ได้อะไรจากการไป R2R นราธิวาส
หลายวันมากทีเดียวกับการใช้ชีวิตที่จังหวัดนราธิวาส ... แม้ว่าหลายคนอาจจะมองว่าสถานการณ์นั้นไม่ค่อยสงบ แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้วกลับรู้สึกว่าที่นี่เป็นเมืองที่เงียบสงบ น่าอยู่อีกเมืองหนึ่งทีเดียว ผู้คนมีน้ำจิตน้ำใจดีและงดงาม มีความรัก และความเอื้อเฟื้อเหมือนที่เมืองอื่นในประเทศไทย
ภัยอันตราย...ก็มี และก็มีเช่นนี้ในเมืองต่างๆ ของไทยเช่นกันซึ่งอาจแตกต่างของรูปแบบหรือวิธีการเท่านั้น
แต่อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้าก็มองว่าทุกอย่างที่ปรากฏในภาพสายตาและความรู้สึกของข้าพเจ้า ที่นี่ก็เป็นเมืองที่มีชีวิตชีวา
ความไม่สงบนั้นก่อเกิดจากความรู้สึกภายในของอนุพันธุ์แห่งความโกรธ เกลียดและชิงชัง ในบางคนบางกลุ่ม ได้รับการรดน้ำให้เมล็ดพันธุ์แห่งอนุพันธุ์ความโกรธนี้เติบโตและเบ่งบาน ความรู้สึกว่ารุนแรงจึงปรากฏขึ้นผ่านการกระทำ ถ้าหากว่าเราเข้าใจ เราจะพบว่าอนุพันธุ์แห่งความดงามที่เป็นความดีความงามในจิตใจของชาวนราธิวาสยังมีมากมาย
ข้าพเจ้าได้รับการต้อนรับอย่างดีมาก มีความอบอุ่นใจจากทั้งชาวไทยพุทธและมุสลิม เราต่างมีวิถีแห่งความสร้างความอบอุ่นใจที่แตกต่างกันและเราก็เชื่อมหัวใจให้โยงใยถึงกันได้ คล้ายความรู้สึกที่ว่าข้าพเจ้าได้เจอคุณหมอด้า จากเมืองบาเจาะ ซึ่งได้สัมผัสถึงมิตรภาพ ความรัก และความคุ้นเคยทั้งๆ ที่ว่าครั้งนี้คือ ครั้งแรกที่เราได้เจอกัน หรือ...ความรู้สึกที่ได้เจอจากน้องๆ คนหน้างาน รพ.สต.ต่างๆ ที่ต่างร่วมกันตั้งชื่อ "นุรดีฮายะห์" ให้แก่ข้าพเจ้า สิ่งที่ข้าพเจ้าสัมผัสใจได้คือ ความรักที่ส่งถ่ายผ่านกันและกัน อันเป็นความรักที่เปี่ยมด้วยความไว้วางใจ ไว้เนื้อเชื่อใจ
บรรยากาศตลอดการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นที่นราธิวาส เป็นเสมือนการมาร่วมกันเชื่อมโยงใจต่อการทำงานเพื่อสาธารณะ ไม่ใช้การมาสร้างผลงาน ทำให้ข้าพเจ้านึกประโยคหนึ่งขึ้นมาได้ว่า
R2R เป็นดั่งสะพานเชื่อมให้เราได้มามองปัญหาชีวิตโดยเฉพาะทางด้านสุขภาพและความเป็นอยู่ของผู้คน แล้วนำทางเราไปสู่การเยียวยาช่วยเหลือพวกเขาเหล่านั้นตามหน้าที่ปัจเจคบุคคลที่เราดำรงอยู่อย่างไม่แบ่งแยกวิชาชีพ
R2R ไม่ใช่เส้นทางของการผลิตคนเก่ง
แต่เป็นวิถีของการบ่มเพาะความดีที่มีอยู่ในหัวใจของคนทำงาน
ในวันสุดท้ายปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากที่ผู้จัดเตือนข้าพเจ้าว่า จะอย่างไรก็ตามอาจารย์ต้องเลิกประมาณบ่ายสามโมงเพื่อความสะดวกของการเดินทางกลับและข้าพเจ้าจะต้องไปขึ้นเครื่องที่สนามบินหาดใหญ่ ... แต่เมื่อกระบวนการได้ผ่านไป การถอดบทเรียนได้เกิดขึ้นและสิ้นสุดลง ผู้จัดดำเนินกระบวนการถึงพิธีปิด ปรากฏว่าก็ยังไม่มีใครที่จะลุกออกจากห้องประชุม ... ทุกคนยังนั่งตรึงอยู่กับที่อย่างไม่มีทีท่าว่าจะเตรียมตัวหรือรีบกลับ จนผู้จัดต้องบอกว่า การประชุมเสร็จสิ้นแล้วเชิญทุกคนกลับได้นั่นแหละ จึงทำให้เกิดเสียงหัวเราะ และรอยยิ้ม และเสียงสะท้อนว่า... ยังไม่อยากกลับกัน
เป็นการเรียนรู้ที่เปี่ยมสุขเสียจริงเลยในความรู้สึก
ความอิ่มเอมใจและปิติสุขล้วนแทรกซึมลงไปในทุกๆ อณูของความรู้สึก
กว่าจะได้เดินทางออกจากนราธิวาส ข้าพเจ้าได้แวะไปที่สำนักงานสาธารณสุขนราธิวาสและออกเดินทางจริงๆ ก็สี่โมงกว่า โดยได้รับความอนุเคราะห์จากน้องซาและน้องยัง ซึ่งหากว่านำชื่อทั้งสองมารวมกัน "ซายัง" นั้นจะมีความหมายว่า "ความรัก"... ทั้งสองท่านได้นั่งรถไปส่งข้าพเจ้าที่เมืองหาดใหญ่ ... เราได้นั่งรถมาด้วยกันกว่าสามชั่วโมง โดยพี่ที่ขับรถให้ก็ยังเป็นพี่ท่านเดิม ความใส่ใจในรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ข้าพเจ้าได้รับอย่างเต็มที่จากผู้คนที่นี่ ไม่ว่าจะเป็นคุณสุทัศน์ พี่อุ๊ พี่พฤกษ์ พี่เกี๋ยน น้องฝน รวมถึงน้องซา และน้องยังด้วย...หรือแม้แต่ท่านนายแพทย์ สสจ. อย่างท่าน นพ.จรัญเอง ทุกอย่างไม่ใช่พิธีการ หากแต่คือ ความยินดีที่จะทำเพื่อบุคคลอื่น
ก่อนวันเดินทางกลับพี่อุ๊ คุณสุทัศน์ และน้องฝน ได้พาไปชมร้านขายผ้าบาติก ที่เพ้นท์ลายด้วยมือและเป็นลายเดียวต่อผ้าหนึ่งชิ้นแบบไม่ซ้ำแบบกันเลย รวมทั้งอนุเคราะห์มอบให้เป็นของฝากที่ติดมือมาเป็นที่ระลึก
เราเดินทางถึงหาดใหญ่...หกโมงกว่าเกือบหนึ่งทุ่ม ในวันนั้นเครื่องดีเลย์เลื่อนออกเดินทางเป็นสองทุ่มครึ่ง ข้าพเจ้ามีโอกาสได้เลี้ยงขอบคุณน้องซาและน้องยัง จนได้เวลาเครื่องจะออกจึงได้ล่ำลากัน และยังได้รับการถามไถ่จากพี่เกี๋ยนและคุณสุทัศน์ และพี่อุ๊ตลอดการเดินทางครั้งนี้ด้วย
ความสุข...และการเชื่อมโยง คือ สิ่งที่ข้าพเจ้าได้เรียนรู้ต่อตนเอง
ทำให้...หัวใจนี้ได้มองเห็นความงดงามในอีกแง่มุมหนึ่งที่ยังมีเต็มเปี่ยมในหัวใจของผู้คนคนหน้างานที่นี่...
ความเห็น (4)
อาจารย์ มาไกล ไป R2R ถึงนราฯ ผมก็มาไกลไปถึงน่าน แต่คนละภารกิจกัน
โอกาสหน้าหากรู้ล่วงหน้า จะได้ชวนน้องๆพยาบาลไปR2R กับอาจารย์บ้าง
ใช่อาจารย์กะปุ๋มที่อยู่ยโสธรรึเปล่าค่ะชื่นชมผลงานมานานแล้ว
ยุพเรศ จันทะเพชร
เป็นน้องพี่โย๋ค่ะไปเรียนด้วยกันได้ยินผลงานอาจารย์มานานค่ะขอชื่นชมในความสามารถ
ภณิดา ดิษฐรัตน์
ยังคิดถึงอาจารย์อยู่นะคะ ดีใจที่เมืองนราฯทำให้อาจารย์ประทับใจ แม้ใครอีกหลายคนจะไม่อยากมา ส่วน R2R กำลังปั่นอยู่ค่ะ ไม่รู้ว่าจะทำได้ดีแค่ไหน แต่กำลังใจยังสู้