เสียงสะท้อนจากแดนใต้

สวัสดิการแบบเลือกปฏิบัติของรัฐภายใต้ข้ออ้างเรื่อง "ระเบียบ"

ความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้ ส่งผลกระทบโดยตรงต่อการปฏิบัติหน้าที่ของครูในพื้นที่

คงไม่ต้องอธิบายอะไรมากมายอีกแล้วถึงความสำคัญของอาชีพอาชีพหนึ่ง(จริงๆ ทุกอาชีพก็สำคัญแตกต่างกัน) มีเพื่อน(ที่เป็น)ครูมากมายหลายคนที่รู้จักและปฏิบัติงาน ในพื้นที่สีแดงของ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ 

หลายๆครั้งที่มีโอกาสได้พูดได้คุยได้เสวนา สนทนา สาระสำคัญอย่างหนึ่งที่น่าสนใจมากก็คือ ความจริงของรัฐบาลในการที่จะมาดูแลครูในพื้นที่นี้  มีครู เป็นร้อยเป็นพันที่อยากจะย้ายออกนอกพื้นที่ แต่ก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ย้ายไปเสียทุกคน  บางคนจึง"จำทน"สอน จำทนทำงานต่อไป โดยหวังว่าตลอดระยะเวลาหรือตลอดช่วงระยะทางที่เดินทางไปทำงานนั้นจะมีความ ราบรื่น มีสวัสดิภาพ...

บางคนกล่าวว่า "...เรื่องความปลอดภัยอย่าได้หวังอะไรมากมายกับเจ้าหน้าที่ ไม่ว่าจะทหารหรือตำรวจ เพราะเหล่านั้นเองก็ยังเอาตัวไม่รอด ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่อยากออกจากฐาน...ก็ขนาดอยู่ในฐาน ยังไม่ปลอกภัยเลย" ..

บาง คนตอนนี้ ไม่ได้คิดถึงเรื่องสอนเลย คิดแค่ว่า ไปโรงเรียน-กลับบ้าน ให้ปลอดภัยก็พอ เงินเดือนบวกกับ ค่าเสี่ยงภัย(ตาย) ค่าครองชีพ เงินพสร.

พูดถึงเรื่องดังกล่าวก็ใช่ว่าจะตกไปยังบุคลากรทางการศึกษาทุกคน รัฐให้เฉพาะแค่"ข้าราชการ" ครูอื่นๆที่ไม่เข้าข่าย เช่น ที่ยังเป็นพนักงานราชการ ครูอัตราจ้าง หรือวิทยากรอิสลามศึกษา ก็จะไม่ได้รับสิทธิเหล่านั้น...ทั้งๆที่เสี่ยงเหมือนๆกัน สอนเหมือนๆกัน  ...เฮ้อ …กำลังใจหายไปเลยน่ะ....รัฐดูแลไม่ทั่วถึงจริงๆ

อ้อ พนักงานราชการนี่ยังดีที่ยังได้ค่าเสี่ยงภัย แต่ครูอัตราจ้างนี่สิ เงินเดือนแค่ 7,940 บาท เสี่ยงเหมือนกัน แต่หลายอย่างหายไป