สายลมแสงแดด ของชีวิต

"ในมหาวิทยาลัย
มีวิชาที่ท่านเรียนได้ทุกอย่าง
ยกเว้นอย่างเดียวคือเรื่องของชีวิต
ซึ่งจะต้องเรียนเอาเองจากความทุกข์ของตนเอง"

"ท่านเคยเห็นไหม?
ความงามของท้องฟ้าอัศดง
มันเป็นความงามที่ไม่ต้องซื้อหา
และคนตาบอดอยากเห็นกันมาก
แต่คนตาดีมักไม่ค่อยมีเวลาดู"

"พยายามดับความโกรธ
ลิดรอนความโลภออกไปทีละน้อย
หัดมองโลกในแง่ดี เพียงสามข้อเท่านั้น
ถ้าทำได้ ความสุขใจจะเป็นของท่าน"

"ความคิดเป็นใหญ่
ถ้าความคิดของท่านแจ่มใสและถูกต้อง
ชีวิตของท่านก็จะแจ่มใสและเป็นสุข"

จากหนังสือ "สายลมแสงแดด" โดย อ.วิลาศ มณีวัต

[ดร.อุทัย อันพิมพ์]

คุณบอนครับ ผมว่าชีวิตในมหาวิทยาลัยบางครั้งก็เป็นชีวิตที่เรียบง่าย แต่บางครั้งก็เป็นชีวิตที่ยุ่งเหยิงมากสำหรับวิชาที่อาจารย์ไม่ค่อยสอนในมหาวิทยาลัย คือวิชาแห่งความรัก แต่ในชีวิตความเป็นจริงของนักศึกษาในมหาวิทยาลัยแล้ววิชานี้มีความสำคัญกับนักศึกษามาก บางครั้งวิชาความรักนี้หากจัดตารางเรียนไม่ลงตัว ก็เป็นสาเหตุให้การเรียนในวิชาต่างๆ  ที่หลักสูตรจัดให้ เรียนไม่รู้เรื่อง หรือหนีเรียนก็มี บางคนถึงกับจบก่อนหลักสูตรกำหนดก็มีนะครับ

[น.เมืองสรวง]

"สายลมและแสงแดดอันแผดเผา

เปรียบเหมือนตัวเราตัวเขานั่น

อาจจะคิดและฝันอาจจะเป็น

เฉกเช่นตัวเราและเขาเอย"

 (คิดและพิจารณาจากสิ่งที่เราเห็นแล้วร้อยเรียงเรื่องราวจากอดีต ปัจจุบันและอนาคตว่า เราจะทำสิ่งไหนก่อนหน้าหลัง......ความสุขที่ยิ่งใหญ่ คือเป็นผู้ให้ตลอดกาล.."  )             

                                             น.เมืองสรวง

                                              10/08/06

                                                14.41  pm.

                                                    

[ชวัลวิทย์ เจนดลวาการ]

ถึงบางพูด พูดดีเป็นศรีปาก

ถึงบางอยาก อยากรู้ครูเท่านั้น

ถึงบางซ่อน ซ่อนคนที่สำคัญ

ถึงบางอ้อ แล้วฉัน...ใครคือครู

ขอฝากเนื้อฝากตัวแด่ครู แม้วันนี้ศิษย์

จะมาช้า ตะลุยผ่านข้ามกาลเวลามาหาครูไม่ทัน

ลมหายใจสุดท้าย หมึกหยาดสุดท้าย หนังสือเล่มสุดท้าย

และอักษรตัวสุดท้ายที่ครูจรดปลายปากกาฝากเอาไว้ในบรรณพิภพนั้น

มีคุณค่าอนันต์ ต่อวงวรรณกรรมไทย

เรวตะ ศิษย์ที่เพิ่งพบครู