สะสมธรรม นำใจให้ใกลทุกข์
ปีเก่าผ่านไป ปีใหม่ผ่านมา เรื่องเก่าจบไป เรื่องใหม่เข้ามา สิ่งต่าง ๆ ย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามวัฎฎ ทุกคนย่อมต้องเจอกับการเปลี่ยนแปลงกันทั้งหมดทั้งสิ้น... ผมก็เช่นกัน
อะไร ๆ ก็เปลี่ยนแปลงไปหมดครับ เปลี่ยนแล้วดีก็มีมาก เปลี่ยนแล้วทำให้ทุกข์ก็ไม่น้อย แต่สิ่งที่เปลี่ยนแล้วทุกข์ตลอดวันทำงาน ก็คงหนีไม่พ้น การเปลี่ยน ผบคบช. (ขออนุญาตใช้อักษรย่อเลียนแบบข่าว ก็อตซิบนะคับ เพื่อความสบายใจของตัวเอง)
สิ่งที่ได้รับรู้จากคนอื่นมาว่าจะต้องเจออะไรบ้างนั้นสร้างความประหวั่นพรั่นพรึงแต่ก็มิได้เก็บมาเป็นสิ่งที่จะบั่นทอนตัวเอง แต่สิ่งที่ได้ประสบด้วยตัวเอง อย่างที่ คำพระเคยพูดในทำนองว่า ทุกอย่างเป็น ปัจจัตตัง ต้องเจอกับตัวเองนั้น ผมได้เจอมาแล้ว และก็กำลังทบทวนว่า ได้เจออะไรมาบ้าง เจอแล้วรู้สึกอย่างไร เจอแบบนี้จะรับมืออย่างไร แล้วต้องทำตัวอย่างไรต่อไปดี...
ผมคงเป็นคนที่โชคดีที่หลาย ๆ ครั้ง ผมสามารถถามตัวเองว่า ขณะนี้เรารู้สึกอย่างไร จะควบคุมตนเองได้อย่างไร แล้วไตร่ตรองว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไปจึงจะดีที่สุด... อันนีี้ผมขอยกเครดิตให้กับ "ธรรม" ที่เคยได้สดับตรับฟัง ได้ไตร่ตรอง ได้ปฏิบัติตาม และได้สนทนาธรรมกับผู้มีธรรมทั้งหลาย ผมจึงรู้สึกว่าเป็นคนโชคดีที่อย่างน้อย ๆ เมื่อมีอะไรมากระทบจิตให้รู้สึก โกรธ หงุดหงิด หรือไม่พอใจแล้ว สามารถควบคุมอารมณ์และความรู้สึกได้เร็ว และปล่อยวางลงไปได้เร็วกว่าอดีตที่ผ่านมา ซึ่งผมถือว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับตัวเอง
จึงอยากมาแบ่งปันเพื่อยืนยันว่า การฟังธรรม การไตร่ตรอง การใคร่ครวญ และการประพฤติปฏิบัติธรรมนั้น ไม่มีวันที่จะเสียเปล่า แต่จะเป็นการสะสมสิ่งที่ได้รับไปเรื่อย ๆ วันละนิดละหน่อย ไม่สูญสลายไปไหน วันหนึ่งหากเราอยากนำมาใช้ เราก็จะสามารถหยิบมาใช้ได้ตลอดเวลา ยิ่งใช้ยิ่งดี ยิ่งใช้ยิ่งได้ จริง ๆ นะครับ แต่อย่าคาดหวังว่าจะมีอานิสงไปถึงขนาดเงินทองไหลมาเทมา หรือเกิดเป็นเทวดาหรอกนะครับ ผมคิดว่า แค่เราระลึกถึงธรรมแล้วนำใจให้เราหลุดจากความทุกข์ นี่ก็เป็นสุดยอดแล้วล่ะครับ
ผมมีทุกข์ คนอื่นก็มีทุกข์ แต่ต่างกันตรงที่ ผมใช้หลักธรรมมานำใจให้ไกลทุกข์ และท่านอื่น ๆ ล่ะ ใช้วิธีใดนำใจให้ใกลทุกข์ครับ
ความเห็น (4)
เห็นด้วยครับ ตรงตามหลักการ ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรมนะครับ
เห็นด้วยค่ะ ธรรมะทำให้มีสมาธิ มีสติ และเกิดความสุข
ไม่ถึงกับทุกข์ เป็นเพียงไม่สบายใจบ้าง และรำคาญมากกว่า ส่วนมากเรื่องที่ทำงาน แต่ส่วนมากทิ้งไว้ที่ประตูมหาวิทยาลัย ไม่เอากลับบ้าน ยกเว้นบางเรื่องที่เกี่ยวกับงานวิจัยที่ต้องติดตาม
ถ้าเรื่องไม่สบายใจมากก็จะบอกตัวเองว่าคิดไปทำไม พรุ่งนี้หรืออีกสองสามวันก็แก้ปัญหานั้นได้แล้ว วางก่อน แล้วก็วางค่ะ
- สำคัญจริงๆด้วย
- ถ้ารู้ว่าทุกข์ให้ทิ้งไป
- ทุกข็กับสุขอยู่ที่เดียวกัน
- อยู่แต่ว่าเราจะมองเห็นไหม
- เหมือนเหรียญสองด้านครับ