ  

ยินดีค่ะ  ไม่สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณยาย

การเสียตังค์นะ  มันเสียได้ค่ะน้อง  ลำพังป้องกันรำคาญ  แต่เพราะเหตุนี้แหละสังคมจึงมีคนฉกฉวยโอกาส เอารัดเอาเปรียบในสังคมกันมากขึ้น

พี่คิมไม่ได้ทำเพื่อตัวเองค่ะ   ถ้าทำเพื่อตัวเองพี่คิมต้องไปรอจอดรถที่นั่นก็ย่อมทำได้ไม่ยากค่ะ

เราเป็นคนไทย  มีสิ่งที่ที่สามารถทำได้ในหน้าที่ของพลเมือง  เราควรช่วยกันทันทีค่ะ  เพราะคนเดี๋ยวนี้ทำเพื่อตัวเองมากกว่าประโยชน์ของส่วนรวมค่ะ

สวัสดีค่ะคุณKRUDALA

มีแทบทุกแห่งนะคะ  สถานการณ์แบบนี้   ดีแล้วค่ะที่เขาห้ามก็ไม่ต้องจอด  มีหลายคนเขาไม่กลัว  แต่เขากลัวรถโดนทุบ โดนขูดสีค่ะ

วันนี้พี่คิมตั้งใจมาตอบเม้นท์โดยเฉพาะ นะคะ   หวังว่าคงสบายดี 

สวัสดีครับพี่คิม

นับถือใจมากครับ เด็ดขาดจริง ๆ ที่เลิกใช้โทรศัพท์

อยากจะเอาอย่างบ้าง แต่ก็ทำไม่ได้

แหะ แหะ มีธุระด่วยเนี่ยติดต่อทางไหนละครับ...

  *** สวัสดีค่ะ   วุ่นวายจนไม่ได้มาเยี่ยมเยียน   การจับจองที่เป็นเหมือนกันทุกที่ทั้งๆที่ไม่ได้สิทธิ์นั้น   ไม่ได้ประท้วง-ทวงสิทธิ์คืน.....แต่ไม่อุดหนุน/ไม่ใช้บริการ/ ไม่สมาคมด้วยค่ะ   ***

                                                                                      
                                                                                       

สวัสดีค่ะหนานเกียรติ

คิดว่าคงไม่มีใครจะติดต่อเรื่องด่วนอะไรกับพี่คิมหรอกค่ะ 

ชีวิตมันต้องปลดปล่อยเครื่องพันธนาการบางอย่าง  จริงไหมคะ

สวัสดีค่ะน้องK.Pually

หายไปนานนะคะน้องรักของพี่คิม

เข้าใจว่างานด้านพัฒนาการจัดการเรียนรู้ของน้องคงยุ่งและวุ่น ๆน่าดู  ขอเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

เรื่องการจอดรถมีปัญหาพอ ๆ กับการแย่งกันใช้ถนนค่ะ  บ้านพี่คิมรถติดเป็นกรุงเทพไปแล้วค่ะ

พี่คิมคะ

  • คราวหลังหากมีอักษร "ขออภัยในความไม่สะดวก"
  • พักแต่หน้าจอคอมก็พอนะเจ้าคะ
  • ไม่ต้องพักหน้าจอโทรศัพท์หรอกค่ะ
  • ดูเหมือนจะพักยาวด้วยนะคะ หน้าจอโทรศัพท์หน่ะค่ะ
  • กริ๊งหาตั้งหลายรอบ  "ตึ๊ด...บริการฝากหมายเลขโทรกลับ"

สวัสดีค่ะ

ขออภัยค่ะ 

ปลดเปลื้องเครื่องพันธนาการค่ะ  

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท