คิว คิว ภาคหนึ่งมาหลังภาคสอง
ความจริง พล๊อตเรื่องนี้ ถูกร่างไว้เป็นเดือนแล้ว ด้วยความขยันน้อยไปหน่อย ก็เลยไม่ได้ upload สักที จนมีเรื่อง HOT กว่า แซงคิวไปก่อน
เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าจากน้องปราณี พนักงานช่วยเหลือคนไข้ ของเรา ปกติจะทำหน้าที่ดูแลช่วยพี่ๆ หน้าห้องตรวจ บริหารจัดการคิวผู้ป่วย ตั้งแต่ เรียกซักประวัติ เรียกเข้าห้องตรวจ ตามผล lab หน้าที่พิเศษที่มอบหมายให้ คือการประชาสัมพันธ์แจ้งข้อมูล ขั้นตอนการให้บริการ แนะนำ ขอบคุณ จิตอาสาที่มาทำกิจกรรม ในช่วงเช้าคลินิกเช้าตรู่ (7.00-8.30) ก็จะถูกมอบหมายให้ผลัดมาช่วยกันที่จุดประชาสัมพันธ์หน้าตึก
ด้วยความเป็นคนคล่องแคล่ว อัธยาศัยดี เป็นกันเอง จึงเป็นที่คุ้นเคยชอบพอ ของคุณลุงคุณป้า คุณตา คุณยาย แฟนคลับตึกเขียว พวกพี่ๆ น้องๆ ได้อาศัยกินขนมของฝาก บ่อยๆ (555)
ความคุ้นเคยอันนี้เอง ปราณีจึงถูกกลุ่มคุณป้าแฟนคลับเรา ย้อนรอยเอาเมื่อคราวเดินผ่านแถวที่เค้าต่อคิวรอซื้อน้ำมันพืชกัน ที่ ห้างโลตัส สมัยที่น้ำมันปาล์มขาดแคลน ปราณีเล่าว่า คุณป้าๆ เรียกไว้ แล้วบอกว่า “ มา มา มาต่อแถว เคยแต่จัดให้คนไข้ยืนต่อแถว เรามาย้อนรอยกันหน่อย ลองมายืนต่อแถวดู ว่าจะมีความรู้สึกเหมือนกันมั้ย”
บอกแล้วว่า เป็นคนอัธยาศัยดี ปราณีและลูกชายอีก 2คน จึงลองไปยืนต่อแถวบ้าง พูดคุยสนุกสนานไปกับคุณป้าทั้งหลาย ยืนรอเกือบครึ่งชั่วโมง ถึงจะได้ น้ำมันปาล์ม 6 ขวด (ก็โควต้าคนละ 2 ขวดไงคะ)
พวกเราถามปราณีกันว่า แล้วรู้สึกยังไง คำตอบคือ “ เมื่อยค่ะ ต้องนั่งลงกับพื้นเหมือนกัน แต่ว่า สนุกดี ได้คุยกะคนไข้ ได้รับรู้ความรู้สึกจริงๆว่า ต่อแถวเข้าคิวรอเป็นอย่างไร”
น้องๆ ตึกเขียว ท่านอื่น ระวังตัวหน่อยนะ เวลาไปเดินช้อป จะเจอคนไข้ย้อนรอยมั่ง เพราะได้ข่าวว่าน้ำมันปาล์มจะขาดตลาดอีกรอบ 555
ความเห็น (2)
ไปยืนต่อแถวเหมือนกันค่ะพี่น้อย...ได้ยินเสียงผู้ชายข้างหลังบ่นใหญ่เลย นู๋รัตน์อดไม่ไหวก็เลยสวนกลับไปว่า วันหลังคุณลุงก็มายืนรอตั้งแต่บ่ายสามโมงเลยนะจะได้ป็นคนแรก (ห้างเขาจ่ายน้ำมันสี่โมง) เงียบสนิทเลย 555
คิวไหนๆๆสำคัญทั้งนั้น คิดต่อๆๆๆ....