คำถามของพ่อ
คำถามของพ่อ
พ่อมีทางสองสายให้เอ็งก้าว
หนึ่งเป็นชาวไร่อ้อยตามรอยพ่อ
สองบวชเณรศึกษาอย่ารีรอ
เอ็งยังพอเลือกได้ให้เลือกเดิน
คำของพ่อคือทุนมากคุณค่า
วันข้างหน้าสารพัดความขัดเขิน
เป็นชาวไร่ร้อนรุกทุกข์เหลือเกิน
ขอเสี่ยงเดินจรดลพ้นจากดง
พ่อบอกดีทางเด่นข้าเห็นด้วย
เป็นทางสวยการศึกษาน่าเสริมส่ง
เลือกแล้วต้องเดินตัดลัดทางตรง
ขอเจ้าจงทุ่มจิตอุทิศใจ
การเรียนรู้น้อยรายจะไปรอด
เพียรตลอดตามต้อยต้องคอยไต่
แม้นลำบากยากนานสักปานใด
จงก้าวไปให้ถึงซึ่งปลายทาง
การทำไร่ใช้แรงแข่งหนาวร้อน
จึงกัดกร่อนแรงกายในพงกว้าง
แดดและฝนทนฝ่าจนตาฟาง
เป็นแบบอย่างทุกยามความยากเย็น
เลือกเอา “เรียนหรือไร่” จงหมายรู้
การต่อสู้ลำบากต้องยากเข็ญ
ใช้ร่างกายใช้สมองสองประเด็น
พ่ออยากเห็นเอ็งได้เร่งไตร่ตรอง
(ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ท)
โสภณ เปียสนิท
39/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110
ความเห็น (34)
ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้ที่มามอบให้เป็นกำลังใจสำหรับสมาชิกชาวเราทุกท่านนะขอรับ
ขอเลือกเดินทางเรียนเพียรศึกษา
เพราะไร่นามีน้อยเริ่มร่อยหรอ
แบ่งกันแล้วทำกินแทบจะไม่พอ
ทนเรียนต่อแม้จะท้อเพราะความจน
อ่านบทกวี คำถามของพ่อ นี้ แล้วนึกถึงคำของพ่อ เคยบอกว่า หากไม่ขยันเรียน จะได้ ทำนา คำนี้ยังก้องอยู่ในหัว เช่นกัน
คำถามของพ่อ
คำ สอนสั่งของบิดรมารดา
ถาม ว่า"อยากสบายมั๊ยเมื่อเติบใหญ่ " ?
ของ ชีวิตเจ้าหลายหลากมีได้
พ่อ แนะไว้เพื่อ... เจ้าจงเลือกเดิน .....
สวัสดีค่ะ
ครูดาหลาเคยพูดว่ารู้อย่างนี้ไม่เรียนหรอก จะอยู่เหมือนชาวบ้านไม่
ต้องเรียนหนังสือมากแต่ก็มีงินไปถึงลูกหลานเพราะไม่ได้ขายที่นา
เรียนหนังสือเป็นมนุษย์เงินเดือน ลูกหลานกลายเป็นคนจนกันถ้วนหน้า
มีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน! ....น่าภูมิใจกับสุภาษิตนี้เหลือเกินค่ะ
เรียนคุณยายครับ
นักกวีบ้านนามาถึงแล้ว
มาฉายแววกวีหวานการศึกษา
เรียนมากมากไม่ยากจนพ้นท้องนา
พยาบาลดีกว่าน่ารักเอย
พร้อมมอบภาพรถบรรทุกอ้อยแบบอินเดียให้ดูหน่อย
เรียนคุณอุ้มบุญครับ
พ่อบอกไว้ให้ขยันหมั่นศึกษา
ภายภาคหน้าจะอยู่ดีมีทรัพย์สิน
หากไม่เร่งศึกษาการหากิน
อยู่กับดินห่างไกลแถวปลายนา เอย
.jpg)
เรียนเพื่อเพิ่มพูนปัญญา..เรียนเพื่อจบมามีงานทำแต่ยังมีอีกมากหลายคนเรียนจบแล้วหางานทำไม่ได้
ย้อนกลับไปดูพ่อแม่ทำไร่ทำนาตากแดดตากฝนแม้แต่ควายก็ยังต้องทนเหนื่อยเพื่อช่วยงานพ่อแม่หาเงินส่งลูกเรียน
...........ครูเองก็คิดไว้เมื่อถึงเวลาก็จะลาออกไปทำสวน ปลูกผักปลูกต้นไม้ดอกไม้ อยู่กับธรรมชาติ..น่าสบาย.......
