ขำขันขวนคิด "เสย เสย ไว้ อย่าเอ็ดไป"
ร่วมสองปีการศึกษาแล้ว ครูอิงได้รับมอบหมายให้ปรุงยาหม้อใหญ่ นั่นคือ
โครงการพัฒนาทักษะกระบวนการคิด โห หิน จริง ๆ ค่ะ การสอนให้เด็ก
คิด ถ้าคิดเป็นตุเป็นตะหน่ะคงพอได้ ครูอิงจึงรวบรวมแบบฝึกการคิดไว้
ร้อยกว่าแบบ มีทุกคิด คิดคล่อง คิดละเอียด คิดหลากหลาย คิดวิเคราะห์ คิด
สร้างสรรค์ คิดสังเคราะห์ ฯลฯ วันนี้ขอนำเรื่องการฝึกคิดโดยการใช้เรื่อง
ขำขันมาแบ่งปันค่ะ ซึ่งครูอิงได้มาจากหนังสือ ศิลปะการจัดการเรียนรู้ภาษา
ไทย ผู้เขียนคือ รองศาสตราจารย์อัจฉรา ขีวพันธ์ อาจารย์ท่านเก่งและ
เชี่ยวชาญมาก ๆ ครูอิงเคยได้เรียนรู้กับท่านครั้งหนึ่ง ยังรู้สึกว่าโชคดีจัง อ่าน
เรื่องขำขันกันดีกว่าค่ะ
" คำหล้าหนุ่มจากแดนดินถิ่นอีสาน เสี่ยงเข้ากรุงมุ่งหางานในเมืองหลวง
ขึ้น บขส. ตัดสินใจไปตามดวง รถแล่นล่วงจากบขส.ถึงหมอชิต
ลงจากรถตาลายใจหวิวสั่น นึกหวั่นๆพูดภาษากลัวจะผิด
เพิ่งเข้ากรุงเป็นครั้งแรกในชีวิต ไม่เหมือนคิดช่างสับสนวุ่นวายเทียว
ด้วยความหิวจึงมองหาสายตาเบิ่ง ไปเห็นเพิงมีอาแป๊ะขายก๋วยเตี๋ยว
ตัดสินใจจะแก้หิวสักชามเดียว บะหมี่เกี๊ยวเอ๊ะ ! จะสั่งอย่างไรกัน
ตัดสินใจอาแป๊ะๆ ก๋วยเตี๋ยวซ้าม อาแป๊ะเข้าใจความ ขมีขมัน
ทำก๋วยเตี๋ยวสามชามพร้อมๆกัน พ่อหนุ่มนั่นจำยอมกินสิ้นสามชาม
อิ่มท้องแล้วจึงรำพึงถึงเรี่ยวแรง ค่อนข้างดังว่า "มี้แฮ้ง" อย่างล้นหลาม
อาแป๊ะเกิดได้ยินตาวาววาม ทำหมี่แห้งให้อีกชามในทันที
หนุ่มติดขัดด้านภาษามิกล้าแย้ง จึงจำใจกินหมี่แห้งไม่ถอยหนี
กินจนหมดพลางเอ่ยคำย้ำวจี เชิงผูกมิตรว่าตอนนี้ "เฮ่อ ไค แน่"
กลุ่มจิ๊กโก๋โต๊ะข้างๆฟังถนัด จึงฮึดฮัดลองเชิงตามเบาะแส
ปาฝาเบียร์ตกบนโต๊ะไม่เชือนแช หนุ่มรู้แน่ไม่ได้หยอกบอก " บ่แม่น"
จิ๊กโก๋โฉดฟังภาษาหารู้ไม่ หยิบฝาเบียร์ขว้างไปใหม่ถูกต้นแขน
นายหนุ่มตกใจกลัวตัวลีบแบน เอ่ยวอนแค่น "อย่าปาข่อยจั๊กหน่อยเลย "
จิ๊กโก๋เหี้ยมคิดว่าหนุ่มท้ารบ หยิบขวดเบียร์หวังตะปบตีเข้าเสย
หนุ่มตกใจรีบโกยอ้าวด้วยมิเคย วิ่งแล่นเลยไปสั่นสลดบนรถเมล์
รถแล่นไปทางไหนไม่รู้จัก งุนงงนักรถขวักไขว่ใจไขว้เขว
คนเมืองกรุงไม่ยิ้มแย้มแถมเกเร นั่งลังเลขวัญเสียละเหี่ยใจ
จนรถแล่นถึงเขาดินเห็นร่มรื่น ค่อยใจชื้นเห็นเด็กลง เอ๊ะ! ที่ไหน
จึงเดินลงตามเข้าสวนสัตว์ไป พอเพลินใจนึกสนุกทุกข์บรรเทา
ผ่านกรงลิงมีเขียนชื่อ "อุรังอุตัง" แต่ผิดหวังไม่เห็นลิงกรงว่างเปล่า
เห็นคนเลี้ยงเดินผ่านมาจึงถามเอา พินอบพิเทาถ้อยวาจาทำท่าอายๆ
"ลุ้งคับลุ๊งสงสัยจริงลิ๊งไปไส " ลุงยิ้มให้แล้วตอบต่อข้อขยาย
"ลิงมันตายน่ะพ่อหนุ่มมันเพิ่งตาย " น่าเสียดาย แล้วพ่อหนุ่มไปไหนมา
"อ๋อ! ม๊าหางานท้ำยังหาบ่ได้ ข้อยบ่ฮู้จักไผสักคนหนา"
ลุงได้ฟังนึกสงสัยลั่นวาจา แล้วก็พาไปสำนักสมัครงาน
ให้ทดลองแต่งอุรังอุตังช่างเหมาะเจาะ งานมั่นเหมาะหนุ่มปรีดิ์เปรมเกษมศานต์
นั่งแทนลิงในกรงคงสำราญ จิตเบิกบานนึกภูมิใจได้งานเบา
วันแรกแรกนั่งนอนเล่นเป็นสุขยิ่ง ทำท่าลิงคอยสนองคนดูเขา
ล่วงหลายวันชักเบื่อเหลือบรรเทา เดินแกะเกากรงดึงแทะทิ้งทอย
พบรอยขาดลองแกะสอดตัวลอดได้ จึงลอดไปกรงข้างๆอย่างเงื่องหงอย
เป็นกรงเสือหารู้ไม่ใจล่องลอย พลางเดินเดินถอยถอยคอยเมียงมอง
พลันเหลือบเห็นเสือร้ายหัวใจหล่น ตกใจจนประจุขี้ขึ้นสมอง
กระโดดหนีสุดชีวิตจนติดซอง ปากเผลอร้อง"ซ่อยข้อยเหน๊ ซ่อยข้อยแหน๊ "
เจ้าเสื้อร้ายยินเสียงโลดกระโดดประกบ รีบตะปบ คอเจ้าลิงยิ่งย่ำแย่
บีบกระชับดึงหน้าหลังเหมือนรังแก จุ๊ปากแก้มกระซิบใส่บอกให้รู้
"จุ๊ จุ๊ จุ๊ !เสยเสยไว้ เสยเสยไว้ อย่าเอ็ดไปเดี๋ยวต๊กงานกันเทิงคู่ "
เฮาคนบ้านเดียวกันมึงกั๊บกู เดี๋ยวต๊กงานเทิงคู่...อย่าเอ็ดไป
หลังจากให้นักเรียนฟังเรื่องราวไปแล้ว โดยครูอ่านให้นักเรียนฟัง
พยายามอ่านให้เป็นสำเนียงของเจ้าของภาษา(ที่เป็นภาษาถิ่นอิ
สาน) สังเกตว่านักเรียนเข้าใจหรือไม่ จากนั้นก็ตั้งคำถามเพื่อให้
เด็กคิด อาจให้เขาคิด แล้วสนทนากับเพื่อน ๆ หรือคิดแล้วเขียนลง
ในใบงานก็ได้ค่ะ คำถามที่ถามแล้วเป็นการกระตุ้นให้เด็กคิด
สำหรับเด็กในระดับประถมฯ เช่น
๑. หนุ่มชาวอีสาน มีปัญหาในการใช้ภาษาไทยอย่างไรบ้าง
๒. ทำไมหนุ่มอิสานถึงต้องกินบะหมี่ถึง สามชาม
๓. ทั้ง ๆ ที่อิ่มแล้วทำไมหนุ่มอิสานต้องจำใจกินหมี่แห้งอีก
๔. ทำไมหนุ่มอิสานจึงถูกจิ๊กโก๋ทำร้าย
๕. ทำไมหนุ่มอิสานที่เป็นเสือต้องพูดว่า "จุ๊ จุ๊ เสยไว้ เสยไว้"
๖. นักเรียนได้ข้อคิดอะไรบ้างจากเรื่องนี้
๗. นักเรียนเคยได้รับฟังเรื่องราวขำขัน ที่เกิดจากการใช้ภาษา
ในการสื่อสาร เช่นเดียวกับเรื่องนี้มาบ้างหรือไม่ (ถ้าเคย ) แบ่ง
ปันให้คุณครูและเพื่อนฟังบ้างซิคะ
ฯลฯ
ความเห็น (14)
สวัสดีค่ะพี่ครูอิง มาแหน่ มาแหน่ เสย เสยไว้ เดี๋ยวดีเองจ้า มาฟังข้อยสิร้องเพลงเด้อ ....ฮา เรื่องราวน่าชวนหัวเราะจังเลยค่ะ น้องมีบันทึกใหม่แร่ววว.. ตามไปนะคะ
hahahaha ถ้าหากไม่ได้ยินไอ้หนุ่มเอิ้นว่า...ซ่อยข้อยเหน๊ ซ่อยข้อนเหน๊..
ก็คงไม่รู้ว่า"คนบ้านเดียวกัน" เด้อค่ะเด้อ...
พอจะเดาออกๆว่าจะใช้ทำอะไร รอเฉลยดีกว่า
สวัสดีค่ะ มาเฮฮา ภาษาถิ่น
เคยได้ยิน สั่งหมี่ ที่ปรุงสาม
ส่งเสียงสั่ง เร็วรี่ หมี่แห้งซาม
ไม่ค้านถาม จ้ำกิน สิ้นพุงกาง
เว้าไคแหน่ สบาย ผ่อนคลายนัก
นักเลงจัก หมายว่า ท้าถากถาง
หากใครแน่ ฮึดสู้ ดูเข้าทาง
คนพุงกาง ลิ้นห้อย คอยไคแหน่
นายหนุ่มตกใจกลัวตัวลีบแบน เอ่ยวอนแค่น "อย่าปาข่อยจั๊กหน่อยเลย ฮ่าฮา เรื่องนี้เป็นนิทานหากิน ในการคุยในเวทีกับชาว โดยเฉพาะชั่วโมงปราบเซียน(บ่ายโมง) ต่อจากตอนนี้ จิ๋กโก๋ตามไปกระทืบ จนสลบ มีคนมาพบพาไปโรงพยาบาล พอพยาบาลล้างแผล แก็ร้องว่า แซบอีหลีๆ พยาบาลนึกว่าชอบแสบดี จึงราดทิงเจอร์ให้ สุดท้าย คนที่พามาหมอเขาได้เป็นเพื่อนกัน วันหนึ่งเพื่อนอิสาน ชวนเพื่อนชาวใต้ ไปอิสาน ไปกินก๋วยเตี๋ยว เพื่อนอิสานถามว่าเอ๋งจะกินอะไร คนใต้บอกว่า"อยากหมี่เหลือง เลยได้เรื่อง หมี่เหลืองไม่พักกิน ....อยากมี่เหลือง ..อยากมีเรื่อง เรื่องคล้ายกัน
แล้วยังมีนิทานเรื่อง" คนอย่างเสยตายอยากเพื่อนเหอ"หนุก หลกน้ำตาเล็ด
โครงการพัฒนาทักษะกระบวนการคิด มีคิดผิด คิดไม่ได้ บ้างไหมหนอ
คิดเพ้อเจ้อ ไม่เข้าท่า เหมือนบ้าบอ มีไหมหนอ คิด คิด คิด จิตวุ่นวาย
เหมือนขำขันคำหล้าที่พาคิด หลงเข้าเมืองเพราะคิดผิดคิดขวนขวาย
ต้องดิ้นรนจนย่ำแย่เกือบแพ้ภัย ไม่เข้าใจภาษาเกือบพาจน
คิดไม่ออกบอกไม่ถูกผูกไม่ได้ อ่านแล้วไงถึงตอนท้ายให้สับสน
