ถ้าเราเป็นคนเอาแต่ใจตนเอง
เกิดเหตุการณ์หรือปัญหา…ใช่แล้วเรายังไม่ถึงขั้นควบคุมอารมณ์และโทสะได้ก็ปล่อยมันไปก่อน…
(เอาไว้ฝึกจิตทีหลังเมื่อพร้อมฝึก)
หลังจากอารมณ์นิ่งหรือสงบลง…มาลองนึกถึงเหตุการณ์แบบ”โดดออกจากตัวเอง”
1…โดดเป็นตัวของเขา ถ้าเราเป็นเขา เราจะคิดเหมือนเขาแก้ปัญหาเหมือนเขาหรือไม่
หาเหตุผลประกอบโดยตลอดและพยายามเข้าใจการตัดสินใจของเขา
2…โดดจากตัวเรา โดยมองตัวของเรา มองวิธีแก้ปัญหาของเรา หาเหตุผลมาประกอบโดยตลอดเหมือนกัน
แล้วมาพิจารณาว่าตัวเรานั้นควรลดหรือควรเพิ่ม การแก้ปัญหาอย่างไรเพื่อเราและเขาจะยืนร่วมกันได้
ดิฉันก็เป็นคนอารมณ์ร้อนคะ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดี ๆ น่ะค่ะ