๖๘๒.คิดถึงหมา


          คราวที่น้ำท่วมบ้านเมื่อ ๘ ปีกว่าที่ผ่านมานั้น  พวกเราชาวบ้านต่างตื่นเต้น หวาดกลัว เพราะเป็นน้ำท่วมครั้งแรก เด็ก ๆ สนุกที่ได้เล่นลุยน้ำ  ถนนมิตรภาพมีปัญหาในการสัญจรไปมา ภายหลังที่น้ำลดแล้วพวกเราต่างได้รับความเสียหายไปตาม ๆ กัน

         เรื่องที่แปลกนั่นคือมีสุนัขตัวสีน้ำตาอ่อน พันธุ์ thousond way (ขอยืมอาจารย์ขจิต)  ตัวหนึ่งเดินผ่านไปมา  และแน่ใจว่าไม่มีเจ้าของจึงเอาข้าวและน้ำใส่ภาชนะไปให้กิน  แต่ยังไม่กล้ารับเข้าบ้าน  เพราะไม่แน่ใจเรื่องความปลอดภัย  ต่อมาไม่กี่วันมีฝนตกในกลางคืนมันร้องครวญครางมาก   สงสารมันจับใจจึงหาลังกระดาษและเสียสละร่มคันหนึ่งไปทำที่นอนให้มันที่ต้นมะม่วงนอกรั้วบ้าน  มันจึงหยุดร้อง

        ภายหลังมันไม่ยอมไปไหน  และลองจับ กอด ลูบหัวมันได้  คาดว่าเคยเป็นหมาที่ถูกเลี้ยงมาอย่างดี  จึงให้สัตวแพทย์มาฉีดยา   และตัดสินขออนุญาตคณะตัวป่วนรุ่นเล็ก ๆ พามันเข้าบ้าน  แม้ว่าจะไม่ได้รับความยินยอมก็ตาม  แต่ฉันก็พามันผ่านด่านเข้ามา  ให้พักอาศัยหลับนอนด้านนอก  ส่วนเจ้าตัวป่วนอยู่ด้านใน  เช้ามาก็ถูกเจ้าตัวป่วนวุ่นวายอยู่เสมอ ๆ

        ฉันตั้งชื่อให้มันว่า "หลง" มีผู้มาเพิ่มเติมให้ว่า "เฉินหลง" บ้าง  และมันก็สามารถจำชื่อใหม่ของมันได้  ตอนเช้าหากฉันเดินไปขึ้นรถประจำทางมันจะเดินไปส่ง  ยืนเป็นเพื่อนคอยจนกว่าฉันจะขึ้นรถแล้ว  และมันก็จะรอจนถนนว่างจึงข้ามถนนกลับบ้าน  ตอนเย็นก็จะคอยรับเหมือนรู้เวลา  หากฉันขับรถไปเองมันก็จะวิ่งตามไปจนกว่ารถจะเลี้ยวขึ้นถนนใหญ่  มันก็หันหลังเข้าซอยกลับ  เพื่อนบ้านบอกว่า "วันที่ฉันกลับช้า  จะเห็นมันวิ่งไปมาที่ปากซอย"  และเดินคอตกเข้าบ้าน

        นิสัยดี ๆ ที่น่ารักคือ "รักน้อง ๆ เจ้าตัวป่วน  เมื่อไม่มีคนยู่ในบ้าน  จะนอนเฝ้าบ้านไม่ออกไปไหน  อยากทำท่าออดอ้อนเหมือนตัวเล็ก ๆ  หากถูกลูบหัวบ้างก็จะกระโดดร่าเริง"   

       นิสัยกวน ๆ ก็คือ "แอบมองดูน้อง ๆ กินอาหารเม็ด  เมื่อเผลอก็จะรีบย่อง ๆ เข้าไปรีบ ๆ งับกินบ้าง  และย่องออกประตูไป  และอีกอย่างคือกลัวเสียงดังเช่นประทัดหรือฟ้าร้อง  ทำท่าอ้อนอยากเข้าไปในบ้าน  เมื่อเผลอก็เข้าไปนอนหน้าตาเฉยไม่ยอมออกง่าย ๆ

