เมื่อวันที่ 16 ธ.ค. 53 ได้มีโอกาส ไปงาน SHA ที่กทม. ทำให้เด็กบ้านๆ
หลังเขาคนหนึ่งตาสว่างขึ้นเยอะ อันว่าเรื่อง SHA นั้นที่แท้ก็ไม่ได้ไกลตัวเท่าไหร่เลย
ช่วงเช้าฟังอาจารย์โกมาตรพูดแล้วรู้สึกจี้ใจดำมาก ( แถมฮาอีกต่างหาก ) ขอยกมาทั้ง
สไลด์ดังนี้
สุนทรียภาพคือมีชีวิตอย่างเต็มที่กับชีวิตที่มี
* นักเรียนสนุกเต็มที่ตอนเลิกเรียน ( หนูก็สนุกเต็มที่หลังเลิกงาน )
* เด็กๆ ตื่นตัวเต็มที่ตอนเล่นเกมส์ ( เจ้าหน้าที่ตื่นตัวเต็มที่ตอนหวยออก )
* ผู้คนมีชีวิตชีวาตอนวันหยุดยาว ( ยกเว้นคนอยู่ ER )
* เจ้าหน้าที่ดีใจเพราะหมดเวร ( เห็นด้วย )
* เข้าประชุมด้วยความเบื่อหน่าย ( ไม่เบื่อค่ะ เพราะเม้าท์ตลอด )
* เม้าท์กระจายหลังเลิกประชุม ( ต่อเนื่องจากประชุมค่ะ )
อ่านแล้วรู้สึกว่าอาจารย์ช่างเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ดีแท้ๆเลย สาธุ...
ช่วงบ่ายไปฟังพี่เสาะ...จำชื่อจริงไม่ได้ค่ะ รู้แต่ว่ามาจากหนองจิก พี่เสาะทำให้รู้
ว่า โอ้!... SHA แบบมนุษย์เดินดินมันเป็นแบบนี้นี่เอง เข้าใจง่ายและเห็นภาพชัดมาก
ฟังแล้วไม่มีง่วงเลย อยากให้มีงานแบบนี้อีก เพราะน้องๆที่ห้องยังไม่ได้มาดูอีกหลายคน
เล่าไปก็ไม่มันส์เท่ามาดูเอง จัดอีกเถอะค่ะ เด็กๆ อีกหลายคนกำลังรออยู่
อ้อ!...ดีใจที่ได้เจอ อ.ขจิต ตัวเป็นๆ เห็นแล้วอึ้งเลย...เอ่อ...แกเป็นแบบนี้นี่เอง
Say hi Coronary25
อันว่าอีตาขจิตตัวเป็นๆ เจอแล้วชิมิ แซบมั้ยล่ะ
อาจารย์เป็นคน Friendly มากๆ น่ารักสุดๆค่ะ แบบว่าพี่ชอบและรักเลย แม้เสียดาย...จัง
ดีใจสุดๆเลยที่เห็นบันทึกนี้ เขียนอีกนะ
อ่านทีไรมีความสุขทุกครั้ง
เรียน ท่านอาจารย์ขจิต หนูเพียงแต่อึ้งไปพักใหญ่ที่เจออาจารย์ตัวเป็นๆ แต่เรียกว่าเหนือความคาดหมายจะดีกว่า ฮ่าๆๆ
อาจารย์แซ่บจริงๆ ...เหนือคำบรรยาย ไปได้เรื่อยๆ หาฝั่งไม่เจอ...ทำให้คนฟังไม่กล้าละสายตากลัวพลาดชอตเด็ดอิๆ
ปล. อาจารย์สอนหนังสือด้วยจริงๆเหรอคะ...ไม่อยากเชื่อเลย!