...ลุงชาติ คนนอกกรอบ...
สวัสดีทุกท่านครับ ช่วงสายๆของวันหนึ่งในเดือนมีนาคม ๒๕๕๔ มีผู้ดำเนินรายการทางทีวีช่องนึง ได้ติดต่อเข้ามาหาลุงชาติ บอกว่าสนใจในเรื่องราวของลุงชาติ อยากขอมาคุยด้วย ขอถ่ายทำวิดีโอด้วย แหม....เราก็นึกว่า..เอาละวา จะได้เป็นพระเอก MV แล้ววุ๊ย..! นัดวันมาเจอ มาคุยกัน พร้อมถ่ายทำ.....คณะผู้ดำเนินรายการบอกว่า ลุง.....ลุงเป็นได้แค่ “ลุงชาติ คนนอกกรอบ” ...เป็นงั้นไป...
ออกอากาศที่สถานีนี้ ตอนนี้คงต้องดูย้อนหลังเอา ลุยไม่รู้โรย : คุณลุงชาติ คนนอกกรอบ (4 เม.ย. 54) http://www.thaipbs.or.th/clip/index.asp?content_id=299995&content_category_id=1071
หรือดูที่ลิ้งค์นี้
http://www.thaimetv.com/index2.php
เลือกสถานี ไทยพีบีเอส วันที่ 04 เดือน เมษายน 2554 เวลา 05.00 – 05.59
แล้วคลิกรับชม
ชมวืดีโอจาก You Tube ได้ที่
http://www.youtube.com/watch?v=agnlkJsc0Hc
เริ่มแรกที่ประวัติการทำงานของลุงชาติก่อนเลย จำได้ว่าในปี ๒๕๑๖ ลุงชาติเรียนอยู่ปีสุดท้าย เกิดเหตุการณ์ ๑๔ตุลาฯขึ้น ก็ได้หยุดสอบไปมีส่วนร่วมกับเขาด้วย เสร็จแล้วก็สอบต่อจนจบ ชีวิตก็เริ่มต้นการเป็นมนุษย์โรงงานตั้งแต่นั้นมา ทำงานโรงงานมาได้ซักประมาณหกปี ก็หันเหคิดหาทางที่จะทำอะไรที่มันเป็นแนวทางส่วนตัว อยากเปิดร้านค้าทำกิจการเล็กๆของตัวเอง เข้าไปศึกษาในมหาลัยแห่งนึง อยากได้ความรู้ไปจัดการร้านค้า ...แม่เจ้า ...เขาเอามนุษย์ยุคหิน มนุษย์โครมันยองมาสอนเรา...โฮย...นี่ถ้าใครเรียนสาขาประวัติศาสตร์ เขาคงเอาเรื่องที่ไอน์สไตน์คิดสูตรปรมาณูมาสอนแหงๆ เลยเลิกเรียน หันมาศึกษาแนวทางอาชีพเอาเอง ซื้อหนังสือมาอ่าน....อ่าน...อ่าน...อยากรู้เรื่องอะไร ไปหามาอ่าน
อ่านไปอ่านมาพอจะรู้บ้าง สอบถามจากผู้รู้บ้าง ฝึกทำโน่นทำนี่เอาเอง ฝึกซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า ประปา แล้วตัดสินใจเปิดร้านเล็กๆที่บ้านตัวเอง รับงานมันทุกระดับราคา.....เออ....ก็พอทำได้วุ๊ย.!
ค่อยๆขยับขยายงานไปเรื่อยๆ ช่วงที่ลูกยังเล็กยังแบเบาะ ลุงต้องเลี้ยงลูกด้วยนะ ป้าไปทำงานที่บริษัทแถวสาทร ตอนนั้นลุงเปิดเป็นร้านรับซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า ทำเครื่องเสียงขายด้วย เวลาไปซื้ออะไหล่ที่บ้านหม้อ ต้องกระเตงอุ้มลูกไปด้วย หิ้วตะกร้าผ้าอ้อม+ขวดนมไปด้วย ฮ่า ฮ่า มันส์กับชีวิตจริงๆ มีความสุขกว่าทำงานโรงงานเห็นๆ ได้อยู่กับครอบครัวพร้อมหน้า ได้ซักผ้าอ้อม ขูดกล้วยน้ำว้าป้อนลูก พอลูกหลับก็มาซ่อมมาสร้างเครื่อง มีภาพเครื่องเสียงที่ลุงทำขายเองมาให้ชมด้วย แต่ไม่ต้องมาถามหา มาซื้อหรอกนะ ไม่ขาย ไม่ทำแล้วจ้า เอาไว้ฟังเอง ทุกวันนี้ก็ยังใช้ฟังเพลงโปรดอยู่ เพิ่งใช้มาได้ยี่สิบปีเอง......