         หลังรู้ว่าชอบอาหารเม็ดก็จึงให้อาหารเม็ดกินด้วย   แต่กินได้ไม่นานก็เบื่อแล้ว  ไม่กินเศษผักหรือพริกที่ติดอาหาร  เพราะเพื่อนบ้านมักจะแบ่งอาหารมาให้ สิ่งที่ชอบคือ "ลูกชิ้น"  เมื่อมีลูกชิ้นมาฝากจะใช้ปากกลิ้งลูกชิ้นเล่นก่อนจึงจะกิน

         ความสามารถพิเศษคือ "ปีนรั้วบ้านได้  ขึ้นไปเดินอยู่บนกำแพงรั้ว  ก่อนกระโดดหนีเที่ยวในเวลากลางคืน  และกลับเข้าบ้านด้วยวิธีการเดิม  ชอบลงไปนอนแช่ในอ่างน้ำเป็นเวลานาน ๆ "

        นิสัยที่ไม่น่ารักคือ "ชอบไล่ขับรถมอเตอร์ไซค์และรถยนต์  แต่ไม่กัด  ทำท่างับ  ๆ ๆ ๆ  น่าหวาดเสียว"  เมื่อเรียกชื่อมันก็จะหยุดทันที  อบรมบอกกล่าวมันเสมอแต่มันไม่ยอมเชื่อฟัง  สัตวแพทย์บอกว่า "มันอาจโดนรถชนมาก่อน"

         มันเคยถูกคนเกเรไล่ขับจะทำร้ายมันมาถึงหน้าบ้าน  เพราะโมโหที่มันไล่ขับมอเตอร์ไซค์นั่นเอง   ตอนหลังนี้มันโดนทำร้ายมีบาดแผลเหมือนโดนเหล็กแหลมทิ่มแทงที่หัว  ฉันได้ใส่ยาให้มันและอบรมมันเหมือนที่เคย

        ฉันเจอมันครั้งสุดท้ายเมื่อวันที่ ๕ มกราคม ๒๕๕๔ ในตอนบ่าย  ทั้ง ๆ ที่แผลมันยังไม่หาย และไม่ได้กลับบ้านในคืนนั้น  ปกติจะเจอกันทุกเช้าเมื่อตื่นนอน  ฉันเฝ้ารอและออกติดตามมันทุกวันยังไม่มีวี่แวว  มันเคยหายไปอยากมากแค่เพียง ๒ วันก็กลับมาเอง  ตอนนี้ไม่ทราบว่ามันจะกลับมาอีกไหม  ...คิดถึงและห่วงใยมันจัง

หมายเลขบันทึก: 419327เขียนเมื่อ 10 มกราคม 2011 08:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 พฤษภาคม 2012 14:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)

หลวงปู่ฤษีฯ วัดท่าซุงเทศน์สอนว่า หมามีเจ้าของแสดงว่าใกล้พ้นวิบากกรรม และมีหมา เอ้ย สุนัขหลายตัวตายแล้วไปสวรรค์ เพราะใช้กรรมเก่ามามากแล้ว แต่คน ยังไม่แน่ อิอิ 

สวัสดีค่ะอาจารย์โสภณ เปียสนิท

"เจ้าหูตั้ง" ไงคะที่ตายแล้วไปสวรรค์

ตอนนี้ใคร ๆ ก็เข้าใจว่า  เจ้าหลงคงถูกลอบทำร้าย และไปแล้วค่ะ  สงสารและยังคิดถึงมันอยู่ค่ะ

เจ้าตัวป่วนทั้งหลายก็ดูท่าทางจะคิดถึงกันอยู่

คิดถึงหมาเดี๋ยวหมาก็มาค่ะ อิๆๆๆ

ความรู้สึกแบบนี้มันยากที่จะอธิบายเนาะ ต้องเจอด้วยตัวเอง

อากาศวันนี้มัวซัวมากเหมือนฝนจะตก บรรยากาศแบบนี้ไม่ชอบเลยค่ะ

คิดถึงนะคะ...

สวัสดีค่ะ พี่ครูคิม : งั้นฝากเจ้าตัวนี้ไว้ในอ้อมใจซักตัวนะค่ะ มีความสุขกับสัปดาห์ใหม่ค่ะ =)

                       

  • น่าสงสารเจ้าหลงจังเลยค่ะพี่คิม
  • ตอนนี้เจ้าโทนี่ของแป๋มก็กำลังไม่สบาย
  • อาการน่าเป็นห่วง แต่กำลังใจดีเพราะอยู่ใกล้เจ้านาย
  • ให้นอนโรงพยาบาลหนึ่งคืน มันเหงามาก
  • สู้มานอนทำแผลให้น้ำเกลือที่บ้านไม่ได้ แววตาก็ดูใสขึ้น
  • สัตว์แค่พูดไม่ได้ แต่การแสดงออกถึงความรักความผูกพัน
  • ที่มันมีต่อเจ้าของมีเต็มเปี่ยม..แป๋มคิดเช่นนี้ค่ะพี่คิม..^^

Large_img_0050Large_img_00560 

โทนี่ยามปกติ แต่พอไม่สบายก็นอนพังพาบไร้เรี่ยวแรง น่าสงสารมากค่ะ..:(

สวัสดีครับคุณครูคิม

คุณครูสบายดีน่ะครับ

ที่บ้านผมเช่นกัน มีแม่หมาที่ไหนไม่ทราบ มาขุดรูออกลูก 7 ตัว ยังไม่ลืมตัวเลย อยู่ในแน่นเลย ลึกมากด้วย

ตอนเย็นยายก็เลยเอาข้าวไปเลี้ยงทุกวันเลย

พี่ใหญ่มาให้กำลังใจให้ "เฉินหลง"  กลับมาบ้านเร็วๆนะคะ..เข้าใจความรู้สึกนี้..

 

แหม..ก็ตั้งชื่อมันหลง...

มันก็เลยหลงนะสิครับ..^^

สวัสดีค่ะ คุณนพวรรณ

หนูชื่อเปี้ยวค่ะ เเวะมาทักทายค่ะเเละมาดูหมาน่ารักด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะ  พี่คิม

ขอให้ เฉินหลง กลับบ้านโดยเร็วนะคะ  สงสารเขาจังเลย

 

สวัสดีค่ะน้องkrugui Chutima

คงไม่กลับแล้วค่ะ คิดว่าคงไปจากแล้ว  เพราะหลายวันเกินไปแล้ว  ทำใจได้แล้วค่ะ  แต่ความสงสารก็ยังติดค้างอยู่

สวัสดีค่ะคุณณัฐพัชร์

น่ารักนะคะ  ชื่ออะไรเอ่ย  เจ้าตัวป่วนชุดเล็กยังมีให้วุ่น ๆ อีก ๔ ตัวค่ะ  แต่ก็ต้องดูแลไม่คลาดสายตา  มีตัวหนึ่งชอบปีนรั้วแบบเจ้าหลง หนีเที่ยวนอกบ้านเหมือนกันค่ะ

สวัสดีค่ะน้องครูแป๋ม

น่าสงสารเจ้าโทนี่  วัยยังหนุ่มอยู่เลย  พี่คิมเสียไปหลายตัว  เพราะให้นอนโรงพยาบาลนี่แหละ  มันเหงาคิดถึงเจ้าของค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้โทนี่หายเร็ว ๆนะคะ

สวัสดีค่ะอาจารย์บินหลาดง

ได้บุญค่ะ ช่วยเหลือให้ข้าวให้น้ำมัน  หมาไทยธรรมดา  หากเราได้เลี้ยงลูกมันตั้งแต่เล็ก  ๆ  จะทำให้มันนิสัยดีเหมือนคนเลี้ยง  รักและผูกพันอย่างบอกไม่ถูกค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ

ขอขอบคุณค่ะ  คงไม่กลับแล้วค่ะ  น้องทำใจได้แล้ว  เมื่อนึกไปก็สงสารและคิดถึงเป็นพัก ๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะน้องเกษตร(อยู่)จังหวัด

มีหลงอยู่ ๔ ตัวค่ะ หลงแดง หลงขาว หลงด่าง และหลงด้วนค่ะ

มันหลงมาก็ให้ชื่อหลงไว้ก่อน

สวัสดีค่ะน้องปูเปี้ยว

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ  ขอขอบคุณที่มาทักทาย  ยินดีต้อนรับสู่การแลกเปลี่ยนเรียนรู้นะคะ

สวัสดีค่ะน้องอิงจันทร์

พี่คิมจะติดตามไปนะคะ  ขอขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะน้องmena

ขอขอบคุณค่ะ  คงไปแล้วหละ  พี่คิมทำใจแล้วค่ะ  สงสารจริง ๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท