ต่อรอง (2-106)
ไปซื้อเสื้อเชิ้ตใส่เล่นที่ถนนสีลมเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา…
เลือกได้ตัวหนึ่งสีม่วงผ้าฝ้ายลายสก๊อต แม่ค้าบอกว่าตัวละ 200 บาท ดูจากเนื้อผ้าและการตัดเย็บก็สมกับราคา แต่ติดนิสัยต้องขอต่อรองเสียหน่อย
ผู้เขียน : ลดได้ไหมคะ
แม่ค้า : ลดได้เต็มที่แค่ 190 บาท จากนั้นก็เล่าต่อว่าของทุกอย่างขึ้นราคาทั้งค่าผ้า ค่าด้าย ค่าแรงคนเย็บ ซึ่งขึ้นจากตัวละ 30 บาท เป็น 35 บาท...
ฟังแล้วให้ตกใจตาค้าง ค่าเย็บเสื้อแบบนี้เพียงตัวละ 35 บาท รู้สึกสงสารคนเย็บเป็นกำลัง เลยบอกว่า...
ผู้เขียน : งั้นตัวนี้ไม่ต้องลดให้ 10 บาทหรอกค่ะ ฝาก 10 บาทนี้ไปให้คนเย็บด้วยแล้วกัน
แม่ค้า : นิ่งมองหน้าผู้เขียนอย่างพินิจพิเคราะห์พักใหญ่ เอื้อมมือมาจับแขนเสียแน่นเลยแล้วก็พูดว่า น้อง...พี่ขายเสื้อที่นี่มานานแล้ว ไม่เคยเจอลูกค้าแบบน้องเลยนะ งั้นตัวนี้พี่ลดให้น้องเหลือ 180 บาท เอาไปเลยอย่ามาต่อรองพี่อีกนะ
ผู้เขียน : งงงันเล็กน้อย คิดไปหลายเรื่อง แม้จะไม่ได้ร่ำรวยมากมาย เงินแค่สิบบาทสำหรับเรานั้น แค่ไอศกรีม 1 ถ้วย ยังแพงกว่านั้นมากเลย ก็ไม่รู้ว่าจะไปต่อรองเพื่ออะไร นอกจากต่อรองเพราะความเคยชิน รู้สึกตัวว่าเรานี่เห็นแก่ตัวจริง ๆ เลย
ตกลงก็เลยได้เสื้อราคาถูกทั้งที่ไม่อยากได้(ในราคานั้น) และตั้งใจว่าคราวหน้าหากเห็นของอะไรที่มีราคาสมเหตุสมผลแล้วก็จะไม่ต่อรอง อีกต่อไป จะเลิกละนิสัย “ลูกคุณช่างต่อ” แบบไม่สมเหตุสมผลเสียที
เรื่อง ดี ๆ ในโลกนี้มีอยู่มากมายนะ เราต่างพบเจอน้ำใจดีงามเช่นนี้อยู่เสมอ แต่มักจะไม่ค่อยได้ชื่นชมหรือตระหนักถึงสิ่งดี ๆ ที่เราได้พบเห็นนั้น...
วันนี้เชิญชวนให้พวกเรามองหาและชื่นชมน้ำใจที่มีอยู่รอบตัวกันนะคะ โลกจะได้น่าอยู่ยิ่งขึ้นค่ะ
ปล.ตอนท้ายเรื่องไว้ด้วยว่า พี่คนขายเสื้อ เธอบอกว่าไม่ต้องห่วง เธอจะสมทบเงิน 10 บาทที่ผู้เขียนตั้งใจฝากไปให้คนเย็บเอง
และขอบคุณพี่ Narong Liewthaworngul ที่เป็นแรงบันดาลใจให้บันทึกเรื่องนี้ค่ะ
ความเห็น (28)
บางครั้งมันเป็นนิสัยจริงๆเลย คือปากมักจะไวขอให้ได้ต่อรองไว้ก่อนได้ไม่ได้
เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
ต่อไปนี้คงต้องคิดก่อนต่อแล้วล่ะค่ะ โดยเฉพาะการซื้อของในตลาดสด
สวัสดีค่ะ
ประทับใจข้อความนี้ค่ะ
ไไเรื่อง ดี ๆ ในโลกนี้มีอยู่มากมายนะ เราต่างพบเจอน้ำใจดีงามเช่นนี้อยู่เสมอ แต่มักจะไม่ค่อยได้ชื่นชมหรือตระหนักถึงสิ่งดี ๆ ที่เราได้พบเห็นนั้น...
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ
ซื้อของที่นี้ไม่มีการต่อ ยกเว้น ซื้อรถกับซื้อบ้าน ถ้าจะรอของถูก ต้องซื้อตอนลดราคา ลูกสาวตอนกลับเมืองไทย พูดภาษาไทยได้นิดหน่อย รู้ว่าต้องต่อ ชอบต่อๆมากๆเพราะสนุกดี เวลาแม่ค้าบอกราคามา เธอจะบอกว่า
เป็นคนไทยนะ ลดได้ไหม
ส่วนมากแม่ค้าจะยิ้มให้ เพราะฟังดูก็รู้ว่าไม่ใช่เด็กไทยที่นั่น แต่จะลดหรือเปล่าก็ไม่รู้
ต้องที่สำคัญก็คือ ทั้งคนซื้อและคนขาย มีความสุขในการต่อ
เธอชอบมากๆ
ปล
เพิ่งอ่านสกุลไทยฉบับที่ ๒๙๔๒ ประจำวันอังคารที่ ๘ มีนาคม ๒๕๕๔ มีกลอนของคุณเพชร ปราการ(นครสวรรค์) เขียนเรื่องวงจรแห่งชีวิตไว้ว่า
ถ้าไม่มีรากแก้วรั้งเกี่ยวกอด
ฤๅรู้รอดแหลกล่มโค่นล้มได้
ขาดรากฝอยซอยซอนแทรกชอนไช
ถึงต่อให้ระดมปุ๋ยดูป่วยการ
อ่านแล้วคิดถึงคนไม่มีราก เลยต้องมาขอตอบบันทึกสักหน่อย ให้หายคิดถึง
สวัสดีค่ะคนไม่มีราก
- ขอบคุณเรื่องดีๆที่นำมาเล่าสู่กันฟังนะคะ
- แวะมาสวัสดีอีกครั้งค่ะ
สวัสดีค่ะพี่
krugui Chutima
สังเกตได้อย่างหนึ่งก็คือขอให้ได้ต่อไ้ว้ก่อน ได้หรือไม่ได้ไม่เป็นไรค่ะ ...ฮา ๆ
ยิ่งไปเที่ยวเมืองจีนไก๊ดสอนให้ต่อครึ่งหนึ่ง เคยถูกแม่ค้าล้งเล้งเสียงดังมากแต่ฟังไม่ออกไม่เป็นไร เพียงแต่อาย พอจะเดินหนี เขาเดินมาจับแขนแล้วก็ให้ในราคาที่ต่อ...ก็ดีใจ
กลับไปที่รถเอาของออกมาอวดอย่างภาคภูมิใจว่าได้ในราคาครึ่งหนึ่งของที่ต่อ...คนในรถหัวเราะครืน...มีคนซื้อได้ถูกกว่าเราอีก...ฮา..(ไม่ออก)
แต่ในเมืองไทยบริบทคงต่างไปนะคะ และยิ่งผักผลไม้ที่เราแวะซื้อตามต่างจังหวัดบางทีก็สงสารเขาเหมือนกัน เราได้ถูกลง 5-10 บาท แต่คนขายเขาคงจะดีใจที่ขายได้โดยคนซื้อไม่ต่อสักคำนะคะ
สวัสดีค่ะพี่
ลำดวน
ขอบคุณที่พี่กรุณามาอ่านและยังมาทักทายตอนเช้าอีกด้วย
น้องคิดว่าบางทีเราก็ใช้ชีวิตแบบอยู่กับปัญหา แก้ปัญหา ต่อสู้กับปัญหา จนหลายครั้งความงดงาม เบาสบายและเรื่องดี ๆ ที่ผ่านมาในชีวิตก็เหมือนถูกเราละเลยไปนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะพี่
คนบ้านไกล
นิสัยผู้หญิงด้วยค่ะ ช่างซื้อช่างต่อรอง และดังที่พี่ยกตัวอย่าง ในแต่ละพื้นที่ก็ต่างกันไป ความจริงหากตั้งราคาไว้มาตรฐานเหมาะสมแล้ว ก็ไม่ต้องต่อรองกัน ไม่เสียเวลาและเสียน้ำใจกันด้วย แต่...ก็อีกล่ะค่ะ...ไม่ได้ต่อรู้สึกจะขาดความท้าทาย...อิอิ
ลูกสาวพี่อายุเท่าไหร่แล้วคะ คงโตแล้ว จึงรู้จักการต่อรอง...และแน่นอนคนไทยใจดี เกือบแน่ใจได้ว่าแม่ค้าจะเอ็นดูและลดราคาให้
ชอบดอกไม้ที่พี่นำมาฝากค่ะ ชื่อดอกอะไรคะแปลกตาจริง ๆ
ขอบคุณสำหรับกลอนที่พี่นำมาฝากค่ะ ตอนที่ตั้งชื่อ "คนไม่มีราก" ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก พอใช้ไปสักพัก ถูกทักบ่อย ๆ อยากเปลี่ยนชื่อเหมือนกันแต่ก็เลยตามเลยมานานแล้ว รู้ว่าชื่อมันมีนัยที่เป็นไปในทางลบมากกว่าบวก แต่ก็ยังอยากคงไว้เพราะเพื่อให้ระลึกตัวไว้ตามที่ได้รับติติงมาค่ะ
ขอบคุณพี่มากค่ะพี่เมตตาและเข้ามาอ่านทั้งยังทักทายเสมอ
สวัสดีครับน้อง
พี่มีลูกสาว ๓ คน คนโตเรียนเภสัช ปีที่ ๖ ที่ St. Louis หลักสูตร ๖ ปี ได้ปริญญา Doctorate of Pharmacy คนนี้หัวการค้ามากๆ เห็นอะไรเป็นเงินหมด ชอบซื้อของ ชอบต่อของ น้องๆให้พี่สาวคนนี้จัดการหมด
ลูกสาวคนกลาง จบปริญญาตรี สาขา Human Biology จาก LA เคยอยู่ประเทศไทยหนึ่งปี ทำงานอยู่ที่มหาวิทยาลัยช่วยอาจารย์แปลหนังสือ เคยฝึกงานที่โรงพยาบาลตำรวจ เคยเข้าอบรมที่สภากาชาดไทย จะเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยแพทย์ที่อเมริกาในปีการศึกษาที่จะถึงนี้ - ๒๕๕๔ เธออยากจะเป็นหมอเด็ก
ลูกสาวคนสุดท้อง บอกเธอว่า ถ้าไม่รู้จะเรียนอะไรให้เรียนหมอไปก่อน เตรียมแพทย์กับเตรียมเภสัช มันก็ง่ายเหมือนกัน เพราะเรียนวิชาเดียวกัน แต่เธอไม่หลงกล เลือกเรียนเภสัชแทน ตอนนี้เรียนอยู่ปีที่สอง ที่ IOWA อีกนานมากๆกว่าจะจบ เพราะปริญญา PharmD ใช้เวลาเรียน ๖ ปี
รูปต้นไม้ที่เห็น เป็นต้น Magnolia โตมาพร้อมๆกับลูกสาวคนเล็ก ตื่นมาก็เห็นอยู่ตรงหน้าต่าง เมื่อวานถ่ายส่งไปให้เธอดู เธอบอกว่าชอบทุกรูป คงคิดถึงห้องนอนเธอเต็มที
ถ้าอยากจะรู้เรื่องพี่ ก็ต้องขอร้องให้อ่าน บันทึกแรก
ฤๅ...จะปล่อยประโยชน์มหาศาลให้ห่างไกล
พี่เขียนเรื่องหนึ่ง รักเธอที่ลาดพร้าว คล้ายๆกับเรื่องของน้องเรื่องนี้
เรื่อง ดี ๆ ในโลกนี้มีอยู่มากมายนะ เราต่างพบเจอน้ำใจดีงามเช่นนี้อยู่เสมอ แต่มักจะไม่ค่อยได้ชื่นชมหรือตระหนักถึงสิ่งดี ๆ ที่เราได้พบเห็นนั้น...