เสือกับลิงวิ่งไล่กันนั้นเป็นคน ยิ่งสับสนสัตว์เดินดูอยู่นอกกรง
คนเป็นสัตว์ สัตว์เป็นคน สับสนยิ่ง คนเป็นลิงหลอกกันทำฉันหลง
เสือสิงห์กระทิงแรดเดินขวักไขว่ไปนอกกรง มีป้ายตรงข้างหน้า"สภาผู้แทนฯ"
สวัสดีค่ะ
มาใหม่ค่ะ มาชวนไปชมภาพรินดาทำให้พี่คิมค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครู
มาอ่านภาษาบ้านมาตายีค่ะ...ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ
สวัสดีค่ะน้องครูตูม
- ตามไปเบิ่งแหล่ว เด้อค่ะเด้อ
- เอ้า ใต้ปนอิสาน ซะแหล่ว 55555555555+
สวัสดีค่ะพี่ครู
- บันทึกก่อน ๆ หน้านี้ หนัก ๆ ไปหน่อยค่ะ
- พี่คิมบอกว่า "เครียดไปนะ"
- บันทึกนี้เลย เอาขำขันมาคลายเครียด หน่อยค่ะ
- ขอบพระคุณค่ะพี่ครู ขอบพระคุณดอกไม้กำล้งใจด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะท่านพี่วอญ่า
- พอ ๆ กับเพลงพงษ์เทพ เลยค่ะ
- สถาพรเป็นคนปักษ์ใต้ ไปสอนที่อิสาน
- สอนนักเรียนเรื่อง แมลง ออกเสียงเป็น มะเร็ง หมดเลย 5555555555+
- กว่าเด็กจะเข้าใจ เล่นเอาย่ำแย่ไปเหมือนกันค่ะ
สวัสดีค่ะท่านวิโรจน์ พูลสุข
คนเป็นสัตว์ สัตว์เป็นคน สับสนยิ่ง คนเป็นลิงหลอกกันทำฉันหลง
เสือสิงห์กระทิงแรดเดินขวักไขว่ไปนอกกรง มีป้ายตรงข้างหน้า"สภาผู้แทนฯ"
เสือว่าดุ กระทิงว่าร้าย อยู่ในป่า ยังดีกว่าผู้ทรงเกียรติที่ร้ายแสน
สัตว์อยู่ป่า มิบุกรุก ซุกดินแดน มิค่อนแค้นให้ร้ายป้ายสีกัน
มิต้องป้อคำหวาน "ประธานที่เคารพ" มิต้องพบพวกหักงอคอรัปชั่น
ต่างจากสัตว์เมืองกรุงมุ่งฟาดฟัน และปลุกปั่น ยุให้แยกแตกสามัคคี
เปรมมิกา นวลพูนทอง
สวัสดีค่ะครูตาล
สบายดีไหมค่ะ
หนูรักครูตาลมะมาก
สวัสดีจ้าน้องเนย
- น่ารักจังที่เข้ามาบล็อกครูตาล
- หนูเป็นอย่างไรบ้างสบายดีมั้ย
- ต่อไปนี้ก็คงมีแต่สิ่งดี ๆ เข้ามาหา
- ได้เป็นสาวกรุงซะแล้ว ลูกสาวครูตาล
- มีอะไรก็เข้ามาเขียนส่งข่าวที่บล็อกครูบ่อย ๆ นะคะ
- จะส่งข่าวถึงเพื่อน ๆ ก็ได้นะจ้ะ
- เปิดเทอมนี้ครูคงคิดถึงน้องเนยแย่เลย ตอนที่เพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ทำอะไรไม่ถูกใจครูหน่ะ
- ก็ขาดผู้ช่วยคนสำคัญอย่างน้องเนยนี่นา เหงาแย่เลยยยยยยยยยยยย