มีการสอบถามประวัติและแรงบันดาลใจในการถ่ายภาพของลุง ซึ่งก็ต้องขอบอกตามตรงนะว่า ถ่ายภาพมานานมากแล้ว เริ่มถ่ายภาพครั้งแรกๆก็ตอนมีลูกนั่นแหละ ลูกคนแรกเกิดปี ๒๕๒๙ ได้ภาพสวยมั่ง ไม่สวยมั่ง เบลอซะเป็นส่วนใหญ่ (แต่ดูรูปทีไรมันมีความสุขทุกที อิ อิ) ฝีมือมันได้แค่นี้นี่หว่า เรียนเอาเอง ซื้อหนังสือมาอ่านบ้าง จำๆคนอื่นมาบ้าง ในฟิล์มม้วนนึง ได้ภาพที่พอดูได้ไม่กี่ภาพหรอก นอกนั้นเหรอ...ลงถังขยะ.....ใช้เวลาไปหลายปี กว่าจะพอถ่ายภาพได้แบบ “พอดูได้” ส่วนใหญ่ก็จะถ่ายภาพครอบครัว มีภาพครอบครัวมาให้ชมสักภาพ ถ่ายเมื่อปี ๒๕๔๐ในช่วงที่เริ่มสนับสนุนให้ลูกเล่นกีฬา เลยต้องหาทางหลอกให้ไปออกกำลังกันทุกเสาร์-อาทิตย์
เมื่อตั้งใจที่จะส่งเสริมให้ลูกเป็นนักกีฬา ก็เลยได้ถ่ายภาพมากขึ้น ลูกไปแข่งกีฬา เราก็ไปถ่ายภาพ ทำกิจกรรมอะไร เราก็ไปถ่ายภาพ ถ่ายภาพมากขึ้น ถ่ายบ่อยขึ้น ประสบการณ์ที่สะสมไว้ก็มากขึ้น ภาพที่ได้ รู้สึกได้ว่าดูดีขึ้นกว่าเดิมมาก กีฬาที่ลูกเล่นคือกีฬาว่ายน้ำ เอาภาพที่ถ่ายในช่วงเริ่มต้นสนับสนุนให้ลูกสาวว่ายน้ำมาให้ชม ภาพทางซ้ายมือลุงก็ร่วมคลุกคลีกับลูกๆด้วย ตามเก็บภาพทั้งภาพนิ่งและภาพวิดีโอเพื่อนำมาพัฒนาการว่ายน้ำ ภาพทางขวามือเป็นภาพที่เขาไปแข่งขันแล้วได้รับรางวัล ถ่ายภาพเพื่อให้เขาได้มีกำลังใจ
ถ่ายภาพว่ายน้ำ ถ่ายภาพที่ลูกได้รับรางวัล เอามาทำพอร์ทฟอลิโอ เริ่มจากให้ลูกสอนให้เปิดคอมพ์ ตอนแรกก็เล่นแต่เกมส์ไพ่อย่างเดียว (อิ อิ ใครๆก็เล่นกันทุกคนแหละ) พอจะปิดเครื่อง ไม่รู้จะปิดยังไง เลยต้องให้ลูกสอนให้ใหม่ คริ คริ....จากนั้นก็เริ่มศึกษาคอมพ์เอาเองเรื่อยมา ทำอย่างเดิมเลย....ซื้อหนังสือมาอ่าน แล้วก็จิ้ม..คลิก..ลาก....ฯลฯตามในหนังสือเขาบอก อยากทำอะไร อยากรู้อะไร ....หามาอ่าน ฝึกทำไปเรื่อย โฟโตชอพก็มาอ่านมาฝึกเอาเองเรื่อยมา เข้าไปแอบอ่านในเวบของ ADOBE ก็บ่อย ค่อยๆฝึกค่อยๆทำไปเรื่อย ขอนำเอาภาพบางส่วนที่แต่งด้วยโฟโตชอพมาให้ชมกันนะครับ
ทุกวันนี้ชีวิตส่วนใหญ่ก็เลยคลุกคลีอยู่กับการถ่ายภาพ การแต่งภาพ ปลุกปล้ำอยู่กับ โซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค ซึ่งมันก้าวหน้าไปเร็วมาก เรามันคนโบราณ ต้องมาตามเรียนรู้เอาตอนแก่ ไอ้ความรู้และประสบการณ์ที่สะสมเอาไว้ เก็บเอาไว้กับตัวก็มีแต่จะตายตามเราไป ก็เลยพยายามแบ่งปันออกมาให้มันเกิดประโยชน์ต่อผู้อื่นด้วย สิ่งที่ทำไว้ในเวบบอร์ดต่างๆทั้งหลายทั้งปวงนั้น ล้วนแล้วแต่หวังให้เป็นประโยชน์สาธารณะทั้งสิ้น........
