ระลึกถึงพรภิรมย์พิราลัย: ชมดง- พรภิรมย์ (สุดยอดคำประพันธ์จริง ๆ )


 

ชื่อเพลง ชมดง

คำร้อง :ทำนอง พร ภิรมย์

เพลินชมป่าดารดาษ

รุกขชาติดื่นดาษไป โน่นพิกุล ยอดกุ้นต้อก้อ

แตกก้านก่อกอระกะกิ่งไกว แก้วเกดแกมกันกางกั้นโก่งกิ่ง

เกลื่อนกลาดลูกกลิ้งพันกิ่งคานไก่

ลำเจียกขจีสิ้นจี่ขจร ลินจงต้นจ้อนขจรชื่นใจ

สะตือสะตอติดต่อต้นเต็ง ใบโตลูกเต่งต้นเต็งแข็งไต

ยางใหญ่ใบย่นกิ่งโยนลูกเยอะ

ยางยืดหยำเหยอะลูกเยอะยางใหญ่

กระทิงเที่ยวท่องเมียท้องแล้วทิ้ง ทุกข์แทนกระทิงผัวทิ้งช้ำใจ

ละมั่งเดินเมียงเข้าเคียงตัวเมีย

คลุกเคล้าคลอเคลียเหมือนมีผัวใหม่ ฃ

ฝูงแรดช้างร้องตามร้องป่าร้าง

เจ้าแรดเหลียวหลังโดนลิงวิ่งไล่

สมันปนเม่นมันเดินเล่นตามหมู่

โน่นหมีตามหมูเข้าหมู่กอไม้

โน่นช้างชนกันแย่งต้นอ้อยช้าง

แทงฉาดเลือดฉ่างช้างดุพอใช้

จิ้งจอกเที่ยวจรตามดอนป่าแจง เรื่องไรไม่แจ้งร้องหอนจับใจ

นกยูงหางใหญ่มันรำไม่ใคร่หยุดหย่อน

ขยับขย้อนบนยอดลำไย

นกเงือกชะง่อนแบกหงอนชะโงก ซบเซาเศร้าโศกสิ้นสุขสดใส

โน่งนกกาเหว่าเจ้าบินนะผวา

มาเจอต้นหว้าที่หมายตาเอาไว้

ลูกหว้าร่วงวายเสียดายลูกหว้า กาเหว่าไม่มาลูกหว้าไสว

กาเหว่าบินมาทำไมลูกหว้าร่วงหมด

กาเหว่าต้องอดสลดหัวใจ

โลกนี้อนิจจังอย่าหวังนึกแน่

ไม่เที่ยงไม่แท้ย่อมแปรเปลี่ยนไป

กาเหว่าอดหว้าเสมือนดังข้าหมดหวัง

วิมานรักพังนะพลาดพลั้งเผลอไผล

ต้องใช้ธรรมะช้ำระบั่นรอน มีให้นิวรณ์มากร่อนจิตใจ

เหมือนข้าวหนีเคียวไม่เกี่ยวหญิงใด

ไม่ขอช้ำใจเช่นกาเหว่าเอย

 ภาพจากhttp://www.dekdern.com  http://www.google.co.th/

หมายเลขบันทึก: 422233เขียนเมื่อ 24 มกราคม 2011 11:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

@พรภิรมย์พิราลัย@
       
       @ พระพ่อครู "พรภิรมย์"
       พ่อ "บุญสม อยุธยา"
       พ่อเพลงแหล่เพลงลา
       ลูกขอคารวาลัย
       
       @ ทั้งบัวตูมบัวบาน
       ร่วมประสานสอดร้อย
       เด็ดสายบัวหักห้อย
       เป็นสร้อยบัวบูชาไหว้
       
       @ พระธุดงด์ลงกลด
       ตะวันก็หมดแสงส่อง
       เชิญดาวพรพิรมย์ผ่อง
       เคียงประคองดาวลูกไก่
       
       @ สถิตแดนสุขาวดี
       ชมฉิมพลีพิมานมาศ
       เพลินชมป่าดาระดาษ
       รุกขชาติช่อไม้
       
       @ สร้างบุญสมเป็นศิษย์
       คุณหลวงประดิษฐ์ไพเราะ
       พิณพาทย์ฆ้องซร้องเสนาะ
       พรภิรมย์พิราลัย
       
       @ กตเวทิตาคุณ
       สั่งสมบุญสมบุญสม
       เชิญเสวยทิพยารมย์
       ณ พรภิรมย์เทวาลัย ฯ
       
       
       เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
       พ.๘/๑๒/๕๓

(http://upload.wikimedia.org)