ถ้าอยากจะรู้เรื่องหมาพี่ ก็ต้องตามอ่าน
เรื่องของไอ้มุกครับ
แต่เรื่องที่คนชอบมากๆๆๆๆๆๆ คงจะมีเรื่องเดียว เขียนเสร็จภรรยาอนุญาตให้ไปซื้อบ้านริมแม่น้ำเจ้าพระยาเลย (ภรรยาไม่อยากกลับเมืองไทย แต่ต้องตามกลับไปด้วยแล้วครับ)
พี่ฝันจะสร้าง รังรักสักหนึ่งหลัง
- สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก
- อย่างนี้ต้องเรียกว่า "ยิ่งให้ไปยิ่งได้มา"
- เรื่องแบบนี้พบเจอหลายครั้งแล้วก็ประทับใจไม่รู้ลืม เล่าให้เด็ก ๆ ฟังเป็นประจำ
วันก่อนไปกรุงเทพ ฯ นั่งแท็กซี่ คุยกันถูกคอ ค่ารถ ๑๘๖ บาท ให้เขาไป
๒๐๐ บาท บอกไม่ต้องทอน "ไม่เอาครับ ผมคิดคุณพี่ ๑๘๐ บาทพอ"
ให้เขาก็ไม่เอาจะคืนให้อย่างเดียว อย่างนี้ก็มีด้วย อิอิ เจอแล้วก็อิ่มใจนะคะ - ขอบพระคุณค่ะ
ขอบพระคุณพี่ คนบ้านไกล นะคะ
ตามไปอ่านอย่างมีความสุขและระทึกใจยิ่ง...
อ่านไปแล้ว 3 บันทึีกเก็บของดีไว้ค่อยละเลียดต่อเมื่อมีเวลานะคะ
ดีใจที่ได้รู้จักพี่มาก ๆ ค่ะ
สวัีสดีค่ะอ.
ธรรมทิพย์
ไม่แปลกใจเลยค่ะ เพราะใครที่ได้คุยกับอาจารย์จะรับได้ถึงความเมตตาของอาจารย์ คนขับแท็กซี่ท่านนี้ก็คงเช่นกัน
ขอบคุณเรื่องเล่าดี ๆ อ่านแล้ว...รู้สึกดีมาก ๆ ค่ะ
สวัสดีปีใหม่ครับ
ไปต่างจังหวัด เห็นผ้าทอผืนละไม่ถึงร้อย
แต่ีร้านค้าไปขายได้กำไรตั้งสองเท่า
จะว่าไป โดยมากแล้ว ต่อหรือไม่ต่อ ก็ไม่ถึงมือคนผลิตอยู่ดี
เว้นแต่คนซื้อจะฝากไปให้เหมือนในกรณีนี้ ;)
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะอ.
ธ.วั ช ชั ย
ดีใจได้ทักทายและคุยกับอาจารย์อีกครั้งค่ะ
คงไปต่างจังหวัดแน่เลย
และจริงค่ะ คนกลางมักจะเป็นผู้ที่ "ได้" จากน้ำพักน้ำแรงของผู้ผลิตเสมอ
ความจริงก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่พี่คนขายดูจริงจังจริงใจที่จะลดให้อย่างมาก และย้ำกำชับว่าไม่ต้องห่วง 10 บาทนี้จะถึงมือคนเย็บเสื้อแน่นอน
แต่อย่างน้อยที่ตัวเองรู้สึกและได้ยิ้มมมมอยู่นานสองนานก็คือได้ทำให้พี่คนขายเสื้อได้รู้สึกและอยากเื้อื้อเฟื้อบ้างล่ะค่ะ
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะพี่หญิงปิง
ผู้หญิงกับการจับจ่าย ขอให้ต่อรองได้สักนิดก็ยังดี :)
พูดถึงเรื่องงานตัดเย็บเสื้อโหล คนงานนอกระบบประกันสังคม น่าเห็นใจฝ่ายผลิตจริงๆ ด้วยค่ะ
อ่านแล้วมั่นใจได้อีกนะคะว่า คนบ้านๆ เค้ามีน้ำใจงาม เสมอ
ยังไงบ้านเรา เมืองไทยเราก็ยังน่าอยู่ ด้วยน้ำใจ อ่านแล้วรู้สึกดีๆ คิดถึงพี่หญิงที่สุด :)
น้อง
Poo ที่รัก
ดีใจมากมายที่ได้เห็นและไ้ด้ทักทายกันจ้ะ
น้ำใจเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงโลกนี้ให้งดงามเสมอจ้ะ
คิดถึงเหมือนเดิมจ้ะ
อ่านบันทึกน้องโหลครั้งใด ได้เรื่องเขียนบันทึกบ้างทุกที
ขอบคุณค่ะ
ชอบบันทึกนี้มาก ค่ะ
พี่
ภูสุภา
ดีใจและยินดีที่พี่ชอบค่ะ
น้องก็ชอบบันทึกนี้มาก ความจริงเพราะชอบจึงเขียน...อิอิ
ไม่ชอบก็ไม่ทราบจะเขียนได้ยังไงนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะอ. ธ.วั ช ชั ย
มาพร้อมเพลงเก่า...ไม่เคยได้ยินมาก่อนค่ะ แต่เคยอ่านประวัติของท่านผู้ประพันธ์เพลงนี้ ได้ผ่านตามว่าท่านประพันธ์เพลงมากมาย วันนี้เลยโชคดีได้ฟังเพลงเพราะ ๆ
ที่นอกจากจะมีทำนองสนุก ๆ แล้ว เนื้อเพลงก็คล้ายจะเป็นร้อยกรองด้วยนะคะ
ฟัง ๆ แล้วก็เพลินดีและชอบค่ะ ขอบคุณค่ะ
อาจารย์สบายดีนะคะ
- อ่านและพิจารณาไปอย่างมีความสุขกับความสัมพันธ์ของผู้คนครับ
- ขอบคุณครับ
วันนี้ได้ชมรายการทีวีจากยูทูป
แล้วคิดถึงน้อง
เพราะมีเรื่องต่อรองไว้ในหัวใจ
เลยฝากมาให้ดูเพื่อให้ยิ้ม
ดูแล้ว... แล้วก็จะยิ้มไหม
ขอบคุณอ.
ธนิตย์ สุวรรณเจริญ ค่ะ
ความสัมพันธ์ของผู้คนที่เต็มไปด้วยความรักต่อกัีนนั้น...งดงามเสมอนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ คนบ้านไกล
จะพยายามตามไปดูค่ะ เรื่อง "ต่อรองไว้ในหัวใจ"
จะเชยไปไหมคะ แล้วไปดูยังไงคะ เข้าไปไม่เป็นค่ะ ชื่อเรื่องน่าดู อ่านก็ยิ้มมมมแล้ววว
ขอบคุณค่ะ
เพลงฉ่อย เรื่อง ร้านเสริมสวย จากรายการ คุณพระช่วย
ไม่ได้เขียนเรื่อง ต่อรองไว้ในหัวใจ หรอกครับ
อยากให้ได้ชม รายการคุณพระช่วย
ชมแล้วจะยิ้ม
เพราะแม่ค้าบอก สามร้อย
ลดให้หน่อยได้ไหม
ยี่สิบบาทขาดตัว
เป็นการต่อรองจากในหัวใจ
ไม่ได้หัวเราะอย่างนี้มานานมากๆแล้ว
คิดถึงเมืองไทยจริงๆ
จะพยายามตามไปดูค่ะ เรื่อง "ต่อรองไว้ในหัวใจ"
จะเชยไปไหมคะ แล้วไปดูยังไงคะ เข้าไปไม่เป็นค่ะ ชื่อเรื่องน่าดู อ่านก็ยิ้มมมมแล้ววว
เชิญรับชมได้ครับ