ตาลุงชาติเนี่ย...มันช่างแหกคอก..เอ๊ยย.!...นอกกรอบ...ซะจริงๆ
ขอจบบันทึกเล่มน้อยไว้เพียงเท่านี้ ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชมเข้ามาให้กำลังใจ ขอบคุณมากครับ
ความเห็น (15)
..ยินดีกับคุณลุงที่มีชีวิตที่มีความสุขกับครอบครัวและตนเอง..เจ้าค่ะ...ยายธี
- มากระทบไหล่ดารา.....เอ๊ย..! มาเยี่ยมลุงชาติจ้ะ
- แหม...! ได้ขึ้นกล้องด้วยนะ.....อิจฉาแล้ววววววว
- ลุงชาติ แค่ " นอกกรอบ" แต่ สำหรับคุณมะเดื่อน่ะ "นอกลู่นอกทาง" หรือที่ภาษาบ้าน ๆ เขาว่า..."นอกคอก" ล่ะจ้าาา อิ อิ
สวัสดีครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้ครับ
สวัสดีครับ อย่าไปอิจฉาแกเลยครับตาลุงชาติน่ะ...แกบร้าๆ..บอๆ อิ อิ
ขอบคุณสำหรับน้ำใจไมตรีที่ดีครับ คุณมะเดื่อ
- คิด ทำดี ย่อมได้ดีและเป็นที่รู้จัก
- ครอบครัวดูดีมีความสุข
- ภาพดูดีมีชีวิตชีวามากค่ะ
สวัสดีครับ ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจดีๆครับ
สวัสดีค่ะ...ลุงชาติ...
- ความจริงแล้ว (ในยุคปัจจุบัน) การเรียนรู้มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ไม่จำเป็นต้องมีในชั้นเรียนอย่างเดียวหรอกค่ะ...สมัยก่อนนั้น เราคิดว่าความรู้มีอยู่แต่ในห้องเรียน แต่ในยุคนี้ มีอยู่มากมายรอบตัวเราค่ะ อยู่ที่ตัวเราจะสนใจ รัก ไขว่คว้าความรู้ด้วยตนเองค่ะ คนเราได้เวลามาเท่ากัน แต่การที่จะเสาะแสวงหาความรู้นี่สิ ขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลแล้วละค่ะ จึงทำให้คนเราเหมือนกันแต่ไม่เหมือนกันไงค่ะ...(งงไหมค่ะ...หลักปรัชญาเชียวนะค่ะ)...
- ไม่แปลกหรอกค่ะ...ที่ลุงชาติ เป็นคนนอกกรอบ เพราะถ้าอยู่ในกรอบก็ไม่ได้ความรู้เพิ่มสิค่ะ...และก็คงไม่เก่ง + ทำไม่ได้...แล้วถ่ายภาพมาให้มิตรใน G2K. ได้ดูภาพสวย ๆ กันหรอกค่ะ...
- ขอชื่นชมในความสามารถของลุงชาติค่ะ...
- เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
- สวัสดีค่ะ
- คิดนอกกรอบ ทำอะไรที่ไม่ต้องติดอยู่กับกรอบเดิมๆ
- ทำให้ได้พบสิ่งใหม่ คิดได้โดยไม่มีอะไรมากดไว้
- ดีนะคะที่คิดนอกกรอบ
สวัสดีค่ะ
ขอขอบพระคุณที่ไปแวะให้กำลังใจที่บันทึกผักของพี่คิมค่ะ
วันก่อนได้ชมรายการจากสถานีโทรทัศน์ TPBS คิดเหมือนกันว่าจะมาติดตามดูบันทึกของลุงชาติว่าจะเป็นท่านเดียวกับที่อยู่ใน gotoknow ไหมคะ
จริงด้วย ขอแสดงความดีใจและยินดีอย่างยิ่งนะคะ
คนคิดนอกกรอบคือคนที่มีความสร้างสรรค์ และเป็นตัวของตัวเองสูงค่ะ นักบริหารหากคิดแบบนี้จะทำให้องค์กรก้าวหน้าค่ะ
Ico48
บุษยมาศ สวัสดีครับ ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้ครับ ซาบซึ้งและเป็นสุขมากครับที่ได้รับไมตรีจิตมิตรภาพที่ดีเสมอมา ขอบคุณอีกครั้งครับ
Ico48
ลำดวน สวัสดีครับ ขอบคุณมากนะครับ ตื้นตันใจ ดีใจ จริงๆครับ
Ico48
คิม นพวรรณ สวัสดีครับ ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจที่มีมาให้กันเสมอมา ขอบคุณครับ
ยอดเยี่ยมมากค่ะ กับความนอกกรอบของคุณลุงชาติ นับถือๆในความเพียรที่จะเรียนรู้ด้วยตนเองโดยที่ไม่มีใครมาบังคับ ชื่นชมในการมีความเคารพตนเองสูงมากๆของคุณลุงชาติและชีวิตครอบครัวที่อบอุ่นเช่นนี้ค่ะ
นุชนั้นใช้คอมพิวเตอร์เป็นก็ด้วยการเรียนจำเป็นต้องใช้พิมพ์งานเอง หาไม่คงทำอะไรที่ใช้เทคโนโลยีใหม่ๆไม่เป็นเอาเลย อิ อิ ที่จริงก็ชอบเวลาเห็นใครถ่ายรูปดีๆ เคยฮึดไปซื้อกล้องดิจิตัลแบบที่ต้องใช้การปรับเหมือนกล้องใหญ่(แต่เป็นรุ่นเล็กๆ) วิชาถ่ายภาพที่เรียนจากมช. ก็ลืมไว้ที่เชียงใหม่ ความอดทนสั้นมากๆ เลยยกกล้องให้น้องชายไปแล้ว นี่เป็นแค่หนึ่งในของใช้ไอทีที่ซื้อมาแล้วใจไม่ยาวที่จะฝึกฝนความอดทนในเรื่องนี้ค่ะ ยังมีเอ็มพีสาม สี่ สมาร์ทโฟนตอนออกมาได้ไม่นาน ก็ต้องให้ใครๆเขาไปแล้วไม่ค่อยเข็ดค่ะ ตอนนี้หลานๆพากันยุให้ป้าซื้อโน่น ซื้อนี่กะรอของจากป้าไม่ต้องลงทุน ฮึ! ไม่หลงกลแล้วล่ะ
สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ
บันทึกแบบสบายๆ คนอ่านก็อ่านแบบสบายๆตามสไตล์พี่เบิร์ดเลย
คนเราหากมุ่งมั่นในสิ่งที่ตัวเองตั้งใจและคิดผลย่อมออกมาดีเสมอค่ะ...
Ico48
คุณนายดอกเตอร์ สวัสดีครับคุณนุช ขอบคุณสำหรับคำชมและกำลังใจที่มีมาให้คนนอกกรอบครับ
สินค้าประเภท IT มักมีราคาแพง ถ้าซื้อมาแล้วใช้ประโยชน์ไม่ได้เต็มประสิทธิภาพนับว่าน่าเสียดาย
วันใหนว่างๆผมคงต้องหาโอกาสไปคอยเก็บของที่คุณนุชไม่ใช้แล้วมาใช้ประโยชน์บ้างละ
ก็มันน่าเสียดายนี่นา.....อิ อิ
ขอบคุณ คุณนุชอีกครั้งครับ
Ico48
krugui Chutima สวัสดีครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ชอให้คุณครูมีความสุขในวันสงกรานต์ด้วยเช่นกันครับ
มาอีกรอบนะคะ
สวัสดีปีใหม่ไทย ๒๕๕๔ มาชวนไปชมบรรยากาศที่บ้านบ้างค่ะ http://gotoknow.org/blog/riverlife/435428
Ico48
คุณนายดอกเตอร์ สวัสดีครับคุณนุช ขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับ ขอให้คุณนุชประสบความสุขความสมหวังในสิ่งที่ปรารถนานะครับ
ขอบคุณสำหรับคำเชิญไปเยี่ยมบ้าน ด้วยความยินดีครับ
กรอบมีไว้ให้ออกนอก อิอิ