บันทึก...ชีวิต (3-61)
อ่านเจอบันทึกที่บอกกล่าวเกี่ยวกับหนังสือ "วันละเรื่อง" ของพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล หนึ่งในนักเขียนที่ชื่นชอบและเคารพนับถือสุดหัวใจ (ดูรายละเอียดได้ที่ http://www.visalo.org/book/wanLaReung.htm) หนังสือเล่มนี้เป็นการรวมบันทึก ข้อความบนสถานะที่ท่านเขียนใน Face book ช่วง 1 ปี ผู้เขียนยังไม่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ แต่ค่อนข้างมั่นใจว่าจะต้องเป็นเรื่องดี ๆ สมควรแก่การหาซื้อมาเก็บไว้อ่านแน่นอน
นิัสัยการ"บันทึก"เรื่องราวนี้ เป็นที่ประจักษ์แล้วว่าทำให้โลกเจริญขึ้น ชนชาติที่มีตัวอักษรเป็นของตนและมีนิสัยในการบันทึกเรื่องราวนั้้น ทำให้มีการสืบทอดองค์ความรู้ ความคิด เรื่องราวต่าง ๆ มีการต่อยอดนำไปพัฒนาสรรพวิชาต่าง ๆ ได้ ไม่น่าแปลกใจว่าเหตุใดชาติทางตะวันตก เช่น อังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมันจึงมีความรุดหน้าในทุก ๆ ด้านทั้งการศึกษา วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี ก็เพราะนิสัยของการบันทึกนี้เองที่ทำให้คนรุ่นต่อมาได้นำองค์ความรู้ ความคิดของคนรุ่นก่อนมาพัฒนาต่อมา แม้ในชนชาติตะวันออกก็เช่นกัน ชาติที่มีอารยธรรมเก่าแก่ เช่น จีน อินเดีย ก็ล้วนมีตัวอักษรทำให้เกิดการบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ไว้ส่งต่อปรัชญาแนวคิดที่สำคัญของโลก โดยเฉพาะพระพุทธศาสนาซึ่งเป็นศาสนาที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นศาสนาที่มีความเป็นวิทยาศาสตร์มากที่สุดศาสนาหนึ่งของโลก
ผู้เขียนเชื่อมั่นว่าประสบการณ์ของทุกคน ล้วนมีคุณค่าและประมาณค่าเป็นตัวเงินไม่ได้ หากเราช่วยกันส่งเสริมและสร้างนิสัยของการ "บันทึก" เรื่องราวต่าง ๆ แล้ว โลกนี้จะมีมรดกทางความคิดอีกมหาศาล นั่นคือ แม้เราไม่ปรากฏอยู่บนโลกนี้แล้ว แต่ความคิด องค์ความรู้ของเราก็ยังคงอยู่ และส่งต่อไปยังคนรุ่นหลังได้ตราบนานเท่านาน
วันหยุดเช่นนี้จึงอยากเชิญชวนให้สมาชิกทุกท่านร่วมกัน "บันทึก" เส้นทางแห่งชีวิต เพื่อส่งองค์ความรู้ ความคิดเห็นอันมีคุณค่าให้กับคนรุ่นหลังค่ะ
(^__^)
ความเห็น (25)
สวัสดีค่ะ
กินข้าวหรือยังคะ เลยเวลาอาหารมาแล้ว คุณยายมีอ่อมหวายมาฝากค่ะ
แกงอ่อมหวายน่าทานมาก
เคยได้ลิ้มลองครั้งหนึ่งเมื่อไปเยือนสกลนครค่ะ
ขอบคุณคุณยายมากค่ะ
(^__^)
ผมชอบบันทึกนี้เป็นการส่วนตัวมากครับ อย่างที่บอกว่าการบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ไว้เป็นตัวอักษรเป็นการส่งต่อปรัชญาแนวคิดที่สำคัญของโลก
- สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก
- การบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ นอกจากจะเกิดประโยชน์ตนในการทบทวนความจำ
ฝึกสมาธิ ยังเกิดประโยชน์ต่อสังคมกลายเป็นหลักฐานที่ทรงคุณค่า และทำให้เกิดการเรียนรู้เรื่องราวต่าง ๆ ได้เป็นอย่างดี - เสียดายที่คนไทยส่วนใหญ่ไม่ชอบบันทึก หลักฐานทางประวัิติศาสตบางเรื่อง
จึงลบเลือนไม่ถูกต้องแม่นตรง เพราะอาศัยผ่านประวัติศาสตร์จากชาติอื่นมา
แปลเป็นภาษาของตน - ขอบพระคุณข้อคิดสะกิดใจค่ะ
ลูกชายพี่เคยถามพี่ว่า ถ้าโลกเราไม่มีการคิดประดิษฐ์อักษรจะเป็นอย่างไร
พี่คงต้องไปตอบเขาเพิ่มเติมว่า คิดประดิษฐ์แล้ว ต้องมีการบันทึกด้วยจึงจะครบถ้วน
ชอบบันทึกนี้ค่ะ เดี๋ยวจะรีบบันทึกอะไรต่อมิอะไรที่เราพบ เห็น คิด และทำ วันหนึ่ง ๆ มีเรื่องมากมายผ่านเข้ามาค่ะ ;p
สวัสดีค่ะอ. ธรรมทิพย์
ขอบคุณข้อคิดเห็นที่น่าคิดของอาจารย์ค่ะ
หลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่เขียนขึ้นภายหลังนั้น หลายเรื่องก็ยังคงมีข้อถกเถียง ไม่ยอมรับ หากมีการบันทึกไว้ในยุคสมัยที่เกิดเรื่องราวนั้น จะแก้ปัญหานั้นได้
และส่วนตัวก็มองเห็นประโยชน์ของการ "บันทึก" อย่างยิ่งเลยค่ะ
(^___^)
- สวัสดีค่ะ
- ไม่ได้แวะมาทักทายพี่สาวนานแล้ว สบายดีนะค่ะ
- ระลึกถึงกันเสมอค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ภูสุภา
ดีใจที่พี่อ่านบันทึกเล็ก ๆ นี้แล้ว ได้ต่อยอดความคิดจนเกิดบันทึกที่น่ารักของพี่ค่ะ
เตี่ยของน้องมาจากเมืองจีน เขียนได้แต่หนังสือจีน และแม้ท่านจากไปแล้วกว่า 30 ปี ลายมือของท่านก็ยังคงอยู่ ลูกหลานได้หยิบจับขึ้นมาอ่าน (แม้ตัวน้องจะอ่านไม่ออกเลย) ก็ยังมีความสุข รู้สึกเหมือนท่านยังคงอยู่กับเราเสมอ
ขอบคุณค่ะ
(^__^)
คุณคนไม่มีรากครับ
- มาขอบคุณที่มอบดอกไม้ในงานเขียนบทร้อยกรอง คิดว่าเป็นดอกไม้ดอกแรกที่ได้รับ จึงภูมิใจและรู้สึกดีเป็นพิเศษ ครับ
- เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งว่า การบันทึกคือร่องรอยที่มีคุณค่า ข้อความในบันทึกอาจเปลี่ยนแปลง ความรู้สึก ความคิด และความเชื่อของบางคนให้ดีขึ้นได้
- บันทึกบางบันทึก อาจเป็นข้อมูลที่มีความหมาย และยังมีความสำคัญต่อการพัฒนาอีกด้วย ครับ
สวัสดีค่ะ
จะตั้งใจเสมอค่ะ ขอบคุณมากนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะคุณบุษรา
ดีใจที่ได้ทักทายกันค่ีะ
ขอบคุณภาพสวย ๆ ที่นำมาฝากนะคะ
อยากอ่านบันทึกใหม่ของคนทำงาน...
ระลึกถึงเหมือนเดิมค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณสันติสุข สันติศาสนสุข
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
และยิ่งยินดีมากขึ้นไปอีกที่ได้รู้ว่าตัวเองได้มีโอกาสทำให้กัลยาณมิตรรู้สึกดี ๆ
ส่วนตัวชอบการเขียนบันทึกค่ะ และได้ประโยชน์จากการบันทึกจึงบอกกล่าวเล่าไว้ ตั้งใจจะให้หลาย ๆ ท่านที่มีความรู้ ประสบการณ์มากมายได้เล่าบ้าง
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะอ.ผศ.ดร. เมธา สุพงษ์
ขออภ้ยนะคะ ตอบข้ามไปโดยไม่ตั้งใจค่ะ
ส่วนตัวหากมีเวลาก็ชอบตามอ่านบันทึกดี ๆ ของอาจารย์ค่ะ ได้ความรู้มากมายและได้ชมภาพสวย ๆ อีกด้วย
(^__^)
สวัสดีค่ะพี่ กานดา น้ำมันมะพร้าว
ได้ไปเชียงใหม่เมื่อเร็ว ๆ นี้ ผู้ใหญ่ที่นับถือท่านสนใจและถามเรื่องน้ำมันมะพร้าว ก็ได้หาความรู้จากบันทึกของพี่ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ระลึกถึงพี่เช่นกันค่ะ
(^__^)
สวัสดีครับ
ขอบคุณครับสำหรับสาระดีๆ
เดี๋ยวจะลองหาอ่านดู
สวัสดีค่ะ
ชอบจดบันทึกค่ะ มักมีสมุดอยู่ใกล้ๆตัวเสมอ ชอบที่สุดคือไดอารี่ที่มี month plan เพราะเวลาจดอะไรภายในไดอารี่ จะใช้ช่องวันที่ใน month plan แทนสารบัญได้เลย
มีดอกไม้มาฝากค่ะ
เห็นกับข้าวที่ คุณยาย นำมาตั้งไว้ให้คุณคนไม่มีราก แล้ว น่าทานกับข้าวเช้ามากเลยนะครับ
...
อ่านบันทึกนี้ แล้ว คงเป็นแรงบันดาลใจ ให้กับหลาย ๆ ท่านที่ได้อ่าน นะครับคุณคนไม่มีราก
ขอบคุณบันทึก ดี ดี เช้าวันหยุดเช่นนี้ ครับ
นิสัยของการ "บันทึก" เรื่องราวต่าง ๆ โลกนี้จะมีมรดกทางความคิดอีกมหาศาล
ขอบคุณพี่ ณัฐรดา
ดีใจที่ชอบสิ่งที่คล้ายกันค่ะ
สิ่งที่ได้รับเป็นของขวัญมากที่สุดในทุกปี นอกจากเป็นหนังสือต่าง ๆ แล้ว ก็คือ สมุดไดอารี่ ค่ะ เพราะเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ จะรู้ดีว่าเป็นคนชอบ "บันทึก" ชอบเขียนมาก ๆ ค่ะ
ขอบคุณดอกไม้งดงามค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
กัลยาณมิตร ย่ิอมเป็นแรงบันดาลใจให้กันและกันเสมอ
คนไม่มีรากอ่านบันทึกของคุณแสง ฯ และหลาย ๆ ท่านก็ได้ "แรงบันดาลใจ" และ "พลังใจ" ทุกครั้งเลยค่ะ
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
(^__^)
สุขสันต์วันหยุดค่ะคนไม่มีราก
มาเรียนคนไม่มีราก คนเขียนถ้ามีคนอ่านนั้นคือความสุข คนชอบอ่านก็จะรวบรวมประมวลความคิดของคนอื่น ทำให้มีวัตถุดิบในการเขียนครับ ไม่ได้ทักทายท่านนานพอดู สบายดีนะครับ
ขอบคุณค่ะ...พี่ใหญ่รักการเขียนบันทึกเรื่องราวต่างๆในชีวิตมาก..ยิ่งยุคไอทีเช่นนี้ ยิ่งทำให้การบันทึกขยายผลไปอีกมากมาย..
บันทึกงดงามหัวใจงดงามเบิกบานของผู้เขียน
สวัสดีค่ะ
คิดถึงและพยายามตามหา ครูหมู
หลังจากที่ลำดวนกลับมาเขียนบันทึก
จนถึงตอนนี้เห็นชื่อลอยขึ้นมาดีใจมาก รีบหาทางมาทักทายค่ะ
สบายดีหรือเปล่า....
ลำดวนเห็นด้วยค่ะกับข้อความนี้มากๆค่ะ
".... ผู้เขียนเชื่อมั่นว่าประสบการณ์ของทุกคน ล้วนมีคุณค่าและประมาณค่าเป็นตัวเงินไม่ได้ หากเราช่วยกันส่งเสริมและสร้างนิสัยของการ "บันทึก" เรื่องราวต่าง ๆ แล้ว โลกนี้จะมีมรดกทางความคิดอีกมหาศาล นั่นคือ แม้เราไม่ปรากฏอยู่บนโลกนี้แล้ว แต่ความคิด องค์ความรู้ของเราก็ยังคงอยู่ และส่งต่อไปยังคนรุ่นหลังได้ตราบนานเท่านาน..."