เรื่องเล่าเร้าพลัง เมื่อ JJ หน้าแตก
อุบัติการณ์ที่ไม่ได้เรียนรู้(มาก่อน)
เช้านี้หน้าแตกสุดสุด เพราะชวนนิสิตแพทย์ EXtern จุฬาฯ สองท่านไปออกหน่วยมะเร็งเคลื่อนที่ ของโรงพยาบาลศรีนครินทร์
ความเดิมมีอยู่ว่า เมื่อวานนี้ไปงานฉลองบัณฑิต RT9 กลับมาราวสี่ทุ่มกว่า รีบเข้านอนเพราะเช้าจะต้องออกไปตรวจ เครื่องเสียงความถี่สูงที่บ้านดง อำเภออุบลรัตน์ ที่คาดว่าจะมีผู้รับบริการราวสองร้อยท่าน
เมื่อวานก่อนให้เจ้าหน้าที่จากหน่วยมะเร็งประสานงานกับพี่วิชัย ที่ได้คำแนะนำจากหมอไก่ ว่ามี่เครื่องอัลตราซาวด์ที่ใช้ได้แต่ปลดระวางแล้ว สามารถหยิบยืมออกไปใช้ตรวจมะเร็งระยะแรกได้
ด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจเลยไม่ได้ไปดูสภาพเครื่องด้วยตัวเอง
เช้านี้ไปที่ทำงานแต่เช้าตรู่ จนไม่ได้ทานข้าวเช้า เพราะเกรงว่ารถจะติด เนื่องจากมีการซ้อมรับปริญญา
พอถึงที่ทำงานได้พบนิสิตแพทย์จุฬา ปี ๖ มาเรียนวิชาเลือก หรือ Elective เลยเชิญชวนท่านออกไปเรียนรู้เรื่องราว วิถีชีวิตคนในชนบท
เดินทางราวหนึ่งชั่วโมงครับ มีพิธีเปิด เรียบร้อย
ถ่ายรูปเป็นหลักฐานเชิงประจักษ์
ถึงเวลาเปิดเครื่องจะให้การบริการ
เครื่องเสียครับ (จอดำอย่างในภาพข้างล่างนิ)
ชีวิต นี่แหละ อุบัติการณ์ เป็นท่านจะทำอย่างไรหนอ
มีชาวบ้านมารอเป็นร้อย
มีนิสิตแพทย์ตามมาเรียนรู้ด้วย
แถมหน่วยนี้ออกมาทำการครึ่งวัน และ
ระยะทางจากขอนแก่นถึงบ้านดงราว ๔๐ กม
JJ2010 ฅนสานฝัน
ความเห็น (16)
อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจเทคโนดลยีครับ อาจารย์ JJ
ผมได้เจออาจารย์ตอนงาน KM ครับ
ที่ฐานเทือกเขาปันปันครับ
เรียนท่านอาจารย์
- วันนี้ถือว่าเครื่องอัลตร้าซาวด์เป็น"ครู" ค่ะ
- กลับมาเปลี่ยนเครื่องให่ได้ใกล้แค่นี้เอง นะคะ
- คุณยายส่งกำลังใจมาให้ค่ะ
- ถ้เจอแบบนี้..ระหว่างรอก็ทำกิจกรรมให้ความรู้ สุขศึกษาค่ะ
- แต่งานนี้เป็นกิจกรรมที่ทำด้วยใจจริงๆค่ะ อิอิ
ตอนนี้ใช้งานได้รึยังคะอาจารย์
รอลุ้นเหมือนกันค่ะ
เรียน อ.จิตเจริญ ที่เคารพ
โอ้...แย่เลย สงสัยเป็นเครื่องปลดระวางแบบถาวรแน่เลย ครับ
เรียนท่านสถาพร ยินดีที่เคยได้ F2F กันครับ แม่นแล้วท่าน อย่าไว้วางใจเทคโนโลยี ต้องไปตรวจตราความพร้อมของเครื่องก่อนใช้จริงครับ
เรียนคุณยาย
- แม่นแล้วท่าน
- พอดีรถตู้กลับไปส่งท่านผู้บริหาร เลยนำเครื่อง(เก่า)อีกเครื่องที่ปลดละวางแล้วไปใช้ กว่าจะไปถึง ๑๑ โมงครับ
- ตรวจคนไข้อีกสามร้อยกว่าท่าน เสร็จสามโมงเย็น
- ได้ทานข้าวเช้า และ ข้าวกลางวัน บ่ายสามโมงเลยอะ
เรียนท่านอาจารย์พิชชา เป็นกิจกรรมวันพ่อครับ
เรียนท่าชิว เครื่องใหม่ใช้งานได้ดี ลูกศิษย์จุฬา คือ หมอจิ๋ว หมอลี และ พี่นุ้ย ได้ทานข้าวบ่ายเลยอะ เพราะ เห็นคิวชาวบ้านท่านมารอแล้วทานข้าวไม่ลง ทำจนกว่าท่านกลับกันหมด
เรียน อ.ต้อม
- คงต้องปลดแน่นอน นิ
- ฝากเรียนท่านวิชัย และ
- กราบขอบพระคุณ รศ.นพ.วัลลภ เหล่าไพบูลย์ ที่ให้ยืมเครื่องมือ ไปออกหน่วยมะเร็ง และ
- กราบขอบพระคุณ รศ.พญ.ชลิดา อภินิเวศ ที่ให้อนุญาต ให้นิสิต ออกไปเรียนรู้ เรื่องราวชีวิตความเป็นจริงของแพทย์และการบริการแบบที่มนุษย์พึงกระทำครับ
555+ หนึ่งก็เคยหน้าแตกอย่างนี้เหมือนกันคะ แต่เป็นเครื่อง HPLC
อาจารย์ให้คนที่โรงพยาบาลนำเครื่องใหม่มาส่งดีไหมคะ รอบเดียว 40 กม. ถ้าไปเองคงต้องไปกลับ 80 กม. คนไข้รอแย่เลย อาจารย์และทีมก็เหนื่อยด้วย อิอิ
- สวัสดีค่ะ อาจารย์
- ไม่หน้าแตกหรอกค่ะ เป็นบทเรียนให้คุณหมอน้อยค่ะ ว่าการทำงานไม่ได้ง่ายๆๆๆต้องเตรียมพร้อม
- ขอบคุณอาจารย์
- สุขสันต์ปีใหม่ค่ะ ปีหน้าต้องเป็นปีที่ดีแน่ๆเลยค่ะ
แม้จะเป็นอุบัติการณ์ที่ไม่ได้เรียนรู้มาก่อน แต่เกิดความรู้ใหม่ค่ะอาจารย์
มากราบสวัสดีปีใหม่อาจารย์
ขอให้อาจารย์มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงตลอดไปค่ะ
เรียน ท่านน้ำหนึ่ง
- งานนี้รถกลับไปส่ง รอง ผอ.รพ.เลยรับเครื่องใหม่(เก่าที่ไม่ได้ใช้แล้ว)มาครับ โดยประสานงานกับ รศ.นพ.วัลลภ รองหัวหน้าภาควิชา และ ท่านวิชัย แต่ต้องรอนิดหน่อย
- คนไข้คนสุดท้าย ทำตอนบ่ายสามโมงครับ น้ำตาลในเลือดหมดพอดี ทั้งคนทำ คนช่วย และ คนรอ
- แต่ Happy ทุกฝ่ายครับ
เรียน ท่าน pa_daeng ไม่มีหมอน้อย หมอตัวใหญ่เลยอะ งานนี้
เรียนท่าน namsha ได้เรียนรู้ไปอีกแบบ ครับ ขอบพระคุณครับ