คิดไม่ผิดจริงๆที่ไปเรียนแกะสลัก

มีคนตั้งคำถามว่าคิดยังไงถึงไปเรียนแกะสลักผลไม้ ทั้งๆที่ควรได้ พักผ่อนตามสบายในวันหยุด รู้ว่าคงเหนื่อย แต่อยากซึมซับสุนทรียภาพของชีวิตในแง่มุมอื่นบ้าง ไปเรียนแค่วันเดียว ก็รู้ว่าตัวเองไม่ได้ตัดสินใจผิด การจดจ่ออยู่กับ ปลายมีดขณะกรีดลวดลายอ่อนช้อยทำให้จิตใจสงบเยือกเย็นได้ดียิ่ง และที่ไม่น่าเชื่อคือ ได้เห็นภาพ tacid knowledge ชัดเจนมากขึ้น อาจารย์ผู้สอนเป็นผู้สูงวัย ที่เฝ้าพร่ำบอกเราอยู่เสมอว่า หากไม่ถ่ายทอดภูมิปัญญาของตนให้แก่คนรุ่นหลัง สิ่งที่เป็นคุณค่าเหล่านี้ก็จะสูญหายไปพร้อมกับชีวิตของอาจารย์ เราก็เลยคิดต่อว่า ทำ tacid knowledge ให้เป็น explicit knowledge เลยดีมั้ย อย่างน้อยก็มีเอกสารองค์ความรู้ไว้อ้างอิง หรือใช้ประกอบการสอนก็ได้ (เผื่อเราจบหลักสูตรไปนานแล้ว วันนึงอารมณ์ดีอยากแกะดอกโบตั๋นขึ้นมาบ้าง แล้วนึกไม่แน่ใจว่าจะแกะยังไง จะได้เปิดเอกสารดูได้) ไหนๆเราก็ได้รู้จักศิลปินที่รับจ้างเขียนภาพผนังโบสถ์แล้ว (กัลญาณมิตรที่รู้จักใน ชั้นเรียนแกะสลักนั่นแหละ) เราเองก็ช่างบันทึก ทำงานเอกสารความรู้ร่วมกัน ให้อาจารย์และให้เพื่อนร่วมรุ่น คงจะดีไม่น้อย เห็นมั้ย คิดไม่ผิดจริงๆที่ไปเรียนแกะสลัก

[ด้วยเราเชื่อว่า...มีความฝัน เราจึงมีอยู่]

การค้นพบความงดงามของบางจังหวะของชีวิต ไม่จำเป็นต้องเป็นเส้นทางที่ซ้ำเดิมกับที่ทางที่เราเป็นอยู่ในทุกวันของชีวิต

รู้สึกดีด้วยครับที่การหยิบจับทำอะไรบางอย่างแล้วทำให้เราอิ่มใจและคิดจะแบ่งปันสิ่งดีๆ ไปสู่ผู้คนอื่นอีก

ด้วยมิตรภาพ

[menookii]

สนใจอยากเรียนมากเลยค่ะ

แต่ไม่รู้ว่าต้องติดต่อยังไง

รบกวนได้ไหมคะ ว่าต้องติดต่อยังไงค่ะ

ตอนนี้ดิฉันอยู่ที่อเมริกา จะกลับบ้านที่ไทยเดือนกันยายน แล้วคิดว่าน่าจะอยู่ใกล้กันนะคะ เพราะว่าอยู่อุตรดิตถ์ค่ะ

อยากเรียนมากมากค่ะ รบกวนด้วยนะคะ

ขวัญฤทัย

[สาลิน]

จริงๆตัวเองหยุดเขียนบันทึกมานานมากแล้วค่ะ  ด้วยเหตุผลหลายอย่าง 

บอกตรงๆว่าอดรู้สึกดีไม่ได้ที่ยังมีคนแวะมาอ่าน (ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตามทีค่ะ)

ติดต่อได้ทางเมลล์นะคะ  

ตัวเองฝีมือตกไปเพราะไม่ค่อยได้ใช้

(กลัวอาจารย์จะขอใบประกาศคืน)

แต่สามารถติดต่ออาจารย์ให้ได้ค่ะ