เรียนครูดาหลาครับ
คนไทยนับถือการศึกษา (เห่อ)
มีวิชาว่าดีกว่ามีสิน
ไร้ทรัพย์ไร้วิชายากหากิน
ไร้ที่ดินชีพจึงอาจถึงตาย เอย
เรียนคุณครู...ครับ
การเกษียณอย่างไรอย่าได้รีบ
เป็นประทีปดวงไฟต่อไปก่อน
หากเด็กเด็กเห็นครูผู้จากจร
คงอาวรณ์อาลัยในอารมณ์ เอย
ขอบคุณมิตรใหม่สองท่านที่มอบดอกไม้เป็นกำลังใจ
เข้ามาเยือนเรือนกวี นะครับ
เรียนคนไม่มีรากครับ
ขอบคุณสำหรับดอกไม้นะครับ
คำของพ่อเคยบอกว่า
ขอให้ลูกเป็นคนดีพ่อก็ดีใจแล้ว
- จับใจที่สุดค่ะ...ขอเรียนเพื่อพัฒนาไร่ได้หรือเปล่าคะ
แม้ผมอยาก ทำไร่ ใจจะขาด
แต่โอกาส ขาดไกล ให้เศร้าหมอง
ธกส. ขอริบสิทธิ์ ติดจำนอง
อดฉลอง มรดก โอ้อกเรา
- สวัสดีครับท่านอาจารย์
- ขอบคุณ สำหรับข้อคิดดีๆที่นำมาแบ่งปัน
- ภาคการเกษตร ยังต้องได้รับการพัฒนาต่อไปนะครับ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะท่านอ. โสภณ
สบายดีนะคะ สงกรานต์ได้ไปใช้เวลาที่หัวหินหรือเปล่าคะ
อ่านกลอนนี้แล้ว คิดถึงป๋า แล้วก็รู้สึกดีๆ ขอบพระคุณค่ะ
เรียนครูอิ๊ดครับ
คุณพ่อเข้าใจสอนลูกให้เป็นคนดีก่อน
แล้วค่อยอธิบายว่า......
ไปเรื่อยๆ เช่น คนดีคือ...
ขยันอ่านหนังสือ เชื่อฟังผู้ใหญ่ รู้จักอดทน รู้จักแบ่งปัน...
อย่างนี้ ผมเข้าใจถูกหรือเปล่าครับครู
เรียนอ.ดาธิณีครับ
วันก่อนแอบไปดูครูทำชั้นหนังสือ ถือว่ายอดเลยครับ "แบบบ้านๆ" ดีจัง
บทกวีที่ครูเสนอนั้น กำลังปรับแต่งอยู่ครับ จะเสร็จเมื่อใดยังไม่รู้
เอาวิชามาพัฒนาไร่นาบ้านเรา แบบนั้น
เรียนหนุ่มเอมครับ
กลอนบทนี้ดีมากอยากจะบอก
เหมือนคำหยอกคำเย้าเราเป็นหนี้
ธกส.โดนหยอกบอกอีกที
อย่าเร่งหนี้เร่งดอกชอกช้ำเอย.....น้านว่าเข้านั่น
เรียนคุณเขียวมรกตครับ
ใจเดียวกับอ.ดาธิณี ข้างบนนั่นครับ
ปัจจุบันคนเรียนแล้วไม่กลับไปช่วยบ้าน
ทำงานไร่นาไม่ได้ ผมว่าการศึกษามาผิดทางแน่นอน
ด้วยเหตุผลคือ
1.พ่อแม่มีทุนหลักคือที่ดิน
2.อุตส่าห์ส่งลูกเรียนแต่ลูกไม่กลับมาต่อยอดจากทุนหลักที่มีอยู่(ที่ดิน) กลับไปเป็นลูกจ้างคนอื่นเสียนี่ หากไปเป็นลูกจ้างเชิงนโยบาย ก็พอจะอภัยได้บ้าง
3.การศึกษาสอนไม่ถูก สอนจนลูกชาวบ้านกลับไปทำน่าไร่กับพ่อแม่ไม่ได้ เป็นการศึกษาอกตัญญู หรือ the dog หางด้วน
4. ประเทศชาติเสียหาย เพราะสอน นศ.จบป.ตรีปีละ ราว 2 แสนคน คนเหล่านี้กลับไปทำไร่ทำนาไม่ได้ "เป็นโรคมือบาง" พรากลูกพรากพ่อแม่ ที่ดินที่มีจึงขายหรือจำนองในธนาคาร
