10 เมษายน 2554
แม้จะเร่งรีบเพราะเพิ่งเดินทางจากจังหวัดเลยมาถึงบ้านคุณยาย(ของน้องอิงค์และอาร์ตี้) ที่ชัยภูมิ ตอนเที่ยงคืน เพราะวันนี้ครูต๋อม(คนป่วยมะเร็ง) ที่ไปสอบแข่งขันบรรจุฯ เสร็จตอนบ่าย 3 แม้จะเหนื่อยและหนักแต่ต้องรีบตื่นนอน คุณตามาปลุกบอกว่าหลวงตาจะให้บวชพร้อมนาคคนอื่นๆ วันที่ 10 นี้ เช้านั้นจึงไม่ทันตั้งตัว แต่ด้วยกุศลผลบุญช่วยหนุนนำ เช้าวันนั้นญาติๆ (ซึ่งส่วนมากเป็นครอบครัวใหญ่)ฝ่ายผู้เขียนสามารถจัดการทุกสิ่งอย่างให้เสร็จสิ้นภายใน 2 ชั่วโมง นาคต๋อมเองก็รู้สึกปลื้มใจไม่น้อย แม้จะรีบเร่งแค่ไหน แต่ทุกสิ่งอย่างผ่านพ้นด้วยดีและเรียบง่าย ทำให้เรารู้สึกดีและมีความสุขแบบชีวิตพอเพียงอย่างแท้จริง ไม่มีบัตรเชิญ ไม่มีพิธีมากมาย มีการสู่ขวัญเล็กๆ มีแต่ญาติ โดยคุณตาของน้องอิงค์เป็นคนสวด ยาย ป้า น้าอา ก็พากันร้องรำเรียกขวัญ ทำให้พิธีการไม่เงียบจนเกินไป.....จาก 9-11 น.พิธีบวชนาคและบวชเณรก็เสร็จสิ้น ทำให้ครูต๋อมได้เข้าสู้ร่มกาสาวพัตร์อีกครั้ง เพื่อขอปฏิบัติธรรมและได้พักผ่อนกับธรรมชาติ ฝากตัวเป็นศิษย์ของหลวงพ่อคำเขียน สุวรรณโณ วัดภูเขาทอง บ้านท่ามะไฟหวาน อ.แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ ซึ่งเป็นเคือข่ายเดียวกันกับวัดป่าสุคะโต ที่มีพระไพศาล วิสาโล ขอขอบคุณญาติพี่น้อง เพื่อนๆ น้องๆ ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องให้ได้ทำบุญกุศลร่วมกันในครั้งนี้ ขอบคุณจริงๆค่ะ
โมทนาบุญด้วยค่ะ..น้องพิกุล
ต่อไปจะได้มีแต่โชคดี..โชคดี..ต่อๆกันไป
อนุโมทนาด้วยครับ
มาร่วมอนุโมทนาบุญจากการบวชพระด้วยคนนะครับ
ขออนุโมทนาด้วยครับคุณครู
ขอบคุณครับ..
ขออนุโมทนาด้วยค่ะน้องพิกุล ดีใจด้วยค่ะ
พี่ดาหายไปนานเลย ได้ทราบ ชมภาพแล้วดีใจมากค่ะ ขออนุโมทนาด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะคุณ
SATHAPATWOY
|
ขอบคุณพี่ดามากๆๆนะคะ
เป็นภาพนี้แล้วอยากไปมากๆๆๆค่ะพี่
ขอบบุญกุศลเผื่อแผ่ไปช่วยให้ทุกๆคนโชคดีนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะที่เป็นห่วงและคิดถึงกัน
คุณครูพิกุลที่คิดถึง
ทราบจากบันทึกว่าครูต๋อม เข้าสู่ร่มเงาของผ้าเหลือง พี่ขออนุโมทนาด้วย
และที่น่ายินดีอยิ่งคือ เนื้องอกยังไม่เกิดซ้ำ
ขอภาวนาอย่าเกิดขึ้นอีกเลยนะคะ
เป็นกำลังใจให้เสมอ