"ยายๆอยากตบย๊าบจังนิ!" ...ฉันพูดกับยายเจียมหลังจากที่พูดคุยถามข่าวคราวกันที่ไม่ได้เจอกันหลายวัน
"มาๆเดี๋ยวยายไปหาเทียนก่อน" ...ยายเจียมบอก แล้วเดินเข้าบ้าน
"ยายๆมีเกียงป๋องมีหม้าย" ...ฉันถาม
"หายหม้ายแล้วเกียงป๋องน๊าน หาเอาไหน่ล่ะแหละนี่" ...ยายเจียมตอบ
นั่นแน่ใช้เทคนิคละคร "โปรดติดตามตอนต่อไป" เสียด้วย
จั๊กจั่นที่นี่ตัวเขียวเหมือนศิษย์พระอินทร์เลย
ที่เห็นทั่วไปมีสีเปลือกไม้คือ ดำเทาอะไรทำนองนี้
เรียกว่า..มนตร์..ได้ป่ะ
สวัสดีค่ะท่านอ.โสภณ เปียสนิท
จั๊กจั่นมีหลายสีเธอคงแปลงร่างปลอมตัวกระมั่งค่ะ อยู่กับต้นไม้คงทำตัวเป็นเปลือกไม้อยู่กับไม้ใบอ่อนเธอก็กลายเป็นสีเขียวใบไม้ประมาณหรือป่าวค่ะ ต้องตามหาข้อมูลเพิ่มเสียแล้ว...
ขอบคุณค่ะ โปรดติดตามกำเนิดจั๊กจั่น...
ตอนต่อไปนั้นบันทึกเสร็จแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ..น่าสนใจมาก..ได้เข้าไปอ่านเรื่องเล่าของเจ้าจั๊กจั่น มาแล้วค่ะ..
..เก็บภาพ หญ้าม่านพระอินทร์(หญ้าหมอน้อย) จากระเบียงบ้านคุณพ่อมาฝาก..เขาแข่งความสูงกับไม้ดอกรอบข้าง..เช่น ต้นโป๊ยเซียน และ เฟื่องฟ้า..
คุณหนูรี..ผมว่าถ้าพูดสำเนียงยะลา น่าออกเสียง "หยาบ" หรือ "ย๋าบ" มากกว่า
แต่ถ้าออกเสียงแบบคนภาคกลางก็น่าจะเป็น "ยาบ" นะครับ ^^
คุณBigPic...
ขอบคุณค่ะ