5.ธนาคารส่วนมากเป็นของชาวต่างชาติครับ พ่อแม่พี่น้อง เอ้ย........กรรมของประเทศไทย (เห็นกันหรือยังครับท่าน)
เรียนคุณปูครับ
ปรากฏว่าคนหัวหิน ไปใช้เวลาสงกรานต์ที่บ้านกับคุณแม่ที่เมืองกาญจน์ครับ
บันทึกนี้เขียนได้เพราะมีเวลาอยู่บ้านเกิด คิดถึงความหลัง คิดถึงพ่อ คิดถึงไร่อ้อยที่หนีมา
นั่งใกล้สายน้ำแควใหญ่แล้วอารมณ์กวีก็เกิดขึ้น
เขียนไว้อีกบทเชิญอ่านครับ "เช้านี้ที่ท่ามะนาว"
เยี่ยมชมสายน้ำแควใหญ่หลังบ้านพักพี่สาวได้ที่นี่ครับ
ภาพไร่มันสำปะหลัง ชาวบ้านนิยมปลูกกันมากขณะนี้ เพราะทำราคาดีเหลือกำลัง
ท่านอาจารย์เข้าใจถูกแล้วค่ะ
ดีแล้ว เก่งจะตามมาเอง
ครูอิ๊ดเอาคำสอนของพ่อไปสอนลูกสาวที่บ้านและลูกๆที่โรงเรียนค่ะ
เรียนครูอิ๊ดครับ
อยากให้ทุกหลักสูตรในประเทศ
เน้นไปที่ดี โดยการปลูกฝังคุณธรรม
แล้วค่อยตามด้วยความเก่ง ทางวิชาการ
ทำได้อย่างนี้จึงจะเก่งจริง
ไม่อย่างนั้นไม่เก่งครับ
ภาพไร่้อ้อยคุ้นตาที่เมืองกาญจนบุรี
ที่บ้านคุณแม่ครูอิ๊ดปลูกอ้อยเหมือนกันค่ะแต่ให้คนอื่นทำแบ่งรายได้กัน
เดี๋ยวนี้ปลูกต้นยางปีหน้ากรีดได้แล้วค่ะอาจารย์
เรียนครูอิ๊ดครับ
ดีจังเลยที่มีอาชีพเสริมอยู่ด้วย
ไร่อ้อยก้ดีอยู่ แต่เหนื่อยและงานจุกจิก
ส่วนยางนั้นอาจสบายหน่อย คิดว่าอย่างนั้นนะครับ
เรียนครูอิ๊ดครับ
ปลูกอ้อยเป็นงานหนัก
ปลูกยางจัดการได้ง่ายกว่า
ลำบากเฉพาะช่วงแรก
ตอนหลังสบายยาวนาน
เห็นดีด้วยนะครับที่เลือกปลูกยาง อนาคตดีกว่ากันครับ
เอาภาพป่ายางสวยๆ มาฝากด้วยนะครับ
ขอเลือกทั้งไร่และเรียนคือเขียนอ่าน
เมื่อล่วงผ่านวัยกล้าวัยคว้าฝัน
หวนคืนถิ่นนาไร่ใช้ชีวัน
ปลูกเผือกมันมะละกอก็โอเค (นะ)
ครูภาทิพครับ
เลือกทั้งสองอย่างเป็นทางถูก
ควรฝังปลูกไว้ก่อนตอนหนุ่มสาว
หากดำริตริตรองมองให้ยาว
เมื่อถึงคราวจะได้มีใช้งาน เอย
วิศวกรไร่อ้อย
เหมือนผมกับพ่อเลยครับ พ่อถามผมเหมือนกันเลย ผมก็เลยเลือกเรียน ตอนเรียน เย็นวันศุกร์กลับบ้าน เสาร์-อาทิตย์ ก็ไปช่วยทำไร่ วันอาทิตย์ 4 โมงเย็น ขึ้นรถกลับมาเรียน ทำอยู่ 6-7 ปี จนเรียนจบวิศวะ ทำงานแล้ว แต่ใจก็ยังอยากกลับไปทำไร่ครับ ทำเกษตรกรรม มันมีเสน่ห์ในตัวของมันครับ
เรียนคุณวิศวกรไร่้อ้อยครับ
- พ่อของกระผมรักไร่อ้อยเป็นชีวิตจิตใจ
- เพราะไร่อ้อยทำให้พ่อยืนได้อย่างแข็งแรง
- ในฐานะของชาวไร่ มีบ้าน มีรถยนต์ มีรถไถ
- ต่างแต่ว่า พ่อส่งผมเข้าวัด บวชเณรเรียนหนังสือ
- เพื่อลดค่าใช้จ่ายในครัวเรือน
ขอบคุณครูดาหลาที่มาให้กำลังใจ