เด็กเลี้ยงไก่ ไข่เลี้ยงเด็ก

                                   โรงเรือนเก่าที่หายไปแล้ว

โรงเรือนใหม่ 

         เมื่อประมาณสองปีก่อน เพื่อนผมกลุ่มหนึ่งได้มาเยี่ยมเด็กๆ ที่บ้านสร้างสรรค์เด็ก มูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก ที่ตั้งอยู่คลองสามย่านรังสิต แล้วตกลงกันระดมเงินทุนก้อนหนึ่งพร้อมลงแรงร่วมกับเด็กๆ ที่นั่น สร้างที่เลี้ยงไก่ไข่แบบชั่วคราวขึ้น ที่บอกว่าแบบชั่วคราวคือตัวโครงทำด้วยไม้ ตัวโรงเรืยนทำด้วยไม้ไผ่ หลังคามุงจาก พร้อมช่วยซื้อไก่ไข่มาให้ 185 ตัว จากนั้นเด็กๆ ก็พากันเลี้ยงไก่เรื่อยมา ได้ไข่จากโรงเรือนแห่งนี้วันละราว 150-170 ฟอง ส่งให้เด็กๆ ที่บ้านอุปถัมภ์เด็ก ที่หลักสี่และให้เด็กๆ ที่บ้านสร้างสรรค์เด็ก รังสิตได้กินกันคนละฟองต่อวัน ที่เหลือก็ส่งขายตลาดเป็นเงินสะสมไว้สำหรับค่าอาหารไก่และค่าตัวไก่ ในรุ่นต่อๆไป

          สองปีผ่านไป  เรือนไม้ทรุดโทรมและอยู่ในสภาพที่ซ่อมแซมไม่คุ้ม จึงตกลงกันสร้างอาคารหลังใหม่แบบถาวร โดยได้รับการสนับสนุนจากผู้คนทั่วไป จนก่อสร้างแล้วเสร็จลง  ขยายการเลี้ยงไก่เพิ่มมากขึ้นเพื่อให้ได้ไข่ไก่เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม ให้ได้ไข่ไก่ไม่น้อยกว่าวันละ 200 ฟอง    

         ผมทำควบคู่ไปกับการเลี้ยง ไก่และเป็ดพื้นบ้าน กำลังพยายามเพิ่มจำนวนจากชนิดละ 15 ตัวเป็น 30 ตัว เพราะไก่-เป็ดบ้านไม่ต้องเสียค่าอาหาร เขาหากินกันเองได้ ไข่ไก่-เป็ด จึงเป็นกำไร โดยจะให้ครูทำตารางเทียบเคียงไปเรื่อยๆ ไม่แน่ หากไก่สองชนิดมีจำนวนเท่ากัน ไข่ไก่ที่หาได้อาจจะใกล้เคียงกัน โดยไก่บ้านไม่ต้องลงทุนค่าอาหารเลย (โดยมรไข่เป็ดกินกันด้วย)

         เขียนมาเล่าสู่กันฟัง สบายๆ ในวันหยุด เพราะยามนี้มีความสุขกับเกษตรพอเพียงร่วมกับเด็กๆ อยู่ครับ