วันนี้เราแผ่เมตตาให้ตัวเองหรือยัง ?
วันนี้เพิ่งว่างได้ทบทวนอะไรบางอย่าง บางสิ่งบางอย่างผ่านเข้ามามากมาย มีทั้งทุกข์และสุข (แต่รู้สึกจะทุกข์เสียมาก)
ได้ทบทวนอนุทิน ที่ผ่านมา ระลึกถึงคำพูดของ หมอพัท ในช่วงที่เราหนัก เพราะป่วยนอน รพ.อยู่หลายวัน แถมเจ้าตัวเล็กก็ป่วยนอน รพ.ติดต่อกัน ทุกข์เสียหนัก ได้คุยทางสังคมออนไลน์
จึงมีคำพูดว่า "แผ่เมตตา ให้เจ้ากรรมนายเวร" เพิ่งเข้าใจ
หันมาทบทวนแต่ละวันเราไม่เคยแผ่เมตตาเลย ยกเว้น ในยามเราเป็นนักเรียนพยาบาล กับตอนไปวัดเข้าศีล เท่านั้น
วันนั้นจึงได้แผ่เมตตา แต่ก็ยังทุกข์อยู่
เอ .... ยังขาดอะไร
แผ่เมตตาให้ตัวเอง เราไม่เคยทำ มีแต่ทำให้ผู้อื่น
วันนี้มาชวนแผ่เมตตาให้ตัวเอง .......
บทภาษาบาลี ที่ว่า
อะหัง สุขิโต โหมิ ขอให้ข้าพเจ้าจงมีความสุข
อะหัง นิททุกโข โหมิ ขอให้ข้าพเจ้าจงปราศจากทุกข์
อะหัง อะเวโร โหมิ ขอให้ข้าพเจ้าจงปราศจากเวร
อะหัง อัพยาปัชโฌ โหมิ ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากความลำบาก
อะหัง อะนีโฆ โหมิ ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากอุปสรรค
สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ จงรักษาตนให้มีความสุข ตลอดกาลนาน เทอญ
จากหนังสือ ธรรมะเอาตัวให้รอด สำหรับคนที่หาทางออกไม่ได้
ของ แม่ชีทศพร เทวาพิทักษ์ธรรม
คำสำคัญ (Tags): #บทแผ่เมตตา#สุขได้ ถ้าคิดเป็น
หมายเลขบันทึก: 419137เขียนเมื่อ 9 มกราคม 2011 02:41 น. ()ความเห็น (14)
ดีค่ะ เราควรดูตัวเองบ้างก็ดีนะคะ
เราเคยแต่แผ่เมตตาให้คนอื่น
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
สวัสดีครับคุณ เพชรน้อย
ทบทวนตัวเอง ให้กำลังใจตนเอง แผ่เมตรตาตนเอง อานิสงฆ์ย่อมเกิดแก่คนรอบข้าง
สวัสดีค่ะพี่แก้ว
- สวัสดีปีใหม่เช่นกันค่ะ
- ต้องหันกลับมาดูแลตนเองกันบ้างแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
- ขอบคุณค่ะ
ส่วนใหญ่มีแต่แผ่เมตตาให้คนอื่นค่ะ
ขอบคุณค่ะที่นำมาแบ่งปันจะได้แผ่เมตตาให้ตัวเองบ้าง
สวัสดีค่ะ
- ได้ข้อคิดดีมากเลยค่ะ
- จริง ๆ แล้ว คนเรามักหลงลืมตัวเอง
- เราชอบชมคนอื่น ไม่เคยชมตัวเอง
- ยิ้มให้คนอื่น แต่ไม่ค่อยยิ้มให้ตัวเอง
- ให้กำลังใจคนอื่น แต่ไม่ค่อยให้กำลังใจตัวเอง
- ต่อไปจะพยายาม ทำอะไร ๆ เพื่อตัวเองให้มากขึ้น ให้เหมือนกับที่ทำให้คนอื่น
- ขอบพระคุณบันทึกงดงาม ทำให้ได้แง่คิดงาม ๆ ไปใช้กับตัวเองค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีค่ะ
ใช่เลยค่ะ เราควรดูแลตนเองก่อนจะได้มีพลังไปดูแลเพื่อนๆจ้า
สวัสดีค่ะ ครูปอสอง
เรามักจะมองข้ามตัวเองเสมอค่ะ
ดีจังแต่นี้ไปเราจะแผ่เมตตาให้ตัวเองบ้าง..สวัสดีปีใหม่นะคะ...
ท่านว่ารสแห่งความเมตตานั้นชุ่มเย็นนัก เป็นธรรมะข้อแรกในพรหมวิหารธรรม ขออนุโมทนา.