หยาดเหงื่อและแรงกาย

      "ทั้งหมดนี้พ่อกับแม่ช่วยกันทำ" นี่เป็นคำพูดของลูกฐานการเรียนรู้บ้านไพล  ในโครงการจัดการความรู้ระดับชุมชน  พอพูดแล้วก็ชี้ให้พวกเราทั้ง 3 ดู พวกเราถึงกับตะลึง ภาพที่เห็นตรงหน้าพวกเราก็คือ มีต้นยูคาลิปตัสเกือบ 200 ต้น  มะละกอ มะเขื่อพวง กล้วย มะม่าง หน่อไม้ฝรั่ง ฝรั่ง มันเทศ ชะอม และไม่ยืนต้น เช่น ประดู่  ยางนา  ที่ปลูกบนคันนาใหญ่ที่ท่านได้ขุดและถมให้มันสูงขึ้นเกือบประมาณ 1.5 เมตร  สังเกตุเห็นได้ว่าต้นไม้ทุกต้นจะมีร่องรอยของการดูแลเอาใจใส่อย่างดี ทั้งรดน้ำทุกต้น คลุมด้วยฟาง และที่น่าทึ่งก็คือ อายุของท่านนันก็ย่างเข้า 60 ปี แล้ว 

     จะเห็นได้ว่าการที่จะทำอะไรมันอยู่ที่ว่าเห็นความสำคัญของการทำสิ่งนั้นและทำเพื่อความอยู่รอดของชีวิต อยากกินอะไรก็ไม่ต้องอดอยาก และประโยคที่ได้ฟังแล้วรู้สึกสะท้อนใจเรามาก นั่นก็คือ" พ่อทำคนเดียวโดยไม่มีใครมาช่วยเลย" ท่านคงจะหมายถึงว่า ท่านทำด้วยใจจริงถึงแม้ว่าจะไม่มีงบประมาณที่ไหนมาสนันสนุน แต่ท่านยังมีแรงกายที่เป็นทุนของท่านเอง

     ท่านได้ทำให้เรารู้ว่า "เงิน" นั้นมันเป็นแค่ส่วนรอง แต่แรงกายแรงสมองมันเป็นส่วนหลักและส่วนสำคัญของการทำงานอย่างนี้

[ดร.อุทัย อันพิมพ์]

เห็นด้วยครับ เพราะจริงๆแล้วการที่จะได้มาด้วยเงินนั้นมันจำเป็นต้องใช้ปัญญาอย่างชาญฉลาด

[นายบอน@kalasin]

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ แรงกายและมันสมอง สำคัญที่สุด เงินทองนั้น หมดแล้วหมดเลย แต่แรงกาย และมันสมอง ไม่มีใครจะมาเอาจากเราไปได้ นอกจากว่า เราจะไม่หยิบออกมาใช้นั่นเอง

สงสัยนิดนึง ปลูกต้นยูคาลิปตัสตั้ง 200 ต้นดิน เนื้อดินบริเวณที่ใกล้ๆกับต้นยูคา ไม่ขาดความอุดมสมบูรณ์แย่หรือครับ