หนังสือ “การบริหารงานวิจัย : แนวคิดจากประสบการณ์” สะกิดให้ผมเขียนบันทึกนี้ เพราะทำให้นึกขึ้นได้ว่า ที่ผมเขียนหนังสือเล่มนี้ เนื่องจากผมไม่มีความรู้เรื่องการบริหารงานวิจัย การมาทำงานที่ สกว. เป็นเหมือนโรงเรียน ให้ผมเรียนรู้เรื่องการบริหารงานวิจัย และเกิดความคิดว่าน่าจะเขียนหนังสือเผยแพร่สิ่งที่ได้เรียนรู้ ออกไปในวงกว้าง เพื่อให้วงการวิจัยได้รับประโยชน์
เป็นการเขียนที่เริ่มต้นจากความไม่รู้ เมื่อได้เรียนรู้บ้างจากการลงมือปฏิบัติ ก็นำมาเขียนเผยแพร่ ไม่เคยนึกว่าจะกลายเป็นหนังสือ “คลาสสิค” ที่มีการตีพิมพ์ถึง 4 ครั้ง ดูรายละเอียดได้ที่นี่
ที่จริงทาง สกว. ยุให้ผมปรับปรุงใหม่ ผมลองหน่อยเดียวก็เลิก เพราะเห็นว่าความรู้เรื่องการบริหารงานวิจัยของประเทศไทยก้าวหน้าไปอย่างมากมาย เฉพาะที่ สกว. องค์กรเดียวก็ได้พัฒนาวิธีบริหารงานวิจัยต่อจากที่ผมเขียนไว้ ก้าวหน้าไปมากจนผมเองตามไม่ทัน เพราะผมไม่ได้สัมผัสเองโดยตรงมาเกือบ ๑๐ ปีแล้ว
ทาง สกว. เห็นยังมีคนถามหาหนังสือเล่มนี้ จึงจัดพิมพ์ขึ้นอีกเป็นครั้งที่ ๔ ทั้งๆ ที่ผมเคยอนุญาตให้เอา e-file ของหนังสือเล่มนี้ ไปให้คนเข้ามา download ได้
ก็รู้สึกภูมิใจนะครับ ที่การเขียนความรู้ออกเผยแพร่ด้วยความไม่รู้ ก่อประโยชน์ต่อวงการวิจัยถึงเพียงนี้
วิจารณ์ พานิช
๒๙ ธ.ค. ๕๓
ไม่มีความเห็น