พร ภิรมย์ (ปุญญวังโสภิกขุ) (29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2471 - 5 ธันวาคม พ.ศ. 2553 ) เป็นนักร้อง นักแต่งเพลงชาวไทย ที่ใช้ดนตรีไทยเดิมเป็นพื้นฐาน เนื้อเพลงแนวนิทานชาดกแฝงธรรมะ มีชื่อเสียงจากเพลง "บัวตูมบัวบาน" และ "ดาวลูกไก่"

พร ภิรมย์ มีชื่อจริงว่า บุญสม มีสมวงษ์ เป็นบุตรของนายประเสริฐ และนางสัมฤทธิ์ มีสมวงษ์ ชาวอำเภอพระนครศรีอยุธยา จบชั้นมัธยม 3 จากโรงเรียนวัดบพิตรพิมุข มีความเชี่ยวชาญการร้องและเล่นดนตรีไทย ทำขวัญนาค พากย์หนัง และเข้ามาเล่นลิเก ใช้ชื่อคณะว่า "บุญสม อยุธยา" เล่นกับเสน่ห์ โกมารชุน มีชื่อเสียงโด่งดังจนครูมงคล อมาตยกุล ชักชวนมาอยู่ วงดนตรีจุฬารัตน์

พร ภิรมย์ ร้องเพลงอยู่กับวงดนตรีจุฬารัตน์หลายปี มีผลงานบันทึกเสียงประมาณ 200 เพลง เพลงที่ร้องส่วนใหญ่เป็นผู้แต่งเอง ในแนวนิทานชาดกแฝงธรรมะ ด้วยเทคนิคการแหล่เป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร เพลงแรกที่ได้รับความนิยมคือ "บัวตูมบัวบาน" ตามด้วย "ดาวลูกไก่", "ดาวจระเข้", "วังแม่ลูกอ่อน", "กลับเถิดลูกไทย" เป็นต้น

พร ภิรมย์ ได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำพระราชทาน ในปี พ.ศ. 2509 ถึง 3 รางวัล จากเพลง บัวตูมบัวบาน และ ดาวลูกไก่ และในปี พ.ศ. 2514 จากเพลงกลับเถิดลูกไทย และได้รับรางวัลกึ่งศตวรรษลูกทุ่งไทย ในปี พ.ศ. 2532 จากเพลง บัวตูมบัวบาน และ พ.ศ. 2534 จากเพลง ดาวลูกไก่

พร ภิรมย์ บวชเป็นพระภิกษุอยู่ที่วัดรัตนชัย (วัดจีน) ตำบลหอรัตนชัย อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ตั้งแต่ พ.ศ. 2524 จนถึงมรณภาพ ด้วยอาการปอดติดเชื้อ เมื่อวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2553 สิริอายุ 82 ปี พรรษา 29

หลังอาพาธ เนื่องจากเส้นเลือดสมองตีบ ขาขวาไม่มีแรงเดิน เข้ารักษาโรงพยาบาลสงฆ์มาเป็นเวลานานหลายเดือน ล่าสุดเมื่อวันที่ 5 ธ.ค. 53 เวลา 12.00 น. ผู้สื่อข่าวรายงานว่า  ''พระปุญญวังโส'' หรือ ''หลวงพ่อพร ภิรมย์'' อดีตนักแต่งเพลง ที่ใช้ดนตรีไทยเดิมเป็นพื้นฐาน เนื้อเพลงแนวนิทานชาดก แฝงธรรมะ มีชื่อเสียงจากเพลงแหล่ ''ดาวลูกไก่'' และเพลง ''บัวตูมบัวบาน'' ได้มรณภาพแล้ว เนื่องจากปอดติดเชื้อ ที่โรงพยาบาลสงฆ์ อายุได้ 82 ปี โดยมี นายรังสรรค์ มีสมวงษ์ ลูกชายดูแลอย่างใกล้ชิดจนถึงลมหายใจสุดท้าย 

คิดถึงลูกหว้าจัง ตอนเด็ก ๆ กินอร่อยนัก

ขึ้นไปบนกิ่งหว้า แล้วกระโดดลงน้ำ โอย สนุกเหลือเกิน

สวัสดีครับคุณครู

........................

รุ่นคุณแม่ คุณป้า ผมชอบมากลิเกคณะบุญสม ลูกอยุธยา..ผมมาทันตอนท่านเริ่มร้องเพลงไม่ค่อยได้เล่นลิเกแล้ว..

.......................

 

สวัสดีค่ะ

ร่วมระลึกและกราบท่านค่ะ

ชอบมากครับชื่นชมและเคารพนับถือตลอดกาล

น้องครูอิง...(คิดถึงลูกหว้าจัง ตอนเด็ก ๆ กินอร่อยนัก

ขึ้นไปบนกิ่งหว้า แล้วกระโดดลงน้ำ โอย สนุกเหลือเกิน)

ทีแรกนึกว่าลูกขี้กวาง เปรี้ยวปากขึนมาทันที

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท