แด่นักการเมืองไทย ส.ค. 2549


คนมันชั่ว คนมันเลว ถึงจะใส่
ห้อยอะไร กันใจวาย ก็ไม่หาย
คนเฮี่ยๆ เป็นสันดาน ช่างไม่อาย
ทำกลัวตาย ต้องหาใส่ เครื่องป้องกัน

นอนไม่หลับ เพราะเครียด นั้นสมควร
เพราะชอบป่วน สั่งโยกย้าย ตามนิสัย
เห็นคนอื่น เขาโง่ หรืออย่างไร
จึงชอบใช้ หน้าไม่อาย ตัวอัปรีย์

มีเงินเยอะ เสียเปล่า กลับไร้สุข
มึแต่ทุกข์ จะไปไหนต้องคอยหา
มีตำรวจ ทหารมา ช่วยนำพา
กลัวนี่หว่า นึกว่าแน่ โธ่ไอ้เลว

ฝันไปเถอะ เลือกตั้ง มรึงจะได้
กูขอไม่ เลือกมรึง ไอ้ฉิบหาย
ภาวนา ให้มรึงนั้น รีบไปตาย
ให้วอดวาย ทั้งตระกูล ไร้คนมอง

ไอ้ตัวเฮี่ย เฮี่ยจริงจริง คือทักษิณ
ชอบตัดสิน ว่าคนอื่น ทำให้เสีย
ชอบจริงนัก ชอบให้คน ต้องมาเลีย
ยอมเป็นเบี้ย อยู่ภายใต้ อำนาจมรึง

ขอฟ้าดิน เปิดทาง สงเคราะห์ข้า
ภาวนา ให้มันตาย เร็วๆหนา
อย่าให้มัน ต้องลอยหน้า มีลีลา
รีบนำพา เอามันไป อย่ารอรี

คำสำคัญ (Tags): #กวีการเมือง
หมายเลขบันทึก: 42807เขียนเมื่อ 5 สิงหาคม 2006 14:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:32 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท